Matthew 14
1 At that time, Herod the tetrarch heard the report concerning Jesus,
តទានីំ រាជា ហេរោទ៑ យីឝោ រ្យឝះ ឝ្រុត្វា និជទាសេយាន៑ ជគាទ៑,
2 and said to his servants, “This is John the Baptizer. He is risen from the dead. That is why these powers work in him.”
ឯឞ មជ្ជយិតា យោហន៑, ប្រមិតេភយស្តស្យោត្ថានាត៑ តេនេត្ថមទ្ភុតំ កម៌្ម ប្រកាឝ្យតេ។
3 For Herod had arrested John, bound him, and put him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip’s wife.
បុរា ហេរោទ៑ និជភ្រាតុ: ផិលិបោ ជាយាយា ហេរោទីយាយា អនុរោធាទ៑ យោហនំ ធារយិត្វា ពទ្ធា ការាយាំ ស្ថាបិតវាន៑។
4 For John said to him, “It is not lawful for you to have her.”
យតោ យោហន៑ ឧក្តវាន៑, ឯត្សយាះ សំគ្រហោ ភវតោ នោចិតះ។
5 When he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.
តស្មាត៑ ន្ឫបតិស្តំ ហន្តុមិច្ឆន្នបិ លោកេភ្យោ វិភយាញ្ចការ; យតះ សវ៌្វេ យោហនំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ មេនិរេ។
6 But when Herod’s birthday came, the daughter of Herodias danced among them and pleased Herod.
កិន្តុ ហេរោទោ ជន្មាហីយមហ ឧបស្ថិតេ ហេរោទីយាយា ទុហិតា តេឞាំ សមក្ឞំ ន្ឫតិត្វា ហេរោទមប្រីណ្យត៑។
7 Therefore he promised with an oath to give her whatever she should ask.
តស្មាត៑ ភូបតិះ ឝបថំ កុវ៌្វន៑ ឥតិ ប្រត្យជ្ញាសីត៑, ត្វយា យទ៑ យាច្យតេ, តទេវាហំ ទាស្យាមិ។
8 She, being prompted by her mother, said, “Give me here on a platter the head of John the Baptizer.”
សា កុមារី ស្វីយមាតុះ ឝិក្ឞាំ លព្ធា ពភាឞេ, មជ្ជយិតុយ៌ោហន ឧត្តមាង្គំ ភាជនេ សមានីយ មហ្យំ វិឝ្រាណយ។
9 The king was grieved, but for the sake of his oaths and of those who sat at the table with him, he commanded it to be given,
តតោ រាជា ឝុឝោច, កិន្តុ ភោជនាយោបវិឝតាំ សង្គិនាំ ស្វក្ឫតឝបថស្យ ចានុរោធាត៑ តត៑ ប្រទាតុម អាទិទេឝ។
10 and he sent and beheaded John in the prison.
បឝ្ចាត៑ ការាំ ប្រតិ នរំ ប្រហិត្យ យោហន ឧត្តមាង្គំ ឆិត្ត្វា
11 His head was brought on a platter and given to the young lady; and she brought it to her mother.
តត៑ ភាជន អានាយ្យ តស្យៃ កុមាយ៌្យៃ វ្យឝ្រាណយត៑, តតះ សា ស្វជនន្យាះ សមីបំ តន្និនាយ។
12 His disciples came, took the body, and buried it. Then they went and told Jesus.
បឝ្ចាត៑ យោហនះ ឝិឞ្យា អាគត្យ កាយំ នីត្វា ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាមាសុស្តតោ យីឝោះ សន្និធិំ វ្រជិត្វា តទ្វាត៌្តាំ ពភាឞិរេ។
13 Now when Jesus heard this, he withdrew from there in a boat to a deserted place apart. When the multitudes heard it, they followed him on foot from the cities.
