Psalms 69
1 For the Chief Musician. To the tune of “Lilies.” By David. Save me, God, for the waters have come up to my neck!
Iligtas mo ako, O Diyos, dahil nilagay ng katubigan ang buhay ko sa panganib.
2 I sink in deep mire, where there is no foothold. I have come into deep waters, where the floods overflow me.
Lumulubog ako sa malalim na putikan kung saan walang lugar na matatayuan; pumunta ako sa malalim na katubigan kung saan rumaragasa ang baha sa akin.
3 I am weary with my crying. My throat is dry. My eyes fail looking for my God.
Napapagal ako sa aking pag-iyak; nanunuyo ang aking lalamunan; nanlalabo ang aking mga mata habang naghihintay ako sa Diyos.
4 Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head. Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty. I have to restore what I didn’t take away.
Higit pa sa aking mga buhok sa ulo ang mga napopoot sa akin ng walang dahilan; ang mga pumapatay sa akin, ang naging mga kaaway ko dahil sa mga maling dahilan, ay makapangyarihan; ang mga hindi ko ninakaw ay kailangan kong ibalik.
5 God, you know my foolishness. My sins aren’t hidden from you.
O Diyos, alam mo ang aking kahangalan, at hindi nalilihim ang mga kasalanan ko sa iyo.
6 Don’t let those who wait for you be shamed through me, Lord GOD of Armies. Don’t let those who seek you be brought to dishonour through me, God of Israel.
Huwag mong hayaang malagay sa kahihiyan ang mga naghihintay sa iyo dahil sa akin, Panginoong Diyos ng mga hukbo; huwag mong hayaang malagay sa kasiraang-puri ang mga naghahanap sa iyo dahil sa akin, O Diyos ng Israel.
7 Because for your sake, I have borne reproach. Shame has covered my face.
Para sa iyong kapakanan, tinanggap ko ang panlalait; kahihiyan ang bumalot sa aking mukha.
8 I have become a stranger to my brothers, an alien to my mother’s children.
Naging dayuhan ako sa aking mga kapatid, dayuhan sa mga anak ng aking ina.
9 For the zeal of your house consumes me. The reproaches of those who reproach you have fallen on me.
Dahil nilamon ako ng kasigasigan sa iyong tahanan, at ang mga lait ng mga nanlalait sa iyo ay bumagsak sa akin.
10 When I wept and I fasted, that was to my reproach.
Noong umiyak ako at hindi kumain, hinamak nila ako.
11 When I made sackcloth my clothing, I became a byword to them.
Noong ginawa kong kasuotan ang sako, naging paksa ako ng kawikaan sa kanila.
12 Those who sit in the gate talk about me. I am the song of the drunkards.
Pinag-uusapan ako ng mga nakaupo sa tarangkahan ng lungsod; ako ang awit ng mga manginginom.
13 But as for me, my prayer is to you, LORD, in an acceptable time. God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.
Pero para sa akin, sa iyo ang aking panalangin, Yahweh, sa panahon na tatanggap ka; sagutin mo ako sa pagiging mapagkakatiwalaan ng iyong kaligtasan.
14 Deliver me out of the mire, and don’t let me sink. Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.
Hilahin mo ako mula sa putikan, at huwag mo akong hayaang lumubog; hayaan mo akong malayo mula sa napopoot sa akin at sagipin mo mula sa malalim na katubigan.
15 Don’t let the flood waters overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Don’t let the pit shut its mouth on me.
Huwag mong hayaang tabunan ako ng baha, ni hayaang lamunin ako ng kalaliman. Huwag mong hayaang isara ng hukay ang bibig nito sa akin.
16 Answer me, LORD, for your loving kindness is good. According to the multitude of your tender mercies, turn to me.
Sagutin mo ako Yahweh, dahil mabuti ang iyong katapatan sa tipan; dahil labis ang iyong kahabagan sa akin, humarap ka sa akin.
17 Don’t hide your face from your servant, for I am in distress. Answer me speedily!
Huwag mong itago ang iyong mukha sa iyong mga lingkod, dahil ako ay nasa kalungkutan; sagutin mo ako agad.
