< Psalms 73 >
1 A Psalm by Asaph. Surely God is good to Israel, to those who are pure in heart.
Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
2 But as for me, my feet were almost gone. My steps had nearly slipped.
Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
3 For I was envious of the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
4 For there are no struggles in their death, but their strength is firm.
Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
5 They are free from burdens of men, neither are they plagued like other men.
Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
6 Therefore pride is like a chain around their neck. Violence covers them like a garment.
Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
7 Their eyes bulge with fat. Their minds pass the limits of conceit.
Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
8 They scoff and speak with malice. In arrogance, they threaten oppression.
Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
9 They have set their mouth in the heavens. Their tongue walks through the earth.
Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
10 Therefore their people return to them, and they drink up waters of abundance.
Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
11 They say, “How does God know? Is there knowledge in the Most High?”
«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
12 Behold, these are the wicked. Being always at ease, they increase in riches.
Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
13 Surely I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocence,
«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
14 For all day long I have been plagued, and punished every morning.
Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
15 If I had said, “I will speak thus”, behold, I would have betrayed the generation of your children.
Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
16 When I tried to understand this, it was too painful for me—
Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
17 until I entered God’s sanctuary, and considered their latter end.
Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
18 Surely you set them in slippery places. You throw them down to destruction.
Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
19 How they are suddenly destroyed! They are completely swept away with terrors.
Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
20 As a dream when one wakes up, so, Lord, when you awake, you will despise their fantasies.
Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
21 For my soul was grieved. I was embittered in my heart.
Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
22 I was so senseless and ignorant. I was a brute beast before you.
Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
23 Nevertheless, I am continually with you. You have held my right hand.
Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
24 You will guide me with your counsel, and afterward receive me to glory.
Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
25 Whom do I have in heaven? There is no one on earth whom I desire besides you.
Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
26 My flesh and my heart fails, but God is the strength of my heart and my portion forever.
Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
27 For, behold, those who are far from you shall perish. You have destroyed all those who are unfaithful to you.
Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
28 But it is good for me to come close to God. I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all your works.
Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.