Romans 12
1 Therefore I urge you, brothers, by the mercies of God, to present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable to God, which is your spiritual service.
เห ภฺราตร อีศฺวรสฺย กฺฤปยาหํ ยุษฺมานฺ วินเย ยูยํ สฺวํ สฺวํ ศรีรํ สชีวํ ปวิตฺรํ คฺราหฺยํ พลิมฺ อีศฺวรมุทฺทิศฺย สมุตฺสฺฤชต, เอษา เสวา ยุษฺมากํ โยคฺยาฯ
2 Don’t be conformed to this world, but be transformed by the renewing of your mind, so that you may prove what is the good, well-pleasing, and perfect will of God. (aiōn g165)
อปรํ ยูยํ สำสาริกา อิว มาจรต, กินฺตุ สฺวํ สฺวํ สฺวภาวํ ปราวรฺตฺย นูตนาจาริโณ ภวต, ตต อีศฺวรสฺย นิเทศ: กีทฺฤคฺ อุตฺตโม คฺรหณีย: สมฺปูรฺณศฺเจติ ยุษฺมาภิรนุภาวิษฺยเตฯ (aiōn g165)
3 For I say through the grace that was given me, to everyone who is among you, not to think of yourself more highly than you ought to think; but to think reasonably, as God has apportioned to each person a measure of faith.
กศฺจิทปิ ชโน โยคฺยตฺวาทธิกํ สฺวํ น มนฺยตำ กินฺตุ อีศฺวโร ยไสฺม ปฺรตฺยยสฺย ยตฺปริมาณมฺ อททาตฺ ส ตทนุสารโต โยคฺยรูปํ สฺวํ มนุตามฺ, อีศฺวราทฺ อนุคฺรหํ ปฺราปฺต: สนฺ ยุษฺมากมฺ เอไกกํ ชนมฺ อิตฺยาชฺญาปยามิฯ
4 For even as we have many members in one body, and all the members don’t have the same function,
ยโต ยทฺวทสฺมากมฺ เอกสฺมินฺ ศรีเร พหูนฺยงฺคานิ สนฺติ กินฺตุ สรฺเวฺวษามงฺคานำ การฺยฺยํ สมานํ นหิ;
5 so we, who are many, are one body in Christ, and individually members of one another,
ตทฺวทสฺมากํ พหุเตฺว'ปิ สรฺเวฺว วยํ ขฺรีษฺเฏ เอกศรีรา: ปรสฺปรมฺ องฺคปฺรตฺยงฺคเตฺวน ภวาม: ฯ
6 having gifts differing according to the grace that was given to us: if prophecy, let’s prophesy according to the proportion of our faith;
อสฺมาทฺ อีศฺวรานุคฺรเหณ วิเศษํ วิเศษํ ทานมฺ อสฺมาสุ ปฺราปฺเตษุ สตฺสุ โกปิ ยทิ ภวิษฺยทฺวากฺยํ วทติ ตรฺหิ ปฺรตฺยยสฺย ปริมาณานุสารต: ส ตทฺ วทตุ;
7 or service, let’s give ourselves to service; or he who teaches, to his teaching;
ยทฺวา ยทิ กศฺจิตฺ เสวนการี ภวติ ตรฺหิ ส ตตฺเสวนํ กโรตุ; อถวา ยทิ กศฺจิทฺ อธฺยาปยิตา ภวติ ตรฺหิ โส'ธฺยาปยตุ;
8 or he who exhorts, to his exhorting; he who gives, let him do it with generosity; he who rules, with diligence; he who shows mercy, with cheerfulness.
ตถา ย อุปเทษฺฏา ภวติ ส อุปทิศตุ ยศฺจ ทาตา ส สรลตยา ททาตุ ยสฺตฺวธิปติ: ส ยตฺเนนาธิปติตฺวํ กโรตุ ยศฺจ ทยาลุ: ส หฺฤษฺฏมนสา ทยตามฺฯ
