Genesis 21
1 The LORD visited Sarah as he had said, and the LORD did to Sarah as he had spoken.
Rəbb dediyi kimi Saraya nəzər saldı və ona söylədiyi sözü yerinə yetirdi:
2 Sarah conceived, and bore Abraham a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him.
Sara hamilə oldu və İbrahimin qocalıq çağında – Allahın ona söylədiyi vaxt bir oğul doğdu.
3 Abraham called his son who was born to him, whom Sarah bore to him, Isaac.
İbrahim Saradan doğulan oğluna İshaq adını qoydu.
4 Abraham circumcised his son, Isaac, when he was eight days old, as God had commanded him.
Allahın İbrahimə əmr etdiyi kimi o, oğlu İshaqı doğulandan səkkiz gün sonra sünnət etdi.
5 Abraham was one hundred years old when his son, Isaac, was born to him.
İshaq doğulanda İbrahimin yüz yaşı var idi.
6 Sarah said, “God has made me laugh. Everyone who hears will laugh with me.”
Sara dedi: «Allah mənim üzümü güldürdü. Bunu eşidən hər kəs mənimlə birgə güləcək».
7 She said, “Who would have said to Abraham that Sarah would nurse children? For I have borne him a son in his old age.”
O yenə dedi: «Kim İbrahimə deyərdi ki, Sara uşaq əmizdirəcək? Amma qocalıq çağında mən ona bir oğul doğmuşam».
8 The child grew and was weaned. Abraham made a great feast on the day that Isaac was weaned.
Uşaq böyüyüb süddən kəsildi. İshaqın süddən kəsildiyi gün İbrahim böyük bir ziyafət verdi.
9 Sarah saw the son of Hagar the Egyptian, whom she had borne to Abraham, mocking.
Sara gördü ki, Misirli Həcərin İbrahimə doğduğu oğlu ona gülür.
10 Therefore she said to Abraham, “Cast out this servant and her son! For the son of this servant will not be heir with my son, Isaac.”
Sara İbrahimə dedi: «Bu cariyəni və onun oğlunu qov. Bu cariyənin oğlu mənim oğlum İshaqla birgə varis olmayacaq».
11 The thing was very grievous in Abraham’s sight on account of his son.
Bu iş İbrahimi çox narahat etdi, çünki İsmail də onun oğlu idi.
12 God said to Abraham, “Don’t let it be grievous in your sight because of the boy, and because of your servant. In all that Sarah says to you, listen to her voice. For your offspring will be named through Isaac.
Allah İbrahimə dedi: «Uşaqdan və cariyəndən ötrü narahat olma. Saranın sənə söylədiyi bütün sözlərə qulaq as, çünki İshaqdan törəyənlər sənin nəslin adlanacaq.
13 I will also make a nation of the son of the servant, because he is your child.”
Amma cariyənin oğlundan da bir millət törədəcəyəm, çünki o da sənin nəslindir».
14 Abraham rose up early in the morning, and took bread and a container of water, and gave it to Hagar, putting it on her shoulder; and gave her the child, and sent her away. She departed, and wandered in the wilderness of Beersheba.
İbrahim səhər tezdən qalxdı, çörək və bir tuluq su götürüb çiyninə qoyaraq Həcərə verdi. Uşağı da ona verib onu yola saldı. Həcər gedib Beer-Şeva çölündə dolaşdı.
15 The water in the container was spent, and she put the child under one of the shrubs.
Tuluqda su qurtardı. O, oğlunu bir kolun altına qoydu.
16 She went and sat down opposite him, a good way off, about a bow shot away. For she said, “Don’t let me see the death of the child.” She sat opposite him, and lifted up her voice, and wept.
Sonra oradan bir ox məsafəsi qədər aralanıb uzaqda oturdu. «Oğlumun ölümünü görməyim» dedi və uşağın qarşısında oturub hönkür-hönkür ağladı.
17 God heard the voice of the boy. The angel of God called to Hagar out of the sky, and said to her, “What troubles you, Hagar? Don’t be afraid. For God has heard the voice of the boy where he is.
