Romans 8
1 There is therefore now no condemnation to those who are in Christ Jesus;
យេ ជនាះ ខ្រីឞ្ដំ យីឝុម៑ អាឝ្រិត្យ ឝារីរិកំ នាចរន្ត អាត្មិកមាចរន្តិ តេៜធុនា ទណ្ឌាហ៌ា ន ភវន្តិ។
2 for the Spirit's Law-- telling of Life in Christ Jesus--has set me free from the Law that deals only with sin and death.
ជីវនទាយកស្យាត្មនោ វ្យវស្ថា ខ្រីឞ្ដយីឝុនា បាបមរណយោ រ្វ្យវស្ថាតោ មាមមោចយត៑។
3 For what was impossible to the Law--powerless as it was because it acted through frail humanity--God effected. Sending His own Son in a body like that of sinful human nature and as a sacrifice for sin, He pronounced sentence upon sin in human nature;
យស្មាច្ឆារីរស្យ ទុព៌្ពលត្វាទ៑ វ្យវស្ថយា យត៑ កម៌្មាសាធ្យម៑ ឦឝ្វរោ និជបុត្រំ បាបិឝរីររូបំ បាបនាឝកពលិរូបញ្ច ប្រេឞ្យ តស្យ ឝរីរេ បាបស្យ ទណ្ឌំ កុវ៌្វន៑ តត្កម៌្ម សាធិតវាន៑។
4 in order that in our case the requirements of the Law might be fully met. For our lives are regulated not by our earthly, but by our spiritual natures.
តតះ ឝារីរិកំ នាចរិត្វាស្មាភិរាត្មិកម៑ អាចរទ្ភិវ៌្យវស្ថាគ្រន្ថេ និទ៌្ទិឞ្ដានិ បុណ្យកម៌្មាណិ សវ៌្វាណិ សាធ្យន្តេ។
5 For if men are controlled by their earthly natures, they give their minds to earthly things. If they are controlled by their spiritual natures, they give their minds to spiritual things.
យេ ឝារីរិកាចារិណស្តេ ឝារីរិកាន៑ វិឞយាន៑ ភាវយន្តិ យេ ចាត្មិកាចារិណស្តេ អាត្មនោ វិឞយាន៑ ភាវយន្តិ។
6 Because for the mind to be given up to earthly things means death; but for it to be given up to spiritual things means Life and peace.
ឝារីរិកភាវស្យ ផលំ ម្ឫត្យុះ កិញ្ចាត្មិកភាវស្យ ផលេ ជីវនំ ឝាន្តិឝ្ច។
7 Abandonment to earthly things is a state of enmity to God. Such a mind does not submit to God's Law, and indeed cannot do so.
យតះ ឝារីរិកភាវ ឦឝ្វរស្យ វិរុទ្ធះ ឝត្រុតាភាវ ឯវ ស ឦឝ្វរស្យ វ្យវស្ថាយា អធីនោ ន ភវតិ ភវិតុញ្ច ន ឝក្នោតិ។
8 And those whose hearts are absorbed in earthly things cannot please God.
ឯតស្មាត៑ ឝារីរិកាចារិឞុ តោឞ្ដុម៑ ឦឝ្វរេណ ន ឝក្យំ។
9 You, however, are not devoted to earthly, but to spiritual things, if the Spirit of God is really dwelling in you; whereas if any man has not the Spirit of Christ, such a one does not belong to Him.
កិន្ត្វីឝ្វរស្យាត្មា យទិ យុឞ្មាកំ មធ្យេ វសតិ តហ៌ិ យូយំ ឝារីរិកាចារិណោ ន សន្ត អាត្មិកាចារិណោ ភវថះ។ យស្មិន៑ តុ ខ្រីឞ្ដស្យាត្មា ន វិទ្យតេ ស តត្សម្ភវោ នហិ។
10 But if Christ is in you, though your body must die because of sin, yet your spirit has Life because of righteousness.
យទិ ខ្រីឞ្ដោ យុឞ្មាន៑ អធិតិឞ្ឋតិ តហ៌ិ បាបម៑ ឧទ្ទិឝ្យ ឝរីរំ ម្ឫតំ កិន្តុ បុណ្យមុទ្ទិឝ្យាត្មា ជីវតិ។
11 And if the Spirit of Him who raised up Jesus from the dead is dwelling in you, He who raised up Christ from the dead will give Life also to your mortal bodies because of His Spirit who dwells in you.
