Acts 14
1 In Iconium, they entered together into the synagogue of the Jews, and so spoke that a great multitude both of Jews and of Greeks believed.
தௌ த்³வௌ ஜநௌ யுக³பத்³ இகநியநக³ரஸ்த²யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ க³த்வா யதா² ப³ஹவோ யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச வ்யஸ்²வஸந் தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ கதி²தவந்தௌ|
2 But the disbelieving Jews stirred up and embittered the souls of the Gentiles against the brothers.
கிந்து விஸ்²வாஸஹீநா யிஹூதீ³யா அந்யதே³ஸீ²யலோகாந் குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயித்வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ரதி தேஷாம்’ வைரம்’ ஜநிதவந்த: |
3 Therefore they stayed there a long time, speaking boldly in the Lord, who testified to the word of his grace, granting signs and wonders to be done by their hands.
அத: ஸ்வாநுக்³ரஹகதா²யா: ப்ரமாணம்’ த³த்வா தயோ ர்ஹஸ்தை ர்ப³ஹுலக்ஷணம் அத்³பு⁴தகர்ம்ம ச ப்ராகாஸ²யத்³ ய: ப்ரபு⁴ஸ்தஸ்ய கதா² அக்ஷோபே⁴ந ப்ரசார்ய்ய தௌ தத்ர ப³ஹுதி³நாநி ஸமவாதிஷ்டே²தாம்’|
4 But the multitude of the city was divided. Part sided with the Jews and part with the apostles.
கிந்து கியந்தோ லோகா யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸபக்ஷா: கியந்தோ லோகா: ப்ரேரிதாநாம்’ ஸபக்ஷா ஜாதா: , அதோ நாக³ரிகஜநநிவஹமத்⁴யே பி⁴ந்நவாக்யத்வம் அப⁴வத்|
5 When some of both the Gentiles and the Jews, with their rulers, made a violent attempt to mistreat and stone them,
அந்யதே³ஸீ²யா யிஹூதீ³யாஸ்தேஷாம் அதி⁴பதயஸ்²ச தௌ³ராத்ம்யம்’ குத்வா தௌ ப்ரஸ்தரைராஹந்தும் உத்³யதா: |
6 they became aware of it and fled to the cities of Lycaonia, Lystra, Derbe, and the surrounding region.
தௌ தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய பலாயித்வா லுகாயநியாதே³ஸ²ஸ்யாந்தர்வ்வர்த்திலுஸ்த்ராத³ர்ப்³போ³
7 There they preached the Good News.
தத்ஸமீபஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச க³த்வா தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயதாம்’|
8 At Lystra a certain man sat, impotent in his feet, a cripple from his mother’s womb, who never had walked.
தத்ரோப⁴யபாத³யோஸ்²சலநஸ²க்திஹீநோ ஜந்மாரப்⁴ய க²ஞ்ஜ: கதா³பி க³மநம்’ நாகரோத் ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏகோ மாநுஷோ லுஸ்த்ராநக³ர உபவிஸ்²ய பௌலஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருதவாந்|
9 He was listening to Paul speaking, who, fastening eyes on him and seeing that he had faith to be made whole,
ஏதஸ்மிந் ஸமயே பௌலஸ்தம்ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய ஸ்வாஸ்த்²யே விஸ்²வாஸம்’ விதி³த்வா ப்ரோச்சை: கதி²தவாந்
10 said with a loud voice, “Stand upright on your feet!” He leaped up and walked.
பத்³ப்⁴யாமுத்திஷ்ட²ந் ரு’ஜு ர்ப⁴வ| தத: ஸ உல்லம்ப²ம்’ க்ரு’த்வா க³மநாக³மநே குதவாந்|
11 When the multitude saw what Paul had done, they lifted up their voice, saying in the language of Lycaonia, “The gods have come down to us in the likeness of men!”