18 Draw near to my soul and redeem it. Ransom me because of my enemies.
Lumapit ka sa akin at tubusin ako. Dahil sa aking mga kaaway, iligtas mo ako.
19 You know my reproach, my shame, and my dishonour. My adversaries are all before you.
Alam mo ang aking paghihirap, kahihiyan at kasiraang-puri; nasa harap mo ang lahat ng aking mga kalaban.
20 Reproach has broken my heart, and I am full of heaviness. I looked for some to take pity, but there was none; for comforters, but I found none.
Winasak ng pagtutuwid ang aking puso; punong-puno ako ng kabigatan; naghahanap ako ng sinumang maaawa sa akin, pero wala ni isa man. Naghahanap ako ng mga mag-aaliw, pero wala akong nakita.
21 They also gave me poison for my food. In my thirst, they gave me vinegar to drink.
Binigyan nila ako ng lason para kainin ko; sa aking pagka-uhaw binigyan nila ako ng suka para inumin.
22 Let their table before them become a snare. May it become a retribution and a trap.
Hayaan mong maging bitag ang mesa sa harap nila; kapag iniisip nila na ligtas (sila) hayaan mong maging patibong ito.
23 Let their eyes be darkened, so that they can’t see. Let their backs be continually bent.
Hayaan mong magdilim ang kanilang mga mata para hindi (sila) makakita; lagi mong yugyugin ang mga baywang nila.
24 Pour out your indignation on them. Let the fierceness of your anger overtake them.
Ibuhos mo ang iyong labis na galit sa kanila, hayaang mong abutan (sila) ng bagsik ng iyong galit.
25 Let their habitation be desolate. Let no one dwell in their tents.
Hayaan mong ang kanilang lugar ay maging kapanglawan; hayaang mong walang sinuman ang manirahan sa kanilang mga tolda.
26 For they persecute him whom you have wounded. They tell of the sorrow of those whom you have hurt.
Dahil inuusig nila ang siyang sinaktan mo; ibinalita nila sa iba ang hapdi ng mga sinugatan mo.
27 Charge them with crime upon crime. Don’t let them come into your righteousness.
Isakdal mo (sila) dahil sa paggawa ng sunod-sunod na kasalanan; huwag mo silang hayaang pumasok sa matuwid mong katagumpayan.
28 Let them be blotted out of the book of life, and not be written with the righteous.
Hayaan mo silang mabura sa aklat ng buhay at hindi maisulat kasama ng mga matutuwid.
29 But I am in pain and distress. Let your salvation, God, protect me.
Pero ako ay naghihirap at nagdadalamhati; hayaan mo, O Diyos, na parangalan ako ng iyong kaligtasan.
30 I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
Pupurihin ko ang pangalan ng Diyos ng may awit at dadakilain siya ng may pasasalamat.
31 It will please the LORD better than an ox, or a bull that has horns and hoofs.
Higit na kalulugdan ito ng Diyos kaysa sa isang baka o toro na may mga sungay at paa.
32 The humble have seen it, and are glad. You who seek after God, let your heart live.
Nakita ito ng mga mapagpakumbaba at natuwa; kayo na mga naghahanap sa Diyos, hayaan niyong mabuhay ang inyong mga puso.
33 For the LORD hears the needy, and doesn’t despise his captive people.
Dahil naririnig ni Yahweh ang mga nangangailangan at hindi hinahamak ang mga bilanggo.
34 Let heaven and earth praise him; the seas, and everything that moves therein!
Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat at lahat ng mga gumagalaw dito.
35 For God will save Zion, and build the cities of Judah. They shall settle there, and own it.
Dahil ililigtas ng Diyos ang Sion at itatayong muli ang mga lungsod sa Juda; maninirahan ang mga tao roon at aangkinin ito.
36 The children also of his servants shall inherit it. Those who love his name shall dwell therein.
Mamanahin ito ng mga lingkod ng kaniyang mga kaapu-apuhan; maninirahan doon silang mga nagmamahal sa kaniyang pangalan.
