Acts 15
1 Some men came down from Judea and taught the brothers, “Unless you are circumcised after the custom of Moses, you can’t be saved.”
ಯಿಹೂದಾದೇಶಾತ್ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಆಗತ್ಯ ಭ್ರಾತೃಗಣಮಿತ್ಥಂ ಶಿಕ್ಷಿತವನ್ತೋ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಯಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ತ್ವಕ್ಛೇದೋ ನ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ|
2 Therefore when Paul and Barnabas had no small discord and discussion with them, they appointed Paul, Barnabas, and some others of them to go up to Jerusalem to the apostles and elders about this question.
ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬೌ ತೈಃ ಸಹ ಬಹೂನ್ ವಿಚಾರಾನ್ ವಿವಾದಾಂಶ್ಚ ಕೃತವನ್ತೌ, ತತೋ ಮಣ್ಡಲೀಯನೋಕಾ ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಯಾಸ್ತತ್ತ್ವಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಸ್ಥಾನ್ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಪ್ರಾಚೀನಾಂಶ್ಚ ಪ್ರತಿ ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬಾಪ್ರಭೃತೀನ್ ಕತಿಪಯಜನಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ನಿಶ್ಚಯಂ ಕೃತವನ್ತಃ|
3 They, being sent on their way by the assembly, passed through both Phoenicia and Samaria, declaring the conversion of the Gentiles. They caused great joy to all the brothers.
ತೇ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಸನ್ತಃ ಫೈಣೀಕೀಶೋಮಿರೋನ್ದೇಶಾಭ್ಯಾಂ ಗತ್ವಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಮನಃಪರಿವರ್ತ್ತನಸ್ಯ ವಾರ್ತ್ತಯಾ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಪರಮಾಹ್ಲಾದಮ್ ಅಜನಯನ್|
4 When they had come to Jerusalem, they were received by the assembly and the apostles and the elders, and they reported everything that God had done with them.
ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಯುಪಸ್ಥಾಯ ಪ್ರೇರಿತಗಣೇನ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಗಣೇನ ಸಮಾಜೇನ ಚ ಸಮುಪಗೃಹೀತಾಃ ಸನ್ತಃ ಸ್ವೈರೀಶ್ವರೋ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವಾನ್ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಅಕಥಯನ್|
5 But some of the sect of the Pharisees who believed rose up, saying, “It is necessary to circumcise them, and to command them to keep the law of Moses.”
ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿಮತಗ್ರಾಹಿಣೋ ಲೋಕಾ ಉತ್ಥಾಯ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಿತವನ್ತೋ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ತ್ವಕ್ಛೇದಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಂ ಪಾಲಯಿತುಞ್ಚ ಸಮಾದೇಷ್ಟವ್ಯಮ್|
6 The apostles and the elders were gathered together to see about this matter.
ತತಃ ಪ್ರೇರಿತಾ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಸಭಾಯಾಂ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ|
7 When there had been much discussion, Peter rose up and said to them, “Brothers, you know that a good while ago God made a choice among you that by my mouth the nations should hear the word of the Good News and believe.
ಬಹುವಿಚಾರೇಷು ಜಾತಷು ಪಿತರ ಉತ್ಥಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಯಥಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾ ಮಮ ಮುಖಾತ್ ಸುಸಂವಾದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತದರ್ಥಂ ಬಹುದಿನಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಈಶ್ವರೋಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಮಾಂ ವೃತ್ವಾ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್|
8 God, who knows the heart, testified about them, giving them the Holy Spirit, just like he did to us.
ಅನ್ತರ್ಯ್ಯಾಮೀಶ್ವರೋ ಯಥಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ತಥಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯೇಭ್ಯಃ ಪವಿತ್ರಮಾತ್ಮಾನಂ ಪ್ರದಾಯ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ತೇಷಾಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಪವಿತ್ರಾಣಿ ಕೃತ್ವಾ
9 He made no distinction between us and them, cleansing their hearts by faith.
ತೇಷಾಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಞ್ಚ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಮಪಿ ವಿಶೇಷಂ ನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನಧಿ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ತವಾನ್ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ|
10 Now therefore why do you tempt God, that you should put a yoke on the neck of the disciples which neither our fathers nor we were able to bear?
ಅತಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ವಯಞ್ಚ ಸ್ವಯಂ ಯದ್ಯುಗಸ್ಯ ಭಾರಂ ಸೋಢುಂ ನ ಶಕ್ತಾಃ ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತಂ ಶಿಷ್ಯಗಣಸ್ಯ ಸ್ಕನ್ಧೇಷು ನ್ಯಸಿತುಂ ಕುತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಂ ಕರಿಷ್ಯಥ?
