Job 16
1 Then Job answered,
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 “I have heard many such things. You are all miserable comforters!
“Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!
3 Shall vain words have an end? Or what provokes you that you answer?
Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?
4 I also could speak as you do. If your soul were in my soul’s place, I could join words together against you, and shake my head at you,
Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.
5 but I would strengthen you with my mouth. The solace of my lips would relieve you.
Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.
6 “Though I speak, my grief is not subsided. Though I forbear, what am I eased?
Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?
7 But now, God, you have surely worn me out. You have made all my company desolate.
Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;
8 You have shriveled me up. This is a witness against me. My leanness rises up against me. It testifies to my face.
më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.
9 He has torn me in his wrath and persecuted me. He has gnashed on me with his teeth. My adversary sharpens his eyes on me.
Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.
10 They have gaped on me with their mouth. They have struck me on the cheek reproachfully. They gather themselves together against me.
Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.
11 God delivers me to the ungodly, and casts me into the hands of the wicked.
Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.
12 I was at ease, and he broke me apart. Yes, he has taken me by the neck, and dashed me to pieces. He has also set me up for his target.
Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.
13 His archers surround me. He splits my kidneys apart, and does not spare. He pours out my bile on the ground.
Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.
14 He breaks me with breach on breach. He runs at me like a giant.
Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.
15 I have sewed sackcloth on my skin, and have thrust my horn in the dust.
kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,
16 My face is red with weeping. Deep darkness is on my eyelids,
Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,
17 although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.
megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.
18 “Earth, don’t cover my blood. Let my cry have no place to rest.
O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.
19 Even now, behold, my witness is in heaven. He who vouches for me is on high.
Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.
20 My friends scoff at me. My eyes pour out tears to God,
Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.
21 that he would maintain the right of a man with God, of a son of man with his neighbour!
Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.
22 For when a few years have come, I will go the way of no return.
Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.
