Psalms 12

1 For the Chief Musician; upon an eight-stringed lyre. A Psalm of David. Help, LORD; for the godly man ceases. For the faithful fail from amongst the children of men.

Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

2 Everyone lies to his neighbour. They speak with flattering lips, and with a double heart.

Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

3 May the LORD cut off all flattering lips, and the tongue that boasts,

Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

4 who have said, “With our tongue we will prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?”

Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

5 “Because of the oppression of the weak and because of the groaning of the needy, I will now arise,” says the LORD; “I will set him in safety from those who malign him.”

Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

6 The LORD’s words are flawless words, as silver refined in a clay furnace, purified seven times.

Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

7 You will keep them, LORD. You will preserve them from this generation forever.

Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

8 The wicked walk on every side, when what is vile is exalted amongst the sons of men.

Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.