Acts 14
1 In Iconium, they entered together into the synagogue of the Jews, and so spoke that a great multitude both of Jews and of Greeks believed.
ತೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಯುಗಪದ್ ಇಕನಿಯನಗರಸ್ಥಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಭಜನಭವನಂ ಗತ್ವಾ ಯಥಾ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವನ್ತೌ|
2 But the disbelieving Jews stirred up and embittered the souls of the Gentiles against the brothers.
ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಹೀನಾ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಕುಪ್ರವೃತ್ತಿಂ ಗ್ರಾಹಯಿತ್ವಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಪ್ರತಿ ತೇಷಾಂ ವೈರಂ ಜನಿತವನ್ತಃ|
3 Therefore they stayed there a long time, speaking boldly in the Lord, who testified to the word of his grace, granting signs and wonders to be done by their hands.
ಅತಃ ಸ್ವಾನುಗ್ರಹಕಥಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾ ತಯೋ ರ್ಹಸ್ತೈ ರ್ಬಹುಲಕ್ಷಣಮ್ ಅದ್ಭುತಕರ್ಮ್ಮ ಚ ಪ್ರಾಕಾಶಯದ್ ಯಃ ಪ್ರಭುಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾ ಅಕ್ಷೋಭೇನ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ತೌ ತತ್ರ ಬಹುದಿನಾನಿ ಸಮವಾತಿಷ್ಠೇತಾಂ|
4 But the multitude of the city was divided. Part sided with the Jews and part with the apostles.
ಕಿನ್ತು ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಸಪಕ್ಷಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಪಕ್ಷಾ ಜಾತಾಃ, ಅತೋ ನಾಗರಿಕಜನನಿವಹಮಧ್ಯೇ ಭಿನ್ನವಾಕ್ಯತ್ವಮ್ ಅಭವತ್|
5 When some of both the Gentiles and the Jews, with their rulers, made a violent attempt to mistreat and stone them,
ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅಧಿಪತಯಶ್ಚ ದೌರಾತ್ಮ್ಯಂ ಕುತ್ವಾ ತೌ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಃ|
6 they became aware of it and fled to the cities of Lycaonia, Lystra, Derbe, and the surrounding region.
ತೌ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪಲಾಯಿತ್ವಾ ಲುಕಾಯನಿಯಾದೇಶಸ್ಯಾನ್ತರ್ವ್ವರ್ತ್ತಿಲುಸ್ತ್ರಾದರ್ಬ್ಬೋ
7 There they preached the Good News.
ತತ್ಸಮೀಪಸ್ಥದೇಶಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯತಾಂ|
8 At Lystra a certain man sat, impotent in his feet, a cripple from his mother’s womb, who never had walked.
ತತ್ರೋಭಯಪಾದಯೋಶ್ಚಲನಶಕ್ತಿಹೀನೋ ಜನ್ಮಾರಭ್ಯ ಖಞ್ಜಃ ಕದಾಪಿ ಗಮನಂ ನಾಕರೋತ್ ಏತಾದೃಶ ಏಕೋ ಮಾನುಷೋ ಲುಸ್ತ್ರಾನಗರ ಉಪವಿಶ್ಯ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತವಾನ್|
9 He was listening to Paul speaking, who, fastening eyes on him and seeing that he had faith to be made whole,
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪೌಲಸ್ತಮ್ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಿತವಾನ್
10 said with a loud voice, “Stand upright on your feet!” He leaped up and walked.
ಪದ್ಭ್ಯಾಮುತ್ತಿಷ್ಠನ್ ಋಜು ರ್ಭವ| ತತಃ ಸ ಉಲ್ಲಮ್ಫಂ ಕೃತ್ವಾ ಗಮನಾಗಮನೇ ಕುತವಾನ್|
11 When the multitude saw what Paul had done, they lifted up their voice, saying in the language of Lycaonia, “The gods have come down to us in the likeness of men!”
