Job 6
1 Then Job answered,
Ijob respondis kaj diris:
2 “Oh that my anguish were weighed, and all my calamity laid in the balances!
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 For now it would be heavier than the sand of the seas, therefore my words have been rash.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For the arrows of the Almighty are within me. My spirit drinks up their poison. The terrors of God set themselves in array against me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 Does the wild donkey bray when he has grass? Or does the ox low over his fodder?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Can that which has no flavour be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 My soul refuses to touch them. They are as loathsome food to me.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 “Oh that I might have my request, that God would grant the thing that I long for,
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 even that it would please God to crush me; that he would let loose his hand, and cut me off!
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 Let it still be my consolation, yes, let me exult in pain that doesn’t spare, that I have not denied the words of the Holy One.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 What is my strength, that I should wait? What is my end, that I should be patient?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of bronze?
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Isn’t it that I have no help in me, that wisdom is driven away from me?
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 “To him who is ready to faint, kindness should be shown from his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 My brothers have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away;
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 which are black by reason of the ice, in which the snow hides itself.
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 In the dry season, they vanish. When it is hot, they are consumed out of their place.
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 The caravans that travel beside them turn away. They go up into the waste, and perish.
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 The caravans of Tema looked. The companies of Sheba waited for them.
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 They were distressed because they were confident. They came there, and were confounded.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 For now you are nothing. You see a terror, and are afraid.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 Did I ever say, ‘Give to me’? or, ‘Offer a present for me from your substance’?
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 or, ‘Deliver me from the adversary’s hand’? or, ‘Redeem me from the hand of the oppressors’?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 “Teach me, and I will hold my peace. Cause me to understand my error.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 How forcible are words of uprightness! But your reproof, what does it reprove?
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 Do you intend to reprove words, since the speeches of one who is desperate are as wind?
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Yes, you would even cast lots for the fatherless, and make merchandise of your friend.
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 Now therefore be pleased to look at me, for surely I will not lie to your face.
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Please return. Let there be no injustice. Yes, return again. My cause is righteous.
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 Is there injustice on my tongue? Can’t my taste discern mischievous things?
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
