< Acts 25 >
1 Festus therefore, having come into the province, after three days went up to Jerusalem from Caesarea.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ପେସ୍ଟ ଆଦିକାର୍ ପାଦ୍ ଇଟି କିଜ଼ି ତିନି ଦିନ୍ ପାଚେ କାଇସରିୟାତାଂ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଚାନ୍,
2 Then the high priest and the principal men of the Jews informed him against Paul, and they begged him,
ଆରେ, ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଜିହୁଦିର୍ତି ମୁଡ଼୍ ମୁଣିକାର୍ ପାଉଲ୍ତି ବିରୁଦ୍ତ ତା ଲାଗେ ଗୱାରି କିତାର୍,
3 asking a favor against him, that he would summon him to Jerusalem, plotting to kill him on the way.
ଆରେ ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ କୁକ୍ଚି ପକ୍ତାନାନ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଗୱାରି ଆଗେ ତା ବିରୁଦ୍ତ ଇ ଦୟା ପାର୍ତାନା କିତାର୍, ଆରେ, ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ହାସ୍ଦ ଅହି କିନି କାଜିଂ ଡ଼ୁଗ୍ଜି କୁଚ୍ଚାର୍ ।
4 However Festus answered that Paul should be kept in custody at Caesarea, and that he himself was about to depart shortly.
ହେବେ ପେସ୍ଟ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ପାଉଲ୍ କାଇସରିୟାତ ଗେହ୍ୟାଜ଼ି ମାନାନା, ଆରେ ଆନ୍ ପା ବେଗି ହେବେ ହାନାଙ୍ଗ୍ ।
5 “Let them therefore”, he said, “that are in power among you go down with me, and if there is anything wrong in the man, let them accuse him.”
ଲାଗିଂ, ମି ବିତ୍ରେ ଇମ୍ଣାକାର୍ ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍, ହେୱାର୍ ମା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି ହେ ଲକ୍ନି ଜଦି ଇମ୍ଣାକା ପା ଦସ୍ ମାଚିସ୍, ତେବେ ତା ବିରୁଦ୍ତ ଦାବା କିୟାଟ୍ ।”
6 When he had stayed among them more than ten days, he went down to Caesarea, and on the next day he sat on the judgment seat, and commanded Paul to be brought.
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ଆଟ୍ କି ଦସ୍ ଦିନ୍ତାଂ ଆଦିକ୍ ମାନ୍ୱାଦାଂ କାଇସରିୟାତ ମାସ୍ଦି ହାଚାର୍, ଆରେ ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଗାଦିତ କୁଚ୍ଚି ପାଉଲ୍ତିଂ ତାନି କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍ ।
7 When he had come, the Jews who had come down from Jerusalem stood around him, bringing against him many and grievous charges which they could not prove,
ପାଉଲ୍ ୱାତିଲେ ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ୱାତାକାର୍ ଜିହୁଦିର୍ ହେୱାନ୍ତି ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ବେଡ଼ି କିଜ଼ି ନିଲ୍ତାର୍ ଆରି ତା ବିରୁଦ୍ତ ବେସି ଗାଜା ଦାବା କିତାର୍ । ମତର୍ ହେୱାର୍ ଇ ସବୁ ପାର୍ମାଣ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ରାଜି ଆୱାତାର୍ ।
8 while he said in his defense, “Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Caesar, have I sinned at all.”
ହେବେ ପାଉଲ୍ ଜାର୍ ପାକ୍ୟା ପାଡ଼୍କା କିଜ଼ି ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଜିହୁଦିର୍ନି ମସାତି ବିଦି ବିରୁଦ୍ତ କି ମନ୍ଦିର୍ ବିରୁଦ୍ତ କି କାଇସର୍ତି ବିରୁଦ୍ତ ଆନ୍ ଇନାକାପା ପାପ୍ କିୱାତାଂନ୍ନା ।”
9 But Festus, desiring to gain favor with the Jews, answered Paul and said, “Are you willing to go up to Jerusalem and be judged by me there concerning these things?”
