Isaiah 24
1 Behold, Yahweh makes the earth empty, makes it waste, turns it upside down, and scatters its inhabitants.
Zie, Jahweh ontvolkt En vernielt de aarde; Hij keert haar onderstboven, Verstrooit haar bewoners!
2 It will be as with the people, so with the priest; as with the servant, so with his master; as with the maid, so with her mistress; as with the buyer, so with the seller; as with the creditor, so with the debtor; as with the taker of interest, so with the giver of interest.
Het zal den priester vergaan als het volk, Den slaaf als zijn meester, Slavin als gebiedster, Verkoper als koper, Borger als lener, Schuldeiser als schuldenaar.
3 The earth will be utterly emptied and utterly laid waste; for Yahweh has spoken this word.
Ja, de aarde wordt geheel ontvolkt, En schoongebezemd heel en al; Want Jahweh heeft het gezegd, Dit woord gesproken.
4 The earth mourns and fades away. The world languishes and fades away. The lofty people of the earth languish.
De aarde treurt en verkwijnt, De wereld verwelkt en versmacht, De hemel vergaat met de aarde.
5 The earth also is polluted under its inhabitants, because they have transgressed the laws, violated the statutes, and broken the everlasting covenant.
Want de aarde is onder haar bewoners bezoedeld: Ze hebben de wet overtreden, de geboden verkracht, Verbroken het eeuwig verbond.
6 Therefore the curse has devoured the earth, and those who dwell therein are found guilty. Therefore the inhabitants of the earth are burned, and few men are left.
Daarom verslindt de vervloeking de aarde, En moeten haar bewoners het boeten; De bewoners der aarde worden verteerd, Weinig mensen blijven er over.
7 The new wine mourns. The vine languishes. All the merry-hearted sigh.
De wijntros kwijnt, de wingerd versmacht, Wat dartel is, zucht;
8 The mirth of tambourines ceases. The sound of those who rejoice ends. The joy of the harp ceases.
Het gejubel der pauken verstomt, Weg is het vrolijk gejoel, het juichen der citers;
9 They will not drink wine with a song. Strong drink will be bitter to those who drink it.
Men drinkt geen wijn meer bij gezang, De drank smaakt bitter aan den drinker.
10 The confused city is broken down. Every house is shut up, that no man may come in.
De steden liggen in puin en verlaten, Alle huizen gesloten, versperd;
11 There is a crying in the streets because of the wine. All joy is darkened. The mirth of the land is gone.
In de straten gejammer om wijn, Weg alle vreugd en blijdschap op aarde!
12 The city is left in desolation, and the gate is struck with destruction.
In de steden zijn enkel puinhopen over, De poorten liggen vertrapt en verbrijzeld.
13 For it will be so within the earth among the peoples, as the shaking of an olive tree, as the gleanings when the vintage is done.
Ja, zó zal het wezen op aarde Te midden der volken: Als na het afslaan van de olijven, Als bij ‘t nalezen op het eind van de oogst!
14 These shall lift up their voice. They will shout for the majesty of Yahweh. They cry aloud from the sea.
Dan zal men jubelen, En de grootheid van Jahweh bezingen! Men juicht in het westen,
15 Therefore glorify Yahweh in the east, even the name of Yahweh, the God of Israel, in the islands of the sea!
Tot aan de grens van het oosten: Brengt eer aan Jahweh Op de kusten der zee, Aan de Naam van Jahweh, Israëls God!
16 From the uttermost part of the earth have we heard songs. Glory to the righteous! But I said, “I pine away! I pine away! woe is me!” The treacherous have dealt treacherously. Yes, the treacherous have dealt very treacherously.
En van het einde der aarde horen wij zingen: Glorie den vrome! Maar er wordt ook geroepen: Ik ben verloren, Wee mij, verloren! De afvalligen vallen, De verraders storten verraderlijk neer.
17 Fear, the pit, and the snare are on you who inhabit the earth.
Verschrikking, kuilen en strikken Voor u, bewoners der aarde.
18 It will happen that he who flees from the noise of the fear will fall into the pit; and he who comes up out of the middle of the pit will be taken in the snare; for the windows on high are opened, and the foundations of the earth tremble.
Wie de verschrikking ontvlucht, Hij valt in de kuil; Wie de kuil nog ontsnapt, Wordt in de strikken gevangen! Ja, de sluizen des hemels Staan boven al open. De fundamenten der aarde worden geschokt;
19 The earth is utterly broken. The earth is torn apart. The earth is shaken violently.
De aarde gaat splijten en bersten, Versplintert en scheurt, Wankelt en tuimelt,
20 The earth will stagger like a drunken man, and will sway back and forth like a hammock. Its disobedience will be heavy on it, and it will fall and not rise again.
Waggelt als een beschonkene, Sliert heen en weer als een hangmat. Haar misdaden drukken haar neer, Ze valt, en staat niet meer op.
21 It will happen in that day that Yahweh will punish the army of the high ones on high, and the kings of the earth on the earth.
Op die dag zal Jahweh bestraffen Het hemels heir in de lucht, Met de vorsten der wereld op aarde.
22 They will be gathered together, as prisoners are gathered in the pit, and will be shut up in the prison; and after many days they will be visited.
Ze worden gebonden, gesperd in een kuil, In een kerker gevangen, Voor lange tijden gestraft!
23 Then the moon will be confounded, and the sun ashamed; for Yahweh of Armies will reign on Mount Zion and in Jerusalem; and glory will be before his elders.
De maan zal blozen, de zon zich schamen, Want Jahweh der heirscharen zal heersen als Koning Op de berg Sion, in Jerusalem; En voor zijn oudsten zal zijn heerlijkheid stralen!
