2 Corinthians 8
1 Moreover, brothers, we make known to you the grace of God which has been given in the assemblies of Macedonia,
เห ภฺราตร: , มากิทนิยาเทศสฺถาสุ สมิติษุ ปฺรกาศิโต ย อีศฺวรสฺยานุคฺรหสฺตมหํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยามิฯ
2 how in a severe ordeal of affliction, the abundance of their joy and their deep poverty abounded to the riches of their generosity.
วสฺตุโต พหุเกฺลศปรีกฺษาสมเย เตษำ มหานนฺโท'ตีวทีนตา จ วทานฺยตายา: ปฺรจุรผลมฺ อผลยตำฯ
3 For according to their power, I testify, yes and beyond their power, they gave of their own accord,
เต เสฺวจฺฉยา ยถาศกฺติ กิญฺจาติศกฺติ ทาน อุทฺยุกฺตา อภวนฺ อิติ มยา ปฺรมาณีกฺริยเตฯ
4 begging us with much entreaty to receive this grace and the fellowship in the service to the saints.
วยญฺจ ยตฺ ปวิตฺรโลเกภฺยเสฺตษำ ทานมฺ อุปการารฺถกมฺ อํศนญฺจ คฺฤหฺลามสฺตทฺ พหุนุนเยนาสฺมานฺ ปฺรารฺถิตวนฺต: ฯ
5 This was not as we had expected, but first they gave their own selves to the Lord, and to us through the will of God.
วยํ ยาทฺฤกฺ ปฺรไตฺย×กฺษามหิ ตาทฺฤคฺ อกฺฤตฺวา เต'เคฺร ปฺรภเว ตต: ปรมฺ อีศฺวรเสฺยจฺฉยาสฺมภฺยมปิ สฺวานฺ นฺยเวทยนฺฯ
6 So we urged Titus, that as he had made a beginning before, so he would also complete in you this grace.
อโต เหโตสฺตฺวํ ยถารพฺธวานฺ ตไถว กรินฺถินำ มเธฺย'ปิ ตทฺ ทานคฺรหณํ สาธเยติ ยุษฺมานฺ อธิ วยํ ตีตํ ปฺรารฺถยามหิฯ
7 But as you abound in everything—in faith, utterance, knowledge, all earnestness, and in your love to us—see that you also abound in this grace.
อโต วิศฺวาโส วากฺปฏุตา ชฺญานํ สรฺโวฺวตฺสาโห 'สฺมาสุ เปฺรม ไจไต รฺคุไณ รฺยูยํ ยถาปรานฺ อติเศเธฺว ตไถไวเตน คุเณนาปฺยติเศธฺวํฯ
8 I speak not by way of commandment, but as proving through the earnestness of others the sincerity also of your love.
เอตทฺ อหมฺ อาชฺญยา กถยามีติ นหิ กินฺตฺวเนฺยษามฺ อุตฺสาหการณาทฺ ยุษฺมากมปิ เปฺรมฺน: สารลฺยํ ปรีกฺษิตุมิจฺฉตา มไยตตฺ กถฺยเตฯ
9 For you know the grace of our Lord Jesus Christ, that though he was rich, yet for your sakes he became poor, that you through his poverty might become rich.
ยูยญฺจาสฺมตฺปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยานุคฺรหํ ชานีถ ยตสฺตสฺย นิรฺธนเตฺวน ยูยํ ยทฺ ธนิโน ภวถ ตทรฺถํ ส ธนี สนฺนปิ ยุษฺมตฺกฺฤเต นิรฺธโน'ภวตฺฯ
10 I give advice in this: it is expedient for you who were the first to start a year ago, not only to do, but also to be willing.
เอตสฺมินฺ อหํ ยุษฺมานฺ สฺววิจารํ ชฺญาปยามิฯ คตํ สํวตฺสรมฺ อารภฺย ยูยํ เกวลํ กรฺมฺม กรฺตฺตํ ตนฺนหิ กินฺตฺวิจฺฉุกตำ ปฺรกาศยิตุมปฺยุปากฺราภฺยธฺวํ ตโต เหโต รฺยุษฺมตฺกฺฤเต มม มนฺตฺรณา ภทฺราฯ
11 But now complete the doing also, that as there was the readiness to be willing, so there may be the completion also out of your ability.
อโต 'ธุนา ตตฺกรฺมฺมสาธนํ ยุษฺมาภิ: กฺริยตำ เตน ยทฺวทฺ อิจฺฉุกตายามฺ อุตฺสาหสฺตทฺวทฺ เอไกกสฺย สมฺปทนุสาเรณ กรฺมฺมสาธนมฺ อปิ ชนิษฺยเตฯ
12 For if the readiness is there, it is acceptable according to what you have, not according to what you don’t have.
ยสฺมินฺ อิจฺฉุกตา วิทฺยเต เตน ยนฺน ธารฺยฺยเต ตสฺมาตฺ โส'นุคฺฤหฺยต อิติ นหิ กินฺตุ ยทฺ ธารฺยฺยเต ตสฺมาเทวฯ
13 For this is not that others may be eased and you distressed,
ยต อิตเรษำ วิราเมณ ยุษฺมากญฺจ เกฺลเศน ภวิตวฺยํ ตนฺนหิ กินฺตุ สมตไยวฯ
14 but for equality. Your abundance at this present time supplies their lack, that their abundance also may become a supply for your lack, that there may be equality.
