Lamentations 5
1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our reproach.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 We must pay for water to drink. Our wood is sold to us.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honoured.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 For this our heart is faint. For these things our eyes are dim:
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 You, LORD, remain forever. Your throne is from generation to generation.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Turn us to yourself, LORD, and we will be turned. Renew our days as of old.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 But you have utterly rejected us. You are very angry against us.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
