Acts 15
1 Some men came down from Judea and taught the brothers, “Unless you are circumcised after the custom of Moses, you can’t be saved.”
យិហូទាទេឝាត៑ កិយន្តោ ជនា អាគត្យ ភ្រាត្ឫគណមិត្ថំ ឝិក្ឞិតវន្តោ មូសាវ្យវស្ថយា យទិ យុឞ្មាកំ ត្វក្ឆេទោ ន ភវតិ តហ៌ិ យូយំ បរិត្រាណំ ប្រាប្តុំ ន ឝក្ឞ្យថ។
2 Therefore when Paul and Barnabas had no small discord and discussion with them, they appointed Paul, Barnabas, and some others of them to go up to Jerusalem to the emissaries and elders about this question.
បៅលពណ៌ព្ពៅ តៃះ សហ ពហូន៑ វិចារាន៑ វិវាទាំឝ្ច ក្ឫតវន្តៅ, តតោ មណ្ឌលីយនោកា ឯតស្យាះ កថាយាស្តត្ត្វំ ជ្ញាតុំ យិរូឝាលម្នគរស្ថាន៑ ប្រេរិតាន៑ ប្រាចីនាំឝ្ច ប្រតិ បៅលពណ៌ព្ពាប្រភ្ឫតីន៑ កតិបយជនាន៑ ប្រេឞយិតុំ និឝ្ចយំ ក្ឫតវន្តះ។
3 They, being sent on their way by the assembly, passed through both Phoenicia and Samaria, declaring the conversion of the Gentiles. They caused great joy to all the brothers.
តេ មណ្ឌល្យា ប្រេរិតាះ សន្តះ ផៃណីកីឝោមិរោន្ទេឝាភ្យាំ គត្វា ភិន្នទេឝីយានាំ មនះបរិវត៌្តនស្យ វាត៌្តយា ភ្រាត្ឫណាំ បរមាហ្លាទម៑ អជនយន៑។
4 When they had come to Jerusalem, they were received by the assembly and the emissaries and the elders, and they reported everything that God had done with them.
យិរូឝាលម្យុបស្ថាយ ប្រេរិតគណេន លោកប្រាចីនគណេន សមាជេន ច សមុបគ្ឫហីតាះ សន្តះ ស្វៃរីឝ្វរោ យានិ កម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តេឞាំ សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តាន៑ តេឞាំ សមក្ឞម៑ អកថយន៑។
5 But some of the sect of the Pharisees who believed rose up, saying, “It is necessary to circumcise them, and to command them to keep the Torah of Moses.”
កិន្តុ វិឝ្វាសិនះ កិយន្តះ ផិរូឝិមតគ្រាហិណោ លោកា ឧត្ថាយ កថាមេតាំ កថិតវន្តោ ភិន្នទេឝីយានាំ ត្វក្ឆេទំ កត៌្តុំ មូសាវ្យវស្ថាំ បាលយិតុញ្ច សមាទេឞ្ដវ្យម៑។
6 The emissaries and the elders were gathered together to see about this matter.
តតះ ប្រេរិតា លោកប្រាចីនាឝ្ច តស្យ វិវេចនាំ កត៌្តុំ សភាយាំ ស្ថិតវន្តះ។
7 When there had been much discussion, Peter rose up and said to them, “Brothers, you know that a good while ago God made a choice amongst you that by my mouth the nations should hear the word of the Good News and believe.
ពហុវិចារេឞុ ជាតឞុ បិតរ ឧត្ថាយ កថិតវាន៑, ហេ ភ្រាតរោ យថា ភិន្នទេឝីយលោកា មម មុខាត៑ សុសំវាទំ ឝ្រុត្វា វិឝ្វសន្តិ តទត៌្ហំ ពហុទិនាត៑ បូវ៌្វម៑ ឦឝ្វរោស្មាកំ មធ្យេ មាំ វ្ឫត្វា និយុក្តវាន៑។
8 God, who knows the heart, testified about them, giving them the Holy Spirit, just like he did to us.
អន្តយ៌្យាមីឝ្វរោ យថាស្មភ្យំ តថា ភិន្នទេឝីយេភ្យះ បវិត្រមាត្មានំ ប្រទាយ វិឝ្វាសេន តេឞាម៑ អន្តះករណានិ បវិត្រាណិ ក្ឫត្វា
9 He made no distinction between us and them, cleansing their hearts by faith.
តេឞាម៑ អស្មាកញ្ច មធ្យេ កិមបិ វិឝេឞំ ន ស្ថាបយិត្វា តានធិ ស្វយំ ប្រមាណំ ទត្តវាន៑ ឥតិ យូយំ ជានីថ។
10 Now therefore why do you tempt God, that you should put a yoke on the neck of the disciples which neither our fathers nor we were able to bear?
