2 Corinthians 6
1 Working together, we entreat also that you do not receive the grace of God in vain.
ตสฺย สหายา วยํ ยุษฺมานฺ ปฺรารฺถยามเห, อีศฺวรสฺยานุคฺรโห ยุษฺมาภิ รฺวฺฤถา น คฺฤหฺยตำฯ
2 For he says, “At an acceptable time I listened to you. In a day of salvation I helped you.” Behold, now is the acceptable time. Behold, now is the day of salvation.
เตโนกฺตเมตตฺ, สํโศฺรษฺยามิ ศุเภ กาเล ตฺวทียำ ปฺรารฺถนามฺ อหํฯ อุปการํ กริษฺยามิ ปริตฺราณทิเน ตวฯ ปศฺยตายํ ศุภกาล: ปศฺยเตทํ ตฺราณทินํฯ
3 We give no occasion of stumbling in anything, that our service may not be blamed,
อสฺมากํ ปริจรฺยฺยา ยนฺนิษฺกลงฺกา ภเวตฺ ตทรฺถํ วยํ กุตฺราปิ วิฆฺนํ น ชนยาม: ,
4 but in everything commending ourselves as servants of God: in great endurance, in afflictions, in hardships, in distresses,
กินฺตุ ปฺรจุรสหิษฺณุตา เกฺลโศ ไทนฺยํ วิปตฺ ตาฑนา การาพนฺธนํ นิวาสหีนตฺวํ ปริศฺรโม ชาครณมฺ อุปวสนํ
5 in beatings, in imprisonments, in riots, in labors, in watchings, in fastings,
นิรฺมฺมลตฺวํ ชฺญานํ มฺฤทุศีลตา หิไตษิตา
6 in pureness, in knowledge, in perseverance, in kindness, in the Holy Spirit, in sincere love,
ปวิตฺร อาตฺมา นิษฺกปฏํ เปฺรม สตฺยาลาป อีศฺวรียศกฺติ
7 in the word of truth, in the power of God, by the armor of righteousness on the right hand and on the left,
รฺทกฺษิณวามาภฺยำ กราภฺยำ ธรฺมฺมาสฺตฺรธารณํ
8 by glory and dishonor, by evil report and good report, as deceivers and yet true,
มานาปมานโยรขฺยาติสุขฺยาโตฺย รฺภาคิตฺวมฺ เอไต: สรฺไวฺวรีศฺวรสฺย ปฺรศํสฺยานฺ ปริจารกานฺ สฺวานฺ ปฺรกาศยาม: ฯ
9 as unknown and yet well known, as dying and behold—we live, as punished and not killed,
ภฺรมกสมา วยํ สตฺยวาทิโน ภวาม: , อปริจิตสมา วยํ สุปริจิตา ภวาม: , มฺฤตกลฺปา วยํ ชีวาม: , ทณฺฑฺยมานา วยํ น หนฺยามเห,
10 as sorrowful yet always rejoicing, as poor yet making many rich, as having nothing and yet possessing all things.
โศกยุกฺตาศฺจ วยํ สทานนฺทาม: , ทริทฺรา วยํ พหูนฺ ธนิน: กุรฺมฺม: , อกิญฺจนาศฺจ วยํ สรฺวฺวํ ธารยาม: ฯ
11 Our mouth is open to you, Corinthians. Our heart is enlarged.
เห กรินฺถิน: , ยุษฺมากํ ปฺรติ มมาสฺยํ มุกฺตํ มมานฺต: กรณาญฺจ วิกสิตํฯ
12 You are not restricted by us, but you are restricted by your own affections.
ยูยํ มมานฺตเร น สงฺโกจิตา: กิญฺจ ยูยเมว สงฺโกจิตจิตฺตา: ฯ
13 Now in return—I speak as to my children—you also open your hearts.
กินฺตุ มหฺยํ นฺยายฺยผลทานารฺถํ ยุษฺมาภิรปิ วิกสิไต รฺภวิตวฺยมฺ อิตฺยหํ นิชพาลกานิว ยุษฺมานฺ วทามิฯ
14 Don’t be unequally yoked with unbelievers, for what fellowship do righteousness and iniquity have? Or what fellowship does light have with darkness?
อปรมฺ อปฺรตฺยยิภิ: สารฺทฺธํ ยูยมฺ เอกยุเค พทฺธา มา ภูต, ยสฺมาทฺ ธรฺมฺมาธรฺมฺมโย: ก: สมฺพนฺโธ'สฺติ? ติมิเรณ สรฺทฺธํ ปฺรภายา วา กา ตุลนาสฺติ?
15 What agreement does Christ have with Belial? Or what portion does a believer have with an unbeliever?
พิลียาลเทเวน สากํ ขฺรีษฺฏสฺย วา กา สนฺธิ: ? อวิศฺวาสินา สารฺทฺธํ วา วิศฺวาสิโลกสฺยำศ: ก:?
16 What agreement does a temple of God have with idols? For you are a temple of the living God. Even as God said, “I will dwell in them and walk in them. I will be their God and they will be my people.”
อีศฺวรสฺย มนฺทิเรณ สห วา เทวปฺรติมานำ กา ตุลนา? อมรเสฺยศฺวรสฺย มนฺทิรํ ยูยเมวฯ อีศฺวเรณ ตทุกฺตํ ยถา, เตษำ มเธฺย'หํ สฺวาวาสํ นิธาสฺยามิ เตษำ มเธฺย จ ยาตายาตํ กุรฺวฺวนฺ เตษามฺ อีศฺวโร ภวิษฺยามิ เต จ มโลฺลกา ภวิษฺยนฺติฯ
17 Therefore “‘Come out from among them, and be separate,’ says the Lord. ‘Touch no unclean thing. I will receive you.
อโต เหโต: ปรเมศฺวร: กถยติ ยูยํ เตษำ มธฺยาทฺ พหิรฺภูย ปฺฤถคฺ ภวต, กิมปฺยเมธฺยํ น สฺปฺฤศต; เตนาหํ ยุษฺมานฺ คฺรหีษฺยามิ,
18 I will be to you a Father. You will be to me sons and daughters,’ says the Lord Almighty.”
ยุษฺมากํ ปิตา ภวิษฺยามิ จ, ยูยญฺจ มม กนฺยาปุตฺรา ภวิษฺยเถติ สรฺวฺวศกฺติมตา ปรเมศฺวเรโณกฺตํฯ