วรฺตฺตมานสมเย ยุษฺมากํ ธนาธิเกฺยน เตษำ ธนนฺยูนตา ปูรยิตวฺยา ตสฺมาตฺ เตษามปฺยาธิเกฺยน ยุษฺมากํ นฺยูนตา ปูรยิษฺยเต เตน สมตา ชนิษฺยเตฯ
15 As it is written, “He who gathered much had nothing left over, and he who gathered little had no lack.”
ตเทว ศาสฺเตฺร'ปิ ลิขิตมฺ อาเสฺต ยถา, เยนาธิกํ สํคฺฤหีตํ ตสฺยาธิกํ นาภวตฺ เยน จาลฺปํ สํคฺฤหีตํ ตสฺยาลฺปํ นาภวตฺฯ
16 But thanks be to God, who puts the same earnest care for you into the heart of Titus.
ยุษฺมากํ หิตาย ตีตสฺย มนสิ ย อีศฺวร อิมมฺ อุโทฺยคํ ชนิตวานฺ ส ธโนฺย ภวตุฯ
17 For he indeed accepted our exhortation, but being himself very earnest, he went out to you of his own accord.
ตีโต'สฺมากํ ปฺรารฺถนำ คฺฤหีตวานฺ กิญฺจ สฺวยมฺ อุทฺยุกฺต: สนฺ เสฺวจฺฉยา ยุษฺมตฺสมีปํ คตวานฺฯ
18 We have sent together with him the brother whose praise in the Good News is known throughout all the assemblies.
เตน สห โย'ปร เอโก ภฺราตาสฺมาภิ: เปฺรษิต: สุสํวาทาตฺ ตสฺย สุขฺยาตฺยา สรฺวฺวา: สมิตโย วฺยาปฺตา: ฯ
19 Not only so, but he was also appointed by the assemblies to travel with us in this grace, which is served by us to the glory of the Lord himself, and to show our readiness.
ปฺรโภ เรฺคารวาย ยุษฺมากมฺ อิจฺฉุกตาไย จ ส สมิติภิเรตไสฺย ทานเสวาไย อสฺมากํ สงฺคิเตฺว นฺยโยชฺยตฯ
20 We are avoiding this, that any man should blame us concerning this abundance which is administered by us.
ยโต ยา มโหปายนเสวาสฺมาภิ รฺวิธียเต ตามธิ วยํ ยตฺ เกนาปิ น นินฺทฺยามเห ตทรฺถํ ยตามเหฯ
21 Having regard for honourable things, not only in the sight of the Lord, but also in the sight of men.
ยต: เกวลํ ปฺรโภ: สากฺษาตฺ ตนฺนหิ กินฺตุ มานวานามปิ สากฺษาตฺ สทาจารํ กรฺตฺตุมฺ อาโลจามเหฯ
22 We have sent with them our brother whom we have many times proved earnest in many things, but now much more earnest, by reason of the great confidence which he has in you.
ตาภฺยำ สหาปร เอโก โย ภฺราตาสฺมาภิ: เปฺรษิต: โส'สฺมาภิ รฺพหุวิษเยษุ พหวารานฺ ปรีกฺษิต อุโทฺยคีว ปฺรกาศิตศฺจ กินฺตฺวธุนา ยุษฺมาสุ ทฺฤฒวิศฺวาสาตฺ ตโสฺยตฺสาโห พหุ ววฺฤเธฯ
23 As for Titus, he is my partner and fellow worker for you. As for our brothers, they are the apostles of the assemblies, the glory of Christ.
ยทิ กศฺจิตฺ ตีตสฺย ตตฺตฺวํ ชิชฺญาสเต ตรฺหิ ส มม สหภาคี ยุษฺมนฺมเธฺย สหการี จ, อปรโย รฺภฺราโตฺรสฺตตฺตฺวํ วา ยทิ ชิชฺญาสเต ตรฺหิ เตา สมิตีนำ ทูเตา ขฺรีษฺฏสฺย ปฺรติพิมฺเพา เจติ เตน ชฺญายตำฯ
24 Therefore show the proof of your love to them before the assemblies, and of our boasting on your behalf.
อโต เหโต: สมิตีนำ สมกฺษํ ยุษฺมตฺเปฺรมฺโน'สฺมากํ ศฺลาฆายาศฺจ ปฺรามาณฺยํ ตานฺ ปฺรติ ยุษฺมาภิ: ปฺรกาศยิตวฺยํฯ
