Revelation 12
1 A great sign was seen in heaven: a woman clothed with the sun, and the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค มหาจิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ โยษิเทกาสีตฺ สา ปริหิตสูรฺยฺยา จนฺทฺรศฺจ ตสฺยาศฺจรณโยรโธ ทฺวาทศตาราณำ กิรีฏญฺจ ศิรสฺยาสีตฺฯ
2 She was with child. She cried out in pain, laboring to give birth.
สา ครฺภวตี สตี ปฺรสวเวทนยา วฺยถิตารฺตฺตราวมฺ อกโรตฺฯ
3 Another sign was seen in heaven. Behold, a great red dragon, having seven heads and ten horns, and on his heads seven crowns.
ตต: สฺวรฺเค 'ปรมฺ เอกํ จิตฺรํ ทฺฤษฺฏํ มหานาค เอก อุปาติษฺฐตฺ ส โลหิตวรฺณสฺตสฺย สปฺต ศิรำสิ สปฺต ศฺฤงฺคาณิ ศิร: สุ จ สปฺต กิรีฏานฺยาสนฺฯ
4 His tail drew one third of the stars of the sky, and threw them to the earth. The dragon stood before the woman who was about to give birth, so that when she gave birth he might devour her child.
ส สฺวลางฺคูเลน คคนสฺถนกฺษตฺราณำ ตฺฤตียำศมฺ อวมฺฤชฺย ปฺฤถิวฺยำ นฺยปาตยตฺฯ ส เอว นาโค นวชาตํ สนฺตานํ คฺรสิตุมฺ อุทฺยตสฺตสฺยา: ปฺรสวิษฺยมาณายา โยษิโต 'นฺติเก 'ติษฺฐตฺฯ
5 She gave birth to a son, a male child, who is to rule all the nations with a rod of iron. Her child was caught up to God and to his throne.
สา ตุ ปุํสนฺตานํ ปฺรสูตา ส เอว เลาหมยราชทณฺเฑน สรฺวฺวชาตีศฺจารยิษฺยติ, กิญฺจ ตสฺยา: สนฺตาน อีศฺวรสฺย สมีปํ ตทียสึหาสนสฺย จ สนฺนิธิมฺ อุทฺธฺฤต: ฯ
6 The woman fled into the wilderness, where she has a place prepared by God, that there they may nourish her one thousand two hundred sixty days.
สา จ โยษิตฺ ปฺรานฺตรํ ปลายิตา ยตสฺตเตฺรศฺวเรณ นิรฺมฺมิต อาศฺรเม ษษฺฐฺยธิกศตทฺวยาธิกสหสฺรทินานิ ตสฺยา: ปาลเนน ภวิตวฺยํฯ
7 There was war in the sky. Michael and his angels made war on the dragon. The dragon and his angels made war.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค สํคฺราม อุปาปิษฺฐตฺ มีขาเยลสฺตสฺย ทูตาศฺจ เตน นาเคน สหายุธฺยนฺ ตถา ส นาคสฺตสฺย ทูตาศฺจ สํคฺรามมฺ อกุรฺวฺวนฺ, กินฺตุ ปฺรภวิตุํ นาศกฺนุวนฺ
8 They didn’t prevail. No place was found for them any more in heaven.
ยต: สฺวรฺเค เตษำ สฺถานํ ปุน รฺนาวิทฺยตฯ
9 The great dragon was thrown down, the old serpent, he who is called the devil and Satan, the deceiver of the whole world. He was thrown down to the earth, and his angels were thrown down with him.
อปรํ ส มหานาโค 'รฺถโต ทิยาวล: (อปวาทก: ) ศยตานศฺจ (วิปกฺษ: ) อิติ นามฺนา วิขฺยาโต ย: ปุราตน: สรฺป: กฺฤตฺสฺนํ นรโลกํ ภฺรามยติ ส ปฺฤถิวฺยำ นิปาติตเสฺตน สารฺทฺธํ ตสฺย ทูตา อปิ ตตฺร นิปาติตา: ฯ
10 I heard a loud voice in heaven, saying, “Now the salvation, the power, and the Kingdom of our God, and the authority of his Christ has come; for the accuser of our brothers has been thrown down, who accuses them before our God day and night.
