Lamentations 3
1 I am the man who has seen affliction by the rod of his wrath.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Surely he turns his hand against me again and again all day long.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 He has made my flesh and my skin old. He has broken my bones.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 He has made me dwell in dark places, as those who have been long dead.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 He has walled me about, so that I can’t go out. He has made my chain heavy.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 He has walled up my ways with cut stone. He has made my paths crooked.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 He has turned away my path, and pulled me in pieces. He has made me desolate.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 I have become a derision to all my people, and their song all day long.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 He has filled me with bitterness. He has stuffed me with wormwood.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 He has also broken my teeth with gravel. He has covered me with ashes.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 You have removed my soul far away from peace. I forgot prosperity.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 I said, “My strength has perished, along with my expectation from the LORD.”
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the bitterness.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 My soul still remembers them, and is bowed down within me.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 This I recall to my mind; therefore I have hope.
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 It is because of the LORD’s loving kindnesses that we are not consumed, because his mercies don’t fail.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 They are new every morning. Great is your faithfulness.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 “The LORD is my portion,” says my soul. “Therefore I will hope in him.”
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 The LORD is good to those who wait for him, to the soul who seeks him.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Let him put his mouth in the dust, if it is so that there may be hope.
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Let him give his cheek to him who strikes him. Let him be filled full of reproach.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 For the Lord will not cast off forever.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 For though he causes grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 to turn away the right of a man before the face of the Most High,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 to subvert a man in his cause, the Lord doesn’t approve.
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord doesn’t command it?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Doesn’t evil and good come out of the mouth of the Most High?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Why should a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Let’s lift up our heart with our hands to God in the heavens.
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 “We have transgressed and have rebelled. You have not pardoned.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 “You have covered us with anger and pursued us. You have killed. You have not pitied.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 You have made us an off-scouring and refuse in the middle of the peoples.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 “All our enemies have opened their mouth wide against us.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Terror and the pit have come on us, devastation and destruction.”
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 My eye pours down and doesn’t cease, without any intermission,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 until the LORD looks down, and sees from heaven.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Waters flowed over my head. I said, “I am cut off.”
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 I called on your name, LORD, out of the lowest dungeon.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 You heard my voice: “Don’t hide your ear from my sighing, and my cry.”
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 You came near in the day that I called on you. You said, “Don’t be afraid.”
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Lord, you have pleaded the causes of my soul. You have redeemed my life.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 LORD, you have seen my wrong. Judge my cause.
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 You have seen all their vengeance and all their plans against me.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 You have heard their reproach, LORD, and all their plans against me,
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 the lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 You see their sitting down and their rising up. I am their song.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 You will pay them back, LORD, according to the work of their hands.
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 You will give them hardness of heart, your curse to them.
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
