Acts 10
1 Now there was a certain man in Caesarea, Cornelius by name, a centurion of what was called the Italian Regiment,
ಕೈಸರಿಯಾನಗರ ಇತಾಲಿಯಾಖ್ಯಸೈನ್ಯಾನ್ತರ್ಗತಃ ಕರ್ಣೀಲಿಯನಾಮಾ ಸೇನಾಪತಿರಾಸೀತ್
2 a devout man, and one who feared God with all his house, who gave gifts for the needy generously to the people, and always prayed to God.
ಸ ಸಪರಿವಾರೋ ಭಕ್ತ ಈಶ್ವರಪರಾಯಣಶ್ಚಾಸೀತ್; ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಹೂನಿ ದಾನಾದೀನಿ ದತ್ವಾ ನಿರನ್ತರಮ್ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
3 At about the ninth hour of the day, he clearly saw in a vision an angel of God coming to him and saying to him, “Cornelius!”
ಏಕದಾ ತೃತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಸ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯೈಕೋ ದೂತಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯ|
4 He, fastening his eyes on him and being frightened, said, “What is it, Lord?” He said to him, “Your prayers and your gifts to the needy have gone up for a memorial before God.
ಕಿನ್ತು ಸ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭೀತೋಽಕಥಯತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಕಿಂ? ತದಾ ತಮವದತ್ ತವ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ದಾನಾದಿ ಚ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಂ ಭೂತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರಮಭವತ್|
5 Now send men to Joppa, and get Simon, who is also called Peter.
ಇದಾನೀಂ ಯಾಫೋನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯ ಸಮುದ್ರತೀರೇ ಶಿಮೋನ್ನಾಮ್ನಶ್ಚರ್ಮ್ಮಕಾರಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಪ್ರವಾಸಕಾರೀ ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಶಿಮೋನ್ ತಮ್ ಆಹ್ವಾಯಯ;
6 He is staying with a tanner named Simon, whose house is by the seaside.
ತಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಯಾ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತತ್ತತ್ ಸ ವದಿಷ್ಯತಿ|
7 When the angel who spoke to him had departed, Cornelius called two of his household servants and a devout soldier of those who waited on him continually.
ಇತ್ಯುಪದಿಶ್ಯ ದೂತೇ ಪ್ರಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಕರ್ಣೀಲಿಯಃ ಸ್ವಗೃಹಸ್ಥಾನಾಂ ದಾಸಾನಾಂ ದ್ವೌ ಜನೌ ನಿತ್ಯಂ ಸ್ವಸಙ್ಗಿನಾಂ ಸೈನ್ಯಾನಾಮ್ ಏಕಾಂ ಭಕ್ತಸೇನಾಞ್ಚಾಹೂಯ
8 Having explained everything to them, he sent them to Joppa.
ಸಕಲಮೇತಂ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ವಿಜ್ಞಾಪ್ಯ ಯಾಫೋನಗರಂ ತಾನ್ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್|
9 Now on the next day as they were on their journey and got close to the city, Peter went up on the housetop to pray at about noon.
ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ತೇ ಯಾತ್ರಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಯದಾ ನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪ ಉಪಾತಿಷ್ಠನ್, ತದಾ ಪಿತರೋ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಮ್ ಆರೋಹತ್|
10 He became hungry and desired to eat, but while they were preparing, he fell into a trance.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಐಚ್ಛತ್ ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಮ್ ಅನ್ನಾಸಾದನಸಮಯೇ ಸ ಮೂರ್ಚ್ಛಿತಃ ಸನ್ನಪತತ್|
11 He saw heaven opened and a certain container descending to him, like a great sheet let down by four corners on the earth,
ತತೋ ಮೇಘದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತಂ ಚತುರ್ಭಿಃ ಕೋಣೈ ರ್ಲಮ್ಬಿತಂ ಬೃಹದ್ವಸ್ತ್ರಮಿವ ಕಿಞ್ಚನ ಭಾಜನಮ್ ಆಕಾಶಾತ್ ಪೃಥಿವೀಮ್ ಅವಾರೋಹತೀತಿ ದೃಷ್ಟವಾನ್|
12 in which were all kinds of four-footed animals of the earth, wild animals, reptiles, and birds of the sky.
