Psalms 69
1 For the Chief Musician. To the tune of “Lilies.” By David. Save me, God, for the waters have come up to my neck!
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده! |
2 I sink in deep mire, where there is no foothold. I have come into deep waters, where the floods overflow me.
| در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است. |
3 I am weary with my crying. My throat is dry. My eyes fail looking for my God.
| از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند. |
4 Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head. Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty. I have to restore what I didn’t take away.
| آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم. |
5 God, you know my foolishness. My sins aren’t hidden from you.
| ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست. |
6 Don’t let those who wait for you be shamed through me, Lord GOD of Armies. Don’t let those who seek you be brought to dishonor through me, God of Israel.
| ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم. |
7 Because for your sake, I have borne reproach. Shame has covered my face.
| من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام. |
8 I have become a stranger to my brothers, an alien to my mother’s children.
| نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم. |
9 For the zeal of your house consumes me. The reproaches of those who reproach you have fallen on me.
| اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است. |
10 When I wept and I fasted, that was to my reproach.
| هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند. |
11 When I made sackcloth my clothing, I became a byword to them.
| وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند. |
12 Those who sit in the gate talk about me. I am the song of the drunkards.
| مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند. |
13 But as for me, my prayer is to you, LORD, in an acceptable time. God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.
| اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده. |
14 Deliver me out of the mire, and don’t let me sink. Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.
| مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده. |
15 Don’t let the flood waters overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Don’t let the pit shut its mouth on me.
| مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم. |
16 Answer me, LORD, for your loving kindness is good. According to the multitude of your tender mercies, turn to me.
| ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است. |
17 Don’t hide your face from your servant, for I am in distress. Answer me speedily!
| روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده. |
18 Draw near to my soul and redeem it. Ransom me because of my enemies.
| نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن. |
19 You know my reproach, my shame, and my dishonor. My adversaries are all before you.
| می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی. |
20 Reproach has broken my heart, and I am full of heaviness. I looked for some to take pity, but there was none; for comforters, but I found none.
| طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم. |
21 They also gave me poison for my food. In my thirst, they gave me vinegar to drink.
| به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند. |
22 Let their table before them become a snare. May it become a retribution and a trap.
| بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد. |
23 Let their eyes be darkened, so that they can’t see. Let their backs be continually bent.
| چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد! |
24 Pour out your indignation on them. Let the fierceness of your anger overtake them.
| خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان! |
25 Let their habitation be desolate. Let no one dwell in their tents.
| ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود. |
26 For they persecute him whom you have wounded. They tell of the sorrow of those whom you have hurt.
| زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند. |
27 Charge them with crime upon crime. Don’t let them come into your righteousness.
| گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود. |
28 Let them be blotted out of the book of life, and not be written with the righteous.
| نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند. |
29 But I am in pain and distress. Let your salvation, God, protect me.
| اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما. |
30 I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
| با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود. |
31 It will please the LORD better than an ox, or a bull that has horns and hoofs.
| خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد. |
32 The humble have seen it, and are glad. You who seek after God, let your heart live.
| اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد. |
33 For the LORD hears the needy, and doesn’t despise his captive people.
| خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند. |
34 Let heaven and earth praise him; the seas, and everything that moves therein!
| ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید! |
35 For God will save Zion, and build the cities of Judah. They shall settle there, and own it.
| خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند. |
36 The children also of his servants shall inherit it. Those who love his name shall dwell therein.
| فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد. |
