< Job 15 >
1 Then Eliphaz the Temanite answered,
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 “Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 “Are you the first man who was born? Or were you brought out before the hills?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 What do you know that we don’t know? What do you understand which is not in us?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 With us are both the grey-headed and the very aged men, much older than your father.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle towards you?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 that you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 “I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 (which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 to whom alone the land was given, and no stranger passed amongst them):
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer will come on him.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 He doesn’t believe that he will return out of darkness. He is waited for by the sword.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty,
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers,
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 He will not be rich, neither will his substance continue, neither will their possessions be extended on the earth.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 He will not depart out of darkness. The flame will dry up his branches. He will go away by the breath of God’s mouth.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 Let him not trust in emptiness, deceiving himself, for emptiness will be his reward.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 It will be accomplished before his time. His branch will not be green.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 He will shake off his unripe grape as the vine, and will cast off his flower as the olive tree.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 For the company of the godless will be barren, and fire will consume the tents of bribery.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 They conceive mischief and produce iniquity. Their heart prepares deceit.”
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.