< Proverbs 13 >

1 A wise son listens to his father’s instruction, but a scoffer doesn’t listen to rebuke.
پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود.۱
2 By the fruit of his lips, a man enjoys good things, but the unfaithful crave violence.
مرد از میوه دهانش نیکویی را می‌خورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد.۲
3 He who guards his mouth guards his soul. One who opens wide his lips comes to ruin.
هر‌که دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسی‌که لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد.۳
4 The soul of the sluggard desires, and has nothing, but the desire of the diligent shall be fully satisfied.
شخص کاهل آرزو می‌کند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد.۴
5 A righteous man hates lies, but a wicked man brings shame and disgrace.
مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد.۵
6 Righteousness guards the way of integrity, but wickedness overthrows the sinner.
عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت می‌کند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک می‌سازد.۶
7 There are some who pretend to be rich, yet have nothing. There are some who pretend to be poor, yet have great wealth.
هستند که خود را دولتمند می‌شمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند.۷
8 The ransom of a man’s life is his riches, but the poor hear no threats.
دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید.۸
9 The light of the righteous shines brightly, but the lamp of the wicked is snuffed out.
نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید.۹
10 Pride only breeds quarrels, but wisdom is with people who take advice.
از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند می‌پذیرند حکمت است.۱۰
11 Wealth gained dishonestly dwindles away, but he who gathers by hand makes it grow.
دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص می‌باشد، اما هر‌که به‌دست خود اندوزد در تزایدخواهد بود.۱۱
12 Hope deferred makes the heart sick, but when longing is fulfilled, it is a tree of life.
امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات می‌باشد.۱۲
13 Whoever despises instruction will pay for it, but he who respects a command will be rewarded.
هر‌که کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک می‌سازد، اما هر‌که از حکم می‌ترسد ثواب خواهد یافت.۱۳
14 The teaching of the wise is a spring of life, to turn from the snares of death.
تعلیم مرد حکیم چشمه حیات‌است، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.۱۴
15 Good understanding wins favour, but the way of the unfaithful is hard.
عقل نیکو نعمت را می‌بخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است.۱۵
16 Every prudent man acts from knowledge, but a fool exposes folly.
هر شخص زیرک با علم عمل می‌کند. امااحمق حماقت را منتشر می‌سازد.۱۶
17 A wicked messenger falls into trouble, but a trustworthy envoy gains healing.
قاصد شریر در بلا گرفتار می‌شود، امارسول امین شفا می‌بخشد.۱۷
18 Poverty and shame come to him who refuses discipline, but he who heeds correction shall be honoured.
فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هر‌که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.۱۸
19 Longing fulfilled is sweet to the soul, but fools detest turning from evil.
آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان می‌باشد.۱۹
20 One who walks with wise men grows wise, but a companion of fools suffers harm.
با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.۲۰
21 Misfortune pursues sinners, but prosperity rewards the righteous.
بلا گناهکاران را تعاقب می‌کند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت.۲۱
22 A good man leaves an inheritance to his children’s children, but the wealth of the sinner is stored for the righteous.
مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد.۲۲
23 An abundance of food is in poor people’s fields, but injustice sweeps it away.
در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بی‌انصافی هلاک می‌شوند.۲۳
24 One who spares the rod hates his son, but one who loves him is careful to discipline him.
کسی‌که چوب را باز‌دارد، از پسر خویش نفرت می‌کند، اما کسی‌که او را دوست می‌دارد اورا به سعی تمام تادیب می‌نماید.۲۴
25 The righteous one eats to the satisfying of his soul, but the belly of the wicked goes hungry.
مرد عادل برای سیری جان خود می‌خورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.۲۵

< Proverbs 13 >