< Psalms 58 >
1 For the Chief Musician. To the tune of “Do Not Destroy.” A poem by David. Do you indeed speak righteousness, silent ones? Do you judge blamelessly, you sons of men?
Magapakahilum ka ba lamang sa pagsulti sa pagkamatarung? Magahukom ba kamo sa matul-id gayud, Oh kamo nga mga anak sa mga tawo?
2 No, in your heart you plot injustice. You measure out the violence of your hands in the earth.
Wala; sa sulod sa kasingkasing kamo nagabuhat ug kadautan; Ginatimbang ninyo ang kapintas sa inyong mga kamot diha sa yuta.
3 The wicked go astray from the womb. They are wayward as soon as they are born, speaking lies.
Ang mga dautan gilain sukad pa sa tagoangkan: Nanghisalaag (sila) dayon diha sa ilang paghimugso, kabakakan ang ginasulti.
4 Their poison is like the poison of a snake, like a deaf cobra that stops its ear,
Ang ilang kalala maoy sama sa kalala sa usa ka bitin: Ingon (sila) sa sawa nga bungol nga nagasongsong sa iyang igdulungog,
5 which doesn’t listen to the voice of charmers, no matter how skillful the charmer may be.
Nga wala magapatalinghug sa tingog sa mga maglalamat, Nga nagalamat sa wala pay ingon ka maalamon.
6 Break their teeth, God, in their mouth. Break out the great teeth of the young lions, Yahweh.
Luboa ang ilang mga ngipon, Oh Dios, diha sa ilang mga baba: Dugmoka ang mga bag-ang sa mga gagmayng leon, Oh Jehova.
7 Let them vanish like water that flows away. When they draw the bow, let their arrows be made blunt.
Palanaya (sila) ingon sa tubig nga nagabaha sa matulin: Sa diha nga magati-on siya sa iyang pana, himoa nga ingon sa nangaputolputol (sila)
8 Let them be like a snail which melts and passes away, like the stillborn child, who has not seen the sun.
Himoa silang ingon sa usa ka hila-hila nga matunaw ug mahanaw, Sama sa usa ka babaye nga nakuhaan, nga wala makakita sa adlaw.
9 Before your pots can feel the heat of the thorns, he will sweep away the green and the burning alike.
Sa dili pa mobati ang inyong mga kolon sa mga tunok, Pagapapahaon niya (sila) pinaagi sa usa ka alimpulos, ang hilaw ug ang nagasiga nga managsama.
10 The righteous shall rejoice when he sees the vengeance. He shall wash his feet in the blood of the wicked,
Ang matarung magakalipay sa diha nga makita niya ang panimalus: Manghimitiis siya sa iyang mga tiil sa dugo sa mga dautan;
11 so that men shall say, “Most certainly there is a reward for the righteous. Most certainly there is a God who judges the earth.”
Aron ang mga tawo manag-ingon: Sa pagkamatuod adunay balus alang sa mga matarung: Sa pagkamatuod adunay usa ka Dios nga magahukom dinhi sa yuta.