Job 41
1 “Can you draw out Leviathan with a fish hook, or press down his tongue with a cord?
Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
2 Can you put a rope into his nose, or pierce his jaw through with a hook?
Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
3 Will he make many petitions to you, or will he speak soft words to you?
Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
4 Will he make a covenant with you, that you should take him for a servant forever?
Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
5 Will you play with him as with a bird? Or will you bind him for your girls?
Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
6 Will traders barter for him? Will they part him amongst the merchants?
Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
7 Can you fill his skin with barbed irons, or his head with fish spears?
Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
8 Lay your hand on him. Remember the battle, and do so no more.
Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
9 Behold, the hope of him is in vain. Won’t one be cast down even at the sight of him?
Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
10 None is so fierce that he dare stir him up. Who then is he who can stand before me?
Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
11 Who has first given to me, that I should repay him? Everything under the heavens is mine.
Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
12 “I will not keep silence concerning his limbs, nor his mighty strength, nor his goodly frame.
Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
13 Who can strip off his outer garment? Who will come within his jaws?
Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
14 Who can open the doors of his face? Around his teeth is terror.
Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
15 Strong scales are his pride, shut up together with a close seal.
Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
16 One is so near to another, that no air can come between them.
Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
17 They are joined to one another. They stick together, so that they can’t be pulled apart.
Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
18 His sneezing flashes out light. His eyes are like the eyelids of the morning.
Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
19 Out of his mouth go burning torches. Sparks of fire leap out.
Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
20 Out of his nostrils a smoke goes, as of a boiling pot over a fire of reeds.
Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
21 His breath kindles coals. A flame goes out of his mouth.
Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
22 There is strength in his neck. Terror dances before him.
Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
23 The flakes of his flesh are joined together. They are firm on him. They can’t be moved.
Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
24 His heart is as firm as a stone, yes, firm as the lower millstone.
Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
25 When he raises himself up, the mighty are afraid. They retreat before his thrashing.
Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
26 If one attacks him with the sword, it can’t prevail; nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.
Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
27 He counts iron as straw, and bronze as rotten wood.
Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
28 The arrow can’t make him flee. Sling stones are like chaff to him.
Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
29 Clubs are counted as stubble. He laughs at the rushing of the javelin.
Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
30 His undersides are like sharp potsherds, leaving a trail in the mud like a threshing sledge.
Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
31 He makes the deep to boil like a pot. He makes the sea like a pot of ointment.
Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
32 He makes a path shine after him. One would think the deep had white hair.
Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
33 On earth there is not his equal, that is made without fear.
Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
34 He sees everything that is high. He is king over all the sons of pride.”
Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”
