John 4
1 Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptizing more disciples than John
ಯೀಶುಃ ಸ್ವಯಂ ನಾಮಜ್ಜಯತ್ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಮಜ್ಜಯತ್ ಕಿನ್ತು ಯೋಹನೋಽಧಿಕಶಿಷ್ಯಾನ್ ಸ ಕರೋತಿ ಮಜ್ಜಯತಿ ಚ,
2 (although Jesus himself didn’t baptize, but his disciples),
ಫಿರೂಶಿನ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮಶೃಣ್ವನ್ ಇತಿ ಪ್ರಭುರವಗತ್ಯ
3 he left Judea and departed into Galilee.
ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಂ ವಿಹಾಯ ಪುನ ರ್ಗಾಲೀಲಮ್ ಆಗತ್|
4 He needed to pass through Samaria.
ತತಃ ಶೋಮಿರೋಣಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಮದ್ಯೇನ ತೇನ ಗನ್ತವ್ಯೇ ಸತಿ
5 So he came to a city of Samaria called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.
ಯಾಕೂಬ್ ನಿಜಪುತ್ರಾಯ ಯೂಷಫೇ ಯಾಂ ಭೂಮಿಮ್ ಅದದಾತ್ ತತ್ಸಮೀಪಸ್ಥಾಯಿ ಶೋಮಿರೋಣಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸುಖಾರ್ ನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಾಸ್ಥಾತ್|
6 Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour.
ತತ್ರ ಯಾಕೂಬಃ ಪ್ರಹಿರಾಸೀತ್; ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಯಾಮವೇಲಾಯಾಂ ಜಾತಾಯಾಂ ಸ ಮಾರ್ಗೇ ಶ್ರಮಾಪನ್ನಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಹೇಃ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಉಪಾವಿಶತ್|
7 A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.”
ಏತರ್ಹಿ ಕಾಚಿತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾ ಯೋಷಿತ್ ತೋಯೋತ್ತೋಲನಾರ್ಥಮ್ ತತ್ರಾಗಮತ್
8 For his disciples had gone away into the city to buy food.
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ನಗರಮ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
9 The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.)
ಯೀಶುಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾಂ ತಾಂ ಯೋಷಿತಮ್ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷೀತ್ ಮಹ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ದೇಹಿ| ಕಿನ್ತು ಶೋಮಿರೋಣೀಯೈಃ ಸಾಕಂ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ನ ವ್ಯವಾಹರನ್ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಸಾಕಥಯತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾ ಯೋಷಿತದಹಂ ತ್ವಂ ಯಿಹೂದೀಯೋಸಿ ಕಥಂ ಮತ್ತಃ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ?
10 Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.”
ತತೋ ಯೀಶುರವದದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯದ್ದಾನಂ ತತ್ಕೀದೃಕ್ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ಮಹ್ಯಂ ದೇಹಿ ಯ ಇತ್ಥಂ ತ್ವಾಂ ಯಾಚತೇ ಸ ವಾ ಕ ಇತಿ ಚೇದಜ್ಞಾಸ್ಯಥಾಸ್ತರ್ಹಿ ತಮಯಾಚಿಷ್ಯಥಾಃ ಸ ಚ ತುಭ್ಯಮಮೃತಂ ತೋಯಮದಾಸ್ಯತ್|
11 The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. So where do you get that living water?
ತದಾ ಸಾ ಸೀಮನ್ತಿನೀ ಭಾಷಿತವತಿ, ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಪ್ರಹಿರ್ಗಮ್ಭೀರೋ ಭವತೋ ನೀರೋತ್ತೋಲನಪಾತ್ರಂ ನಾಸ್ತೀ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ತದಮೃತಂ ಕೀಲಾಲಂ ಕುತಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ?
12 Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his children and his livestock?”
ಯೋಸ್ಮಭ್ಯಮ್ ಇಮಮನ್ಧೂಂ ದದೌ, ಯಸ್ಯ ಚ ಪರಿಜನಾ ಗೋಮೇಷಾದಯಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಽಸ್ಯ ಪ್ರಹೇಃ ಪಾನೀಯಂ ಪಪುರೇತಾದೃಶೋ ಯೋಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೋ ಯಾಕೂಬ್ ತಸ್ಮಾದಪಿ ಭವಾನ್ ಮಹಾನ್ ಕಿಂ?
