< John 4 >

1 Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptising more disciples than John
Karon sa dihang si Jesus nahibalo nga ang mga Pariseo nakadungog nga naghimo siya ug namawtismo sa mas daghan pa nga mga disipulo kaysa kang Juan
2 (although Jesus himself didn’t baptise, but his disciples),
(bisan tuod si Jesus sa iyang kaugalingon wala nagbawtismo, apan ang iyang mga disipulo lamang)
3 he left Judea and departed into Galilee.
mibiya siya sa Judea ug mibalik pag-usab sa Galilea.
4 He needed to pass through Samaria.
Apan kinahanglan alang kaniya nga moagi sa Samaria.
5 So he came to a city of Samaria called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.
Busa miabot siya sa usa ka lungsod sa Samaria, nga gitawag ug Sikar, duol sa luna sa yuta nga si Jacob mihatag sa iyang anak nga si Jose.
6 Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour.
Ang atabay ni Jacob atua didto. Gikapoy si Jesus gikan sa iyang panaw busa milingkod siya duol sa atabay. Hapit na kini mag alas sais ang takna.
7 A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.”
Ang usa ka babaye nga Samarianhon miduol sa pagkalos ug tubig, ug miingon si Jesus kaniya, “Hatagi ako ug gamayng tubig aron mainom.”
8 For his disciples had gone away into the city to buy food.
Kay ang iyang mga disipulo miadto man sa lungsod aron mopalit ug pagkaon.
9 The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.)
Unya ang babaye nga Samarianhon miingon kaniya, “Ngano man nga ikaw, nga usa ka Judio, nagahangyo man kanako, nga usa ka babaye nga Samarianhon, ug tubig nga mainom?” Kay ang mga Judio dili makigsandurot sa mga Samarianhon.
10 Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.”
Si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Kung nailhan mo unta ang gasa sa Dios, ug si kinsa kini nga nagaingon kanimo, 'Hatagi ako ug mainom,' mangayo ka unta kaniya, ug siya maghatag kanimo, sa buhi nga tubig.”
11 The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. So where do you get that living water?
Ang babaye miingon kaniya, “Sir, wala kay usa ka timba ug ang atabay lalom. Unya hain ka man anang buhi nga tubig?
12 Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his children and his livestock?”
Dili ka man labing labaw, labaw pa ikaw, kaysa among amahan nga si Jacob, nga mihatag kanamo ug atabay ug miinom gikan gayod niini mismo, ingon sa gihimo sa iyang mga anak ug sa iyang baka?”
13 Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again,
Si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Ang tanan nga moinom niining tubiga uhawon pa pag-usab,
14 but whoever drinks of the water that I will give him will never thirst again; but the water that I will give him will become in him a well of water springing up to eternal life.” (aiōn g165, aiōnios g166)
apan si bisan kinsa kadtong moinom gikan sa tubig nga akong ihatag kaniya dili na gayod uhawon pa pag-usab. Hinuon, ang tubig nga akong ihatag kaniya mahimong usa ka tuboran sa tubig diha kaniya ug motubod sa kinabuhing walay kataposan.” (aiōn g165, aiōnios g166)
15 The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.”
Ang babaye miingon kaniya, “Sir, hatagi ako niini nga tubig aron nga dili na ako uhawon ug dili na moanhi dinhi aron sa pagkalos ug tubig.”
16 Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.”
Miingon si Jesus kaniya, “Lakaw, tawga ang imong bana, ug balik dinhi.”
17 The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’
Ang babaye mitubag ug miingon kaniya, “Wala akoy bana.” Mitubag si Jesus, “Husto ka sa pag-ingon, 'Wala akoy bana,'
18 for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”
kay ikaw adunay lima ka mga bana, ug ang usa nga anaa kanimo karon dili mao ang imong bana. Kung unsa ang imong giingon tinuod.”
19 The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet.
Ang babaye miingon kaniya, “Sir, nakita ko nga ikaw usa ka propeta.
20 Our fathers worshipped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.”
Ang among mga amahan nagsimba niining bukira, apan nagsulti ka nga ang Jerusalem mao ang dapit diin ang mga tawo magasimba.”
21 Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour is coming when neither in this mountain nor in Jerusalem will you worship the Father.
Si Jesus miingon kaniya, “Tuohi ako, babaye, nga ang takna moabot na sa dihang kamo magasimba sa Amahan dili niining bukira ni sa Jerusalem.
22 You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews.
Nagasimba kamo sa wala ninyo mailhi. Nagasimba kami sa kung unsa ang among nahibaloan, kay ang kaluwasan gikan sa mga Judio.
23 But the hour comes, and now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshippers.
Apan, ang takna taliabot na, ug mao na kini karon dinhi, sa dihang ang tinuod nga mga magsisimba magasimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran, kay ang Amahan nagapangita sa mga tawo nga mahimo niyang mga magsisimba.
24 God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”
Ang Dios Espiritu, ug ang mga tawo nga mosimba kaniya kinahanglan nga magasimba sa espiritu ug sa kamatuoran.”
25 The woman said to him, “I know that Messiah is coming, he who is called Christ. When he has come, he will declare to us all things.”
Ang babaye miingon kaniya, “Nasayod ako nga ang Mesiyas moabotay na ( nga mao ang gitawag nga Cristo). Sa dihang moabot siya, isaysay niya ang tanang butang kanamo.”
26 Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.”
Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao siya, ang usa nga nakigsulti kanimo.”
27 Just then, his disciples came. They marvelled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”
Nianang higayona ang iyang mga disipulo nakabalik na. Karon nangatingala sila ngano nga nakig-istorya siya uban sa usa ka babaye, apan walay bisan usa nga miingon, “Unsa ang imong gusto?” o “Ngano nga nakig-istorya ka man uban kaniya?”
