John 2
1 The third day, there was a wedding in Cana of Galilee. Jesus’ mother was there.
અનન્તરં ત્રુતીયદિવસે ગાલીલ્ પ્રદેશિયે કાન્નાનામ્નિ નગરે વિવાહ આસીત્ તત્ર ચ યીશોર્માતા તિષ્ઠત્|
2 Jesus also was invited, with his disciples, to the wedding.
તસ્મૈ વિવાહાય યીશુસ્તસ્ય શિષ્યાશ્ચ નિમન્ત્રિતા આસન્|
3 When the wine ran out, Jesus’ mother said to him, “They have no wine.”
તદનન્તરં દ્રાક્ષારસસ્ય ન્યૂનત્વાદ્ યીશોર્માતા તમવદત્ એતેષાં દ્રાક્ષારસો નાસ્તિ|
4 Jesus said to her, “Woman, what does that have to do with you and me? My hour has not yet come.”
તદા સ તામવોચત્ હે નારિ મયા સહ તવ કિં કાર્ય્યં? મમ સમય ઇદાનીં નોપતિષ્ઠતિ|
5 His mother said to the servants, “Whatever he says to you, do it.”
તતસ્તસ્ય માતા દાસાનવોચદ્ અયં યદ્ વદતિ તદેવ કુરુત|
6 Now there were six water pots of stone set there after the Jews’ way of purifying, containing two or three metretes apiece.
તસ્મિન્ સ્થાને યિહૂદીયાનાં શુચિત્વકરણવ્યવહારાનુસારેણાઢકૈકજલધરાણિ પાષાણમયાનિ ષડ્વૃહત્પાત્રાણિઆસન્|
7 Jesus said to them, “Fill the water pots with water.” So they filled them up to the brim.
તદા યીશુસ્તાન્ સર્વ્વકલશાન્ જલૈઃ પૂરયિતું તાનાજ્ઞાપયત્, તતસ્તે સર્વ્વાન્ કુમ્ભાનાકર્ણં જલૈઃ પર્ય્યપૂરયન્|
8 He said to them, “Now draw some out, and take it to the ruler of the feast.” So they took it.
અથ તેભ્યઃ કિઞ્ચિદુત્તાર્ય્ય ભોજ્યાધિપાતેઃસમીપં નેતું સ તાનાદિશત્, તે તદનયન્|
9 When the ruler of the feast tasted the water now become wine, and didn’t know where it came from (but the servants who had drawn the water knew), the ruler of the feast called the bridegroom
અપરઞ્ચ તજ્જલં કથં દ્રાક્ષારસોઽભવત્ તજ્જલવાહકાદાસા જ્ઞાતું શક્તાઃ કિન્તુ તદ્ભોજ્યાધિપો જ્ઞાતું નાશક્નોત્ તદવલિહ્ય વરં સંમ્બોદ્યાવદત,
10 and said to him, “Everyone serves the good wine first, and when the guests have drunk freely, then that which is worse. You have kept the good wine until now!”
લોકાઃ પ્રથમં ઉત્તમદ્રાક્ષારસં દદતિ તષુ યથેષ્ટં પિતવત્સુ તસ્મા કિઞ્ચિદનુત્તમઞ્ચ દદતિ કિન્તુ ત્વમિદાનીં યાવત્ ઉત્તમદ્રાક્ષારસં સ્થાપયસિ|
11 This beginning of his signs Jesus did in Cana of Galilee, and revealed his glory; and his disciples believed in him.
ઇત્થં યીશુર્ગાલીલપ્રદેશે આશ્ચર્ય્યકાર્મ્મ પ્રારમ્ભ નિજમહિમાનં પ્રાકાશયત્ તતઃ શિષ્યાસ્તસ્મિન્ વ્યશ્વસન્|
12 After this, he went down to Capernaum, he, and his mother, his brothers, and his disciples; and they stayed there a few days.
