Ecclesiastes 1
1 The words of Kohelet, the son of David, king in Jerusalem:
Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir.
2 “Vanity of vanities,” says Kohelet; “Vanity of vanities, all is vanity.”
Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur!
3 What does man gain from all his labour in which he labours under the sun?
İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var?
4 One generation goes, and another generation comes; but the earth remains forever.
Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır.
5 The sun also rises, and the sun goes down, and hurries to its place where it rises.
Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın.
6 The wind goes towards the south, and turns around to the north. It turns around continually as it goes, and the wind returns again to its courses.
Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir.
7 All the rivers run into the sea, yet the sea is not full. To the place where the rivers flow, there they flow again.
Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar.
8 All things are full of weariness beyond uttering. The eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.
Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən.
9 That which has been is that which shall be, and that which has been done is that which shall be done; and there is no new thing under the sun.
Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur.
10 Is there a thing of which it may be said, “Behold, this is new”? It has been long ago, in the ages which were before us.
Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl.
11 There is no memory of the former; neither shall there be any memory of the latter that are to come, amongst those that shall come after.
Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq.
12 I, Kohelet, was king over Israel in Jerusalem.
Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim.
13 I applied my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that is done under the sky. It is a heavy burden that God has given to the sons of men to be afflicted with.
Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib.
14 I have seen all the works that are done under the sun; and behold, all is vanity and a chasing after wind.
Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər.
15 That which is crooked can’t be made straight; and that which is lacking can’t be counted.
Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz.
16 I said to myself, “Behold, I have obtained for myself great wisdom above all who were before me in Jerusalem. Yes, my heart has had great experience of wisdom and knowledge.”
Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”.
17 I applied my heart to know wisdom, and to know madness and folly. I perceived that this also was a chasing after wind.
Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər.
18 For in much wisdom is much grief; and he who increases knowledge increases sorrow.
Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır.