13 Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again,
ತತೋ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಇದಂ ಪಾನೀಯಂ ಸಃ ಪಿವತಿ ಸ ಪುನಸ್ತೃಷಾರ್ತ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ,
15 The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.”
ತದಾ ಸಾ ವನಿತಾಕಥಯತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಪುನಃ ಪೀಪಾಸಾ ಯಥಾ ನ ಜಾಯತೇ ತೋಯೋತ್ತೋಲನಾಯ ಯಥಾತ್ರಾಗಮನಂ ನ ಭವತಿ ಚ ತದರ್ಥಂ ಮಹ್ಯಂ ತತ್ತೋಯಂ ದೇಹೀ|
16 Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.”
ತತೋ ಯೀಶೂರವದದ್ಯಾಹಿ ತವ ಪತಿಮಾಹೂಯ ಸ್ಥಾನೇಽತ್ರಾಗಚ್ಛ|
17 The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’
ಸಾ ವಾಮಾವದತ್ ಮಮ ಪತಿರ್ನಾಸ್ತಿ| ಯೀಶುರವದತ್ ಮಮ ಪತಿರ್ನಾಸ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಭದ್ರಮವೋಚಃ|
18 for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”
ಯತಸ್ತವ ಪಞ್ಚ ಪತಯೋಭವನ್ ಅಧುನಾ ತು ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸ ತವ ಭರ್ತ್ತಾ ನ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ಸತ್ಯಮವಾದಿಃ|
19 The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet.
ತದಾ ಸಾ ಮಹಿಲಾ ಗದಿತವತಿ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಭವಾನ್ ಏಕೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ ಬುದ್ಧಂ ಮಯಾ|
20 Our fathers worshiped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.”
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಶಿಲೋಚ್ಚಯೇಽಭಜನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಭವದ್ಭಿರುಚ್ಯತೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ಭಜನಯೋಗ್ಯಂ ಸ್ಥಾನಮಾಸ್ತೇ|
21 Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour is coming when neither in this mountain nor in Jerusalem will you worship the Father.
ಯೀಶುರವೋಚತ್ ಹೇ ಯೋಷಿತ್ ಮಮ ವಾಕ್ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿಹಿ ಯದಾ ಯೂಯಂ ಕೇವಲಶೈಲೇಽಸ್ಮಿನ್ ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ಪಿತುರ್ಭಜನಂ ನ ಕರಿಷ್ಯಧ್ವೇ ಕಾಲ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ|
22 You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews.
ಯೂಯಂ ಯಂ ಭಜಧ್ವೇ ತಂ ನ ಜಾನೀಥ, ಕಿನ್ತು ವಯಂ ಯಂ ಭಜಾಮಹೇ ತಂ ಜಾನೀಮಹೇ, ಯತೋ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಾತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಜಾಯತೇ|
23 But the hour comes, and now is, when the true worshipers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshipers.
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಸತ್ಯಭಕ್ತಾ ಆತ್ಮನಾ ಸತ್ಯರೂಪೇಣ ಚ ಪಿತುರ್ಭಜನಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತೇ ಸಮಯ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ, ವರಮ್ ಇದಾನೀಮಪಿ ವಿದ್ಯತೇ; ಯತ ಏತಾದೃಶೋ ಭತ್ಕಾನ್ ಪಿತಾ ಚೇಷ್ಟತೇ|
24 God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”
ಈಶ್ವರ ಆತ್ಮಾ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಯೇ ಭಕ್ತಾಸ್ತೈಃ ಸ ಆತ್ಮನಾ ಸತ್ಯರೂಪೇಣ ಚ ಭಜನೀಯಃ|
25 The woman said to him, “I know that Messiah is coming, he who is called Christ. When he has come, he will declare to us all things.”
ತದಾ ಸಾ ಮಹಿಲಾವಾದೀತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷ ಆಗಮಿಷ್ಯತೀತಿ ಜಾನಾಮಿ ಸ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯತಿ|
26 Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.”
