Mark 9
1 He said to them, “Most certainly I tell you, there are some standing here who will in no way taste death until they see God’s Kingdom come with power.”
ಅಥ ಸ ತಾನವಾದೀತ್ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯಾಮಿ, ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಪರಾಕ್ರಮೇಣೋಪಸ್ಥಿತಂ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಮೃತ್ಯುಂ ನಾಸ್ವಾದಿಷ್ಯನ್ತೇ, ಅತ್ರ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇಪಿ ತಾದೃಶಾ ಲೋಕಾಃ ಸನ್ತಿ|
2 After six days Jesus took with him Peter, James, and John, and brought them up onto a high mountain privately by themselves, and he was changed into another form in front of them.
ಅಥ ಷಡ್ದಿನೇಭ್ಯಃ ಪರಂ ಯೀಶುಃ ಪಿತರಂ ಯಾಕೂಬಂ ಯೋಹನಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಗಿರೇರುಚ್ಚಸ್ಯ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಂ ಗತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇ ಮೂರ್ತ್ಯನ್ತರಂ ದಧಾರ|
3 His clothing became glistening, exceedingly white, like snow, such as no launderer on earth can whiten them.
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಪರಿಧೇಯಮ್ ಈದೃಶಮ್ ಉಜ್ಜ್ವಲಹಿಮಪಾಣಡರಂ ಜಾತಂ ಯದ್ ಜಗತಿ ಕೋಪಿ ರಜಕೋ ನ ತಾದೃಕ್ ಪಾಣಡರಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
4 Elijah and Moses appeared to them, and they were talking with Jesus.
ಅಪರಞ್ಚ ಏಲಿಯೋ ಮೂಸಾಶ್ಚ ತೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತ್ವಾ ಯೀಶುನಾ ಸಹ ಕಥನಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾರೇಭಾತೇ|
5 Peter answered Jesus, “Rabbi, it is good for us to be here. Let’s make three tents: one for you, one for Moses, and one for Elijah.”
ತದಾ ಪಿತರೋ ಯೀಶುಮವಾದೀತ್ ಹೇ ಗುರೋಽಸ್ಮಾಕಮತ್ರ ಸ್ಥಿತಿರುತ್ತಮಾ, ತತಏವ ವಯಂ ತ್ವತ್ಕೃತೇ ಏಕಾಂ ಮೂಸಾಕೃತೇ ಏಕಾಮ್ ಏಲಿಯಕೃತೇ ಚೈಕಾಂ, ಏತಾಸ್ತಿಸ್ರಃ ಕುಟೀ ರ್ನಿರ್ಮ್ಮಾಮ|
6 For he didn’t know what to say, for they were very afraid.
ಕಿನ್ತು ಸ ಯದುಕ್ತವಾನ್ ತತ್ ಸ್ವಯಂ ನ ಬುಬುಧೇ ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಬಿಭಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ|
7 A cloud came, overshadowing them, and a voice came out of the cloud, “This is my beloved Son. Listen to him.”
ಏತರ್ಹಿ ಪಯೋದಸ್ತಾನ್ ಛಾದಯಾಮಾಸ, ಮಮಯಾಂ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರಃ ಕಥಾಸು ತಸ್ಯ ಮನಾಂಸಿ ನಿವೇಶಯತೇತಿ ನಭೋವಾಣೀ ತನ್ಮೇದ್ಯಾನ್ನಿರ್ಯಯೌ|
8 Suddenly looking around, they saw no one with them any more, except Jesus only.
ಅಥ ಹಠಾತ್ತೇ ಚತುರ್ದಿಶೋ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೀಶುಂ ವಿನಾ ಸ್ವೈಃ ಸಹಿತಂ ಕಮಪಿ ನ ದದೃಶುಃ|
9 As they were coming down from the mountain, he commanded them that they should tell no one what things they had seen, until after the Son of Man had risen from the dead.
ತತಃ ಪರಂ ಗಿರೇರವರೋಹಣಕಾಲೇ ಸ ತಾನ್ ಗಾಢಮ್ ದೂತ್ಯಾದಿದೇಶ ಯಾವನ್ನರಸೂನೋಃ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಂ ನ ಭವತಿ, ತಾವತ್ ದರ್ಶನಸ್ಯಾಸ್ಯ ವಾರ್ತ್ತಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ನ ವಕ್ತವ್ಯಾ|
10 They kept this saying to themselves, questioning what the “rising from the dead” meant.
ತದಾ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾನಸ್ಯ ಕೋಭಿಪ್ರಾಯ ಇತಿ ವಿಚಾರ್ಯ್ಯ ತೇ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಸ್ವೇಷು ಗೋಪಾಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
11 They asked him, saying, “Why do the scribes say that Elijah must come first?”
ಅಥ ತೇ ಯೀಶುಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ ಪ್ರಥಮತ ಏಲಿಯೇನಾಗನ್ತವ್ಯಮ್ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕುತ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾ ಆಹುಃ?
