Luke 13
1 Now there were some present at the same time who told him about the Galileans whose blood Pilate had mixed with their sacrifices.
ಅಪರಞ್ಚ ಪೀಲಾತೋ ಯೇಷಾಂ ಗಾಲೀಲೀಯಾನಾಂ ರಕ್ತಾನಿ ಬಲೀನಾಂ ರಕ್ತೈಃ ಸಹಾಮಿಶ್ರಯತ್ ತೇಷಾಂ ಗಾಲೀಲೀಯಾನಾಂ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಕತಿಪಯಜನಾ ಉಪಸ್ಥಾಪ್ಯ ಯೀಶವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
2 Jesus answered them, “Do you think that these Galileans were worse sinners than all the other Galileans, because they suffered such things?
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ತೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಮ್ ಏತಾದೃಶೀ ದುರ್ಗತಿ ರ್ಘಟಿತಾ ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಯೂಯಂ ಕಿಮನ್ಯೇಭ್ಯೋ ಗಾಲೀಲೀಯೇಭ್ಯೋಪ್ಯಧಿಕಪಾಪಿನಸ್ತಾನ್ ಬೋಧಧ್ವೇ?
3 I tell you, no, but unless you repent, you will all perish in the same way.
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ತಥಾ ನ ಕಿನ್ತು ಮನಃಸು ನ ಪರಾವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಯೂಯಮಪಿ ತಥಾ ನಂಕ್ಷ್ಯಥ|
4 Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell and killed them—do you think that they were worse offenders than all the men who dwell in Jerusalem?
ಅಪರಞ್ಚ ಶೀಲೋಹನಾಮ್ನ ಉಚ್ಚಗೃಹಸ್ಯ ಪತನಾದ್ ಯೇಽಷ್ಟಾದಶಜನಾ ಮೃತಾಸ್ತೇ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ನಿವಾಸಿಸರ್ವ್ವಲೋಕೇಭ್ಯೋಽಧಿಕಾಪರಾಧಿನಃ ಕಿಂ ಯೂಯಮಿತ್ಯಂ ಬೋಧಧ್ವೇ?
5 I tell you, no, but, unless you repent, you will all perish in the same way.”
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ತಥಾ ನ ಕಿನ್ತು ಮನಃಸು ನ ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಯೂಯಮಪಿ ತಥಾ ನಂಕ್ಷ್ಯಥ|
6 He spoke this parable. “A certain man had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit on it and found none.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮಕಥಯದ್ ಏಕೋ ಜನೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಮಧ್ಯ ಏಕಮುಡುಮ್ಬರವೃಕ್ಷಂ ರೋಪಿತವಾನ್| ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಫಲಾನಿ ಗವೇಷಯಾಮಾಸ,
7 He said to the vine dresser, ‘Behold, these three years I have come looking for fruit on this fig tree, and found none. Cut it down! Why does it waste the soil?’
ಕಿನ್ತು ಫಲಾಪ್ರಾಪ್ತೇಃ ಕಾರಣಾದ್ ಉದ್ಯಾನಕಾರಂ ಭೃತ್ಯಂ ಜಗಾದ, ಪಶ್ಯ ವತ್ಸರತ್ರಯಂ ಯಾವದಾಗತ್ಯ ಏತಸ್ಮಿನ್ನುಡುಮ್ಬರತರೌ ಕ್ಷಲಾನ್ಯನ್ವಿಚ್ಛಾಮಿ, ಕಿನ್ತು ನೈಕಮಪಿ ಪ್ರಪ್ನೋಮಿ ತರುರಯಂ ಕುತೋ ವೃಥಾ ಸ್ಥಾನಂ ವ್ಯಾಪ್ಯ ತಿಷ್ಠತಿ? ಏನಂ ಛಿನ್ಧಿ|
8 He answered, ‘Lord, leave it alone this year also, until I dig around it and fertilize it.
ತತೋ ಭೃತ್ಯಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪುನರ್ವರ್ಷಮೇಕಂ ಸ್ಥಾತುಮ್ ಆದಿಶ; ಏತಸ್ಯ ಮೂಲಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಖನಿತ್ವಾಹಮ್ ಆಲವಾಲಂ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಿ|
9 If it bears fruit, fine; but if not, after that, you can cut it down.’”
ತತಃ ಫಲಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ಯದಿ ನ ಫಲತಿ ತರ್ಹಿ ಪಶ್ಚಾತ್ ಛೇತ್ಸ್ಯಸಿ|
10 He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath day.
ಅಥ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಭಜನಗೇಹೇ ಯೀಶುರುಪದಿಶತಿ
11 Behold, there was a woman who had a spirit of infirmity eighteen years. She was bent over and could in no way straighten herself up.