ମତର୍ ପେସ୍ଟ ଜିହୁଦିର୍ତି ଦୟା ଆଦେଂ ଇଚା କିଜ଼ି ପାଉଲ୍ତିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏନ୍ କି ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଲ୍ଜି ହେ ବାହାତ ମା ମୁମ୍ଦ ଇ ସବୁ ବିସ୍ରେ ଅଜ଼ି ବିଚାର୍ ଆଦେଂ ଇଚା କିନାୟା?”
10 But Paul said, “I am standing before Caesar’s judgment seat, where I ought to be tried. I have done no wrong to the Jews, as you also know very well.
ମତର୍ ପାଉଲ୍ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ କାଇସର୍ତି ଗାଦି ତାରେନ୍ ନିଲ୍ତାଂନ୍ନା, ହେ ବାହାତ ବିଚାର୍ ଆନାକା ମାନାତ୍ । ଆନ୍ ଜିହୁଦିର୍ତି କାଜିଂ ଇନାକାପା ଅନ୍ୟାୟ୍ କିୱାତାଂନ୍ନା, ଏନ୍ ପା ହେଦାଂ ଏଚେକ୍ ହାର୍ ଇଞ୍ଜି ପୁନାୟ୍ ।
11 For if I have done wrong and have committed anything worthy of death, I don’t refuse to die; but if none of those things is true that they accuse me of, no one can give me up to them. I appeal to Caesar!”
ୱାଟିଙ୍ଗ୍, ଜଦି ଆନ୍ ଅନ୍ୟାୟ୍ କିତାକାଂ ଆଜ଼ି ମାଚିସ୍ ଆରି ହାକି ଜଗ୍ ଇନାକାପା କାମାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚିସ୍, ତା ଆତିସ୍ ଆନ୍ ହାକି ବଗ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ମୁନା କିଦୁଙ୍ଗା; ମତର୍ ଇୱାର୍ ନା ବିରୁଦ୍ତ ଇନାକା ସବୁ ଦାବା କିନାରା, ହେ ସବୁ ବିତ୍ରେ ଜଦି ପାଦେକ୍ ପା ସତ୍ ଆକାୟ୍, ତା ଆତିସ୍ ଇମ୍ଣି ମାନାୟ୍ ପା ହେୱାର୍ କେଇଦ ନାଙ୍ଗ୍ ହେଲାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁର୍ । ଆନ୍ କାଇସର୍ତି ସାରାଣ୍ତ ବିଚାର୍ଣ୍ଣା ଆଦେଂ କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିନାଙ୍ଗା ।”
12 Then Festus, when he had conferred with the council, answered, “You have appealed to Caesar. To Caesar you shall go.”
ହେବେ ପେସ୍ଟ ମତ୍ରିମଣ୍ଡଲ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବୁଜାସୁଜା କିଜ଼ି ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଏନ୍ “କାଇସରିୟାତି ସାରାଣ୍ତ ବିଚାର୍ଣ୍ଣା ଆଦେଂ କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିତାୟ୍ନା, ଏନ୍ କାଇସର୍ ଲାଗେ ହାନାୟ୍ ।”
13 Now when some days had passed, King Agrippa and Bernice arrived at Caesarea and greeted Festus.
କେତେକ୍ ଦିନ୍ ହାଚି ପାଚେ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା ଆରି ବର୍ଣ୍ଣିକି କାଇସରିୟାତ ୱାଜ଼ି ପେସ୍ଟତିଂ ବେଟା ଆତାର୍ ।
14 As he stayed there many days, Festus laid Paul’s case before the king, saying, “There is a certain man left a prisoner by Felix;
ହେୱାର୍ ବେସି ଦିନ୍ ହେ ବାହାତ ମାଚିଲେ, ରାଜା ଆଗେ ପେସ୍ଟ, ପାଉଲ୍ତି କାତା ୱେଚ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ପେଲିକସ୍ ରୱାନ୍ ଲଗାଂ ବନ୍ଦି କିଜ଼ି ଇଡ଼୍ଜି ହାଚାନ୍ନା ।
15 about whom, when I was at Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews informed me, asking for a sentence against him.
ଆନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ମାନି ସମୁତ ଜିହୁଦିର୍ତି ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ତା ବିସ୍ରେ ନା ଲାଗେ ଗୱାରି କିଜ଼ି ତା ବିରୁଦ୍ତ ଦଣ୍ଡ୍ବଲ୍ ପାର୍ତାନା କିତାର୍ ।
16 I answered them that it is not the custom of the Romans to give up any man to destruction before the accused has met the accusers face to face and has had opportunity to make his defense concerning the matter laid against him.
ଆନ୍ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାଂ, ଇନାକାନ୍ ଆରି କାତା ନାହାଁୟ୍ ମୁକାମୁକି ଆୱି ପାତେକ୍, ଆରେ କାତା ନାହାତି ବିରୁଦ୍ତ ବିଚାର୍ କିଜ଼ିମାନି ଦାବା ସମୁତ ୱାସ୍କିପାକ୍ୟା ପାଡ଼୍କା କିନି ସୁବିଦା ପାୟାୱି ପାତେକ୍ ହେୱାନିଂ ହେଲାୟ୍ କିନାକା ରମିୟର୍ତି ବିଦି ଆକାୟ୍ ।
17 When therefore they had come together here, I didn’t delay, but on the next day sat on the judgment seat and commanded the man to be brought.
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ନା ହାଙ୍ଗ୍ଦାଂ ଇ ବାହାତ ୱାତିଲେ, ଆନ୍ ମାଲାୱାଦାଂ ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଗାଦିତ କୁଚ୍ଚି ହେ ମାନାୟ୍ତିଂ ତାତେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାଂ ।
18 When the accusers stood up, they brought no charges against him of such things as I supposed;
ଦାବାକାରିର୍ ଇଞ୍ଜ, ଆନ୍ ଇନେସ୍ବାନି ଦସ୍ନି କାତା କାସି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ହେ ଲାକେ ଇନାକାପା ଦାବା ହେଦାଂ ବିସ୍ରେ ତାୱାତାର୍ ।
19 but had certain questions against him about their own religion and about one Jesus, who was dead, whom Paul affirmed to be alive.
ମତର୍ ହେୱାର୍ତି ଜାର୍ ଦାରୁମ୍ ଆରେ ଜିସୁ ତର୍ ନି ରୱାନ୍ ହାତି ମୁଣିକା, ଇନେରିଂ ପାଉଲ୍ ଜିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ଇଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, ହେ ସବୁ ବିସ୍ରେ ତା ବିରୁଦ୍ତ ହେୱାର୍ତି ଏଚେକ୍ କୁର୍ଲି ମାଚାତ୍ ।
20 Being perplexed how to inquire concerning these things, I asked whether he was willing to go to Jerusalem and there be judged concerning these matters.
ଇ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ଇନେସ୍ବାନି ଡେକ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ବୁଦିବାଣା ଆଜ଼ି, ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଲ୍ଜି ହେବେ ଇ ୱିଜ଼ୁ ବିସ୍ରେ ବିଚାର୍ ଆଦେଂ କାଜିଂ ଇଚା କିନାନ୍ କି ଆକାୟ୍, ଇଦାଂ ୱେନ୍ବାତାଂ ।
21 But when Paul had appealed to be kept for the decision of the emperor, I commanded him to be kept until I could send him to Caesar.”
ମତର୍ ପାଉଲ୍ ରାଜାର୍ତାଂ ରାଜା ବିଚାର୍ କାଜିଂ ଇଟ୍ୟାନି କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିତିଲେ, ଆନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କାଇସର୍ତି ଲାଗେ ପକ୍ୱି ପାତେକ୍ ବନ୍ଦି କିଜ଼ି ଇଡ୍ଦେଂ ବଲ୍ ହିତାଂ ।”
22 Agrippa said to Festus, “I also would like to hear the man myself.” “Tomorrow,” he said, “you shall hear him.”
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଆଗ୍ରିପ୍ପା ପେସ୍ଟତିଂ ଇଚାନ୍, “ଆପେଂ ପା ନିଜେ ହେ ଲକ୍ନି କାତା ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାପା ।” ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “ୱିଗା ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଦି କାତା ୱେନାଦେର୍ ।”
23 So on the next day, when Agrippa and Bernice had come with great pomp, and they had entered into the place of hearing with the commanding officers and the principal men of the city, at the command of Festus, Paul was brought in.