11 But we believe that we are saved through the grace of the Lord Jesus, just as they are.”
ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣ ತೇ ಯಥಾ ವಯಮಪಿ ತಥಾ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಮ್ ಆಶಾಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ|
12 All the multitude kept silence, and they listened to Barnabas and Paul reporting what signs and wonders God had done among the nations through them.
ಅನನ್ತರಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲಾಭ್ಯಾಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ಯದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಮ್ ಅದ್ಭುತಞ್ಚ ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ತೌ ಸ್ವಮುಖಾಭ್ಯಾಮ್ ಅವರ್ಣಯತಾಂ ಸಭಾಸ್ಥಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ನೀರವಾಃ ಸನ್ತಃ ಶ್ರುತವನ್ತಃ|
13 After they were silent, James answered, “Brothers, listen to me.
ತಯೋಃ ಕಥಾಯಾಂ ಸಮಾಪ್ತಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಯಾಕೂಬ್ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್
14 Simeon has reported how God first visited the nations to take out of them a people for his name.
ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಮಮ ಕಥಾಯಾಮ್ ಮನೋ ನಿಧತ್ತ| ಈಶ್ವರಃ ಸ್ವನಾಮಾರ್ಥಂ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಮ್ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕಂ ಲೋಕಸಂಘಂ ಗ್ರಹೀತುಂ ಮತಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಪ್ರಥಮಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾವಲೇಕನಂ ಕೃತವಾನ್ ತಂ ಶಿಮೋನ್ ವರ್ಣಿತವಾನ್|
15 This agrees with the words of the prophets. As it is written,
ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಾನಿ ಯಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಏತಸ್ಯೈಕ್ಯಂ ಭವತಿ ಯಥಾ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ|
16 ‘After these things I will return. I will again build the tabernacle of David, which has fallen. I will again build its ruins. I will set it up
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಯಸ್ತು ಸಾಧಕಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ಸ ಏವೇದಂ ವದೇದ್ವಾಕ್ಯಂ ಶೇಷಾಃ ಸಕಲಮಾನವಾಃ| ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚ ಯಾವನ್ತೋ ಮಮ ನಾಮತಃ| ಭವನ್ತಿ ಹಿ ಸುವಿಖ್ಯಾತಾಸ್ತೇ ಯಥಾ ಪರಮೇಶಿತುಃ|
17 that the rest of men may seek after the Lord: all the Gentiles who are called by my name, says the Lord, who does all these things.’
ತತ್ವಂ ಸಮ್ಯಕ್ ಸಮೀಹನ್ತೇ ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮಹಂ ಕಿಲ| ಪರಾವೃತ್ಯ ಸಮಾಗತ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಪತಿತಂ ಪುನಃ| ದೂಷ್ಯಮುತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತದೀಯಂ ಸರ್ವ್ವವಸ್ತು ಚ| ಪತಿತಂ ಪುನರುಥಾಪ್ಯ ಸಜ್ಜಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಸರ್ವ್ವಥಾ||
ಆ ಪ್ರಥಮಾದ್ ಈಶ್ವರಃ ಸ್ವೀಯಾನಿ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜಾನಾತಿ| (aiōn g165)
19 Therefore my judgment is that we don’t trouble those from among the Gentiles who turn to God,
ಅತಏವ ಮಮ ನಿವೇದನಮಿದಂ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೇ ಜನಾ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತನ್ತ ತೇಷಾಮುಪರಿ ಅನ್ಯಂ ಕಮಪಿ ಭಾರಂ ನ ನ್ಯಸ್ಯ
20 but that we write to them that they abstain from the pollution of idols, from sexual immorality, from what is strangled, and from blood.
ದೇವತಾಪ್ರಸಾದಾಶುಚಿಭಕ್ಷ್ಯಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಕರ್ಮ್ಮ ಕಣ್ಠಸಮ್ಪೀಡನಮಾರಿತಪ್ರಾಣಿಭಕ್ಷ್ಯಂ ರಕ್ತಭಕ್ಷ್ಯಞ್ಚ ಏತಾನಿ ಪರಿತ್ಯಕ್ತುಂ ಲಿಖಾಮಃ|
21 For Moses from generations of old has in every city those who preach him, being read in the synagogues every Sabbath.”
ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲತೋ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಪ್ರಚಾರಿಣೋ ಲೋಕಾ ನಗರೇ ನಗರೇ ಸನ್ತಿ ಪ್ರತಿವಿಶ್ರಾಮವಾರಞ್ಚ ಭಜನಭವನೇ ತಸ್ಯಾಃ ಪಾಠೋ ಭವತಿ|
22 Then it seemed good to the apostles and the elders, with the whole assembly, to choose men out of their company, and send them to Antioch with Paul and Barnabas: Judas called Barsabbas, and Silas, chief men among the brothers.
ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರೇರಿತಗಣೋ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಗಣಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಮಣ್ಡಲೀ ಚ ಸ್ವೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಬರ್ಶಬ್ಬಾ ನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಮನೋನೀತೌ ಕೃತ್ವಾ ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಷಣಮ್ ಉಚಿತಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ತಾಭ್ಯಾಂ ಪತ್ರಂ ಪ್ರೈಷಯನ್|
23 They wrote these things by their hand: “The apostles, the elders, and the brothers, to the brothers who are of the Gentiles in Antioch, Syria, and Cilicia: greetings.
ತಸ್ಮಿನ್ ಪತ್ರೇ ಲಿಖಿತಮಿಂದ, ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾ-ಸುರಿಯಾ-ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಥಭಿನ್ನದೇಶೀಯಭ್ರಾತೃಗಣಾಯ ಪ್ರೇರಿತಗಣಸ್ಯ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಗಣಸ್ಯ ಭ್ರಾತೃಗಣಸ್ಯ ಚ ನಮಸ್ಕಾರಃ|
24 Because we have heard that some who went out from us have troubled you with words, unsettling your souls, saying, ‘You must be circumcised and keep the law,’ to whom we gave no commandment;
ವಿಶೇಷತೋಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಆಜ್ಞಾಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ಯಾಪಿ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಗತ್ವಾ ತ್ವಕ್ಛೇದೋ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾ ಚ ಪಾಲಯಿತವ್ಯಾವಿತಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶಿಕ್ಷಯಿತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಸಾಮಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸಸನ್ದೇಹಾನ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ವಯಮ್ ಅಶೃನ್ಮ|
25 it seemed good to us, having come to one accord, to choose out men and send them to you with our beloved Barnabas and Paul,
ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ವಯಮ್ ಏಕಮನ್ತ್ರಣಾಃ ಸನ್ತಃ ಸಭಾಯಾಂ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮನಿಮಿತ್ತಂ ಮೃತ್ಯುಮುಖಗತಾಭ್ಯಾಮಸ್ಮಾಕಂ
26 men who have risked their lives for the name of our Lord Jesus Christ.
ಪ್ರಿಯಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮನೋನೀತಲೋಕಾನಾಂ ಕೇಷಾಞ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಪ್ರೇಷಣಮ್ ಉಚಿತಂ ಬುದ್ಧವನ್ತಃ|
27 We have sent therefore Judas and Silas, who themselves will also tell you the same things by word of mouth.
ಅತೋ ಯಿಹೂದಾಸೀಲೌ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೇಷಿತವನ್ತಃ, ಏತಯೋ ರ್ಮುಖಾಭ್ಯಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಂ ಕಥಾಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯಥ|
28 For it seemed good to the Holy Spirit, and to us, to lay no greater burden on you than these necessary things:
ದೇವತಾಪ್ರಸಾದಭಕ್ಷ್ಯಂ ರಕ್ತಭಕ್ಷ್ಯಂ ಗಲಪೀಡನಮಾರಿತಪ್ರಾಣಿಭಕ್ಷ್ಯಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಕರ್ಮ್ಮ ಚೇಮಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತ್ಯಾಜ್ಯಾನಿ; ಏತತ್ಪ್ರಯೋಜನೀಯಾಜ್ಞಾವ್ಯತಿರೇಕೇನ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಉಪರಿ ಭಾರಮನ್ಯಂ ನ ನ್ಯಸಿತುಂ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋಽಸ್ಮಾಕಞ್ಚ ಉಚಿತಜ್ಞಾನಮ್ ಅಭವತ್|
29 that you abstain from things sacrificed to idols, from blood, from things strangled, and from sexual immorality, from which if you keep yourselves, it will be well with you. Farewell.”