તતઃ પરમ્ સ નિજમાત્રુભ્રાત્રુસ્શિષ્યૈઃ સાર્દ્ધ્ં કફર્નાહૂમમ્ આગમત્ કિન્તુ તત્ર બહૂદિનાનિ આતિષ્ઠત્|
13 The Passover of the Jews was at hand, and Jesus went up to Jerusalem.
તદનન્તરં યિહૂદિયાનાં નિસ્તારોત્સવે નિકટમાગતે યીશુ ર્યિરૂશાલમ્ નગરમ્ આગચ્છત્|
14 He found in the temple those who sold oxen, sheep, and doves, and the changers of money sitting.
તતો મન્દિરસ્ય મધ્યે ગોમેષપારાવતવિક્રયિણો વાણિજક્ષ્ચોપવિષ્ટાન્ વિલોક્ય
15 He made a whip of cords and drove all out of the temple, both the sheep and the oxen; and he poured out the changers’ money and overthrew their tables.
રજ્જુભિઃ કશાં નિર્મ્માય સર્વ્વગોમેષાદિભિઃ સાર્દ્ધં તાન્ મન્દિરાદ્ દૂરીકૃતવાન્|
16 To those who sold the doves, he said, “Take these things out of here! Don’t make my Father’s house a marketplace!”
વણિજાં મુદ્રાદિ વિકીર્ય્ય આસનાનિ ન્યૂબ્જીકૃત્ય પારાવતવિક્રયિભ્યોઽકથયદ્ અસ્માત્ સ્થાનાત્ સર્વાણ્યેતાનિ નયત, મમ પિતુગૃહં વાણિજ્યગૃહં મા કાર્ષ્ટ|
17 His disciples remembered that it was written, “Zeal for your house will eat me up.”
તસ્માત્ તન્મન્દિરાર્થ ઉદ્યોગો યસ્તુ સ ગ્રસતીવ મામ્| ઇમાં શાસ્ત્રીયલિપિં શિષ્યાઃસમસ્મરન્|
18 The Jews therefore answered him, “What sign do you show us, seeing that you do these things?”
તતઃ પરમ્ યિહૂદીયલોકા યીષિમવદન્ તવમિદૃશકર્મ્મકરણાત્ કિં ચિહ્નમસ્માન્ દર્શયસિ?
19 Jesus answered them, “Destroy this temple, and in three days I will raise it up.”
તતો યીશુસ્તાનવોચદ્ યુષ્માભિરે તસ્મિન્ મન્દિરે નાશિતે દિનત્રયમધ્યેઽહં તદ્ ઉત્થાપયિષ્યામિ|
20 The Jews therefore said, “It took forty-six years to build this temple! Will you raise it up in three days?”
તદા યિહૂદિયા વ્યાહાર્ષુઃ, એતસ્ય મન્દિરસ નિર્મ્માણેન ષટ્ચત્વારિંશદ્ વત્સરા ગતાઃ, ત્વં કિં દિનત્રયમધ્યે તદ્ ઉત્થાપયિષ્યસિ?
21 But he spoke of the temple of his body.
કિન્તુ સ નિજદેહરૂપમન્દિરે કથામિમાં કથિતવાન્|
22 When therefore he was raised from the dead, his disciples remembered that he said this, and they believed the Scripture and the word which Jesus had said.
સ યદેતાદૃશં ગદિતવાન્ તચ્છિષ્યાઃ શ્મશાનાત્ તદીયોત્થાને સતિ સ્મૃત્વા ધર્મ્મગ્રન્થે યીશુનોક્તકથાયાં ચ વ્યશ્વસિષુઃ|
23 Now when he was in Jerusalem at the Passover, during the feast, many believed in his name, observing his signs which he did.
અનન્તરં નિસ્તારોત્સવસ્ય ભોજ્યસમયે યિરૂશાલમ્ નગરે તત્ક્રુતાશ્ચર્ય્યકર્મ્માણિ વિલોક્ય બહુભિસ્તસ્ય નામનિ વિશ્વસિતં|
24 But Jesus didn’t entrust himself to them, because he knew everyone,
કિન્તુ સ તેષાં કરેષુ સ્વં ન સમર્પયત્, યતઃ સ સર્વ્વાનવૈત્|
25 and because he didn’t need for anyone to testify concerning man; for he himself knew what was in man.
સ માનવેષુ કસ્યચિત્ પ્રમાણં નાપેક્ષત યતો મનુજાનાં મધ્યે યદ્યદસ્તિ તત્તત્ સોજાનાત્|
