< 1 Corinthians 8 >

1 Now concerning things sacrificed to idols: We know that we all have knowledge. Knowledge puffs up, but love builds up.
سؤال بعدی شما درباره خوردن گوشتی است که برای بتها قربانی شده است. این طرز فکر که «همۀ ما اشخاص دانایی هستیم»، باعث می‌شود انسان دچار تکبر و غرور شود. اما آنچه موجب استحکام روحانی کلیسا می‌گردد، محبت است و نه دانش.
2 But if anyone thinks that he knows anything, he doesn’t yet know as he ought to know.
کسی که تصور می‌کند همه چیز را می‌داند، در واقع هنوز خیلی چیزها نمی‌داند.
3 But anyone who loves God is known by him.
اما کسی که خدا را دوست می‌دارد، اوست که خدا می‌شناسدش.
4 Therefore concerning the eating of things sacrificed to idols, we know that no idol is anything in the world, and that there is no other God but one.
حال به اصل مطلب برگردیم. آیا صحیح است گوشتی را که برای بتها قربانی شده است، بخوریم؟ همه می‌دانیم که بت، خدا نیست، زیرا فقط یک خدا هست و بس.
5 For though there are things that are called “gods”, whether in the heavens or on earth—as there are many “gods” and many “lords”—
به عقیدهٔ بعضی از مردم، خدایان بسیاری در آسمان و بر زمین هستند.
6 yet to us there is one God, the Father, of whom are all things, and we for him; and one Lord, Jesus Christ, through whom are all things, and we live through him.
اما ما می‌دانیم که فقط یک خدا وجود دارد، یعنی پدر آسمانی ما که تمام چیزها را آفریده و ما را نیز به وجود آورده تا از آن او باشیم. همچنین می‌دانیم که فقط یک سرور و خداوند وجود دارد، یعنی عیسی مسیح، که همه چیز به‌وسیلۀ او آفریده شده و حیات ما از اوست.
7 However, that knowledge isn’t in all men. But some, with consciousness of an idol until now, eat as of a thing sacrificed to an idol, and their conscience, being weak, is defiled.
اما همهٔ ایمانداران از چنین شناختی برخوردار نیستند. بعضی‌ها چنان به این تصور خو گرفته‌اند که بتها واقعی هستند که وقتی خوراکی را می‌خورند که به بتها تقدیم شده، آن را پرستش خدایان واقعی تلقی می‌کنند و وجدان ضعیفشان آلوده می‌گردد.
8 But food will not commend us to God. For neither, if we don’t eat are we the worse, nor if we eat are we the better.
اما این را بدانید که خوراک، ما را به خدا نزدیکتر نمی‌سازد، زیرا نه با خوردن آن بدتر می‌شویم، و نه با نخوردن آن، بهتر!
9 But be careful that by no means does this liberty of yours become a stumbling block to the weak.
اما مواظب باشید که مبادا آزادی شما در خوردن چنین گوشتی، موجب لغزش و انحراف مسیحیانی گردد که از شما ضعیفتر هستند.
10 For if a man sees you who have knowledge sitting in an idol’s temple, won’t his conscience, if he is weak, be emboldened to eat things sacrificed to idols?
زیرا اگر شخصی که به خاطر وجدان ضعیفش، خوردن گوشت قربانی را درست نمی‌داند، ببیند که شما با شناخت کاملی که دارید، در نهارخوری بتخانه نشسته‌اید و مشغول خوردن چنین گوشتی هستید. آیا او نیز ترغیب نمی‌شود تا خوراکی را که به بتها تقدیم شده، بخورد؟
11 And through your knowledge, he who is weak perishes, the brother for whose sake Christ died.
به این ترتیب، دانایی شما باعث هلاکت آن ایماندار ضعیف می‌شود که مسیح جانش را به خاطر او فدا کرد.
12 Thus, sinning against the brothers, and wounding their conscience when it is weak, you sin against Christ.
وقتی ایمانداران را ترغیب به انجام کاری می‌کنید که آن را درست نمی‌دانند، شما نه تنها نسبت به آنها بلکه نسبت به مسیح نیز گناه می‌کنید.
13 Therefore, if food causes my brother to stumble, I will eat no meat forever more, that I don’t cause my brother to stumble. (aiōn g165)
پس اگر خوردن گوشتی که برای بت قربانی شده است، باعث گناه کردن برادر من می‌شود، من تا عمر دارم از آن نخواهم خورد، مبادا باعث لغزش او شوم. (aiōn g165)

< 1 Corinthians 8 >