ತದಾ ಲೋಕಾಃ ಪೌಲಸ್ಯ ತತ್ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಲುಕಾಯನೀಯಭಾಷಯಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ದೇವಾ ಮನುಷ್ಯರೂಪಂ ಧೃತ್ವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಅವಾರೋಹನ್|
12 They called Barnabas “Jupiter”, and Paul “Mercury”, because he was the chief speaker.
ತೇ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಂ ಯೂಪಿತರಮ್ ಅವದನ್ ಪೌಲಶ್ಚ ಮುಖ್ಯೋ ವಕ್ತಾ ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಮರ್ಕುರಿಯಮ್ ಅವದನ್|
13 The priest of Jupiter, whose temple was in front of their city, brought oxen and garlands to the gates, and would have made a sacrifice along with the multitudes.
ತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಾಪಿತಸ್ಯ ಯೂಪಿತರವಿಗ್ರಹಸ್ಯ ಯಾಜಕೋ ವೃಷಾನ್ ಪುಷ್ಪಮಾಲಾಶ್ಚ ದ್ವಾರಸಮೀಪಮ್ ಆನೀಯ ಲೋಕೈಃ ಸರ್ದ್ಧಂ ತಾವುದ್ದಿಶ್ಯ ಸಮುತ್ಸೃಜ್ಯ ದಾತುಮ್ ಉದ್ಯತಃ|
14 But when the apostles, Barnabas and Paul, heard of it, they tore their clothes and sprang into the multitude, crying out,
ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಪೌಲೌ ಸ್ವೀಯವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಛಿತ್ವಾ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಂ ವೇಗೇನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಿತವನ್ತೌ,
15 “Men, why are you doing these things? We also are men of the same nature as you, and bring you good news, that you should turn from these vain things to the living God, who made the sky, the earth, the sea, and all that is in them;
ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛಾಃ ಕುತ ಏತಾದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರುಥ? ಆವಾಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾದೃಶೌ ಸುಖದುಃಖಭೋಗಿನೌ ಮನುಷ್ಯೌ, ಯುಯಮ್ ಏತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ವೃಥಾಕಲ್ಪನಾಃ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಯಥಾ ಗಗಣವಸುನ್ಧರಾಜಲನಿಧೀನಾಂ ತನ್ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಞ್ಚ ಸ್ರಷ್ಟಾರಮಮರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತಧ್ವೇ ತದರ್ಥಮ್ ಆವಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಾವಃ|
16 who in the generations gone by allowed all the nations to walk in their own ways.
ಸ ಈಶ್ವರಃ ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲೇ ಸರ್ವ್ವದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಸ್ವಮಾರ್ಗೇ ಚಲಿತುಮನುಮತಿಂ ದತ್ತವಾನ್,
17 Yet he didn’t leave himself without witness, in that he did good and gave you rains from the sky and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness.”
ತಥಾಪಿ ಆಕಾಶಾತ್ ತೋಯವರ್ಷಣೇನ ನಾನಾಪ್ರಕಾರಶಸ್ಯೋತ್ಪತ್ಯಾ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಹಿತೈಷೀ ಸನ್ ಭಕ್ಷ್ಯೈರಾನನದೇನ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾನಿ ತರ್ಪಯನ್ ತಾನಿ ದಾನಾನಿ ನಿಜಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಾಣಿ ಸ್ಥಪಿತವಾನ್|
18 Even saying these things, they hardly stopped the multitudes from making a sacrifice to them.
ಕಿನ್ತು ತಾದೃಶಾಯಾಂ ಕಥಾಯಾಂ ಕಥಿತಾಯಾಮಪಿ ತಯೋಃ ಸಮೀಪ ಉತ್ಸರ್ಜನಾತ್ ಲೋಕನಿವಹಂ ಪ್ರಾಯೇಣ ನಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನುತಾಮ್|
19 But some Jews from Antioch and Iconium came there, and having persuaded the multitudes, they stoned Paul and dragged him out of the city, supposing that he was dead.
ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾ-ಇಕನಿಯನಗರಾಭ್ಯಾಂ ಕತಿಪಯಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಾವರ್ತ್ತಯನ್ತ ತಸ್ಮಾತ್ ತೈ ಪೌಲಂ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್ ತೇನ ಸ ಮೃತ ಇತಿ ವಿಜ್ಞಾಯ ನಗರಸ್ಯ ಬಹಿಸ್ತಮ್ ಆಕೃಷ್ಯ ನೀತವನ್ತಃ|
20 But as the disciples stood around him, he rose up, and entered into the city. On the next day he went out with Barnabas to Derbe.
ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಗಣೇ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಶಿ ತಿಷ್ಠತಿ ಸತಿ ಸ ಸ್ವಯಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಪುನರಪಿ ನಗರಮಧ್ಯಂ ಪ್ರಾವಿಶತ್ ತತ್ಪರೇಽಹನಿ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಸಹಿತೋ ದರ್ಬ್ಬೀನಗರಂ ಗತವಾನ್|
21 When they had preached the Good News to that city and had made many disciples, they returned to Lystra, Iconium, and Antioch,
ತತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ಬಹುಲೋಕಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ತೌ ಲುಸ್ತ್ರಾಮ್ ಇಕನಿಯಮ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾಞ್ಚ ಪರಾವೃತ್ಯ ಗತೌ|
22 strengthening the souls of the disciples, exhorting them to continue in the faith, and that through many afflictions we must enter into God’s Kingdom.
ಬಹುದುಃಖಾನಿ ಭುಕ್ತ್ವಾಪೀಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟವ್ಯಮ್ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್ ಧರ್ಮ್ಮಮಾರ್ಗೇ ಸ್ಥಾತುಂ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಗಣಸ್ಯ ಮನಃಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಕುರುತಾಂ|
23 When they had appointed elders for them in every assembly, and had prayed with fasting, they commended them to the Lord on whom they had believed.
ಮಣ್ಡಲೀನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನವರ್ಗಾನ್ ನಿಯುಜ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೋಪವಾಸೌ ಕೃತ್ವಾ ಯತ್ಪ್ರಭೌ ತೇ ವ್ಯಶ್ವಸನ್ ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ತಾನ್ ಸಮರ್ಪ್ಯ
24 They passed through Pisidia and came to Pamphylia.
ಪಿಸಿದಿಯಾಮಧ್ಯೇನ ಪಾಮ್ಫುಲಿಯಾದೇಶಂ ಗತವನ್ತೌ|
25 When they had spoken the word in Perga, they went down to Attalia.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಪರ್ಗಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯ ಅತ್ತಾಲಿಯಾನಗರಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವನ್ತೌ|
26 From there they sailed to Antioch, from where they had been committed to the grace of God for the work which they had fulfilled.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸಮುದ್ರಪಥೇನ ಗತ್ವಾ ತಾಭ್ಯಾಂ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಸಮ್ಪನ್ನಂ ತತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಸಾಧಯಿತುಂ ಯನ್ನಗರೇ ದಯಾಲೋರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪಿತೌ ಜಾತೌ ತದ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರಂ ಗತವನ್ತಾ|
27 When they had arrived and had gathered the assembly together, they reported all the things that God had done with them, and that he had opened a door of faith to the nations.
ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ತನ್ನಗರಸ್ಥಮಣ್ಡಲೀಂ ಸಂಗೃಹ್ಯ ಸ್ವಾಭ್ಯಾಮ ಈಶ್ವರೋ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಕರೋತ್ ತಥಾ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ವಿಶ್ವಾಸರೂಪದ್ವಾರಮ್ ಅಮೋಚಯದ್ ಏತಾನ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತಾನ್ ಜ್ಞಾಪಿತವನ್ತೌ|
28 They stayed there with the disciples for a long time.
ತತಸ್ತೌ ಶಿರ್ಯ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತತ್ರ ಬಹುದಿನಾನಿ ನ್ಯವಸತಾಮ್|