ತಸ್ಮಿತ್ ಸಮಯೇ ಭೂತಗ್ರಸ್ತತ್ವಾತ್ ಕುಬ್ಜೀಭೂಯಾಷ್ಟಾದಶವರ್ಷಾಣಿ ಯಾವತ್ ಕೇನಾಪ್ಯುಪಾಯೇನ ಋಜು ರ್ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಯಾ ದುರ್ಬ್ಬಲಾ ಸ್ತ್ರೀ,
12 When Jesus saw her, he called her and said to her, “Woman, you are freed from your infirmity.”
ತಾಂ ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಯೀಶುಸ್ತಾಮಾಹೂಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಹೇ ನಾರಿ ತವ ದೌರ್ಬ್ಬಲ್ಯಾತ್ ತ್ವಂ ಮುಕ್ತಾ ಭವ|
13 He laid his hands on her, and immediately she stood up straight and glorified God.
ತತಃ ಪರಂ ತಸ್ಯಾ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಾರ್ಪಣಮಾತ್ರಾತ್ ಸಾ ಋಜುರ್ಭೂತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾರೇಭೇ|
14 The ruler of the synagogue, being indignant because Jesus had healed on the Sabbath, said to the multitude, “There are six days in which men ought to work. Therefore come on those days and be healed, and not on the Sabbath day!”
ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಯೀಶುನಾ ತಸ್ಯಾಃ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣಾದ್ ಭಜನಗೇಹಸ್ಯಾಧಿಪತಿಃ ಪ್ರಕುಪ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಉವಾಚ, ಷಟ್ಸು ದಿನೇಷು ಲೋಕೈಃ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಾರ್ಥಂ ತೇಷು ದಿನೇಷು ಆಗಚ್ಛತ, ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಮಾಗಚ್ಛತ|
15 Therefore the Lord answered him, “You hypocrites! Doesn’t each one of you free his ox or his donkey from the stall on the Sabbath and lead him away to water?
ತದಾ ಪಭುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ರೇ ಕಪಟಿನೋ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೈಕೋ ಜನೋ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಸ್ವೀಯಂ ಸ್ವೀಯಂ ವೃಷಭಂ ಗರ್ದಭಂ ವಾ ಬನ್ಧನಾನ್ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಜಲಂ ಪಾಯಯಿತುಂ ಕಿಂ ನ ನಯತಿ?
16 Ought not this woman, being a daughter of Abraham whom Satan had bound eighteen long years, be freed from this bondage on the Sabbath day?”
ತರ್ಹ್ಯಾಷ್ಟಾದಶವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಶೈತಾನಾ ಬದ್ಧಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸನ್ತತಿರಿಯಂ ನಾರೀ ಕಿಂ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ನ ಮೋಚಯಿತವ್ಯಾ?
17 As he said these things, all his adversaries were disappointed; and all the multitude rejoiced for all the glorious things that were done by him.
ಏಷು ವಾಕ್ಯೇಷು ಕಥಿತೇಷು ತಸ್ಯ ವಿಪಕ್ಷಾಃ ಸಲಜ್ಜಾ ಜಾತಾಃ ಕಿನ್ತು ತೇನ ಕೃತಸರ್ವ್ವಮಹಾಕರ್ಮ್ಮಕಾರಣಾತ್ ಲೋಕನಿವಹಃ ಸಾನನ್ದೋಽಭವತ್|
18 He said, “What is God’s Kingdom like? To what shall I compare it?
ಅನನ್ತರಂ ಸೋವದದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಂ ಕಸ್ಯ ಸದೃಶಂ? ಕೇನ ತದುಪಮಾಸ್ಯಾಮಿ?
19 It is like a grain of mustard seed which a man took and put in his own garden. It grew and became a large tree, and the birds of the sky live in its branches.”