អតឯវាស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា វយញ្ច ស្វយំ យទ្យុគស្យ ភារំ សោឍុំ ន ឝក្តាះ សម្ប្រតិ តំ ឝិឞ្យគណស្យ ស្កន្ធេឞុ ន្យសិតុំ កុត ឦឝ្វរស្យ បរីក្ឞាំ ករិឞ្យថ?
11 But we believe that we are saved through the grace of the Lord Yeshua, just as they are.”
ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យានុគ្រហេណ តេ យថា វយមបិ តថា បរិត្រាណំ ប្រាប្តុម៑ អាឝាំ កុម៌្មះ។
12 All the multitude kept silence, and they listened to Barnabas and Paul reporting what signs and wonders God had done amongst the nations through them.
អនន្តរំ ពណ៌ព្ពាបៅលាភ្យាម៑ ឦឝ្វរោ ភិន្នទេឝីយានាំ មធ្យេ យទ្យទ៑ អាឝ្ចយ៌្យម៑ អទ្ភុតញ្ច កម៌្ម ក្ឫតវាន៑ តទ្វ្ឫត្តាន្តំ តៅ ស្វមុខាភ្យាម៑ អវណ៌យតាំ សភាស្ថាះ សវ៌្វេ នីរវាះ សន្តះ ឝ្រុតវន្តះ។
13 After they were silent, Jacob answered, “Brothers, listen to me.
តយោះ កថាយាំ សមាប្តាយាំ សត្យាំ យាកូព៑ កថយិតុម៑ អារព្ធវាន្
14 Simeon has reported how God first visited the nations to take out of them a people for his name.
ហេ ភ្រាតរោ មម កថាយាម៑ មនោ និធត្ត។ ឦឝ្វរះ ស្វនាមាត៌្ហំ ភិន្នទេឝីយលោកានាម៑ មធ្យាទ៑ ឯកំ លោកសំឃំ គ្រហីតុំ មតិំ ក្ឫត្វា យេន ប្រការេណ ប្រថមំ តាន៑ ប្រតិ ក្ឫបាវលេកនំ ក្ឫតវាន៑ តំ ឝិមោន៑ វណ៌ិតវាន៑។
15 This agrees with the words of the prophets. As it is written,
ភវិឞ្យទ្វាទិភិរុក្តានិ យានិ វាក្យានិ តៃះ សាទ៌្ធម៑ ឯតស្យៃក្យំ ភវតិ យថា លិខិតមាស្តេ។
16 ‘After these things I will return. I will again build the tabernacle of David, which has fallen. I will again build its ruins. I will set it up
សវ៌្វេឞាំ កម៌្មណាំ យស្តុ សាធកះ បរមេឝ្វរះ។ ស ឯវេទំ វទេទ្វាក្យំ ឝេឞាះ សកលមានវាះ។ ភិន្នទេឝីយលោកាឝ្ច យាវន្តោ មម នាមតះ។ ភវន្តិ ហិ សុវិខ្យាតាស្តេ យថា បរមេឝិតុះ។
17 that the rest of men may seek after the Lord: all the Gentiles who are called by my name, says the Lord, who does all these things.’
តត្វំ សម្យក៑ សមីហន្តេ តន្និមិត្តមហំ កិល។ បរាវ្ឫត្យ សមាគត្យ ទាយូទះ បតិតំ បុនះ។ ទូឞ្យមុត្ថាបយិឞ្យាមិ តទីយំ សវ៌្វវស្តុ ច។ បតិតំ បុនរុថាប្យ សជ្ជយិឞ្យាមិ សវ៌្វថា៕
អា ប្រថមាទ៑ ឦឝ្វរះ ស្វីយានិ សវ៌្វកម៌្មាណិ ជានាតិ។ (aiōn g165)
19 Therefore my judgement is that we don’t trouble those from amongst the Gentiles who turn to God,
អតឯវ មម និវេទនមិទំ ភិន្នទេឝីយលោកានាំ មធ្យេ យេ ជនា ឦឝ្វរំ ប្រតិ បរាវត៌្តន្ត តេឞាមុបរិ អន្យំ កមបិ ភារំ ន ន្យស្យ
20 but that we write to them that they abstain from the pollution of idols, from sexual immorality, from what is strangled, and from blood.