ತತೋ ಯೀಶುರವದತ್ ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥನಂ ಕರೋಮಿ ಯೋಽಹಮ್ ಅಹಮೇವ ಸ ಪುರುಷಃ|
27 Just then, his disciples came. They marveled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಥಾ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಸ್ಯ ಕಥೋಪಕಥನೇ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಮನ್ಯನ್ತ ತಥಾಪಿ ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ? ಯದ್ವಾ ಕಿಮರ್ಥಮ್ ಏತಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯತಿ? ಇತಿ ಕೋಪಿ ನಾಪೃಚ್ಛತ್|
28 So the woman left her water pot, went away into the city, and said to the people,
ತತಃ ಪರಂ ಸಾ ನಾರೀ ಕಲಶಂ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ನಗರಮಧ್ಯಂ ಗತ್ವಾ ಲೋಕೇಭ್ಯೋಕಥಾಯದ್
29 “Come, see a man who told me everything that I have done. Can this be the Christ?”
ಅಹಂ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕರವಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಮಹ್ಯಮಕಥಯದ್ ಏತಾದೃಶಂ ಮಾನವಮೇಕಮ್ ಆಗತ್ಯ ಪಶ್ಯತ ರು ಕಿಮ್ ಅಭಿಷಿಕ್ತೋ ನ ಭವತಿ?
30 They went out of the city, and were coming to him.
ತತಸ್ತೇ ನಗರಾದ್ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ತಾತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಯನ್|
31 In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.”
ಏತರ್ಹಿ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಸಾಧಯಿತ್ವಾ ತಂ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷುಃ ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭೂಕ್ತಾಂ|
32 But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.”
ತತಃ ಸೋವದದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ಯನ್ನ ಜ್ಞಾಯತೇ ತಾದೃಶಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮಮಾಸ್ತೇ|
33 The disciples therefore said to one another, “Has anyone brought him something to eat?”
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರಷ್ಟುಮ್ ಆರಮ್ಭನ್ತ, ಕಿಮಸ್ಮೈ ಕೋಪಿ ಕಿಮಪಿ ಭಕ್ಷ್ಯಮಾನೀಯ ದತ್ತವಾನ್?
34 Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to accomplish his work.
ಯೀಶುರವೋಚತ್ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾಭಿಮತಾನುರೂಪಕರಣಂ ತಸ್ಯೈವ ಕರ್ಮ್ಮಸಿದ್ಧಿಕಾರಣಞ್ಚ ಮಮ ಭಕ್ಷ್ಯಂ|
35 Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest’? Behold, I tell you, lift up your eyes and look at the fields, that they are white for harvest already.
ಮಾಸಚತುಷ್ಟಯೇ ಜಾತೇ ಶಸ್ಯಕರ್ತ್ತನಸಮಯೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಂ ನೋದ್ಯತೇ? ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ವದಾಮಿ, ಶಿರ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪಶ್ಯತ, ಇದಾನೀಂ ಕರ್ತ್ತನಯೋಗ್ಯಾನಿ ಶುಕ್ಲವರ್ಣಾನ್ಯಭವನ್|
36 He who reaps receives wages and gathers fruit to eternal life, that both he who sows and he who reaps may rejoice together. (aiōnios g166)
ಯಶ್ಛಿನತ್ತಿ ಸ ವೇತನಂ ಲಭತೇ ಅನನ್ತಾಯುಃಸ್ವರೂಪಂ ಶಸ್ಯಂ ಸ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಚ, ತೇನೈವ ವಪ್ತಾ ಛೇತ್ತಾ ಚ ಯುಗಪದ್ ಆನನ್ದತಃ| (aiōnios g166)
37 For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’
ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ವಪತ್ಯೇಕಶ್ಛಿನತ್ಯನ್ಯ ಇತಿ ವಚನಂ ಸಿದ್ಧ್ಯತಿ|
38 I sent you to reap that for which you haven’t labored. Others have labored, and you have entered into their labor.”
ಯತ್ರ ಯೂಯಂ ನ ಪರ್ಯ್ಯಶ್ರಾಮ್ಯತ ತಾದೃಶಂ ಶಸ್ಯಂ ಛೇತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರೈರಯಮ್ ಅನ್ಯೇ ಜನಾಃಪರ್ಯ್ಯಶ್ರಾಮ್ಯನ್ ಯೂಯಂ ತೇಷಾಂ ಶ್ರಗಸ್ಯ ಫಲಮ್ ಅಲಭಧ್ವಮ್|
39 From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I have done.”
ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕಾರ್ಷಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಸ ಮಹ್ಯಮ್ ಅಕಥಯತ್ ತಸ್ಯಾ ವನಿತಾಯಾ ಇದಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನೋ ಬಹವಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಲೋಕಾ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