ಯತ್ ಸರ್ಷಪಬೀಜಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನ ಉದ್ಯಾನ ಉಪ್ತವಾನ್ ತದ್ ಬೀಜಮಙ್ಕುರಿತಂ ಸತ್ ಮಹಾವೃಕ್ಷೋಽಜಾಯತ, ತತಸ್ತಸ್ಯ ಶಾಖಾಸು ವಿಹಾಯಸೀಯವಿಹಗಾ ಆಗತ್ಯ ನ್ಯೂಷುಃ, ತದ್ರಾಜ್ಯಂ ತಾದೃಶೇನ ಸರ್ಷಪಬೀಜೇನ ತುಲ್ಯಂ|
20 Again he said, “To what shall I compare God’s Kingdom?
ಪುನಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಂ ಕಸ್ಯ ಸದೃಶಂ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯತ್ ಕಿಣ್ವಂ ಕಾಚಿತ್ ಸ್ತ್ರೀ ಗೃಹೀತ್ವಾ ದ್ರೋಣತ್ರಯಪರಿಮಿತಗೋಧೂಮಚೂರ್ಣೇಷು ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ,
21 It is like yeast, which a woman took and hid in three measures of flour, until it was all leavened.”
ತತಃ ಕ್ರಮೇಣ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಗೋಧೂಮಚೂರ್ಣಂ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ, ತಸ್ಯ ಕಿಣ್ವಸ್ಯ ತುಲ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಂ|
22 He went on his way through cities and villages, teaching, and traveling on to Jerusalem.
ತತಃ ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕೃತ್ವಾ ನಗರೇ ನಗರೇ ಗ್ರಾಮೇ ಗ್ರಾಮೇ ಸಮುಪದಿಶನ್ ಜಗಾಮ|
23 One said to him, “Lord, are they few who are saved?” He said to them,
ತದಾ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಕಿಂ ಕೇವಲಮ್ ಅಲ್ಪೇ ಲೋಕಾಃ ಪರಿತ್ರಾಸ್ಯನ್ತೇ?
24 “Strive to enter in by the narrow door, for many, I tell you, will seek to enter in and will not be able.
ತತಃ ಸ ಲೋಕಾನ್ ಉವಾಚ, ಸಂಕೀರ್ಣದ್ವಾರೇಣ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ಯತಘ್ವಂ, ಯತೋಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಬಹವಃ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ಚೇಷ್ಟಿಷ್ಯನ್ತೇ ಕಿನ್ತು ನ ಶಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ|
25 When once the master of the house has risen up and has shut the door, and you begin to stand outside and to knock at the door, saying, ‘Lord, Lord, open to us!’ then he will answer and tell you, ‘I don’t know you or where you come from.’
ಗೃಹಪತಿನೋತ್ಥಾಯ ದ್ವಾರೇ ರುದ್ಧೇ ಸತಿ ಯದಿ ಯೂಯಂ ಬಹಿಃ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ದ್ವಾರಮಾಹತ್ಯ ವದಥ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಅಸ್ಮತ್ಕಾರಣಾದ್ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯತು, ತತಃ ಸ ಇತಿ ಪ್ರತಿವಕ್ಷ್ಯತಿ, ಯೂಯಂ ಕುತ್ರತ್ಯಾ ಲೋಕಾ ಇತ್ಯಹಂ ನ ಜಾನಾಮಿ|
26 Then you will begin to say, ‘We ate and drank in your presence, and you taught in our streets.’
ತದಾ ಯೂಯಂ ವದಿಷ್ಯಥ, ತವ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ವಯಂ ಭೇಜನಂ ಪಾನಞ್ಚ ಕೃತವನ್ತಃ, ತ್ವಞ್ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ನಗರಸ್ಯ ಪಥಿ ಸಮುಪದಿಷ್ಟವಾನ್|
27 He will say, ‘I tell you, I don’t know where you come from. Depart from me, all you workers of iniquity.’
ಕಿನ್ತು ಸ ವಕ್ಷ್ಯತಿ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಯೂಯಂ ಕುತ್ರತ್ಯಾ ಲೋಕಾ ಇತ್ಯಹಂ ನ ಜಾನಾಮಿ; ಹೇ ದುರಾಚಾರಿಣೋ ಯೂಯಂ ಮತ್ತೋ ದೂರೀಭವತ|
28 There will be weeping and gnashing of teeth when you see Abraham, Isaac, Jacob, and all the prophets in God’s Kingdom, and yourselves being thrown outside.
