Luke 13
1 Now there were some present at the same time who told him about the Galileans whose blood Pilate had mixed with their sacrifices.
អបរញ្ច បីលាតោ យេឞាំ គាលីលីយានាំ រក្តានិ ពលីនាំ រក្តៃះ សហាមិឝ្រយត៑ តេឞាំ គាលីលីយានាំ វ្ឫត្តាន្តំ កតិបយជនា ឧបស្ថាប្យ យីឝវេ កថយាមាសុះ។
2 Jesus answered them, “Do you think that these Galileans were worse sinners than all the other Galileans, because they suffered such things?
តតះ ស ប្រត្យុវាច តេឞាំ លោកានាម៑ ឯតាទ្ឫឝី ទុគ៌តិ រ្ឃដិតា តត្ការណាទ៑ យូយំ កិមន្យេភ្យោ គាលីលីយេភ្យោប្យធិកបាបិនស្តាន៑ ពោធធ្វេ?
3 I tell you, no, but unless you repent, you will all perish in the same way.
យុឞ្មានហំ វទាមិ តថា ន កិន្តុ មនះសុ ន បរាវត៌្តិតេឞុ យូយមបិ តថា នំក្ឞ្យថ។
4 Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell and killed them—do you think that they were worse offenders than all the men who dwell in Jerusalem?
អបរញ្ច ឝីលោហនាម្ន ឧច្ចគ្ឫហស្យ បតនាទ៑ យេៜឞ្ដាទឝជនា ម្ឫតាស្តេ យិរូឝាលមិ និវាសិសវ៌្វលោកេភ្យោៜធិកាបរាធិនះ កិំ យូយមិត្យំ ពោធធ្វេ?
5 I tell you, no, but, unless you repent, you will all perish in the same way.”
យុឞ្មានហំ វទាមិ តថា ន កិន្តុ មនះសុ ន បរិវត៌្តិតេឞុ យូយមបិ តថា នំក្ឞ្យថ។
6 He spoke this parable. “A certain man had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit on it and found none.
អនន្តរំ ស ឥមាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមកថយទ៑ ឯកោ ជនោ ទ្រាក្ឞាក្ឞេត្រមធ្យ ឯកមុឌុម្ពរវ្ឫក្ឞំ រោបិតវាន៑។ បឝ្ចាត៑ ស អាគត្យ តស្មិន៑ ផលានិ គវេឞយាមាស,
7 He said to the vine dresser, ‘Behold, these three years I have come looking for fruit on this fig tree, and found none. Cut it down! Why does it waste the soil?’
កិន្តុ ផលាប្រាប្តេះ ការណាទ៑ ឧទ្យានការំ ភ្ឫត្យំ ជគាទ, បឝ្យ វត្សរត្រយំ យាវទាគត្យ ឯតស្មិន្នុឌុម្ពរតរៅ ក្ឞលាន្យន្វិច្ឆាមិ, កិន្តុ នៃកមបិ ប្រប្នោមិ តរុរយំ កុតោ វ្ឫថា ស្ថានំ វ្យាប្យ តិឞ្ឋតិ? ឯនំ ឆិន្ធិ។
8 He answered, ‘Lord, leave it alone this year also, until I dig around it and fertilize it.
តតោ ភ្ឫត្យះ ប្រត្យុវាច, ហេ ប្រភោ បុនវ៌ឞ៌មេកំ ស្ថាតុម៑ អាទិឝ; ឯតស្យ មូលស្យ ចតុទ៌ិក្ឞុ ខនិត្វាហម៑ អាលវាលំ ស្ថាបយាមិ។
9 If it bears fruit, fine; but if not, after that, you can cut it down.’”
តតះ ផលិតុំ ឝក្នោតិ យទិ ន ផលតិ តហ៌ិ បឝ្ចាត៑ ឆេត្ស្យសិ។
10 He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath day.
អថ វិឝ្រាមវារេ ភជនគេហេ យីឝុរុបទិឝតិ
11 Behold, there was a woman who had a spirit of infirmity eighteen years. She was bent over and could in no way straighten herself up.
តស្មិត៑ សមយេ ភូតគ្រស្តត្វាត៑ កុព្ជីភូយាឞ្ដាទឝវឞ៌ាណិ យាវត៑ កេនាប្យុបាយេន ឫជុ រ្ភវិតុំ ន ឝក្នោតិ យា ទុព៌្ពលា ស្ត្រី,
12 When Jesus saw her, he called her and said to her, “Woman, you are freed from your infirmity.”
តាំ តត្រោបស្ថិតាំ វិលោក្យ យីឝុស្តាមាហូយ កថិតវាន៑ ហេ នារិ តវ ទៅព៌្ពល្យាត៑ ត្វំ មុក្តា ភវ។
13 He laid his hands on her, and immediately she stood up straight and glorified God.
តតះ បរំ តស្យា គាត្រេ ហស្តាប៌ណមាត្រាត៑ សា ឫជុព៌្ហូត្វេឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ កត៌្តុមារេភេ។
14 The ruler of the synagogue, being indignant because Jesus had healed on the Sabbath, said to the multitude, “There are six days in which men ought to work. Therefore come on those days and be healed, and not on the Sabbath day!”