ತನ್ಮಧ್ಯೇ ನಾನಪ್ರಕಾರಾ ಗ್ರಾಮ್ಯವನ್ಯಪಶವಃ ಖೇಚರೋರೋಗಾಮಿಪ್ರಭೃತಯೋ ಜನ್ತವಶ್ಚಾಸನ್|
13 A voice came to him, “Rise, Peter, kill and eat!”
ಅನನ್ತರಂ ಹೇ ಪಿತರ ಉತ್ಥಾಯ ಹತ್ವಾ ಭುಂಕ್ಷ್ವ ತಮ್ಪ್ರತೀಯಂ ಗಗಣೀಯಾ ವಾಣೀ ಜಾತಾ|
14 But Peter said, “Not so, Lord; for I have never eaten anything that is common or unclean.”
ತದಾ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಈದೃಶಂ ಮಾ ಭವತು, ಅಹಮ್ ಏತತ್ ಕಾಲಂ ಯಾವತ್ ನಿಷಿದ್ಧಮ್ ಅಶುಚಿ ವಾ ದ್ರವ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಭುಕ್ತವಾನ್|
15 A voice came to him again the second time, “What God has cleansed, you must not call unclean.”
ತತಃ ಪುನರಪಿ ತಾದೃಶೀ ವಿಹಯಸೀಯಾ ವಾಣೀ ಜಾತಾ ಯದ್ ಈಶ್ವರಃ ಶುಚಿ ಕೃತವಾನ್ ತತ್ ತ್ವಂ ನಿಷಿದ್ಧಂ ನ ಜಾನೀಹಿ|
16 This was done three times, and immediately the thing was received up into heaven.
ಇತ್ಥಂ ತ್ರಿಃ ಸತಿ ತತ್ ಪಾತ್ರಂ ಪುನರಾಕೃಷ್ಟಂ ಆಕಾಶಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್|
17 Now while Peter was very perplexed in himself what the vision which he had seen might mean, behold, the men who were sent by Cornelius, having made inquiry for Simon’s house, stood before the gate,
ತತಃ ಪರಂ ಯದ್ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ತಸ್ಯ ಕೋ ಭಾವ ಇತ್ಯತ್ರ ಪಿತರೋ ಮನಸಾ ಸನ್ದೇಗ್ಧಿ, ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯಸ್ಯ ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಮನುಷ್ಯಾ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಸ್ಥಾಯ,
18 and called and asked whether Simon, who was also called Peter, was lodging there.
ಶಿಮೋನೋ ಗೃಹಮನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಃ ಸಮ್ಪೃಛ್ಯಾಹೂಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಶಿಮೋನ್ ಸ ಕಿಮತ್ರ ಪ್ರವಸತಿ?
19 While Peter was pondering the vision, the Spirit said to him, “Behold, three men seek you.
ಯದಾ ಪಿತರಸ್ತದ್ದರ್ಶನಸ್ಯ ಭಾವಂ ಮನಸಾನ್ದೋಲಯತಿ ತದಾತ್ಮಾ ತಮವದತ್, ಪಶ್ಯ ತ್ರಯೋ ಜನಾಸ್ತ್ವಾಂ ಮೃಗಯನ್ತೇ|
20 But arise, get down, and go with them, doubting nothing; for I have sent them.”
ತ್ವಮ್ ಉತ್ಥಾಯಾವರುಹ್ಯ ನಿಃಸನ್ದೇಹಂ ತೈಃ ಸಹ ಗಚ್ಛ ಮಯೈವ ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾಃ|
21 Peter went down to the men, and said, “Behold, I am he whom you seek. Why have you come?”
ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತರೋಽವರುಹ್ಯ ಕರ್ಣೀಲಿಯಪ್ರೇರಿತಲೋಕಾನಾಂ ನಿಕಟಮಾಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಶ್ಯತ ಯೂಯಂ ಯಂ ಮೃಗಯಧ್ವೇ ಸ ಜನೋಹಂ, ಯೂಯಂ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಆಗತಾಃ?