អនន្តរំ យីឝុរិតិ និឝភ្យ នាវា និជ៌នស្ថានម៑ ឯកាកី គតវាន៑, បឝ្ចាត៑ មានវាស្តត៑ ឝ្រុត្វា នានានគរេភ្យ អាគត្យ បទៃស្តត្បឝ្ចាទ៑ ឦយុះ។
14 Jesus went out, and he saw a great multitude. He had compassion on them and healed their sick.
តទានីំ យីឝុ រ្ពហិរាគត្យ មហាន្តំ ជននិវហំ និរីក្ឞ្យ តេឞុ ការុណិកះ មន៑ តេឞាំ បីឌិតជនាន៑ និរាមយាន៑ ចការ។
15 When evening had come, his disciples came to him, saying, “This place is deserted, and the hour is already late. Send the multitudes away, that they may go into the villages, and buy themselves food.”
តតះ បរំ សន្ធ្យាយាំ ឝិឞ្យាស្តទន្តិកមាគត្យ កថយាញ្ចក្រុះ, ឥទំ និជ៌នស្ថានំ វេលាប្យវសន្នា; តស្មាត៑ មនុជាន៑ ស្វស្វគ្រាមំ គន្តុំ ស្វាត៌្ហំ ភក្ឞ្យាណិ ក្រេតុញ្ច ភវាន៑ តាន៑ វិស្ឫជតុ។
16 But Jesus said to them, “They don’t need to go away. You give them something to eat.”
កិន្តុ យីឝុស្តានវាទីត៑, តេឞាំ គមនេ ប្រយោជនំ នាស្តិ, យូយមេវ តាន៑ ភោជយត។
17 They told him, “We only have here five loaves and two fish.”
តទា តេ ប្រត្យវទន៑, អស្មាកមត្រ បូបបញ្ចកំ មីនទ្វយញ្ចាស្តេ។
18 He said, “Bring them here to me.”
តទានីំ តេនោក្តំ តានិ មទន្តិកមានយត។
19 He commanded the multitudes to sit down on the grass; and he took the five loaves and the two fish, and looking up to heaven, he blessed, broke and gave the loaves to the disciples; and the disciples gave to the multitudes.
អនន្តរំ ស មនុជាន៑ យវសោបយ៌្យុបវេឞ្ដុម៑ អាជ្ញាបយាមាស; អបរ តត៑ បូបបញ្ចកំ មីនទ្វយញ្ច គ្ឫហ្លន៑ ស្វគ៌ំ ប្រតិ និរីក្ឞ្យេឝ្វរីយគុណាន៑ អនូទ្យ ភំក្ត្វា ឝិឞ្យេភ្យោ ទត្តវាន៑, ឝិឞ្យាឝ្ច លោកេភ្យោ ទទុះ។
20 They all ate and were filled. They took up twelve baskets full of that which remained left over from the broken pieces.
តតះ សវ៌្វេ ភុក្ត្វា បរិត្ឫប្តវន្តះ, តតស្តទវឝិឞ្ដភក្ឞ្យៃះ បូណ៌ាន៑ ទ្វាទឝឌលកាន៑ គ្ឫហីតវន្តះ។
21 Those who ate were about five thousand men, in addition to women and children.
តេ ភោក្តារះ ស្ត្រីព៌ាលកាំឝ្ច វិហាយ ប្រាយេណ បញ្ច សហស្រាណិ បុមាំស អាសន៑។
22 Immediately Jesus made the disciples get into the boat and go ahead of him to the other side, while he sent the multitudes away.
តទនន្តរំ យីឝុ រ្លោកានាំ វិសជ៌នកាលេ ឝិឞ្យាន៑ តរណិមារោឍុំ ស្វាគ្រេ បារំ យាតុញ្ច គាឍមាទិឞ្ដវាន៑។
23 After he had sent the multitudes away, he went up into the mountain by himself to pray. When evening had come, he was there alone.