12 He said to them, “Elijah indeed comes first, and restores all things. How is it written about the Son of Man, that he should suffer many things and be despised?
ತದಾ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಏಲಿಯಃ ಪ್ರಥಮಮೇತ್ಯ ಸರ್ವ್ವಕಾರ್ಯ್ಯಾಣಿ ಸಾಧಯಿಷ್ಯತಿ; ನರಪುತ್ರೇ ಚ ಲಿಪಿ ರ್ಯಥಾಸ್ತೇ ತಥೈವ ಸೋಪಿ ಬಹುದುಃಖಂ ಪ್ರಾಪ್ಯಾವಜ್ಞಾಸ್ಯತೇ|
13 But I tell you that Elijah has come, and they have also done to him whatever they wanted to, even as it is written about him.”
ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಏಲಿಯಾರ್ಥೇ ಲಿಪಿ ರ್ಯಥಾಸ್ತೇ ತಥೈವ ಸ ಏತ್ಯ ಯಯೌ, ಲೋಕಾ: ಸ್ವೇಚ್ಛಾನುರೂಪಂ ತಮಭಿವ್ಯವಹರನ್ತಿ ಸ್ಮ|
14 Coming to the disciples, he saw a great multitude around them, and scribes questioning them.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಶಿಷ್ಯಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ತೇಷಾಂ ಚತುಃಪಾರ್ಶ್ವೇ ತೈಃ ಸಹ ಬಹುಜನಾನ್ ವಿವದಮಾನಾನ್ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಂಶ್ಚ ದೃಷ್ಟವಾನ್;
15 Immediately all the multitude, when they saw him, were greatly amazed, and running to him, greeted him.
ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾಸ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ತದಾಸನ್ನಂ ಧಾವನ್ತಸ್ತಂ ಪ್ರಣೇಮುಃ|
16 He asked the scribes, “What are you asking them?”
ತದಾ ಯೀಶುರಧ್ಯಾಪಕಾನಪ್ರಾಕ್ಷೀದ್ ಏತೈಃ ಸಹ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ವಿವದಧ್ವೇ?
17 One of the multitude answered, “Teacher, I brought to you my son, who has a mute spirit;
ತತೋ ಲೋಕಾನಾಂ ಕಶ್ಚಿದೇಕಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್ ಹೇ ಗುರೋ ಮಮ ಸೂನುಂ ಮೂಕಂ ಭೂತಧೃತಞ್ಚ ಭವದಾಸನ್ನಮ್ ಆನಯಂ|
18 and wherever it seizes him, it throws him down; and he foams at the mouth, grinds his teeth, and becomes rigid. I asked your disciples to cast it out, and they weren’t able.”
ಯದಾಸೌ ಭೂತಸ್ತಮಾಕ್ರಮತೇ ತದೈವ ಪಾತಸತಿ ತಥಾ ಸ ಫೇಣಾಯತೇ, ದನ್ತೈರ್ದನ್ತಾನ್ ಘರ್ಷತಿ ಕ್ಷೀಣೋ ಭವತಿ ಚ; ತತೋ ಹೇತೋಸ್ತಂ ಭೂತಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ಭವಚ್ಛಿಷ್ಯಾನ್ ನಿವೇದಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಶೇಕುಃ|
19 He answered him, “Unbelieving generation, how long shall I be with you? How long shall I bear with you? Bring him to me.”
ತದಾ ಸ ತಮವಾದೀತ್, ರೇ ಅವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಸನ್ತಾನಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಕತಿ ಕಾಲಾನಹಂ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಿ? ಅಪರಾನ್ ಕತಿ ಕಾಲಾನ್ ವಾ ವ ಆಚಾರಾನ್ ಸಹಿಷ್ಯೇ? ತಂ ಮದಾಸನ್ನಮಾನಯತ|
20 They brought him to him, and when he saw him, immediately the spirit convulsed him and he fell on the ground, wallowing and foaming at the mouth.