ததா³ லோகா: பௌலஸ்ய தத் கார்ய்யம்’ விலோக்ய லுகாயநீயபா⁴ஷயா ப்ரோச்சை: கதா²மேதாம்’ கதி²தவந்த: , தே³வா மநுஷ்யரூபம்’ த்⁴ரு’த்வாஸ்மாகம்’ ஸமீபம் அவாரோஹந்|
12 They called Barnabas “Jupiter”, and Paul “Mercury”, because he was the chief speaker.
தே ப³ர்ணப்³பா³ம்’ யூபிதரம் அவத³ந் பௌலஸ்²ச முக்²யோ வக்தா தஸ்மாத் தம்’ மர்குரியம் அவத³ந்|
13 The priest of Jupiter, whose temple was in front of their city, brought oxen and garlands to the gates, and would have made a sacrifice along with the multitudes.
தஸ்ய நக³ரஸ்ய ஸம்முகே² ஸ்தா²பிதஸ்ய யூபிதரவிக்³ரஹஸ்ய யாஜகோ வ்ரு’ஷாந் புஷ்பமாலாஸ்²ச த்³வாரஸமீபம் ஆநீய லோகை: ஸர்த்³த⁴ம்’ தாவுத்³தி³ஸ்²ய ஸமுத்ஸ்ரு’ஜ்ய தா³தும் உத்³யத: |
14 But when the apostles, Barnabas and Paul, heard of it, they tore their clothes and sprang into the multitude, crying out,
தத்³வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ப³ர்ணப்³பா³பௌலௌ ஸ்வீயவஸ்த்ராணி சி²த்வா லோகாநாம்’ மத்⁴யம்’ வேகே³ந ப்ரவிஸ்²ய ப்ரோச்சை: கதி²தவந்தௌ,
15 “Men, why are you doing these things? We also are men of the same nature as you, and bring you good news, that you should turn from these vain things to the living God, who made the sky, the earth, the sea, and all that is in them;
ஹே மஹேச்சா²: குத ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம குருத²? ஆவாமபி யுஷ்மாத்³ரு’ஸௌ² ஸுக²து³: க²போ⁴கி³நௌ மநுஷ்யௌ, யுயம் ஏதா: ஸர்வ்வா வ்ரு’தா²கல்பநா: பரித்யஜ்ய யதா² க³க³ணவஸுந்த⁴ராஜலநிதீ⁴நாம்’ தந்மத்⁴யஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாஞ்ச ஸ்ரஷ்டாரமமரம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தத்⁴வே தத³ர்த²ம் ஆவாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயாவ: |
16 who in the generations gone by allowed all the nations to walk in their own ways.
ஸ ஈஸ்²வர: பூர்வ்வகாலே ஸர்வ்வதே³ஸீ²யலோகாந் ஸ்வஸ்வமார்கே³ சலிதுமநுமதிம்’ த³த்தவாந்,
17 Yet he didn’t leave himself without witness, in that he did good and gave you rains from the sky and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness.”
ததா²பி ஆகாஸா²த் தோயவர்ஷணேந நாநாப்ரகாரஸ²ஸ்யோத்பத்யா ச யுஷ்மாகம்’ ஹிதைஷீ ஸந் ப⁴க்ஷ்யைராநநதே³ந ச யுஷ்மாகம் அந்த: கரணாநி தர்பயந் தாநி தா³நாநி நிஜஸாக்ஷிஸ்வரூபாணி ஸ்த²பிதவாந்|
18 Even saying these things, they hardly stopped the multitudes from making a sacrifice to them.
கிந்து தாத்³ரு’ஸா²யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாமபி தயோ: ஸமீப உத்ஸர்ஜநாத் லோகநிவஹம்’ ப்ராயேண நிவர்த்தயிதும்’ நாஸ²க்நுதாம்|
19 But some Jews from Antioch and Iconium came there, and having persuaded the multitudes, they stoned Paul and dragged him out of the city, supposing that he was dead.