40 So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days.
ತಥಾ ಚ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಸಮುಪಸ್ಥಾಯ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಕತಿಚಿದ್ ದಿನಾನಿ ಸ್ಥಾತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವಾನ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ದಿನದ್ವಯಂ ತತ್ಸ್ಥಾನೇ ನ್ಯವಷ್ಟತ್
41 Many more believed because of his word.
ತತಸ್ತಸ್ಯೋಪದೇಶೇನ ಬಹವೋಽಪರೇ ವಿಶ್ವಸ್ಯ
42 They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Savior of the world.”
ತಾಂ ಯೋಷಾಮವದನ್ ಕೇವಲಂ ತವ ವಾಕ್ಯೇನ ಪ್ರತೀಮ ಇತಿ ನ, ಕಿನ್ತು ಸ ಜಗತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರಾತೇತಿ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಯಂ ಸ್ವಯಮೇವಾಜ್ಞಾಸಮಹಿ|
43 After the two days he went out from there and went into Galilee.
ಸ್ವದೇಶೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತುಃ ಸತ್ಕಾರೋ ನಾಸ್ತೀತಿ ಯದ್ಯಪಿ ಯೀಶುಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾಕಥಯತ್
44 For Jesus himself testified that a prophet has no honor in his own country.
ತಥಾಪಿ ದಿವಸದ್ವಯಾತ್ ಪರಂ ಸ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಾಲೀಲಂ ಗತವಾನ್|
45 So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.
ಅನನ್ತರಂ ಯೇ ಗಾಲೀಲೀ ಲಿಯಲೋಕಾ ಉತ್ಸವೇ ಗತಾ ಉತ್ಸವಸಮಯೇ ಯಿರೂಶಲಮ್ ನಗರೇ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕ್ರಿಯಾ ಅಪಶ್ಯನ್ ತೇ ಗಾಲೀಲಮ್ ಆಗತಂ ತಮ್ ಆಗೃಹ್ಲನ್|
46 Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum.
ತತಃ ಪರಮ್ ಯೀಶು ರ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾನ್ನಾನಗರೇ ಜಲಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಮ್ ಆಕರೋತ್ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪುನರಗಾತ್| ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ರಾಜಸಭಾಸ್ತಾರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ ಕಫರ್ನಾಹೂಮಪುರೀ ರೋಗಗ್ರಸ್ತ ಆಸೀತ್|
47 When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death.
ಸ ಯೇಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಯೀಶೋ ರ್ಗಾಲೀಲಾಗಮನವಾರ್ತ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್ ಮಮ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಕಾಲ ಆಸನ್ನಃ ಭವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕರೋತು|
48 Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.”
ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚಿತ್ರಂ ಚಿಹ್ನಂ ಚ ನ ದೃಷ್ಟಾ ಯೂಯಂ ನ ಪ್ರತ್ಯೇಷ್ಯಥ|
49 The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.”
ತತಃ ಸ ಸಭಾಸದವದತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಮಮ ಪುತ್ರೇ ನ ಮೃತೇ ಭವಾನಾಗಚ್ಛತು|
50 Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.
ಯೀಶುಸ್ತಮವದದ್ ಗಚ್ಛ ತವ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್ ತದಾ ಯೀಶುನೋಕ್ತವಾಕ್ಯೇ ಸ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಗತವಾನ್|
51 As he was going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!”
ಗಮನಕಾಲೇ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ದಾಸಾಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಪ್ರಾಪ್ಯಾವದನ್ ಭವತಃ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್|
52 So he inquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, the fever left him.”
ತತಃ ಕಂ ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ರೋಗಪ್ರತೀಕಾರಾರಮ್ಭೋ ಜಾತಾ ಇತಿ ಪೃಷ್ಟೇ ತೈರುಕ್ತಂ ಹ್ಯಃ ಸಾರ್ದ್ಧದಣ್ಡದ್ವಯಾಧಿಕದ್ವಿತೀಯಯಾಮೇ ತಸ್ಯ ಜ್ವರತ್ಯಾಗೋಽಭವತ್|
53 So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್ ತವ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್ ಪಿತಾ ತದ್ಬುದ್ಧ್ವಾ ಸಪರಿವಾರೋ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್|
54 This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.
ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಆಗತ್ಯ ಗಾಲೀಲಿ ಯೀಶುರೇತದ್ ದ್ವಿತೀಯಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಕರೋತ್|