22 They said, “Cornelius, a centurion, a righteous man and one who fears God, and well spoken of by all the nation of the Jews, was directed by a holy angel to invite you to his house, and to listen to what you say.”
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್ ಕರ್ಣೀಲಿಯನಾಮಾ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವ ಈಶ್ವರಪರಾಯಣೋ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಸ್ಥಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸುಖ್ಯಾತ್ಯಾಪನ್ನ ಏಕಃ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ನಿಜಗೃಹಂ ತ್ವಾಮಾಹೂಯ ನೇತುಂ ತ್ವತ್ತಃ ಕಥಾ ಶ್ರೋತುಞ್ಚ ಪವಿತ್ರದೂತೇನ ಸಮಾದಿಷ್ಟಃ|
23 So he called them in and provided a place to stay. On the next day Peter arose and went out with them, and some of the brothers from Joppa accompanied him.
ತದಾ ಪಿತರಸ್ತಾನಭ್ಯನ್ತರಂ ನೀತ್ವಾ ತೇಷಾಮಾತಿಥ್ಯಂ ಕೃತವಾನ್, ಪರೇಽಹನಿ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಾತ್ರಾಮಕರೋತ್, ಯಾಫೋನಿವಾಸಿನಾಂ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾಶ್ಚ ತೇನ ಸಹ ಗತಾಃ|
24 On the next day they entered into Caesarea. Cornelius was waiting for them, having called together his relatives and his near friends.
ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಸಮಯೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯೋ ಜ್ಞಾತಿಬನ್ಧೂನ್ ಆಹೂಯಾನೀಯ ತಾನ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಿತಃ|
25 When Peter entered, Cornelius met him, fell down at his feet, and worshiped him.
ಪಿತರೇ ಗೃಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕೃತ್ಯ ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರಾಣಮತ್|
26 But Peter raised him up, saying, “Stand up! I myself am also a man.”
ಪಿತರಸ್ತಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಉತ್ತಿಷ್ಠಾಹಮಪಿ ಮಾನುಷಃ|
27 As he talked with him, he went in and found many gathered together.
ತದಾ ಕರ್ಣೀಲಿಯೇನ ಸಾಕಮ್ ಆಲಪನ್ ಗೃಹಂ ಪ್ರಾವಿಶತ್ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಚ ಬಹುಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಾಗಮಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾನ್ ಅವದತ್,
28 He said to them, “You yourselves know how it is an unlawful thing for a man who is a Jew to join himself or come to one of another nation, but God has shown me that I shouldn’t call any man unholy or unclean.
ಅನ್ಯಜಾತೀಯಲೋಕೈಃ ಮಹಾಲಪನಂ ವಾ ತೇಷಾಂ ಗೃಹಮಧ್ಯೇ ಪ್ರವೇಶನಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ನಿಷಿದ್ಧಮ್ ಅಸ್ತೀತಿ ಯೂಯಮ್ ಅವಗಚ್ಛಥ; ಕಿನ್ತು ಕಮಪಿ ಮಾನುಷಮ್ ಅವ್ಯವಹಾರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಶುಚಿಂ ವಾ ಜ್ಞಾತುಂ ಮಮ ನೋಚಿತಮ್ ಇತಿ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಮಾಂ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್|
29 Therefore I also came without complaint when I was sent for. I ask therefore, why did you send for me?”
ಇತಿ ಹೇತೋರಾಹ್ವಾನಶ್ರವಣಮಾತ್ರಾತ್ ಕಾಞ್ಚನಾಪತ್ತಿಮ್ ಅಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ; ಪೃಚ್ಛಾಮಿ ಯೂಯಂ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಮಾಮ್ ಆಹೂಯತ?