ម្ឫតគណាទ៑ យីឝុ រ្យេនោត្ថាបិតស្តស្យាត្មា យទិ យុឞ្មន្មធ្យេ វសតិ តហ៌ិ ម្ឫតគណាត៑ ខ្រីឞ្ដស្យ ស ឧត្ថាបយិតា យុឞ្មន្មធ្យវាសិនា ស្វកីយាត្មនា យុឞ្មាកំ ម្ឫតទេហានបិ បុន រ្ជីវយិឞ្យតិ។
12 Therefore, brethren, it is not to our lower natures that we are under obligation that we should live by their rule.
ហេ ភ្រាត្ឫគណ ឝរីរស្យ វយមធមណ៌ា ន ភវាមោៜតះ ឝារីរិកាចារោៜស្មាភិ រ្ន កត៌្តវ្យះ។
13 For if you so live, death is near; but if, through being under the sway of the spirit, you are putting your old bodily habits to death, you will live.
យទិ យូយំ ឝរីរិកាចារិណោ ភវេត តហ៌ិ យុឞ្មាភិ រ្មត៌្តវ្យមេវ កិន្ត្វាត្មនា យទិ ឝរីរកម៌្មាណិ ឃាតយេត តហ៌ិ ជីវិឞ្យថ។
14 For those who are led by God's Spirit are, all of them, God's sons.
យតោ យាវន្តោ លោកា ឦឝ្វរស្យាត្មនាក្ឫឞ្យន្តេ តេ សវ៌្វ ឦឝ្វរស្យ សន្តានា ភវន្តិ។
15 You have not for the second time acquired the consciousness of being--a consciousness which fills you with terror. But you have acquired a deep inward conviction of having been adopted as sons--a conviction which prompts us to cry aloud, "Abba! our Father!"
យូយំ បុនរបិ ភយជនកំ ទាស្យភាវំ ន ប្រាប្តាះ កិន្តុ យេន ភាវេនេឝ្វរំ បិតះ បិតរិតិ ប្រោច្យ សម្ពោធយថ តាទ្ឫឝំ ទត្តកបុត្រត្វភាវម៑ ប្រាប្នុត។
16 The Spirit Himself bears witness, along with our own spirits, to the fact that we are children of God;
អបរញ្ច វយម៑ ឦឝ្វរស្យ សន្តានា ឯតស្មិន៑ បវិត្រ អាត្មា ស្វយម៑ អស្មាកម៑ អាត្មាភិះ សាទ៌្ធំ ប្រមាណំ ទទាតិ។
17 and if children, then heirs too--heirs of God and co-heirs with Christ; if indeed we are sharers in Christ's sufferings, in order that we may also be sharers in His glory.
អតឯវ វយំ យទិ សន្តានាស្តហ៌្យធិការិណះ, អត៌្ហាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ស្វត្ត្វាធិការិណះ ខ្រីឞ្ដេន សហាធិការិណឝ្ច ភវាមះ; អបរំ តេន សាទ៌្ធំ យទិ ទុះខភាគិនោ ភវាមស្តហ៌ិ តស្យ វិភវស្យាបិ ភាគិនោ ភវិឞ្យាមះ។
18 Why, what we now suffer I count as nothing in comparison with the glory which is soon to be manifested in us.
កិន្ត្វស្មាសុ យោ ភាវីវិភវះ ប្រកាឝិឞ្យតេ តស្យ សមីបេ វត៌្តមានកាលីនំ ទុះខមហំ ត្ឫណាយ មន្យេ។
19 For all creation, gazing eagerly as if with outstretched neck, is waiting and longing to see the manifestation of the sons of God.
យតះ ប្រាណិគណ ឦឝ្វរស្យ សន្តានានាំ វិភវប្រាប្តិម៑ អាកាង្ក្ឞន៑ និតាន្តម៑ អបេក្ឞតេ។
20 For the Creation fell into subjection to failure and unreality (not of its own choice, but by the will of Him who so subjected it).
អបរញ្ច ប្រាណិគណះ ស្វៃរម៑ អលីកតាយា វឝីក្ឫតោ នាភវត្
21 Yet there was always the hope that at last the Creation itself would also be set free from the thraldom of decay so as to enjoy the liberty that will attend the glory of the children of God.