កិន្តុ វិឝ្រាមវារេ យីឝុនា តស្យាះ ស្វាស្ថ្យករណាទ៑ ភជនគេហស្យាធិបតិះ ប្រកុប្យ លោកាន៑ ឧវាច, ឞដ្សុ ទិនេឞុ លោកៃះ កម៌្ម កត៌្តវ្យំ តស្មាទ្ធេតោះ ស្វាស្ថ្យាត៌្ហំ តេឞុ ទិនេឞុ អាគច្ឆត, វិឝ្រាមវារេ មាគច្ឆត។
15 Therefore the Lord answered him, “You hypocrites! Doesn’t each one of you free his ox or his donkey from the stall on the Sabbath and lead him away to water?
តទា បភុះ ប្រត្យុវាច រេ កបដិនោ យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនោ វិឝ្រាមវារេ ស្វីយំ ស្វីយំ វ្ឫឞភំ គទ៌ភំ វា ពន្ធនាន្មោចយិត្វា ជលំ បាយយិតុំ កិំ ន នយតិ?
16 Ought not this woman, being a daughter of Abraham whom Satan had bound eighteen long years, be freed from this bondage on the Sabbath day?”
តហ៌្យាឞ្ដាទឝវត្សរាន៑ យាវត៑ ឝៃតានា ពទ្ធា ឥព្រាហីមះ សន្តតិរិយំ នារី កិំ វិឝ្រាមវារេ ន មោចយិតវ្យា?
17 As he said these things, all his adversaries were disappointed; and all the multitude rejoiced for all the glorious things that were done by him.
ឯឞុ វាក្យេឞុ កថិតេឞុ តស្យ វិបក្ឞាះ សលជ្ជា ជាតាះ កិន្តុ តេន ក្ឫតសវ៌្វមហាកម៌្មការណាត៑ លោកនិវហះ សានន្ទោៜភវត៑។
18 He said, “What is God’s Kingdom like? To what shall I compare it?
អនន្តរំ សោវទទ៑ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ កស្យ សទ្ឫឝំ? កេន តទុបមាស្យាមិ?
19 It is like a grain of mustard seed which a man took and put in his own garden. It grew and became a large tree, and the birds of the sky live in its branches.”
យត៑ សឞ៌បពីជំ គ្ឫហីត្វា កឝ្ចិជ្ជន ឧទ្យាន ឧប្តវាន៑ តទ៑ ពីជមង្កុរិតំ សត៑ មហាវ្ឫក្ឞោៜជាយត, តតស្តស្យ ឝាខាសុ វិហាយសីយវិហគា អាគត្យ ន្យូឞុះ, តទ្រាជ្យំ តាទ្ឫឝេន សឞ៌បពីជេន តុល្យំ។
20 Again he said, “To what shall I compare God’s Kingdom?
បុនះ កថយាមាស, ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ កស្យ សទ្ឫឝំ វទិឞ្យាមិ? យត៑ កិណ្វំ កាចិត៑ ស្ត្រី គ្ឫហីត្វា ទ្រោណត្រយបរិមិតគោធូមចូណ៌េឞុ ស្ថាបយាមាស,
21 It is like yeast, which a woman took and hid in three measures of flour, until it was all leavened.”
តតះ ក្រមេណ តត៑ សវ៌្វគោធូមចូណ៌ំ វ្យាប្នោតិ, តស្យ កិណ្វស្យ តុល្យម៑ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ។
22 He went on his way through cities and villages, teaching, and traveling on to Jerusalem.
តតះ ស យិរូឝាលម្នគរំ ប្រតិ យាត្រាំ ក្ឫត្វា នគរេ នគរេ គ្រាមេ គ្រាមេ សមុបទិឝន៑ ជគាម។
23 One said to him, “Lord, are they few who are saved?” He said to them,
តទា កឝ្ចិជ្ជនស្តំ បប្រច្ឆ, ហេ ប្រភោ កិំ កេវលម៑ អល្បេ លោកាះ បរិត្រាស្យន្តេ?
24 “Strive to enter in by the narrow door, for many, I tell you, will seek to enter in and will not be able.
តតះ ស លោកាន៑ ឧវាច, សំកីណ៌ទ្វារេណ ប្រវេឞ្ដុំ យតឃ្វំ, យតោហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, ពហវះ ប្រវេឞ្ដុំ ចេឞ្ដិឞ្យន្តេ កិន្តុ ន ឝក្ឞ្យន្តិ។
25 When once the master of the house has risen up and has shut the door, and you begin to stand outside and to knock at the door, saying, ‘Lord, Lord, open to us!’ then he will answer and tell you, ‘I don’t know you or where you come from.’
