Hebrews 1
1 God, having in the past spoken to the fathers through the prophets at many times and in various ways,
ಪುರಾ ಯ ಈಶ್ವರೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿಃ ಪಿತೃಲೋಕೇಭ್ಯೋ ನಾನಾಸಮಯೇ ನಾನಾಪ್ರಕಾರಂ ಕಥಿತವಾನ್
2 has at the end of these days spoken to us by his Son, whom he appointed heir of all things, through whom also he made the worlds. (aiōn g165)
ಸ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಶೇಷಕಾಲೇ ನಿಜಪುತ್ರೇಣಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್| ಸ ತಂ ಪುತ್ರಂ ಸರ್ವ್ವಾಧಿಕಾರಿಣಂ ಕೃತವಾನ್ ತೇನೈವ ಚ ಸರ್ವ್ವಜಗನ್ತಿ ಸೃಷ್ಟವಾನ್| (aiōn g165)
3 His Son is the radiance of his glory, the very image of his substance, and upholding all things by the word of his power, who, when he had by himself purified us of our sins, sat down on the right hand of the Majesty on high,
ಸ ಪುತ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವಸ್ಯ ಪ್ರತಿಬಿಮ್ಬಸ್ತಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಸ್ಯ ಮೂರ್ತ್ತಿಶ್ಚಾಸ್ತಿ ಸ್ವೀಯಶಕ್ತಿವಾಕ್ಯೇನ ಸರ್ವ್ವಂ ಧತ್ತೇ ಚ ಸ್ವಪ್ರಾಣೈರಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಮಾರ್ಜ್ಜನಂ ಕೃತ್ವಾ ಊರ್ದ್ಧ್ವಸ್ಥಾನೇ ಮಹಾಮಹಿಮ್ನೋ ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟವಾನ್|
4 having become as much better than the angels as the more excellent name he has inherited is better than theirs.
ದಿವ್ಯದೂತಗಣಾದ್ ಯಥಾ ಸ ವಿಶಿಷ್ಟನಾಮ್ನೋ ಽಧಿಕಾರೀ ಜಾತಸ್ತಥಾ ತೇಭ್ಯೋಽಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಜಾತಃ|
5 For to which of the angels did he say at any time, “You are my Son. Today I have become your father?” and again, “I will be to him a Father, and he will be to me a Son?”
ಯತೋ ದೂತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕದಾಚಿದೀಶ್ವರೇಣೇದಂ ಕ ಉಕ್ತಃ? ಯಥಾ, "ಮದೀಯತನಯೋ ಽಸಿ ತ್ವಮ್ ಅದ್ಯೈವ ಜನಿತೋ ಮಯಾ| " ಪುನಶ್ಚ "ಅಹಂ ತಸ್ಯ ಪಿತಾ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಸ ಚ ಮಮ ಪುತ್ರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ| "
6 When he again brings in the firstborn into the world he says, “Let all the angels of God worship him.”
ಅಪರಂ ಜಗತಿ ಸ್ವಕೀಯಾದ್ವಿತೀಯಪುತ್ರಸ್ಯ ಪುನರಾನಯನಕಾಲೇ ತೇನೋಕ್ತಂ, ಯಥಾ, "ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಕಲೈ ರ್ದೂತೈರೇಷ ಏವ ಪ್ರಣಮ್ಯತಾಂ| "