ตต: ปรํ สฺวรฺเค อุจฺไจ รฺภาษมาโณ รโว 'ยํ มยาศฺราวิ, ตฺราณํ ศกฺติศฺจ ราชตฺวมธุไนเวศฺวรสฺย น: ฯ ตถา เตนาภิษิกฺตสฺย ตฺราตุ: ปรากฺรโม 'ภวตฺํ๚ ยโต นิปาติโต 'สฺมากํ ภฺราตฺฤณำ โส 'ภิโยชก: ฯ เยเนศฺวรสฺย น: สากฺษาตฺ เต 'ทูษฺยนฺต ทิวานิศํ๚
11 They overcame him because of the Lamb’s blood, and because of the word of their testimony. They didn’t love their life, even to death.
เมษวตฺสสฺย รกฺเตน สฺวสากฺษฺยวจเนน จฯ เต ตุ นิรฺชิตวนฺตสฺตํ น จ เสฺนหมฺ อกุรฺวฺวตฯ ปฺราโณษฺวปิ สฺวกีเยษุ มรณไสฺยว สงฺกเฏฯ
12 Therefore rejoice, heavens, and you who dwell in them. Woe to the earth and to the sea, because the devil has gone down to you, having great wrath, knowing that he has but a short time.”
ตสฺมาทฺ อานนฺทตุ สฺวรฺโค หฺฤษฺยนฺตำ ตนฺนิวามิน: ฯ หา ภูมิสาคเรา ตาโป ยุวาเมวากฺรมิษฺยติฯ ยุวโยรวตีรฺโณ ยตฺ ไศตาโน 'ตีว กาปน: ฯ อลฺโป เม สมโย 'สฺเตฺยตจฺจาปิ เตนาวคมฺยเต๚
13 When the dragon saw that he was thrown down to the earth, he persecuted the woman who gave birth to the male child.
อนนฺตรํ ส นาค: ปฺฤถิวฺยำ สฺวํ นิกฺษิปฺตํ วิโลกฺย ตำ ปุตฺรปฺรสูตำ โยษิตมฺ อุปาทฺรวตฺฯ
14 Two wings of the great eagle were given to the woman, that she might fly into the wilderness to her place, so that she might be nourished for a time, times, and half a time, from the face of the serpent.
ตต: สา โยษิตฺ ยตฺ สฺวกียํ ปฺรานฺตรสฺถาศฺรมํ ปฺรตฺยุตฺปติตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทรฺถํ มหากุรรสฺย ปกฺษทฺวยํ ตไสฺว ทตฺตํ, สา ตุ ตตฺร นาคโต ทูเร กาไลกํ กาลทฺวยํ กาลารฺทฺธญฺจ ยาวตฺ ปาลฺยเตฯ
15 The serpent spewed water out of his mouth after the woman like a river, that he might cause her to be carried away by the stream.
กิญฺจ ส นาคสฺตำ โยษิตํ โสฺรตสา ปฺลาวยิตุํ สฺวมุขาตฺ นทีวตฺ โตยานิ ตสฺยา: ปศฺจาตฺ ปฺรากฺษิปตฺฯ
16 The earth helped the woman, and the earth opened its mouth and swallowed up the river which the dragon spewed out of his mouth.
กินฺตุ เมทินี โยษิตมฺ อุปกุรฺวฺวตี นิชวทนํ วฺยาทาย นาคมุขาทฺ อุทฺคีรฺณำ นทีมฺ อปิวตฺฯ
17 The dragon grew angry with the woman, and went away to make war with the rest of her offspring, who keep God’s commandments and hold Jesus’ testimony.
ตโต นาโค โยษิเต กฺรุทฺธฺวา ตทฺวํศสฺยาวศิษฺฏโลไกรรฺถโต ย อีศฺวรสฺยาชฺญา: ปาลยนฺติ ยีโศ: สากฺษฺยํ ธารยนฺติ จ ไต: สห โยทฺธุํ นิรฺคตวานฺฯ