កិន្តុ ប្រាណិគណោៜបិ នឝ្វរតាធីនត្វាត៑ មុក្តះ សន៑ ឦឝ្វរស្យ សន្តានានាំ បរមមុក្តិំ ប្រាប្ស្យតីត្យភិប្រាយេណ វឝីកត៌្រា វឝីចក្រេ។
22 For we know that the whole of Creation is groaning together in the pains of childbirth until this hour.
អបរញ្ច ប្រសូយមានាវទ៑ វ្យថិតះ សន៑ ឥទានីំ យាវត៑ ក្ឫត្ស្នះ ប្រាណិគណ អាត៌្តស្វរំ ករោតីតិ វយំ ជានីមះ។
23 And more than that, we ourselves, though we possess the Spirit as a foretaste and pledge of the glorious future, yet we ourselves inwardly sigh, as we wait and long for open recognition as sons through the deliverance of our bodies.
កេវលះ ស ឥតិ នហិ កិន្តុ ប្រថមជាតផលស្វរូបម៑ អាត្មានំ ប្រាប្តា វយមបិ ទត្តកបុត្រត្វបទប្រាប្តិម៑ អត៌្ហាត៑ ឝរីរស្យ មុក្តិំ ប្រតីក្ឞមាណាស្តទ្វទ៑ អន្តរាត៌្តរាវំ កុម៌្មះ។
24 It is in hope that we have been saved. But an object of hope is such no longer when it is present to view; for when a man has a thing before his eyes, how can he be said to hope for it?
វយំ ប្រត្យាឝយា ត្រាណម៑ អលភាមហិ កិន្តុ ប្រត្យក្ឞវស្តុនោ យា ប្រត្យាឝា សា ប្រត្យាឝា នហិ, យតោ មនុឞ្យោ យត៑ សមីក្ឞតេ តស្យ ប្រត្យាឝាំ កុតះ ករិឞ្យតិ?
25 But if we hope for something which we do not see, then we eagerly and patiently wait for it.
យទ៑ អប្រត្យក្ឞំ តស្យ ប្រត្យាឝាំ យទិ វយំ កុវ៌្វីមហិ តហ៌ិ ធៃយ៌្យម៑ អវលម្ព្យ ប្រតីក្ឞាមហេ។
26 In the same way the Spirit also helps us in our weakness; for we do not know what prayers to offer nor in what way to offer them. But the Spirit Himself pleads for us in yearnings that can find no words,
តត អាត្មាបិ ស្វយម៑ អស្មាកំ ទុព៌្ពលតាយាះ សហាយត្វំ ករោតិ; យតះ កិំ ប្រាត៌្ហិតវ្យំ តទ៑ ពោទ្ធុំ វយំ ន ឝក្នុមះ, កិន្ត្វស្បឞ្ដៃរាត៌្តរាវៃរាត្មា ស្វយម៑ អស្មន្និមិត្តំ និវេទយតិ។
27 and the Searcher of hearts knows what the Spirit's meaning is, because His intercessions for God's people are in harmony with God's will.
អបរម៑ ឦឝ្វរាភិមតរូបេណ បវិត្រលោកានាំ ក្ឫតេ និវេទយតិ យ អាត្មា តស្យាភិប្រាយោៜន្តយ៌្យាមិនា ជ្ញាយតេ។
28 Now we know that for those who love God all things are working together for good--for those, I mean, whom with deliberate purpose He has called.
អបរម៑ ឦឝ្វរីយនិរូបណានុសារេណាហូតាះ សន្តោ យេ តស្មិន៑ ប្រីយន្តេ សវ៌្វាណិ មិលិត្វា តេឞាំ មង្គលំ សាធយន្តិ, ឯតទ៑ វយំ ជានីមះ។
29 For those whom He has known beforehand He has also pre-destined to bear the likeness of His Son, that He might be the Eldest in a vast family of brothers;
យត ឦឝ្វរោ ពហុភ្រាត្ឫណាំ មធ្យេ ស្វបុត្រំ ជ្យេឞ្ឋំ កត៌្តុម៑ ឥច្ឆន៑ យាន៑ បូវ៌្វំ លក្ឞ្យីក្ឫតវាន៑ តាន៑ តស្យ ប្រតិមូត៌្យាះ សាទ្ឫឝ្យប្រាប្ត្យត៌្ហំ ន្យយុំក្ត។
30 and those whom He has pre-destined He also has called; and those whom He has called He has also declared free from guilt; and those whom He has declared free from guilt He has also crowned with glory.