ទេវតាប្រសាទាឝុចិភក្ឞ្យំ វ្យភិចារកម៌្ម កណ្ឋសម្បីឌនមារិតប្រាណិភក្ឞ្យំ រក្តភក្ឞ្យញ្ច ឯតានិ បរិត្យក្តុំ លិខាមះ។
21 For Moses from generations of old has in every city those who proclaim him, being read in the synagogues every Sabbath.”
យតះ បូវ៌្វកាលតោ មូសាវ្យវស្ថាប្រចារិណោ លោកា នគរេ នគរេ សន្តិ ប្រតិវិឝ្រាមវារញ្ច ភជនភវនេ តស្យាះ បាឋោ ភវតិ។
22 Then it seemed good to the emissaries and the elders, with the whole assembly, to choose men out of their company, and send them to Antioch with Paul and Barnabas: Judah called Barsabbas, and Silas, chief men amongst the brothers.
តតះ បរំ ប្រេរិតគណោ លោកប្រាចីនគណះ សវ៌្វា មណ្ឌលី ច ស្វេឞាំ មធ្យេ ពឝ៌ព្ពា នាម្នា វិខ្យាតោ មនោនីតៅ ក្ឫត្វា បៅលពណ៌ព្ពាភ្យាំ សាទ៌្ធម៑ អាន្តិយខិយានគរំ ប្រតិ ប្រេឞណម៑ ឧចិតំ ពុទ្ធ្វា តាភ្យាំ បត្រំ ប្រៃឞយន៑។
23 They wrote these things by their hand: “The emissaries, the elders, and the brothers, to the brothers who are of the Gentiles in Antioch, Syria, and Cilicia: greetings.
តស្មិន៑ បត្រេ លិខិតមិំទ, អាន្តិយខិយា-សុរិយា-កិលិកិយាទេឝស្ថភិន្នទេឝីយភ្រាត្ឫគណាយ ប្រេរិតគណស្យ លោកប្រាចីនគណស្យ ភ្រាត្ឫគណស្យ ច នមស្ការះ។
24 Because we have heard that some who went out from us have troubled you with words, unsettling your souls, saying, ‘You must be circumcised and keep the Torah,’ to whom we gave no commandment;
វិឝេឞតោៜស្មាកម៑ អាជ្ញាម៑ អប្រាប្យាបិ កិយន្តោ ជនា អស្មាកំ មធ្យាទ៑ គត្វា ត្វក្ឆេទោ មូសាវ្យវស្ថា ច បាលយិតវ្យាវិតិ យុឞ្មាន៑ ឝិក្ឞយិត្វា យុឞ្មាកំ មនសាមស្ថៃយ៌្យំ ក្ឫត្វា យុឞ្មាន៑ សសន្ទេហាន៑ អកុវ៌្វន៑ ឯតាំ កថាំ វយម៑ អឝ្ឫន្ម។
25 it seemed good to us, having come to one accord, to choose out men and send them to you with our beloved Barnabas and Paul,
តត្ការណាទ៑ វយម៑ ឯកមន្ត្រណាះ សន្តះ សភាយាំ ស្ថិត្វា ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាមនិមិត្តំ ម្ឫត្យុមុខគតាភ្យាមស្មាកំ
26 men who have risked their lives for the name of our Lord Yeshua the Messiah.
ប្រិយពណ៌ព្ពាបៅលាភ្យាំ សាទ៌្ធំ មនោនីតលោកានាំ កេឞាញ្ចិទ៑ យុឞ្មាកំ សន្និធៅ ប្រេឞណម៑ ឧចិតំ ពុទ្ធវន្តះ។
27 We have sent therefore Judah and Silas, who themselves will also tell you the same things by word of mouth.
អតោ យិហូទាសីលៅ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ប្រេឞិតវន្តះ, ឯតយោ រ្មុខាភ្យាំ សវ៌្វាំ កថាំ ជ្ញាស្យថ។
28 For it seemed good to the Holy Spirit, and to us, to lay no greater burden on you than these necessary things:
ទេវតាប្រសាទភក្ឞ្យំ រក្តភក្ឞ្យំ គលបីឌនមារិតប្រាណិភក្ឞ្យំ វ្យភិចារកម៌្ម ចេមានិ សវ៌្វាណិ យុឞ្មាភិស្ត្យាជ្យានិ; ឯតត្ប្រយោជនីយាជ្ញាវ្យតិរេកេន យុឞ្មាកម៑ ឧបរិ ភារមន្យំ ន ន្យសិតុំ បវិត្រស្យាត្មនោៜស្មាកញ្ច ឧចិតជ្ញានម៑ អភវត៑។
29 that you abstain from things sacrificed to idols, from blood, from things strangled, and from sexual immorality, from which if you keep yourselves, it will be well with you. Farewell.”
