Acts 6
1 Now in those days, when the number of the disciples was multiplying, a complaint arose from the Hellenists against the Hebrews, because their widows were neglected in the daily service.
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ବାହୁଲ୍ୟାତ୍ ପ୍ରାତ୍ୟହିକଦାନସ୍ୟ ୱିଶ୍ରାଣନୈ ର୍ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ୱିଧୱାସ୍ତ୍ରୀଗଣ ଉପେକ୍ଷିତେ ସତି ଇବ୍ରୀଯଲୋକୈଃ ସହାନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ୱିୱାଦ ଉପାତିଷ୍ଠତ୍|
2 The twelve summoned the multitude of the disciples and said, “It is not appropriate for us to forsake the word of God and serve tables.
ତଦା ଦ୍ୱାଦଶପ୍ରେରିତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ସଂଗୃହ୍ୟାକଥଯନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାପ୍ରଚାରଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଭୋଜନଗୱେଷଣମ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଉଚିତଂ ନହି|
3 Therefore, select from among you, brothers, seven men of good report, full of the Holy Spirit and of wisdom, whom we may appoint over this business.
ଅତୋ ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ୱଯମ୍ ଏତତ୍କର୍ମ୍ମଣୋ ଭାରଂ ଯେଭ୍ୟୋ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୁମ ଏତାଦୃଶାନ୍ ସୁଖ୍ୟାତ୍ୟାପନ୍ନାନ୍ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଜ୍ଞାନେନ ଚ ପୂର୍ଣାନ୍ ସପ୍ପ୍ରଜନାନ୍ ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ମନୋନୀତାନ୍ କୁରୁତ,
4 But we will continue steadfastly in prayer and in the ministry of the word.”
କିନ୍ତୁ ୱଯଂ ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଂ କଥାପ୍ରଚାରକର୍ମ୍ମଣି ଚ ନିତ୍ୟପ୍ରୱୃତ୍ତାଃ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ|
5 These words pleased the whole multitude. They chose Stephen, a man full of faith and of the Holy Spirit, Philip, Prochorus, Nicanor, Timon, Parmenas, and Nicolaus, a proselyte of Antioch,
ଏତସ୍ୟାଂ କଥାଯାଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ ସନ୍ତୁଷ୍ଟାଃ ସନ୍ତଃ ସ୍ୱେଷାଂ ମଧ୍ୟାତ୍ ସ୍ତିଫାନଃ ଫିଲିପଃ ପ୍ରଖରୋ ନିକାନୋର୍ ତୀମନ୍ ପର୍ମ୍ମିଣା ଯିହୂଦିମତଗ୍ରାହୀ-ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରୀଯୋ ନିକଲା ଏତାନ୍ ପରମଭକ୍ତାନ୍ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପରିପୂର୍ଣାନ୍ ସପ୍ତ ଜନାନ୍
6 whom they set before the apostles. When they had prayed, they laid their hands on them.
ପ୍ରେରିତାନାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଆନଯନ୍, ତତସ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୃତ୍ୱା ତେଷାଂ ଶିରଃସୁ ହସ୍ତାନ୍ ଆର୍ପଯନ୍|
7 The word of God increased and the number of the disciples greatly multiplied in Jerusalem. A great company of the priests were obedient to the faith.
ଅପରଞ୍ଚ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥା ଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍ ୱିଶେଷତୋ ଯିରୂଶାଲମି ନଗରେ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରଭୂତରୂପେଣାୱର୍ଦ୍ଧତ ଯାଜକାନାଂ ମଧ୍ୟେପି ବହୱଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମତଗ୍ରାହିଣୋଽଭୱନ୍|
8 Stephen, full of faith and power, performed great wonders and signs among the people.
ସ୍ତିଫାନୋ ୱିଶ୍ୱାସେନ ପରାକ୍ରମେଣ ଚ ପରିପୂର୍ଣଃ ସନ୍ ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ବହୁୱିଧମ୍ ଅଦ୍ଭୁତମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମାକରୋତ୍|
9 But some of those who were of the synagogue called “The Libertines”, and of the Cyrenians, of the Alexandrians, and of those of Cilicia and Asia arose, disputing with Stephen.
ତେନ ଲିବର୍ତ୍ତିନୀଯନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତସଙ୍ଘସ୍ୟ କତିପଯଜନାଃ କୁରୀଣୀଯସିକନ୍ଦରୀଯ-କିଲିକୀଯାଶୀଯାଦେଶୀଯାଃ କିଯନ୍ତୋ ଜନାଶ୍ଚୋତ୍ଥାଯ ସ୍ତିଫାନେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟୱଦନ୍ତ|
10 They weren’t able to withstand the wisdom and the Spirit by which he spoke.
କିନ୍ତୁ ସ୍ତିଫାନୋ ଜ୍ଞାନେନ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଚ ଈଦୃଶୀଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍ ଯସ୍ୟାସ୍ତେ ଆପତ୍ତିଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାଶକ୍ନୁୱନ୍|
11 Then they secretly induced men to say, “We have heard him speak blasphemous words against Moses and God.”
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୈ ର୍ଲୋଭିତାଃ କତିପଯଜନାଃ କଥାମେନାମ୍ ଅକଥଯନ୍, ୱଯଂ ତସ୍ୟ ମୁଖତୋ ମୂସା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଚ ନିନ୍ଦାୱାକ୍ୟମ୍ ଅଶ୍ରୌଷ୍ମ|
12 They stirred up the people, the elders, and the scribes, and came against him and seized him, then brought him in to the council,
ତେ ଲୋକାନାଂ ଲୋକପ୍ରାଚୀନାନାମ୍ ଅଧ୍ୟାପକାନାଞ୍ଚ ପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଜନଯିତ୍ୱା ସ୍ତିଫାନସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ଧୃତ୍ୱା ମହାସଭାମଧ୍ୟମ୍ ଆନଯନ୍|
13 and set up false witnesses who said, “This man never stops speaking blasphemous words against this holy place and the law.
ତଦନନ୍ତରଂ କତିପଯଜନେଷୁ ମିଥ୍ୟାସାକ୍ଷିଷୁ ସମାନୀତେଷୁ ତେଽକଥଯନ୍ ଏଷ ଜନ ଏତତ୍ପୁଣ୍ୟସ୍ଥାନୱ୍ୟୱସ୍ଥଯୋ ର୍ନିନ୍ଦାତଃ କଦାପି ନ ନିୱର୍ତ୍ତତେ|
14 For we have heard him say that this Jesus of Nazareth will destroy this place, and will change the customs which Moses delivered to us.”
ଫଲତୋ ନାସରତୀଯଯୀଶୁଃ ସ୍ଥାନମେତଦ୍ ଉଚ୍ଛିନ୍ନଂ କରିଷ୍ୟତି ମୂସାସମର୍ପିତମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱ୍ୟୱହରଣମ୍ ଅନ୍ୟରୂପଂ କରିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟୈତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ୱଯମ୍ ଅଶୃଣୁମ|
15 All who sat in the council, fastening their eyes on him, saw his face like it was the face of an angel.
ତଦା ମହାସଭାସ୍ଥାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତଂ ପ୍ରତି ସ୍ଥିରାଂ ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମୁଖସଦୃଶଂ ତସ୍ୟ ମୁଖମ୍ ଅପଶ୍ୟନ୍|