ತತಸ್ತತ್ಸನ್ನಿಧಿಂ ಸ ಆನೀಯತ ಕಿನ್ತು ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಭೂತೋ ಬಾಲಕಂ ಧೃತವಾನ್; ಸ ಚ ಭೂಮೌ ಪತಿತ್ವಾ ಫೇಣಾಯಮಾನೋ ಲುಲೋಠ|
21 He asked his father, “How long has it been since this has been happening to him?” He said, “From childhood.
ತದಾ ಸ ತತ್ಪಿತರಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಅಸ್ಯೇದೃಶೀ ದಶಾ ಕತಿ ದಿನಾನಿ ಭೂತಾ? ತತಃ ಸೋವಾದೀತ್ ಬಾಲ್ಯಕಾಲಾತ್|
22 Often it has cast him both into the fire and into the water to destroy him. But if you can do anything, have compassion on us and help us.”
ಭೂತೋಯಂ ತಂ ನಾಶಯಿತುಂ ಬಹುವಾರಾನ್ ವಹ್ನೌ ಜಲೇ ಚ ನ್ಯಕ್ಷಿಪತ್ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಭವಾನ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತರ್ಹಿ ದಯಾಂ ಕೃತ್ವಾಸ್ಮಾನ್ ಉಪಕರೋತು|
23 Jesus said to him, “If you can believe, all things are possible to him who believes.”
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್ ಯದಿ ಪ್ರತ್ಯೇತುಂ ಶಕ್ನೋಷಿ ತರ್ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಯಿನೇ ಜನಾಯ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಾಧ್ಯಮ್|
24 Immediately the father of the child cried out with tears, “I believe. Help my unbelief!”
ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಂ ತದ್ಬಾಲಕಸ್ಯ ಪಿತಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈ ರೂವನ್ ಸಾಶ್ರುನೇತ್ರಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ಪ್ರಭೋ ಪ್ರತ್ಯೇಮಿ ಮಮಾಪ್ರತ್ಯಯಂ ಪ್ರತಿಕುರು|
25 When Jesus saw that a multitude came running together, he rebuked the unclean spirit, saying to him, “You mute and deaf spirit, I command you, come out of him, and never enter him again!”
ಅಥ ಯೀಶು ರ್ಲೋಕಸಙ್ಘಂ ಧಾವಿತ್ವಾಯಾನ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಮಪೂತಭೂತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಜಗಾದ, ರೇ ಬಧಿರ ಮೂಕ ಭೂತ ತ್ವಮೇತಸ್ಮಾದ್ ಬಹಿರ್ಭವ ಪುನಃ ಕದಾಪಿ ಮಾಶ್ರಯೈನಂ ತ್ವಾಮಹಮ್ ಇತ್ಯಾದಿಶಾಮಿ|
26 After crying out and convulsing him greatly, it came out of him. The boy became like one dead, so much that most of them said, “He is dead.”
ತದಾ ಸ ಭೂತಶ್ಚೀತ್ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ತಮಾಪೀಡ್ಯ ಬಹಿರ್ಜಜಾಮ, ತತೋ ಬಾಲಕೋ ಮೃತಕಲ್ಪೋ ಬಭೂವ ತಸ್ಮಾದಯಂ ಮೃತಇತ್ಯನೇಕೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
27 But Jesus took him by the hand and raised him up; and he arose.
ಕಿನ್ತು ಕರಂ ಧೃತ್ವಾ ಯೀಶುನೋತ್ಥಾಪಿತಃ ಸ ಉತ್ತಸ್ಥೌ|
28 When he had come into the house, his disciples asked him privately, “Why couldn’t we cast it out?”
ಅಥ ಯೀಶೌ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಗುಪ್ತಂ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ವಯಮೇನಂ ಭೂತಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ಕುತೋ ನ ಶಕ್ತಾಃ?
29 He said to them, “This kind can come out by nothing but by prayer and fasting.”
ಸ ಉವಾಚ, ಪ್ರಾರ್ಥನೋಪವಾಸೌ ವಿನಾ ಕೇನಾಪ್ಯನ್ಯೇನ ಕರ್ಮ್ಮಣಾ ಭೂತಮೀದೃಶಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯಂ|
30 They went out from there and passed through Galilee. He didn’t want anyone to know it,
ಅನನ್ತರಂ ಸ ತತ್ಸ್ಥಾನಾದಿತ್ವಾ ಗಾಲೀಲ್ಮಧ್ಯೇನ ಯಯೌ, ಕಿನ್ತು ತತ್ ಕೋಪಿ ಜಾನೀಯಾದಿತಿ ಸ ನೈಚ್ಛತ್|
31 for he was teaching his disciples, and said to them, “The Son of Man is being handed over to the hands of men, and they will kill him; and when he is killed, on the third day he will rise again.”