អតឯវ តេភ្យះ សវ៌្វេភ្យះ ស្វេឞុ រក្ឞិតេឞុ យូយំ ភទ្រំ កម៌្ម ករិឞ្យថ។ យុឞ្មាកំ មង្គលំ ភូយាត៑។
30 So, when they were sent off, they came to Antioch. Having gathered the multitude together, they delivered the letter.
តេ វិស្ឫឞ្ដាះ សន្ត អាន្តិយខិយានគរ ឧបស្ថាយ លោកនិវហំ សំគ្ឫហ្យ បត្រម៑ អទទន៑។
31 When they had read it, they rejoiced over the encouragement.
តតស្តេ តត្បត្រំ បឋិត្វា សាន្ត្វនាំ ប្រាប្យ សានន្ទា អភវន៑។
32 Judah and Silas, also being prophets themselves, encouraged the brothers with many words and strengthened them.
យិហូទាសីលៅ ច ស្វយំ ប្រចារកៅ ភូត្វា ភ្រាត្ឫគណំ នានោបទិឝ្យ តាន៑ សុស្ថិរាន៑ អកុរុតាម៑។
33 After they had spent some time there, they were dismissed in peace from the brothers to the emissaries.
ឥត្ថំ តៅ តត្រ តៃះ សាកំ កតិបយទិនានិ យាបយិត្វា បឝ្ចាត៑ ប្រេរិតានាំ សមីបេ ប្រត្យាគមនាត៌្ហំ តេឞាំ សន្និធេះ កល្យាណេន វិស្ឫឞ្ដាវភវតាំ។
កិន្តុ សីលស្តត្រ ស្ថាតុំ វាញ្ឆិតវាន៑។
35 But Paul and Barnabas stayed in Antioch, teaching and proclaiming the word of the Lord, with many others also.
អបរំ បៅលពណ៌ព្ពៅ ពហវះ ឝិឞ្យាឝ្ច លោកាន៑ ឧបទិឝ្យ ប្រភោះ សុសំវាទំ ប្រចារយន្ត អាន្តិយខិយាយាំ កាលំ យាបិតវន្តះ។
36 After some days Paul said to Barnabas, “Let’s return now and visit our brothers in every city in which we proclaimed the word of the Lord, to see how they are doing.”
កតិបយទិនេឞុ គតេឞុ បៅលោ ពណ៌ព្ពាម៑ អវទត៑ អាគច្ឆាវាំ យេឞុ នគរេឞ្វីឝ្វរស្យ សុសំវាទំ ប្រចារិតវន្តៅ តានិ សវ៌្វនគរាណិ បុនគ៌ត្វា ភ្រាតរះ កីទ្ឫឝាះ សន្តីតិ ទ្រឞ្ដុំ តាន៑ សាក្ឞាត៑ កុវ៌្វះ។
37 Barnabas planned to take Yochanan, who was called Mark, with them also.
តេន មាក៌នាម្នា វិខ្យាតំ យោហនំ សង្គិនំ កត៌្តុំ ពណ៌ព្ពា មតិមករោត៑,
38 But Paul didn’t think that it was a good idea to take with them someone who had withdrawn from them in Pamphylia, and didn’t go with them to do the work.
កិន្តុ ស បូវ៌្វំ តាភ្យាំ សហ កាយ៌្យាត៌្ហំ ន គត្វា បាម្ផូលិយាទេឝេ តៅ ត្យក្តវាន៑ តត្ការណាត៑ បៅលស្តំ សង្គិនំ កត៌្តុម៑ អនុចិតំ ជ្ញាតវាន៑។
39 Then the contention grew so sharp that they separated from each other. Barnabas took Mark with him and sailed away to Cyprus,
ឥត្ថំ តយោរតិឝយវិរោធស្យោបស្ថិតត្វាត៑ តៅ បរស្បរំ ប្ឫថគភវតាំ តតោ ពណ៌ព្ពា មាក៌ំ គ្ឫហីត្វា បោតេន កុប្រោបទ្វីបំ គតវាន៑;
40 but Paul chose Silas and went out, being commended by the brothers to the grace of God.
កិន្តុ បៅលះ សីលំ មនោនីតំ ក្ឫត្វា ភ្រាត្ឫភិរីឝ្វរានុគ្រហេ សមប៌ិតះ សន៑ ប្រស្ថាយ
41 He went through Syria and Cilicia, strengthening the assemblies.
សុរិយាកិលិកិយាទេឝាភ្យាំ មណ្ឌលីះ ស្ថិរីកុវ៌្វន៑ អគច្ឆត៑។