គ្ឫហបតិនោត្ថាយ ទ្វារេ រុទ្ធេ សតិ យទិ យូយំ ពហិះ ស្ថិត្វា ទ្វារមាហត្យ វទថ, ហេ ប្រភោ ហេ ប្រភោ អស្មត្ការណាទ៑ ទ្វារំ មោចយតុ, តតះ ស ឥតិ ប្រតិវក្ឞ្យតិ, យូយំ កុត្រត្យា លោកា ឥត្យហំ ន ជានាមិ។
26 Then you will begin to say, ‘We ate and drank in your presence, and you taught in our streets.’
តទា យូយំ វទិឞ្យថ, តវ សាក្ឞាទ៑ វយំ ភេជនំ បានញ្ច ក្ឫតវន្តះ, ត្វញ្ចាស្មាកំ នគរស្យ បថិ សមុបទិឞ្ដវាន៑។
27 He will say, ‘I tell you, I don’t know where you come from. Depart from me, all you workers of iniquity.’
កិន្តុ ស វក្ឞ្យតិ, យុឞ្មានហំ វទាមិ, យូយំ កុត្រត្យា លោកា ឥត្យហំ ន ជានាមិ; ហេ ទុរាចារិណោ យូយំ មត្តោ ទូរីភវត។
28 There will be weeping and gnashing of teeth when you see Abraham, Isaac, Jacob, and all the prophets in God’s Kingdom, and yourselves being thrown outside.
តទា ឥព្រាហីមំ ឥស្ហាកំ យាកូពញ្ច សវ៌្វភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ច ឦឝ្វរស្យ រាជ្យំ ប្រាប្តាន៑ ស្វាំឝ្ច ពហិឞ្ក្ឫតាន៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា យូយំ រោទនំ ទន្តៃទ៌ន្តឃឞ៌ណញ្ច ករិឞ្យថ។
29 They will come from the east, west, north, and south, and will sit down in God’s Kingdom.
អបរញ្ច បូវ៌្វបឝ្ចិមទក្ឞិណោត្តរទិគ្ភ្យោ លោកា អាគត្យ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ និវត្ស្យន្តិ។
30 Behold, there are some who are last who will be first, and there are some who are first who will be last.”
បឝ្យតេត្ថំ ឝេឞីយា លោកា អគ្រា ភវិឞ្យន្តិ, អគ្រីយា លោកាឝ្ច ឝេឞា ភវិឞ្យន្តិ។
31 On that same day, some Pharisees came, saying to him, “Get out of here and go away, for Herod wants to kill you.”
អបរញ្ច តស្មិន៑ ទិនេ កិយន្តះ ផិរូឝិន អាគត្យ យីឝុំ ប្រោចុះ, ពហិគ៌ច្ឆ, ស្ថានាទស្មាត៑ ប្រស្ថានំ កុរុ, ហេរោទ៑ ត្វាំ ជិឃាំសតិ។
32 He said to them, “Go and tell that fox, ‘Behold, I cast out demons and perform cures today and tomorrow, and the third day I complete my mission.
តតះ ស ប្រត្យវោចត៑ បឝ្យតាទ្យ ឝ្វឝ្ច ភូតាន៑ វិហាប្យ រោគិណោៜរោគិណះ ក្ឫត្វា ត្ឫតីយេហ្និ សេត្ស្យាមិ, កថាមេតាំ យូយមិត្វា តំ ភូរិមាយំ វទត។
33 Nevertheless I must go on my way today and tomorrow and the next day, for it can’t be that a prophet would perish outside of Jerusalem.’
តត្រាប្យទ្យ ឝ្វះ បរឝ្វឝ្ច មយា គមនាគមនេ កត៌្តវ្យេ, យតោ ហេតោ រ្យិរូឝាលមោ ពហិះ កុត្រាបិ កោបិ ភវិឞ្យទ្វាទី ន ឃានិឞ្យតេ។
34 “Jerusalem, Jerusalem, you who kills the prophets and stones those who are sent to her! How often I wanted to gather your children together, like a hen gathers her own brood under her wings, and you refused!
ហេ យិរូឝាលម៑ ហេ យិរូឝាលម៑ ត្វំ ភវិឞ្យទ្វាទិនោ ហំសិ តវាន្តិកេ ប្រេរិតាន៑ ប្រស្តរៃម៌ារយសិ ច, យថា កុក្កុដី និជបក្ឞាធះ ស្វឝាវកាន៑ សំគ្ឫហ្លាតិ, តថាហមបិ តវ ឝិឝូន៑ សំគ្រហីតុំ កតិវារាន៑ ឰច្ឆំ កិន្តុ ត្វំ នៃច្ឆះ។
35 Behold, your house is left to you desolate. I tell you, you will not see me until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord!’”
បឝ្យត យុឞ្មាកំ វាសស្ថានានិ ប្រោច្ឆិទ្យមានានិ បរិត្យក្តានិ ច ភវិឞ្យន្តិ; យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, យះ ប្រភោ រ្នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យ ឥតិ វាចំ យាវត្កាលំ ន វទិឞ្យថ, តាវត្កាលំ យូយំ មាំ ន ទ្រក្ឞ្យថ។