ತದಾ ಇಬ್ರಾಹೀಮಂ ಇಸ್ಹಾಕಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಶ್ಚ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾನ್ ಸ್ವಾಂಶ್ಚ ಬಹಿಷ್ಕೃತಾನ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೂಯಂ ರೋದನಂ ದನ್ತೈರ್ದನ್ತಘರ್ಷಣಞ್ಚ ಕರಿಷ್ಯಥ|
29 They will come from the east, west, north, and south, and will sit down in God’s Kingdom.
ಅಪರಞ್ಚ ಪೂರ್ವ್ವಪಶ್ಚಿಮದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರದಿಗ್ಭ್ಯೋ ಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ನಿವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
30 Behold, there are some who are last who will be first, and there are some who are first who will be last.”
ಪಶ್ಯತೇತ್ಥಂ ಶೇಷೀಯಾ ಲೋಕಾ ಅಗ್ರಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಅಗ್ರೀಯಾ ಲೋಕಾಶ್ಚ ಶೇಷಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
31 On that same day, some Pharisees came, saying to him, “Get out of here and go away, for Herod wants to kill you.”
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿನ ಆಗತ್ಯ ಯೀಶುಂ ಪ್ರೋಚುಃ, ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛ, ಸ್ಥಾನಾದಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಾನಂ ಕುರು, ಹೇರೋದ್ ತ್ವಾಂ ಜಿಘಾಂಸತಿ|
32 He said to them, “Go and tell that fox, ‘Behold, I cast out demons and perform cures today and tomorrow, and the third day I complete my mission.
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವೋಚತ್ ಪಶ್ಯತಾದ್ಯ ಶ್ವಶ್ಚ ಭೂತಾನ್ ವಿಹಾಪ್ಯ ರೋಗಿಣೋಽರೋಗಿಣಃ ಕೃತ್ವಾ ತೃತೀಯೇಹ್ನಿ ಸೇತ್ಸ್ಯಾಮಿ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ಯೂಯಮಿತ್ವಾ ತಂ ಭೂರಿಮಾಯಂ ವದತ|
33 Nevertheless I must go on my way today and tomorrow and the next day, for it can’t be that a prophet would perish outside of Jerusalem.’
ತತ್ರಾಪ್ಯದ್ಯ ಶ್ವಃ ಪರಶ್ವಶ್ಚ ಮಯಾ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕರ್ತ್ತವ್ಯೇ, ಯತೋ ಹೇತೋ ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮೋ ಬಹಿಃ ಕುತ್ರಾಪಿ ಕೋಪಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ನ ಘಾನಿಷ್ಯತೇ|
34 “Jerusalem, Jerusalem, you who kills the prophets and stones those who are sent to her! How often I wanted to gather your children together, like a hen gathers her own brood under her wings, and you refused!
ಹೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ಹೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ತ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋ ಹಂಸಿ ತವಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಪ್ರಸ್ತರೈರ್ಮಾರಯಸಿ ಚ, ಯಥಾ ಕುಕ್ಕುಟೀ ನಿಜಪಕ್ಷಾಧಃ ಸ್ವಶಾವಕಾನ್ ಸಂಗೃಹ್ಲಾತಿ, ತಥಾಹಮಪಿ ತವ ಶಿಶೂನ್ ಸಂಗ್ರಹೀತುಂ ಕತಿವಾರಾನ್ ಐಚ್ಛಂ ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ನೈಚ್ಛಃ|
35 Behold, your house is left to you desolate. I tell you, you will not see me until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord!’”
ಪಶ್ಯತ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಾಸಸ್ಥಾನಾನಿ ಪ್ರೋಚ್ಛಿದ್ಯಮಾನಾನಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ತಾನಿ ಚ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ; ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಯಃ ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯ ಇತಿ ವಾಚಂ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ನ ವದಿಷ್ಯಥ, ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಯೂಯಂ ಮಾಂ ನ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ|
