Psalms 105
1 Give thanks to the LORD! Call on his name! Make his doings known amongst the peoples.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvellous works.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Glory in his holy name. Let the heart of those who seek the LORD rejoice.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Seek the LORD and his strength. Seek his face forever more.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Remember his marvellous works that he has done: his wonders, and the judgements of his mouth,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 He is the LORD, our God. His judgements are in all the earth.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac,
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,”
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 They went about from nation to nation, from one kingdom to another people.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes,
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 “Don’t touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 He sent a man before them. Joseph was sold for a slave.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 until the time that his word happened, and the LORD’s word proved him true.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions,
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 They performed miracles amongst them, and wonders in the land of Ham.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 He sent darkness, and made it dark. They didn’t rebel against his words.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 He turned their waters into blood, and killed their fish.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 He gave them hail for rain, with lightning in their land.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number.
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person amongst his tribes.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 He brought his people out with joy, his chosen with singing.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 He gave them the lands of the nations. They took the labour of the peoples in possession,
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise the LORD!
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
