< Luke 18 >

1 He also spoke a parable to them that they must always pray and not give up,
ಅಪರಞ್ಚ ಲೋಕೈರಕ್ಲಾನ್ತೈ ರ್ನಿರನ್ತರಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತವ್ಯಮ್ ಇತ್ಯಾಶಯೇನ ಯೀಶುನಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತ ಏಕಃ ಕಥಿತಃ|
2 saying, “There was a judge in a certain city who didn’t fear God and didn’t respect man.
ಕುತ್ರಚಿನ್ನಗರೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕ ಆಸೀತ್ ಸ ಈಶ್ವರಾನ್ನಾಬಿಭೇತ್ ಮಾನುಷಾಂಶ್ಚ ನಾಮನ್ಯತ|
3 A widow was in that city, and she often came to him, saying, ‘Defend me from my adversary!’
ಅಥ ತತ್ಪುರವಾಸಿನೀ ಕಾಚಿದ್ವಿಧವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ವಿವಾದಿನಾ ಸಹ ಮಮ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ|
4 He wouldn’t for a while; but afterward he said to himself, ‘Though I neither fear God nor respect man,
ತತಃ ಸ ಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕಃ ಕಿಯದ್ದಿನಾನಿ ನ ತದಙ್ಗೀಕೃತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚಿತ್ತೇ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಪೀಶ್ವರಾನ್ನ ಬಿಭೇಮಿ ಮನುಷ್ಯಾನಪಿ ನ ಮನ್ಯೇ
5 yet because this widow bothers me, I will defend her, or else she will wear me out by her continual coming.’”
ತಥಾಪ್ಯೇಷಾ ವಿಧವಾ ಮಾಂ ಕ್ಲಿಶ್ನಾತಿ ತಸ್ಮಾದಸ್ಯಾ ವಿವಾದಂ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ನೋಚೇತ್ ಸಾ ಸದಾಗತ್ಯ ಮಾಂ ವ್ಯಗ್ರಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
6 The Lord said, “Listen to what the unrighteous judge says.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಭುರವದದ್ ಅಸಾವನ್ಯಾಯಪ್ರಾಡ್ವಿವಾಕೋ ಯದಾಹ ತತ್ರ ಮನೋ ನಿಧಧ್ವಂ|
7 Won’t God avenge his chosen ones who are crying out to him day and night, and yet he exercises patience with them?
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯೇ ಽಭಿರುಚಿತಲೋಕಾ ದಿವಾನಿಶಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಸ ಬಹುದಿನಾನಿ ವಿಲಮ್ಬ್ಯಾಪಿ ತೇಷಾಂ ವಿವಾದಾನ್ ಕಿಂ ನ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ?
8 I tell you that he will avenge them quickly. Nevertheless, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?”
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ತ್ವರಯಾ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಕಿಮೀದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ?
9 He also spoke this parable to certain people who were convinced of their own righteousness, and who despised all others:
ಯೇ ಸ್ವಾನ್ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪರಾನ್ ತುಚ್ಛೀಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಏತಾದೃಗ್ಭ್ಯಃ, ಕಿಯದ್ಭ್ಯ ಇಮಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸ|
10 “Two men went up into the temple to pray; one was a Pharisee, and the other was a tax collector.
ಏಕಃ ಫಿರೂಶ್ಯಪರಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ದ್ವಾವಿಮೌ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಮನ್ದಿರಂ ಗತೌ|
11 The Pharisee stood and prayed by himself like this: ‘God, I thank you that I am not like the rest of men: extortionists, unrighteous, adulterers, or even like this tax collector.
ತತೋಽಸೌ ಫಿರೂಶ್ಯೇಕಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಅಹಮನ್ಯಲೋಕವತ್ ಲೋಠಯಿತಾನ್ಯಾಯೀ ಪಾರದಾರಿಕಶ್ಚ ನ ಭವಾಮಿ ಅಸ್ಯ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತುಲ್ಯಶ್ಚ ನ, ತಸ್ಮಾತ್ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
12 I fast twice a week. I give tithes of all that I get.’
ಸಪ್ತಸು ದಿನೇಷು ದಿನದ್ವಯಮುಪವಸಾಮಿ ಸರ್ವ್ವಸಮ್ಪತ್ತೇ ರ್ದಶಮಾಂಶಂ ದದಾಮಿ ಚ, ಏತತ್ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
13 But the tax collector, standing far away, wouldn’t even lift up his eyes to heaven, but beat his chest, saying, ‘God, be merciful to me, a sinner!’