Allah uşağın səsini eşitdi. Allahın mələyi göylərdən Həcəri çağırıb dedi: «Sənə nə olub, Həcər? Qorxma, çünki uşağın oturduğu yerdən Allah onun səsini eşitdi.
18 Get up, lift up the boy, and hold him with your hand. For I will make him a great nation.”
Qalx uşağı qaldır, onu qucağına götür. Mən ondan böyük bir millət törədəcəyəm».
19 God opened her eyes, and she saw a well of water. She went, filled the container with water, and gave the boy a drink.
Allah Həcərin gözlərini açdı və o, bir su quyusu gördü. Gedib tuluğu su ilə dolduraraq uşağa içirtdi.
20 God was with the boy, and he grew. He lived in the wilderness, and as he grew up, he became an archer.
Allah bu uşaqla idi. O böyüyüb, çöldə yaşamağa başladı və mahir oxatan oldu.
21 He lived in the wilderness of Paran. His mother got a wife for him out of the land of Egypt.
O, Paran çölündə məskən saldı. Anası ona Misir torpağından bir arvad aldı.
22 At that time, Abimelech and Phicol the captain of his army spoke to Abraham, saying, “God is with you in all that you do.
O zaman Avimelek və onun ordu başçısı Pikol İbrahimə dedilər: «Sən nə etsən, Allah səninlədir.
23 Now, therefore, swear to me here by God that you will not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son’s son. But according to the kindness that I have done to you, you shall do to me, and to the land in which you have lived as a foreigner.”
İndi burada Allahın haqqına mənə and iç ki, nə mənə, nə oğluma, nə də nəvəmə xəyanət edəcəksən: mən sənə sadiq olduğum kimi sən də mənə və qaldığın torpağın adamlarına sadiq ol».
24 Abraham said, “I will swear.”
İbrahim «mən and içirəm» dedi.
25 Abraham complained to Abimelech because of a water well, which Abimelech’s servants had violently taken away.
Avimelekin adamlarının qəsb etdiyi su quyusundan ötrü İbrahim Avimeleki məzəmmət etdi.
26 Abimelech said, “I don’t know who has done this thing. You didn’t tell me, and I didn’t hear of it until today.”
Avimelek dedi: «Bilmirəm, bu işi kim etdi. Sən də mənə bildirmədin, mən ancaq indi eşidirəm».
27 Abraham took sheep and cattle, and gave them to Abimelech. Those two made a covenant.
İbrahim qoyun-keçi və mal-qara alıb Avimelekə verdi. Beləcə ikisi bir əhd bağladı.
28 Abraham set seven ewe lambs of the flock by themselves.
İbrahim sürüsündən yeddi dişi quzunu ayırıb qoydu.
29 Abimelech said to Abraham, “What do these seven ewe lambs, which you have set by themselves, mean?”
Avimelek İbrahimə dedi: «Ayırıb qoyduğun bu yeddi dişi quzu nə üçündür?»
30 He said, “You shall take these seven ewe lambs from my hand, that it may be a witness to me, that I have dug this well.”
O dedi: «Bu yeddi dişi quzunu məndən götür ki, bu quyunu qazdığıma şəhadət olsun».
31 Therefore he called that place Beersheba, because they both swore an oath there.
Buna görə də o buranı Beer-Şeva adlandırdı, çünki onların ikisi də orada and içdi.
32 So they made a covenant at Beersheba. Abimelech rose up with Phicol, the captain of his army, and they returned into the land of the Philistines.
Beləcə Beer-Şevada əhd bağladılar. Sonra Avimelek və onun ordu başçısı Pikol qalxıb Filiştlilərin ölkəsinə qayıtdılar.
33 Abraham planted a tamarisk tree in Beersheba, and there he called on the name of the LORD, the Everlasting God.
İbrahim Beer-Şevada bir yulğun ağacı əkdi və orada əbədi Allah olan Rəbbin adını çağırdı.
34 Abraham lived as a foreigner in the land of the Philistines many days.
İbrahim Filiştlilərin ölkəsində uzun müddət qaldı.