28 So the woman left her water pot, went away into the city, and said to the people,
Busa gibiyaan sa babaye ang iyang banga, mibalik sa lungsod, ug miingon sa mga tawo,
29 “Come, see a man who told me everything that I have done. Can this be the Christ?”
“Ngari kamo, tan-awa ang usa ka tawo nga nagsulti kanako sa tanang butang nga akong gibuhat. Dili mahimong kini mao ang Cristo, mahimo ba kini?”
30 They went out of the city, and were coming to him.
Mibiya sila sa lungsod ug miadto kaniya.
31 In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.”
Sa maong higayon, ang mga disipulo nag-awhag kaniya, sa pag-ingon, “Rabbi, kaon na.”
32 But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.”
Apan siya miingon kanila, “Aduna akoy pagkaon nga wala ninyo mahibaloi.”
33 The disciples therefore said to one another, “Has anyone brought him something to eat?”
Busa ang mga disipulo nagsultianay sa matag usa, “Walay usa nga nagdala kaniya ug bisan unsa aron kaonon, nagdala ba sila?”
34 Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to accomplish his work.
Si Jesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang paghimo sa kabubut-on niya nga nagpadala kanako ug aron sa paghingpit sa iyang buhat.
35 Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest’? Behold, I tell you, lift up your eyes and look at the fields, that they are white for harvest already.
Dili ba moingon kamo, 'Aduna pay laing upat ka bulan ug unya moabot ang ting-ani'? Ako nag-ingon kaninyo, hangad ug tan-awa ang kaumahan, kay sila hinog na alang sa ting-ani!
36 He who reaps receives wages and gathers fruit to eternal life, that both he who sows and he who reaps may rejoice together. (aiōnios g166)
Siya nga nagaani makadawat ug mga suhol ug makatigom ug bunga alang sa kinabuhing walay kataposan, aron siya nga nagapugas ug siya nga nagaani maglipay nga hiniusa. (aiōnios g166)
37 For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’
Kay niini nga panultihon. 'Ang usa maoy nagpugas, ug ang uban maoy mag-ani,' natinuod.
38 I sent you to reap that for which you haven’t laboured. Others have laboured, and you have entered into their labour.”
Gipadala ko kamo aron moani sa wala ninyo trabahoi. Ang uban nagtrabaho, ug kamo miapil ngadto sa ilang hinagoan.”
39 From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I have done.”
Daghan nga mga Samarianhon niana nga siyudad ang mituo kaniya tungod sa gibalita sa babaye nga nagpamatuod, “Siya nagsulti kanako sa tanang butang nga akong nabuhat.”
40 So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days.
Busa sa dihang ang mga Samarianhon miadto kaniya, naghangyo sila kaniya nga magpabilin uban kanila, ug mipabilin siya didto sa duha ka adlaw.
41 Many more believed because of his word.
Ug daghan pa gayod ang mituo tungod sa iyang pulong.
42 They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Saviour of the world.”
Miingon sila sa babaye, “Wala na kami nagatuo tungod sa kung unsa ang imong giingon, kay kami mismo nakadungog, ug kami nakahibalo nga kini siya mao gayod ang manluluwas sa kalibotan.”
43 After the two days he went out from there and went into Galilee.
Pagkahuman niadtong duha ka mga adlaw, mibiya siya didto paingon sa Galilea.
44 For Jesus himself testified that a prophet has no honour in his own country.
Kay si Jesus mismo nagpahayag nga ang usa ka propeta walay kadungganan sa iyang kaugalingon nga nasod.
45 So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.
Sa dihang miabot siya ngadto sa Galilea, ang mga taga Galilea nag-abiabi kaniya. Nakita nila ang tanang mga butang nga iyang nahimo sa pista sa Jerusalem, kay sila miadto man usab ngadto sa pista.
46 Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum.
Karon nahiabot na usab siya sa Cana sa Galilea, diin gihimo niya nga bino ang tubig. Adunay usa ka harianon nga pamunuan kansang anak atua sa Capernaum nga nagsakit.
47 When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death.
Sa dihang nakadungog siya nga si Jesus niabot gikan sa Judea padulong sa Galilea, miadto siya kang Jesus ug naghangyo kaniya nga mokanaog ug ayohon ang iyang anak, nga hapit na mamatay.
48 Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.”
Unya si Jesus miingon kaniya. “Kondili ka makakita sa mga timaan ug mga katingalahan, dili ka gayod motuo.”
49 The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.”
Ang opisyal miingon kaniya, “Sir, kanaog sa dili pa mamatay ang akong anak.”
50 Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.
Si Jesus miingon kaniya, “Lakaw. Ang imong anak mabuhi.” Ang tawo mituo sa pulong nga gisulti ni Jesus kaniya, ug siya mipauli.
51 As he was going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!”
Samtang mikanaog siya, ang iyang mga sulugoon misugat kaniya, nag-ingon nga ang iyang anak nabuhi.
52 So he enquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, the fever left him.”
Busa nangutana siya kanila sa takna sa dihang nagsugod siyag kaayo. Sila mitubag kaniya, “Gahapon sa alas syete ang takna ang hilanat mibiya kaniya.”
53 So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house.
Unya ang amahan nakaamgo nga mao kadto ang takna nga si Jesus miingon kaniya, “Ang imong anak mabuhi.” Busa siya mismo ug ang iyang tibuok panimalay mituo.
54 This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.
Mao kini ang ikaduha nga timaan nga gihimo ni Jesus sa dihang migawas siya sa Judea padulong sa Galilea.

< John 4 >