ಅತಏವ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಃ ಸ್ವೇಷು ರಕ್ಷಿತೇಷು ಯೂಯಂ ಭದ್ರಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರಿಷ್ಯಥ| ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್|
30 So, when they were sent off, they came to Antioch. Having gathered the multitude together, they delivered the letter.
ತೇ ವಿಸೃಷ್ಟಾಃ ಸನ್ತ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಲೋಕನಿವಹಂ ಸಂಗೃಹ್ಯ ಪತ್ರಮ್ ಅದದನ್|
31 When they had read it, they rejoiced over the encouragement.
ತತಸ್ತೇ ತತ್ಪತ್ರಂ ಪಠಿತ್ವಾ ಸಾನ್ತ್ವನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸಾನನ್ದಾ ಅಭವನ್|
32 Judas and Silas, also being prophets themselves, encouraged the brothers with many words and strengthened them.
ಯಿಹೂದಾಸೀಲೌ ಚ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಚಾರಕೌ ಭೂತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ನಾನೋಪದಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಸುಸ್ಥಿರಾನ್ ಅಕುರುತಾಮ್|
33 After they had spent some time there, they were dismissed in peace from the brothers to the apostles.
ಇತ್ಥಂ ತೌ ತತ್ರ ತೈಃ ಸಾಕಂ ಕತಿಪಯದಿನಾನಿ ಯಾಪಯಿತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರತ್ಯಾಗಮನಾರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೇಃ ಕಲ್ಯಾಣೇನ ವಿಸೃಷ್ಟಾವಭವತಾಂ|
ಕಿನ್ತು ಸೀಲಸ್ತತ್ರ ಸ್ಥಾತುಂ ವಾಞ್ಛಿತವಾನ್|
35 But Paul and Barnabas stayed in Antioch, teaching and preaching the word of the Lord, with many others also.
ಅಪರಂ ಪೌಲಬರ್ಣಬ್ಬೌ ಬಹವಃ ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಕಾನ್ ಉಪದಿಶ್ಯ ಪ್ರಭೋಃ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ತ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾಯಾಂ ಕಾಲಂ ಯಾಪಿತವನ್ತಃ|
36 After some days Paul said to Barnabas, “Let’s return now and visit our brothers in every city in which we proclaimed the word of the Lord, to see how they are doing.”
ಕತಿಪಯದಿನೇಷು ಗತೇಷು ಪೌಲೋ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಮ್ ಅವದತ್ ಆಗಚ್ಛಾವಾಂ ಯೇಷು ನಗರೇಷ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಿತವನ್ತೌ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವನಗರಾಣಿ ಪುನರ್ಗತ್ವಾ ಭ್ರಾತರಃ ಕೀದೃಶಾಃ ಸನ್ತೀತಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ತಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕುರ್ವ್ವಃ|
37 Barnabas planned to take John, who was called Mark, with them also.
ತೇನ ಮಾರ್ಕನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತಂ ಯೋಹನಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಮತಿಮಕರೋತ್,
38 But Paul didn’t think that it was a good idea to take with them someone who had withdrawn from them in Pamphylia, and didn’t go with them to do the work.
ಕಿನ್ತು ಸ ಪೂರ್ವ್ವಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ಕಾರ್ಯ್ಯಾರ್ಥಂ ನ ಗತ್ವಾ ಪಾಮ್ಫೂಲಿಯಾದೇಶೇ ತೌ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್ ತತ್ಕಾರಣಾತ್ ಪೌಲಸ್ತಂ ಸಙ್ಗಿನಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅನುಚಿತಂ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
39 Then the contention grew so sharp that they separated from each other. Barnabas took Mark with him and sailed away to Cyprus,
ಇತ್ಥಂ ತಯೋರತಿಶಯವಿರೋಧಸ್ಯೋಪಸ್ಥಿತತ್ವಾತ್ ತೌ ಪರಸ್ಪರಂ ಪೃಥಗಭವತಾಂ ತತೋ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಮಾರ್ಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪೋತೇನ ಕುಪ್ರೋಪದ್ವೀಪಂ ಗತವಾನ್;
40 but Paul chose Silas and went out, being commended by the brothers to the grace of God.
ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಸೀಲಂ ಮನೋನೀತಂ ಕೃತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಭಿರೀಶ್ವರಾನುಗ್ರಹೇ ಸಮರ್ಪಿತಃ ಸನ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ
41 He went through Syria and Cilicia, strengthening the assemblies.
ಸುರಿಯಾಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಾಭ್ಯಾಂ ಮಣ್ಡಲೀಃ ಸ್ಥಿರೀಕುರ್ವ್ವನ್ ಅಗಚ್ಛತ್|