ଲାଗିଂ, ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଆଗ୍ରିପ୍ପା ଆରି ବର୍ଣ୍ଣିକି ଗାଜା ବିଡ଼୍ତ ୱାଜ଼ି ମୁଡ଼୍ ମୁଡ଼୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ଆରି ଗାଡ଼୍ନି ମୁଡ଼୍ ମୁଡ଼୍ ମୁଣିକାର୍ ହୁଦାଂ ବିଚାର୍ଣ୍ଣା ବାହାତ ହଟିଲେ ପେସ୍ଟତି ବଲ୍ ଇସାବ୍ରେ ପାଉଲ୍ତିଂ ତାହିୱାୟାତାନ୍ ।
24 Festus said, “King Agrippa, and all men who are here present with us, you see this man about whom all the multitude of the Jews petitioned me, both at Jerusalem and here, crying that he ought not to live any longer.
ହେବେ ପେସ୍ଟ ଇଚାନ୍, “ଏ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା ଆରି ମାହୁଦାଂ ଇ ବାହାତ ମାଚି ଗାଜାଲଗୁ କାଦେର୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇ ଲକ୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ନାଦେରା, ଇୱେନ୍ ବିରୁଦ୍ତ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଆରି ଇ ବାହାତ ପା ଜିହୁଦି ଲକୁ ମା ଲାଗେ ଗୱାରି କିଜ଼ି ତାଦାଂ ଆରେ ଜିଜ଼ି ମାନାକା ହାର୍ ଆକାୟ୍ ଇଞ୍ଜି ଚେରା ଆତାର୍ ।
25 But when I found that he had committed nothing worthy of death, and as he himself appealed to the emperor, I determined to send him,
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହାକି ଜଗ୍ ଇନାକାପା କାମାୟ୍ କିୱାତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ବୁଜାତାଂ, ଆରେ ହେୱାନ୍ ନିଜେ ଜାରାର୍ତାଂ ରାଜା ଲାଗେ ବିଚାର୍ ଆନି କାଜିଂ ପାର୍ତାନା କିତିଲେ ଆନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ପକ୍ନି କାଜିଂ ତିର୍ କିତାଙ୍ଗ୍ ।
26 of whom I have no certain thing to write to my lord. Therefore I have brought him out before you, and especially before you, King Agrippa, that, after examination I may have something to write.
ନା ମାପ୍ରୁତି ଲାଗେ ତା ବିସ୍ରେ ଲେକିକିନି କାଜିଂ ନାଦାଂ ଇନାକାପା ସତ୍ ବିସ୍ରେ ଆକାୟ୍ । ଲାଗିଂ ବିଚାର୍ କିଜ଼ି ଇନେସ୍ ଆନ୍ ଲେକିକିନି କାଜିଂ ଇଚୁଟିଂ ପାୟାଦେଂ ଆଡ୍ନାଙ୍ଗ୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ତାଙ୍ଗ୍ ମିବେ, ବେସିନି, ଏ ରାଜା ଆଗ୍ରିପ୍ପା, ମି ମୁମ୍ଦ ତାତାଂନ୍ନା;
27 For it seems to me unreasonable, in sending a prisoner, not to also specify the charges against him.”
ଇନାକିଦେଂକି ବନ୍ଦିତିଂ ପକ୍ତିନି ସମୁତ ତା ବିରୁଦ୍ତ ଦାବାକାଂ ଇନ୍ୱି କାଜିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମେହାଆୱି ଲାକେ ବୁଜା ଆଦ୍ନାତା ।”