អបរញ្ច តេន យេ និយុក្តាស្ត អាហូតា អបិ យេ ច តេនាហូតាស្តេ សបុណ្យីក្ឫតាះ, យេ ច តេន សបុណ្យីក្ឫតាស្តេ វិភវយុក្តាះ។
31 What then shall we say to this? If God is on our side, who is there to appear against us?
ឥត្យត្រ វយំ កិំ ព្រូមះ? ឦឝ្វរោ យទ្យស្មាកំ សបក្ឞោ ភវតិ តហ៌ិ កោ វិបក្ឞោៜស្មាកំ?
32 He who did not withhold even His own Son, but gave Him up for all of us, will He not also with Him freely give us all things?
អាត្មបុត្រំ ន រក្ឞិត្វា យោៜស្មាកំ សវ៌្វេឞាំ ក្ឫតេ តំ ប្រទត្តវាន៑ ស កិំ តេន សហាស្មភ្យម៑ អន្យានិ សវ៌្វាណិ ន ទាស្យតិ?
33 Who shall impeach those whom God has chosen? God declares them free from guilt.
ឦឝ្វរស្យាភិរុចិតេឞុ កេន ទោឞ អារោបយិឞ្យតេ? យ ឦឝ្វរស្តាន៑ បុណ្យវត ឥវ គណយតិ កិំ តេន?
34 Who is there to condemn them? Christ Jesus died, or rather has risen to life again. He is also at the right hand of God, and is interceding for us.
អបរំ តេភ្យោ ទណ្ឌទានាជ្ញា វា កេន ករិឞ្យតេ? យោៜស្មន្និមិត្តំ ប្រាណាន៑ ត្យក្តវាន៑ កេវលំ តន្ន កិន្តុ ម្ឫតគណមធ្យាទ៑ ឧត្ថិតវាន៑, អបិ ចេឝ្វរស្យ ទក្ឞិណេ បាឝ៌្វេ តិឞ្ឋន៑ អទ្យាប្យស្មាកំ និមិត្តំ ប្រាត៌្ហត ឯវម្ភូតោ យះ ខ្រីឞ្ដះ កិំ តេន?
35 Who shall separate us from Christ's love? Shall affliction or distress, persecution or hunger, nakedness or danger or the sword?
អស្មាភិះ សហ ខ្រីឞ្ដស្យ ប្រេមវិច្ឆេទំ ជនយិតុំ កះ ឝក្នោតិ? ក្លេឝោ វ្យសនំ វា តាឌនា វា ទុព៌្ហិក្ឞំ វា វស្ត្រហីនត្វំ វា ប្រាណសំឝយោ វា ខង្គោ វា កិមេតានិ ឝក្នុវន្តិ?
36 As it stands written in the Scripture, "For Thy sake they are, all day long, trying to kill us. We have been looked upon as sheep destined for slaughter."
កិន្តុ លិខិតម៑ អាស្តេ, យថា, វយំ តវ និមិត្តំ ស្មោ ម្ឫត្យុវក្ត្រេៜខិលំ ទិនំ។ ពលិទ៌េយោ យថា មេឞោ វយំ គណ្យាមហេ តថា។
37 Yet amid all these things we are more than conquerors through Him who has loved us.
អបរំ យោៜស្មាសុ ប្រីយតេ តេនៃតាសុ វិបត្សុ វយំ សម្យគ៑ វិជយាមហេ។
38 For I am convinced that neither death nor life, neither the lower ranks of evil angels nor the higher, neither things present nor things future, nor the forces of nature,
យតោៜស្មាកំ ប្រភុនា យីឝុខ្រីឞ្ដេនេឝ្វរស្យ យត៑ ប្រេម តស្មាទ៑ អស្មាកំ វិច្ឆេទំ ជនយិតុំ ម្ឫត្យុ រ្ជីវនំ វា ទិវ្យទូតា វា ពលវន្តោ មុខ្យទូតា វា វត៌្តមានោ វា ភវិឞ្យន៑ កាលោ វា ឧច្ចបទំ វា នីចបទំ វាបរំ កិមបិ ស្ឫឞ្ដវស្តុ
39 nor height nor depth, nor any other created thing, will be able to separate us from the love of God which rests upon us in Christ Jesus our Lord.
វៃតេឞាំ កេនាបិ ន ឝក្យមិត្យស្មិន៑ ទ្ឫឍវិឝ្វាសោ មមាស្តេ។