30 Cornelius said, “Four days ago, I was fasting until this hour; and at the ninth hour, I prayed in my house, and behold, a man stood before me in bright clothing
ತದಾ ಕರ್ಣೀಲಿಯಃ ಕಥಿತವಾನ್, ಅದ್ಯ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಜಾತಾನಿ ಏತಾವದ್ವೇಲಾಂ ಯಾವದ್ ಅಹಮ್ ಅನಾಹಾರ ಆಸನ್ ತತಸ್ತೃತೀಯಪ್ರಹರೇ ಸತಿ ಗೃಹೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಸಮಯೇ ತೇಜೋಮಯವಸ್ತ್ರಭೃದ್ ಏಕೋ ಜನೋ ಮಮ ಸಮಕ್ಷಂ ತಿಷ್ಠನ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್,
31 and said, ‘Cornelius, your prayer is heard, and your gifts to the needy are remembered in the sight of God.
ಹೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯ ತ್ವದೀಯಾ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕರ್ಣಗೋಚರೀಭೂತಾ ತವ ದಾನಾದಿ ಚ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಂ ಭೂತ್ವಾ ತಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರಮಭವತ್|
32 Send therefore to Joppa and summon Simon, who is also called Peter. He is staying in the house of a tanner named Simon, by the seaside. When he comes, he will speak to you.’
ಅತೋ ಯಾಫೋನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ತತ್ರ ಸಮುದ್ರತೀರೇ ಶಿಮೋನ್ನಾಮ್ನಃ ಕಸ್ಯಚಿಚ್ಚರ್ಮ್ಮಕಾರಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಪ್ರವಾಸಕಾರೀ ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಶಿಮೋನ್ ತಮಾಹೂಯಯ; ತತಃ ಸ ಆಗತ್ಯ ತ್ವಾಮ್ ಉಪದೇಕ್ಷ್ಯತಿ|
33 Therefore I sent to you at once, and it was good of you to come. Now therefore we are all here present in the sight of God to hear all things that have been commanded you by God.”
ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತವ ನಿಕಟೇ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್, ತ್ವಮಾಗತವಾನ್ ಇತಿ ಭದ್ರಂ ಕೃತವಾನ್| ಈಶ್ವರೋ ಯಾನ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆದಿಶತ್ ತಾನಿ ಶ್ರೋತುಂ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಸಾಮ್ಪ್ರತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಉಪಸ್ಥಿತಾಃ ಸ್ಮಃ|
34 Peter opened his mouth and said, “Truly I perceive that God doesn’t show favoritism;
ತದಾ ಪಿತರ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್, ಈಶ್ವರೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಅಪಕ್ಷಪಾತೀ ಸನ್
35 but in every nation he who fears him and works righteousness is acceptable to him.
ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದೇಶಸ್ಯ ಯೋ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಭೀತ್ವಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ತಸ್ಯ ಗ್ರಾಹ್ಯೋ ಭವತಿ, ಏತಸ್ಯ ನಿಶ್ಚಯಮ್ ಉಪಲಬ್ಧವಾನಹಮ್|
36 The word which he sent to the children of Israel, preaching good news of peace by Jesus Christ—he is Lord of all—
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ಯೋ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ತೇನ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶಾನಾಂ ನಿಕಟೇ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರೇಷ್ಯ ಸಮ್ಮೇಲನಸ್ಯ ಯಂ ಸಂವಾದಂ ಪ್ರಾಚಾರಯತ್ ತಂ ಸಂವಾದಂ ಯೂಯಂ ಶ್ರುತವನ್ತಃ|
37 you yourselves know what happened, which was proclaimed throughout all Judea, beginning from Galilee, after the baptism which John preached;
ಯತೋ ಯೋಹನಾ ಮಜ್ಜನೇ ಪ್ರಚಾರಿತೇ ಸತಿ ಸ ಗಾಲೀಲದೇಶಮಾರಭ್ಯ ಸಮಸ್ತಯಿಹೂದೀಯದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್;
38 how God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Spirit and with power, who went about doing good and healing all who were oppressed by the devil, for God was with him.