ஆந்தியகி²யா-இகநியநக³ராப்⁴யாம்’ கதிபயயிஹூதீ³யலோகா ஆக³த்ய லோகாந் ப்ராவர்த்தயந்த தஸ்மாத் தை பௌலம்’ ப்ரஸ்தரைராக்⁴நந் தேந ஸ ம்ரு’த இதி விஜ்ஞாய நக³ரஸ்ய ப³ஹிஸ்தம் ஆக்ரு’ஷ்ய நீதவந்த: |
20 But as the disciples stood around him, he rose up, and entered into the city. On the next day he went out with Barnabas to Derbe.
கிந்து ஸி²ஷ்யக³ணே தஸ்ய சதுர்தி³ஸி² திஷ்ட²தி ஸதி ஸ ஸ்வயம் உத்தா²ய புநரபி நக³ரமத்⁴யம்’ ப்ராவிஸ²த் தத்பரே(அ)ஹநி ப³ர்ணப்³பா³ஸஹிதோ த³ர்ப்³பீ³நக³ரம்’ க³தவாந்|
21 When they had preached the Good News to that city and had made many disciples, they returned to Lystra, Iconium, and Antioch,
தத்ர ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய ப³ஹுலோகாந் ஸி²ஷ்யாந் க்ரு’த்வா தௌ லுஸ்த்ராம் இகநியம் ஆந்தியகி²யாஞ்ச பராவ்ரு’த்ய க³தௌ|
22 strengthening the souls of the disciples, exhorting them to continue in the faith, and that through many afflictions we must enter into God’s Kingdom.
ப³ஹுது³: கா²நி பு⁴க்த்வாபீஸ்²வரராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டவ்யம் இதி காரணாத்³ த⁴ர்ம்மமார்கே³ ஸ்தா²தும்’ விநயம்’ க்ரு’த்வா ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய மந: ஸ்தை²ர்ய்யம் அகுருதாம்’|
23 When they had appointed elders for them in every assembly, and had prayed with fasting, they commended them to the Lord on whom they had believed.
மண்ட³லீநாம்’ ப்ராசீநவர்கா³ந் நியுஜ்ய ப்ரார்த²நோபவாஸௌ க்ரு’த்வா யத்ப்ரபௌ⁴ தே வ்யஸ்²வஸந் தஸ்ய ஹஸ்தே தாந் ஸமர்ப்ய
24 They passed through Pisidia and came to Pamphylia.
பிஸிதி³யாமத்⁴யேந பாம்பு²லியாதே³ஸ²ம்’ க³தவந்தௌ|
25 When they had spoken the word in Perga, they went down to Attalia.
பஸ்²சாத் பர்கா³நக³ரம்’ க³த்வா ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய அத்தாலியாநக³ரம்’ ப்ரஸ்தி²தவந்தௌ|
26 From there they sailed to Antioch, from where they had been committed to the grace of God for the work which they had fulfilled.
தஸ்மாத் ஸமுத்³ரபதே²ந க³த்வா தாப்⁴யாம்’ யத் கர்ம்ம ஸம்பந்நம்’ தத்கர்ம்ம ஸாத⁴யிதும்’ யந்நக³ரே த³யாலோரீஸ்²வரஸ்ய ஹஸ்தே ஸமர்பிதௌ ஜாதௌ தத்³ ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ க³தவந்தா|
27 When they had arrived and had gathered the assembly together, they reported all the things that God had done with them, and that he had opened a door of faith to the nations.
தத்ரோபஸ்தா²ய தந்நக³ரஸ்த²மண்ட³லீம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய ஸ்வாப்⁴யாம ஈஸ்²வரோ யத்³யத் கர்ம்மகரோத் ததா² யேந ப்ரகாரேண பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி விஸ்²வாஸரூபத்³வாரம் அமோசயத்³ ஏதாந் ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தாந் ஜ்ஞாபிதவந்தௌ|
28 They stayed there with the disciples for a long time.
ததஸ்தௌ ஸி²ர்ய்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ தத்ர ப³ஹுதி³நாநி ந்யவஸதாம்|