តតោ លោកេឞុ វិស្ឫឞ្ដេឞុ ស វិវិក្តេ ប្រាត៌្ហយិតុំ គិរិមេកំ គត្វា សន្ធ្យាំ យាវត៑ តត្រៃកាកី ស្ថិតវាន៑។
24 But the boat was now in the middle of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.
កិន្តុ តទានីំ សម្មុខវាតត្វាត៑ សរិត្បតេ រ្មធ្យេ តរង្គៃស្តរណិទ៌ោលាយមានាភវត៑។
25 In the fourth watch of the night, Jesus came to them, walking on the sea.
តទា ស យាមិន្យាឝ្ចតុត៌្ហប្រហរេ បទ្ភ្យាំ វ្រជន៑ តេឞាមន្តិកំ គតវាន៑។
26 When the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, “It’s a ghost!” and they cried out for fear.
កិន្តុ ឝិឞ្យាស្តំ សាគរោបរិ វ្រជន្តំ វិលោក្យ សមុទ្វិគ្នា ជគទុះ, ឯឞ ភូត ឥតិ ឝង្កមានា ឧច្ចៃះ ឝព្ទាយាញ្ចក្រិរេ ច។
27 But immediately Jesus spoke to them, saying, “Cheer up! It is I! Don’t be afraid.”
តទៃវ យីឝុស្តានវទត៑, សុស្ថិរា ភវត, មា ភៃឞ្ដ, ឯឞោៜហម៑។
28 Peter answered him and said, “Lord, if it is you, command me to come to you on the waters.”
តតះ បិតរ ឥត្យុក្តវាន៑, ហេ ប្រភោ, យទិ ភវានេវ, តហ៌ិ មាំ ភវត្សមីបំ យាតុមាជ្ញាបយតុ។
29 He said, “Come!” Peter stepped down from the boat and walked on the waters to come to Jesus.
តតះ តេនាទិឞ្ដះ បិតរស្តរណិតោៜវរុហ្យ យីឝេរន្តិកំ ប្រាប្តុំ តោយោបរិ វវ្រាជ។
30 But when he saw that the wind was strong, he was afraid, and beginning to sink, he cried out, saying, “Lord, save me!”
កិន្តុ ប្រចណ្ឌំ បវនំ វិលោក្យ ភយាត៑ តោយេ មំក្តុម៑ អារេភេ, តស្មាទ៑ ឧច្ចៃះ ឝព្ទាយមានះ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ, មាមវតុ។
31 Immediately Jesus stretched out his hand, took hold of him, and said to him, “You of little faith, why did you doubt?”
យីឝុស្តត្ក្ឞណាត៑ ករំ ប្រសាយ៌្យ តំ ធរន៑ ឧក្តវាន៑, ហ ស្តោកប្រត្យយិន៑ ត្វំ កុតះ សមឝេថាះ?
32 When they got up into the boat, the wind ceased.
អនន្តរំ តយោស្តរណិមារូឍយោះ បវនោ និវវ្ឫតេ។
33 Those who were in the boat came and worshiped him, saying, “You are truly the Son of God!”
តទានីំ យេ តរណ្យាមាសន៑, ត អាគត្យ តំ ប្រណភ្យ កថិតវន្តះ, យថាត៌្ហស្ត្វមេវេឝ្វរសុតះ។
34 When they had crossed over, they came to the land of Gennesaret.
អនន្តរំ បារំ ប្រាប្យ តេ គិនេឞរន្នាមកំ នគរមុបតស្ថុះ,
35 When the people of that place recognized him, they sent into all that surrounding region and brought to him all who were sick;
តទា តត្រត្យា ជនា យីឝុំ បរិចីយ តទ្ទេឝ្ស្យ ចតុទ៌ិឝោ វាត៌្តាំ ប្រហិត្យ យត្រ យាវន្តះ បីឌិតា អាសន៑, តាវតឯវ តទន្តិកមានយាមាសុះ។
36 and they begged him that they might just touch the fringe of his garment. As many as touched it were made whole.
អបរំ តទីយវសនស្យ គ្រន្ថិមាត្រំ ស្ប្រឞ្ដុំ វិនីយ យាវន្តោ ជនាស្តត៑ ស្បឝ៌ំ ចក្រិរេ, តេ សវ៌្វឯវ និរាមយា ពភូវុះ។