ಕಿನ್ತು ಸ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿ ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನೇಚ್ಛನ್ ವಕ್ಷಸಿ ಕರಾಘಾತಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಹೇ ಈಶ್ವರ ಪಾಪಿಷ್ಠಂ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ, ಇತ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಾಸ|
14 I tell you, this man went down to his house justified rather than the other; for everyone who exalts himself will be humbled, but he who humbles himself will be exalted.”
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕೇವಲಃ ಕರಸಞ್ಚಾಯೀ ಪುಣ್ಯವತ್ತ್ವೇನ ಗಣಿತೋ ನಿಜಗೃಹಂ ಜಗಾಮ, ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಮುನ್ನಮಯತಿ ಸ ನಾಮಯಿಷ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಂ ನಮಯತಿ ಸ ಉನ್ನಮಯಿಷ್ಯತೇ|
15 They were also bringing their babies to him, that he might touch them. But when the disciples saw it, they rebuked them.
ಅಥ ಶಿಶೂನಾಂ ಗಾತ್ರಸ್ಪರ್ಶಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾನಿನ್ಯುಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾನೇತೃನ್ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ,
16 Jesus summoned them, saying, “Allow the little children to come to me, and don’t hinder them, for God’s Kingdom belongs to such as these.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಜಗಾದ, ಮನ್ನಿಕಟಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಶಿಶೂನ್ ಅನುಜಾನೀಧ್ವಂ ತಾಂಶ್ಚ ಮಾ ವಾರಯತ; ಯತ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣ ಏಷಾಂ ಸದೃಶಾಃ|
17 Most certainly, I tell you, whoever doesn’t receive God’s Kingdom like a little child, he will in no way enter into it.”
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯೋ ಜನಃ ಶಿಶೋಃ ಸದೃಶೋ ಭೂತ್ವಾ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಸ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತತ್ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
18 A certain ruler asked him, saying, “Good Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” (aiōnios g166)
ಅಪರಮ್ ಏಕೋಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಹೇ ಪರಮಗುರೋ, ಅನನ್ತಾಯುಷಃ ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? (aiōnios g166)
19 Jesus asked him, “Why do you call me good? No one is good, except one: God.
ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮಾಂ ಕುತಃ ಪರಮಂ ವದಸಿ? ಈಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಕೋಪಿ ಪರಮೋ ನ ಭವತಿ|
20 You know the commandments: ‘Don’t commit adultery,’ ‘Don’t murder,’ ‘Don’t steal,’ ‘Don’t give false testimony,’ ‘Honor your father and your mother.’”
ಪರದಾರಾನ್ ಮಾ ಗಚ್ಛ, ನರಂ ಮಾ ಜಹಿ, ಮಾ ಚೋರಯ, ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ಮಾ ದೇಹಿ, ಮಾತರಂ ಪಿತರಞ್ಚ ಸಂಮನ್ಯಸ್ವ, ಏತಾ ಯಾ ಆಜ್ಞಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸ್ತ್ವಂ ಜಾನಾಸಿ|
21 He said, “I have observed all these things from my youth up.”
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಬಾಲ್ಯಕಾಲಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾ ಏತಾ ಆಚರಾಮಿ|
22 When Jesus heard these things, he said to him, “You still lack one thing. Sell all that you have and distribute it to the poor. Then you will have treasure in heaven; then come, follow me.”
ಇತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್, ತಥಾಪಿ ತವೈಕಂ ಕರ್ಮ್ಮ ನ್ಯೂನಮಾಸ್ತೇ, ನಿಜಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯೋ ವಿತರ, ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೇ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ; ತತ ಆಗತ್ಯ ಮಮಾನುಗಾಮೀ ಭವ|
23 But when he heard these things, he became very sad, for he was very rich.
ಕಿನ್ತ್ವೇತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸೋಧಿಪತಿಃ ಶುಶೋಚ, ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಬಹುಧನಮಾಸೀತ್|
24 Jesus, seeing that he became very sad, said, “How hard it is for those who have riches to enter into God’s Kingdom!
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮತಿಶೋಕಾನ್ವಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗಾದ, ಧನವತಾಮ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಪ್ರವೇಶಃ ಕೀದೃಗ್ ದುಷ್ಕರಃ|
25 For it is easier for a camel to enter in through a needle’s eye than for a rich man to enter into God’s Kingdom.”
ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯೇ ಧನಿನಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ಸೂಚೇಶ್ಛಿದ್ರೇಣ ಮಹಾಙ್ಗಸ್ಯ ಗಮನಾಗಮನೇ ಸುಕರೇ|
26 Those who heard it said, “Then who can be saved?”
ಶ್ರೋತಾರಃ ಪಪ್ರಚ್ಛುಸ್ತರ್ಹಿ ಕೇನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ?