9 Let love be without hypocrisy. Abhor that which is evil. Cling to that which is good.
อปรญฺจ ยุษฺมากํ เปฺรม กาปฏฺยวรฺชิตํ ภวตุ ยทฺ อภทฺรํ ตทฺ ฤตียธฺวํ ยจฺจ ภทฺรํ ตสฺมินฺ อนุรชฺยธฺวมฺฯ
10 In love of the brothers be tenderly affectionate to one another; in honor prefer one another,
อปรํ ภฺราตฺฤตฺวเปฺรมฺนา ปรสฺปรํ ปฺรียธฺวํ สมาทราทฺ เอโก'ปรชนํ เศฺรษฺฐํ ชานีธฺวมฺฯ
11 not lagging in diligence, fervent in spirit, serving the Lord,
ตถา การฺเยฺย นิราลสฺยา มนสิ จ โสโทฺยคา: สนฺต: ปฺรภุํ เสวธฺวมฺฯ
12 rejoicing in hope, enduring in troubles, continuing steadfastly in prayer,
อปรํ ปฺรตฺยาศายามฺ อานนฺทิตา ทุ: ขสมเย จ ไธรฺยฺยยุกฺตา ภวต; ปฺรารฺถนายำ สตตํ ปฺรวรฺตฺตธฺวํฯ
13 contributing to the needs of the saints, and given to hospitality.
ปวิตฺราณำ ทีนตำ ทูรีกุรุธฺวมฺ อติถิเสวายามฺ อนุรชฺยธฺวมฺฯ
14 Bless those who persecute you; bless, and don’t curse.
เย ชนา ยุษฺมานฺ ตาฑยนฺติ ตานฺ อาศิษํ วทต ศาปมฺ อทตฺตฺวา ททฺธฺวมาศิษมฺฯ
15 Rejoice with those who rejoice. Weep with those who weep.
เย ชนา อานนฺทนฺติ ไต: สารฺทฺธมฺ อานนฺทต เย จ รุทนฺติ ไต: สห รุทิตฯ
16 Be of the same mind one toward another. Don’t set your mind on high things, but associate with the humble. Don’t be wise in your own conceits.
อปรญฺจ ยุษฺมากํ มนสำ ปรสฺปรมฺ เอโกภาโว ภวตุ; อปรมฺ อุจฺจปทมฺ อนากางฺกฺษฺย นีจโลไก: สหาปิ มารฺทวมฺ อาจรต; สฺวานฺ ชฺญานิโน น มนฺยธฺวํฯ
17 Repay no one evil for evil. Respect what is honorable in the sight of all men.
ปรสฺมาทฺ อปการํ ปฺราปฺยาปิ ปรํ นาปกุรุตฯ สรฺเวฺวษำ ทฺฤษฺฏิโต ยตฺ กรฺมฺโมตฺตมํ ตเทว กุรุตฯ
18 If it is possible, as much as it is up to you, be at peace with all men.
ยทิ ภวิตุํ ศกฺยเต ตรฺหิ ยถาศกฺติ สรฺวฺวโลไก: สห นิรฺวฺวิโรเธน กาลํ ยาปยตฯ
19 Don’t seek revenge yourselves, beloved, but give place to God’s wrath. For it is written, “Vengeance belongs to me; I will repay, says the Lord.”
เห ปฺริยพนฺธว: , กไสฺมจิทฺ อปการสฺย สมุจิตํ ทณฺฑํ สฺวยํ น ททฺธฺวํ, กินฺตฺวีศฺวรียโกฺรธาย สฺถานํ ทตฺต ยโต ลิขิตมาเสฺต ปรเมศฺวร: กถยติ, ทานํ ผลสฺย มตฺกรฺมฺม สูจิตํ ปฺรททามฺยหํฯ
20 Therefore “If your enemy is hungry, feed him. If he is thirsty, give him a drink; for in doing so, you will heap coals of fire on his head.”
อิติการณาทฺ ริปุ รฺยทิ กฺษุธารฺตฺตเสฺต ตรฺหิ ตํ ตฺวํ ปฺรโภชยฯ ตถา ยทิ ตฺฤษารฺตฺต: สฺยาตฺ ตรฺหิ ตํ ปริปายยฯ เตน ตฺวํ มสฺตเก ตสฺย ชฺวลทคฺนึ นิธาสฺยสิฯ
21 Don’t be overcome by evil, but overcome evil with good.
กุกฺริยยา ปราชิตา น สนฺต อุตฺตมกฺริยยา กุกฺริยำ ปราชยตฯ