ಫಲತ ಈಶ್ವರೇಣ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಶಕ್ತ್ಯಾ ಚಾಭಿಷಿಕ್ತೋ ನಾಸರತೀಯಯೀಶುಃ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಾನೇ ಭ್ರಮನ್ ಸುಕ್ರಿಯಾಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಶೈತಾನಾ ಕ್ಲಿಷ್ಟಾನ್ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಅಕರೋತ್, ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯ ಆಸೀತ್;
39 We are witnesses of everything he did both in the country of the Jews and in Jerusalem; whom they also killed, hanging him on a tree.
ವಯಞ್ಚ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಚ ತೇನ ಕೃತಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಭವಾಮಃ| ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಕ್ರುಶೇ ವಿದ್ಧ್ವಾ ಹತವನ್ತಃ,
40 God raised him up the third day and gave him to be revealed,
ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಈಶ್ವರಸ್ತಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ಸಪ್ರಕಾಶಮ್ ಅದರ್ಶಯತ್|
41 not to all the people, but to witnesses who were chosen before by God, to us, who ate and drank with him after he rose from the dead.
ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಂ ನಿಕಟ ಇತಿ ನ ಹಿ, ಕಿನ್ತು ತಸ್ಮಿನ್ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಿತೇ ಸತಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭೋಜನಂ ಪಾನಞ್ಚ ಕೃತವನ್ತ ಏತಾದೃಶಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನೋನೀತಾಃ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಯೇ ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ತಮದರ್ಶಯತ್|
42 He commanded us to preach to the people and to testify that this is he who is appointed by God as the Judge of the living and the dead.
ಜೀವಿತಮೃತೋಭಯಲೋಕಾನಾಂ ವಿಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಯಂ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್ ಸ ಏವ ಸ ಜನಃ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಞ್ಚ ಸೋಽಸ್ಮಾನ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್|
43 All the prophets testify about him, that through his name everyone who believes in him will receive remission of sins.”
ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಪಾಪಾನ್ಮುಕ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಪಿ ಏತಾದೃಶಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದತಿ|
44 While Peter was still speaking these words, the Holy Spirit fell on all those who heard the word.
ಪಿತರಸ್ಯೈತತ್ಕಥಾಕಥನಕಾಲೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಶ್ರೋತೃಣಾಮುಪರಿ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾವಾರೋಹತ್|
45 They of the circumcision who believed were amazed, as many as came with Peter, because the gift of the Holy Spirit was also poured out on the Gentiles.
ತತಃ ಪಿತರೇಣ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಗತಾಸ್ತ್ವಕ್ಛೇದಿನೋ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯೇಭ್ಯಃ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮನಿ ದತ್ತೇ ಸತಿ
46 For they heard them speaking in other languages and magnifying God. Then Peter answered,
ತೇ ನಾನಾಜಾತೀಯಭಾಷಾಭಿಃ ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ತ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸನ್ತಿ, ಇತಿ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಶ್ರುತ್ವಾ ಚ ವಿಸ್ಮಯಮ್ ಆಪದ್ಯನ್ತ|
47 “Can anyone forbid these people from being baptized with water? They have received the Holy Spirit just like us.”
ತದಾ ಪಿತರಃ ಕಥಿತವಾನ್, ವಯಮಿವ ಯೇ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತೇಷಾಂ ಜಲಮಜ್ಜನಂ ಕಿಂ ಕೋಪಿ ನಿಷೇದ್ಧುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
48 He commanded them to be baptized in the name of Jesus Christ. Then they asked him to stay some days.
ತತಃ ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಮಜ್ಜಿತಾ ಭವತೇತಿ ತಾನಾಜ್ಞಾಪಯತ್| ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಸ್ವೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕತಿಪಯದಿನಾನಿ ಸ್ಥಾತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