27 But he said, “The things which are impossible with men are possible with God.”
ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಯನ್ ಮಾನುಷೇಣಾಶಕ್ಯಂ ತದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ಶಕ್ಯಂ|
28 Peter said, “Look, we have left everything and followed you.”
ತದಾ ಪಿತರ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತವ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಭವಾಮ|
29 He said to them, “Most certainly I tell you, there is no one who has left house, or wife, or brothers, or parents, or children, for God’s Kingdom’s sake,
ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾರ್ಥಂ ಗೃಹಂ ಪಿತರೌ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಜಾಯಾಂ ಸನ್ತಾನಾಂಶ್ಚ ತ್ಯಕ್ತವಾ
30 who will not receive many times more in this time, and in the world to come, eternal life.” (aiōn g165, aiōnios g166)
ಇಹ ಕಾಲೇ ತತೋಽಧಿಕಂ ಪರಕಾಲೇ ಽನನ್ತಾಯುಶ್ಚ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ಲೋಕ ಈದೃಶಃ ಕೋಪಿ ನಾಸ್ತಿ| (aiōn g165, aiōnios g166)
31 He took the twelve aside and said to them, “Behold, we are going up to Jerusalem, and all the things that are written through the prophets concerning the Son of Man will be completed.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಬಭಾಷೇ, ಪಶ್ಯತ ವಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಯಾಮಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಂ ಯದಸ್ತಿ ತದನುರೂಪಂ ತಂ ಪ್ರತಿ ಘಟಿಷ್ಯತೇ;
32 For he will be delivered up to the Gentiles, will be mocked, treated shamefully, and spit on.
ವಸ್ತುತಸ್ತು ಸೋಽನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ, ತೇ ತಮುಪಹಸಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅನ್ಯಾಯಮಾಚರಿಷ್ಯನ್ತಿ ತದ್ವಪುಷಿ ನಿಷ್ಠೀವಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ, ಕಶಾಭಿಃ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ತಂ ಹನಿಷ್ಯನ್ತಿ ಚ,
33 They will scourge and kill him. On the third day, he will rise again.”
ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿನೇ ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
34 They understood none of these things. This saying was hidden from them, and they didn’t understand the things that were said.
ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೇ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶೇಕುಃ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇಽಸ್ಪಷ್ಟತವಾತ್ ತಸ್ಯೈತಾಸಾಂ ಕಥಾನಾಮ್ ಆಶಯಂ ತೇ ಜ್ಞಾತುಂ ನ ಶೇಕುಶ್ಚ|
35 As he came near Jericho, a certain blind man sat by the road, begging.
ಅಥ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿರೀಹೋಃ ಪುರಸ್ಯಾನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಕಶ್ಚಿದನ್ಧಃ ಪಥಃ ಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪವಿಶ್ಯ ಭಿಕ್ಷಾಮ್ ಅಕರೋತ್
36 Hearing a multitude going by, he asked what this meant.
ಸ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ಯ ಗಮನಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತತ್ಕಾರಣಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್|
37 They told him that Jesus of Nazareth was passing by.
ನಾಸರತೀಯಯೀಶುರ್ಯಾತೀತಿ ಲೋಕೈರುಕ್ತೇ ಸ ಉಚ್ಚೈರ್ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ,
38 He cried out, “Jesus, you son of David, have mercy on me!”
ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಯೀಶೋ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
39 Those who led the way rebuked him, that he should be quiet; but he cried out all the more, “You son of David, have mercy on me!”
ತತೋಗ್ರಗಾಮಿನಸ್ತಂ ಮೌನೀ ತಿಷ್ಠೇತಿ ತರ್ಜಯಾಮಾಸುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುನಾರುವನ್ ಉವಾಚ, ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ ಮಾಂ ದಯಸ್ವ|
40 Standing still, Jesus commanded him to be brought to him. When he had come near, he asked him,
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಥಗಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವಾನ್ತಿಕೇ ತಮಾನೇತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
41 “What do you want me to do?” He said, “Lord, that I may see again.”
ತತಃ ಸ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕಮ್ ಆಗಮತ್, ತದಾ ಸ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವಂ ಕಿಮಿಚ್ಛಸಿ? ತ್ವದರ್ಥಮಹಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ? ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋಽಹಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಲಭೈ|
42 Jesus said to him, “Receive your sight. Your faith has healed you.”
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ದೃಷ್ಟಿಶಕ್ತಿಂ ಗೃಹಾಣ ತವ ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತವಾನ್|
43 Immediately he received his sight and followed him, glorifying God. All the people, when they saw it, praised God.
ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಸ್ಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ಪ್ರಸನ್ನೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯೌ, ತದಾಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸಿತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ|

< Luke 18 >