7 Of the angels he says, “He makes his angels winds, and his servants a flame of fire.”
ದೂತಾನ್ ಅಧಿ ತೇನೇದಮ್ ಉಕ್ತಂ, ಯಥಾ, "ಸ ಕರೋತಿ ನಿಜಾನ್ ದೂತಾನ್ ಗನ್ಧವಾಹಸ್ವರೂಪಕಾನ್| ವಹ್ನಿಶಿಖಾಸ್ವರೂಪಾಂಶ್ಚ ಕರೋತಿ ನಿಜಸೇವಕಾನ್|| "
8 But of the Son he says, “Your throne, O God, is forever and ever. The scepter of uprightness is the scepter of your Kingdom. (aiōn g165)
ಕಿನ್ತು ಪುತ್ರಮುದ್ದಿಶ್ಯ ತೇನೋಕ್ತಂ, ಯಥಾ, "ಹೇ ಈಶ್ವರ ಸದಾ ಸ್ಥಾಯಿ ತವ ಸಿಂಹಾಸನಂ ಭವೇತ್| ಯಾಥಾರ್ಥ್ಯಸ್ಯ ಭವೇದ್ದಣ್ಡೋ ರಾಜದಣ್ಡಸ್ತ್ವದೀಯಕಃ| (aiōn g165)
9 You have loved righteousness and hated iniquity; therefore God, your God, has anointed you with the oil of gladness above your fellows.”
ಪುಣ್ಯೇ ಪ್ರೇಮ ಕರೋಷಿ ತ್ವಂ ಕಿಞ್ಚಾಧರ್ಮ್ಮಮ್ ಋತೀಯಸೇ| ತಸ್ಮಾದ್ ಯ ಈಶ ಈಶಸ್ತೇ ಸ ತೇ ಮಿತ್ರಗಣಾದಪಿ| ಅಧಿಕಾಹ್ಲಾದತೈಲೇನ ಸೇಚನಂ ಕೃತವಾನ್ ತವ|| "
10 And, “You, Lord, in the beginning, laid the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.
ಪುನಶ್ಚ, ಯಥಾ, "ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪೃಥಿವೀಮೂಲಮ್ ಆದೌ ಸಂಸ್ಥಾಪಿತಂ ತ್ವಯಾ| ತಥಾ ತ್ವದೀಯಹಸ್ತೇನ ಕೃತಂ ಗಗನಮಣ್ಡಲಂ|
11 They will perish, but you continue. They all will grow old like a garment does.
ಇಮೇ ವಿನಂಕ್ಷ್ಯತಸ್ತ್ವನ್ತು ನಿತ್ಯಮೇವಾವತಿಷ್ಠಸೇ| ಇದನ್ತು ಸಕಲಂ ವಿಶ್ವಂ ಸಂಜರಿಷ್ಯತಿ ವಸ್ತ್ರವತ್|
12 You will roll them up like a mantle, and they will be changed; but you are the same. Your years won’t fail.”
ಸಙ್ಕೋಚಿತಂ ತ್ವಯಾ ತತ್ತು ವಸ್ತ್ರವತ್ ಪರಿವರ್ತ್ಸ್ಯತೇ| ತ್ವನ್ತು ನಿತ್ಯಂ ಸ ಏವಾಸೀ ರ್ನಿರನ್ತಾಸ್ತವ ವತ್ಸರಾಃ|| "
13 But which of the angels has he told at any time, “Sit at my right hand, until I make your enemies the footstool of your feet?”
ಅಪರಂ ದೂತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಃ ಕದಾಚಿದೀಶ್ವರೇಣೇದಮುಕ್ತಃ? ಯಥಾ, "ತವಾರೀನ್ ಪಾದಪೀಠಂ ತೇ ಯಾವನ್ನಹಿ ಕರೋಮ್ಯಹಂ| ಮಮ ದಕ್ಷಿಣದಿಗ್ಭಾಗೇ ತಾವತ್ ತ್ವಂ ಸಮುಪಾವಿಶ|| "
14 Aren’t they all serving spirits, sent out to do service for the sake of those who will inherit salvation?
ಯೇ ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣೋ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಪರಿಚರ್ಯ್ಯಾರ್ಥಂ ಪ್ರೇಷ್ಯಮಾಣಾಃ ಸೇವನಕಾರಿಣ ಆತ್ಮಾನಃ ಕಿಂ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ದೂತಾ ನಹಿ?