ಅಪರಞ್ಚ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನುಪದಿಶನ್ ಬಭಾಷೇ, ನರಪುತ್ರೋ ನರಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ ತೇ ಚ ತಂ ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ತೈಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಹತೇ ತೃತೀಯದಿನೇ ಸ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತೀತಿ|
32 But they didn’t understand the saying, and were afraid to ask him.
ಕಿನ್ತು ತತ್ಕಥಾಂ ತೇ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ ಪ್ರಷ್ಟುಞ್ಚ ಬಿಭ್ಯಃ|
33 He came to Capernaum, and when he was in the house he asked them, “What were you arguing among yourselves on the way?”
ಅಥ ಯೀಶುಃ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ಪುರಮಾಗತ್ಯ ಮಧ್ಯೇಗೃಹಞ್ಚೇತ್ಯ ತಾನಪೃಚ್ಛದ್ ವರ್ತ್ಮಮಧ್ಯೇ ಯೂಯಮನ್ಯೋನ್ಯಂ ಕಿಂ ವಿವದಧ್ವೇ ಸ್ಮ?
34 But they were silent, for they had disputed with one another on the way about who was the greatest.
ಕಿನ್ತು ತೇ ನಿರುತ್ತರಾಸ್ತಸ್ಥು ರ್ಯಸ್ಮಾತ್ತೇಷಾಂ ಕೋ ಮುಖ್ಯ ಇತಿ ವರ್ತ್ಮಾನಿ ತೇಽನ್ಯೋನ್ಯಂ ವ್ಯವದನ್ತ|
35 He sat down and called the twelve; and he said to them, “If any man wants to be first, he shall be last of all, and servant of all.”
ತತಃ ಸ ಉಪವಿಶ್ಯ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆಹೂಯ ಬಭಾಷೇ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮುಖ್ಯೋ ಭವಿತುಮಿಚ್ಛತಿ ಸ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಗೌಣಃ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸೇವಕಶ್ಚ ಭವತು|
36 He took a little child and set him in the middle of them. Taking him in his arms, he said to them,
ತದಾ ಸ ಬಾಲಕಮೇಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಮಧ್ಯೇ ಸಮುಪಾವೇಶಯತ್ ತತಸ್ತಂ ಕ್ರೋಡೇ ಕೃತ್ವಾ ತಾನವಾದಾತ್
37 “Whoever receives one such little child in my name receives me; and whoever receives me, doesn’t receive me, but him who sent me.”
ಯಃ ಕಶ್ಚಿದೀದೃಶಸ್ಯ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಬಾಲಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ಕರೋತಿ ಸ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ಕರೋತಿ; ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ಕರೋತಿ ಸ ಕೇವಲಮ್ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ಕರೋತಿ ತನ್ನ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾಪ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ಕರೋತಿ|
38 John said to him, “Teacher, we saw someone who doesn’t follow us casting out demons in your name; and we forbade him, because he doesn’t follow us.”
ಅಥ ಯೋಹನ್ ತಮಬ್ರವೀತ್ ಹೇ ಗುರೋ, ಅಸ್ಮಾಕಮನನುಗಾಮಿನಮ್ ಏಕಂ ತ್ವಾನ್ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯನ್ತಂ ವಯಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತಃ, ಅಸ್ಮಾಕಮಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿತ್ವಾಚ್ಚ ತಂ ನ್ಯಷೇಧಾಮ|
39 But Jesus said, “Don’t forbid him, for there is no one who will do a mighty work in my name and be able quickly to speak evil of me.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುರವದತ್ ತಂ ಮಾ ನಿಷೇಧತ್, ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮನ್ನಾಮ್ನಾ ಚಿತ್ರಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ಸಹಸಾ ಮಾಂ ನಿನ್ದಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
40 For whoever is not against us is on our side.
ತಥಾ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಪಕ್ಷತಾಂ ನ ಕರೋತಿ ಸ ಯುಷ್ಮಾಕಮೇವ ಸಪಕ್ಷಃ|
41 For whoever will give you a cup of water to drink in my name because you are Christ’s, most certainly I tell you, he will in no way lose his reward.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಮನ್ನಾಮ್ನಾ ಕಂಸೈಕೇನ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ದದಾತಿ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವಚ್ಮಿ, ಸ ಫಲೇನ ವಞ್ಚಿತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
42 “Whoever will cause one of these little ones who believe in me to stumble, it would be better for him if he were thrown into the sea with a millstone hung around his neck.
ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಾಸಿನಾಮೇಷಾಂ ಕ್ಷುದ್ರಪ್ರಾಣಿನಾಮ್ ಏಕಸ್ಯಾಪಿ ವಿಘ್ನಂ ಜನಯತಿ, ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯೈತತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕರಣಾತ್ ಕಣ್ಠಬದ್ಧಪೇಷಣೀಕಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಾಗರಾಗಾಧಜಲ ಮಜ್ಜನಂ ಭದ್ರಂ|
43 If your hand causes you to stumble, cut it off. It is better for you to enter into life maimed, rather than having your two hands to go into Gehenna, into the unquenchable fire, (Geenna g1067)
ಅತಃ ಸ್ವಕರೋ ಯದಿ ತ್ವಾಂ ಬಾಧತೇ ತರ್ಹಿ ತಂ ಛಿನ್ಧಿ;
44 ‘where their worm doesn’t die, and the fire is not quenched.’
ಯಸ್ಮಾತ್ ಯತ್ರ ಕೀಟಾ ನ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ವಹ್ನಿಶ್ಚ ನ ನಿರ್ವ್ವಾತಿ, ತಸ್ಮಿನ್ ಅನಿರ್ವ್ವಾಣಾನಲನರಕೇ ಕರದ್ವಯವಸ್ತವ ಗಮನಾತ್ ಕರಹೀನಸ್ಯ ಸ್ವರ್ಗಪ್ರವೇಶಸ್ತವ ಕ್ಷೇಮಂ| (Geenna g1067)
45 If your foot causes you to stumble, cut it off. It is better for you to enter into life lame, rather than having your two feet to be cast into Gehenna, into the fire that will never be quenched— (Geenna g1067)
ಯದಿ ತವ ಪಾದೋ ವಿಘ್ನಂ ಜನಯತಿ ತರ್ಹಿ ತಂ ಛಿನ್ಧಿ,
46 ‘where their worm doesn’t die, and the fire is not quenched.’
ಯತೋ ಯತ್ರ ಕೀಟಾ ನ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ವಹ್ನಿಶ್ಚ ನ ನಿರ್ವ್ವಾತಿ, ತಸ್ಮಿನ್ ಽನಿರ್ವ್ವಾಣವಹ್ನೌ ನರಕೇ ದ್ವಿಪಾದವತಸ್ತವ ನಿಕ್ಷೇಪಾತ್ ಪಾದಹೀನಸ್ಯ ಸ್ವರ್ಗಪ್ರವೇಶಸ್ತವ ಕ್ಷೇಮಂ| (Geenna g1067)
47 If your eye causes you to stumble, throw it out. It is better for you to enter into God’s Kingdom with one eye, rather than having two eyes to be cast into the Gehenna of fire, (Geenna g1067)
ಸ್ವನೇತ್ರಂ ಯದಿ ತ್ವಾಂ ಬಾಧತೇ ತರ್ಹಿ ತದಪ್ಯುತ್ಪಾಟಯ, ಯತೋ ಯತ್ರ ಕೀಟಾ ನ ಮ್ರಿಯನ್ತೇ ವಹ್ನಿಶ್ಚ ನ ನಿರ್ವ್ವಾತಿ,
48 ‘where their worm doesn’t die, and the fire is not quenched.’
ತಸ್ಮಿನ ಽನಿರ್ವ್ವಾಣವಹ್ನೌ ನರಕೇ ದ್ವಿನೇತ್ರಸ್ಯ ತವ ನಿಕ್ಷೇಪಾದ್ ಏಕನೇತ್ರವತ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಪ್ರವೇಶಸ್ತವ ಕ್ಷೇಮಂ| (Geenna g1067)
49 For everyone will be salted with fire, and every sacrifice will be seasoned with salt.
ಯಥಾ ಸರ್ವ್ವೋ ಬಲಿ ರ್ಲವಣಾಕ್ತಃ ಕ್ರಿಯತೇ ತಥಾ ಸರ್ವ್ವೋ ಜನೋ ವಹ್ನಿರೂಪೇಣ ಲವಣಾಕ್ತಃ ಕಾರಿಷ್ಯತೇ|
50 Salt is good, but if the salt has lost its saltiness, with what will you season it? Have salt in yourselves, and be at peace with one another.”
ಲವಣಂ ಭದ್ರಂ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಲವಣೇ ಸ್ವಾದುತಾ ನ ತಿಷ್ಠತಿ, ತರ್ಹಿ ಕಥಮ್ ಆಸ್ವಾದ್ಯುಕ್ತಂ ಕರಿಷ್ಯಥ? ಯೂಯಂ ಲವಣಯುಕ್ತಾ ಭವತ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೇಮ ಕುರುತ|
