< Psalms 88 >

1 A Song. A Psalm by the sons of Korah. For the Chief Musician. To the tune of “The Suffering of Affliction.” A contemplation by Heman, the Ezrahite. LORD, the God of my salvation, I have cried day and night before you.
Usa ka awit, salmo sa mga anak ni Kora, alang sa pangulong musikero, sumala sa Mahalat Lenot nga istilo. Usa ka maskil ni Heman ang Ezrahanon. O Yahweh, Dios sa akong kaluwasan, adlaw ug gabii nagtuaw ako kanimo.
2 Let my prayer enter into your presence. Turn your ear to my cry.
Paminawa ang akong pag-ampo; patalinghogi ang akong pagpangamuyo.
3 For my soul is full of troubles. My life draws near to Sheol. (Sheol h7585)
Kay napuno ako sa mga kalisdanan, ug ang akong kinabuhi nahiabot sa Seol. (Sheol h7585)
4 I am counted amongst those who go down into the pit. I am like a man who has no help,
Gitagad ako sa mga tawo sama niadtong mikanaog sa bung-aw; usa ako ka tawo nga wala nay kusog.
5 set apart amongst the dead, like the slain who lie in the grave, whom you remember no more. They are cut off from your hand.
Gipasagdan ako uban sa mga patay; sama ako sa patay nga naghigda diha sa lubnganan, nga wala na nimo gipanumbaling tungod kay (sila) giputol na gikan sa imong gahom.
6 You have laid me in the lowest pit, in the darkest depths.
Gibutang mo ako sa pinakaubos nga bahin sa bung-aw, sa mangitngit ug sa lalom nga mga dapit.
7 Your wrath lies heavily on me. You have afflicted me with all your waves. (Selah)
Gipapas-an mo kanako ang imong kaligutgot, ug ang tanan mong balod midat-og kanako. (Selah)
8 You have taken my friends from me. You have made me an abomination to them. I am confined, and I can’t escape.
Tungod kanimo, gilikayan ako sa akong mga kauban. Gihimo mo akong makalilisang nga talan-awon ngadto kanila. Gigaid ako ug dili ako makaikyas.
9 My eyes are dim from grief. I have called on you daily, LORD. I have spread out my hands to you.
Nagkaluya na ang akong mga mata tungod sa kalisdanan; sa tanang adlaw nagtawag ako kanimo, Yahweh; gibayaw ko ang akong mga kamot diha kanimo.
10 Do you show wonders to the dead? Do the departed spirits rise up and praise you? (Selah)
Mobuhat ka ba ug mga kahibulongan alang sa patay? Kadtong mga nangamatay mabanhaw ba ug modayeg kanimo? (Selah)
11 Is your loving kindness declared in the grave? Or your faithfulness in Destruction?
Mahimo ba nga maimantala ang imong pagkamatinud-anon sa kasabotan diha sa lubnganan, ang imong pagkamaunongon diha sa dapit sa mga patay?
12 Are your wonders made known in the dark? Or your righteousness in the land of forgetfulness?
Masayran ba ang imong kahibulongang mga buhat diha sa kangitngit, o ang imong pagkamatarong sa dapit sa pagkalimot?
13 But to you, LORD, I have cried. In the morning, my prayer comes before you.
Apan nagtuaw ako kanimo Yahweh; sa kabuntagon ang akong pag-ampo anaa kanimo.
14 LORD, why do you reject my soul? Why do you hide your face from me?
Yahweh, nganong imo man akong gisalikway? Nganong gitago mo man ang imong panagway kanako?
15 I am afflicted and ready to die from my youth up. While I suffer your terrors, I am distracted.
Kanunay akong gisakit ug nag-ungaw sa kamatayon sukad pa sa akong pagkabatan-on. Nag-antos ako tungod sa imong kaisog; ug nawad-an ako ug paglaom.
16 Your fierce wrath has gone over me. Your terrors have cut me off.
Ang imong mga buhat sa kasuko anaa kanako, ug ang imong makalilisang nga mga buhat naglaglag kanako.
17 They came around me like water all day long. They completely engulfed me.
Gialirongan nila ako sama sa tubig sa tibuok adlaw; gipalibotan ako nilang tanan.
18 You have put lover and friend far from me, and my friends into darkness.
Gipahilayo mo ang matag higala ug mga kauban gikan kanako. Kangitngit na lamang maoy akong kauban.

< Psalms 88 >