Romans 4
1 What then shall we say that Abraham, our earthly forefather, has gained?
అస్మాకం పూర్వ్వపురుష ఇబ్రాహీమ్ కాయికక్రియయా కిం లబ్ధవాన్ ఏతదధి కిం వదిష్యామః?
2 For if he was held to be righteous on the ground of his actions, he has something to boast of; but not in the presence of God.
స యది నిజక్రియాభ్యః సపుణ్యో భవేత్ తర్హి తస్యాత్మశ్లాఘాం కర్త్తుం పన్థా భవేదితి సత్యం, కిన్త్వీశ్వరస్య సమీపే నహి|
3 For what says the Scripture? "And Abraham believed God, and this was placed to his credit as righteousness."
శాస్త్రే కిం లిఖతి? ఇబ్రాహీమ్ ఈశ్వరే విశ్వసనాత్ స విశ్వాసస్తస్మై పుణ్యార్థం గణితో బభూవ|
4 But in the case of a man who works, pay is not reckoned a favour but a debt;
కర్మ్మకారిణో యద్ వేతనం తద్ అనుగ్రహస్య ఫలం నహి కిన్తు తేనోపార్జితం మన్తవ్యమ్|
5 whereas in the case of a man who pleads no actions of his own, but simply believes in Him who declares the ungodly free from guilt, his faith is placed to his credit as righteousness.
కిన్తు యః పాపినం సపుణ్యీకరోతి తస్మిన్ విశ్వాసినః కర్మ్మహీనస్య జనస్య యో విశ్వాసః స పుణ్యార్థం గణ్యో భవతి|
6 In this way David also tells of the blessedness of the man to whose credit God places righteousness, apart from his actions.
అపరం యం క్రియాహీనమ్ ఈశ్వరః సపుణ్యీకరోతి తస్య ధన్యవాదం దాయూద్ వర్ణయామాస, యథా,
7 "Blessed," he says, "are those whose iniquities have been forgiven, and whose sins have been covered over.
స ధన్యోఽఘాని మృష్టాని యస్యాగాంస్యావృతాని చ|
8 Blessed is the man of whose sin the Lord will not take account."
స చ ధన్యః పరేశేన పాపం యస్య న గణ్యతే|
9 This declaration of blessedness, then, does it come simply to the circumcised, or to the uncircumcised as well? For Abraham's faith--so we affirm--was placed to his credit as righteousness.
ఏష ధన్యవాదస్త్వక్ఛేదినమ్ అత్వక్ఛేదినం వా కం ప్రతి భవతి? ఇబ్రాహీమో విశ్వాసః పుణ్యార్థం గణిత ఇతి వయం వదామః|
10 What then were the circumstances under which this took place? Was it after he had been circumcised, or before?
స విశ్వాసస్తస్య త్వక్ఛేదిత్వావస్థాయాం కిమ్ అత్వక్ఛేదిత్వావస్థాయాం కస్మిన్ సమయే పుణ్యమివ గణితః? త్వక్ఛేదిత్వావస్థాయాం నహి కిన్త్వత్వక్ఛేదిత్వావస్థాయాం|
11 Before, not after. And he received circumcision as a sign, a mark attesting the reality of the faith-righteousness which was his while still uncircumcised, that he might be the forefather of all those who believe even though they are uncircumcised--in order that this righteousness might be placed to their credit;
అపరఞ్చ స యత్ సర్వ్వేషామ్ అత్వక్ఛేదినాం విశ్వాసినామ్ ఆదిపురుషో భవేత్, తే చ పుణ్యవత్త్వేన గణ్యేరన్;
12 and the forefather of the circumcised, namely of those who not merely are circumcised, but also walk in the steps of the faith which our forefather Abraham had while he was as yet uncircumcised.
యే చ లోకాః కేవలం ఛిన్నత్వచో న సన్తో ఽస్మత్పూర్వ్వపురుష ఇబ్రాహీమ్ అఛిన్నత్వక్ సన్ యేన విశ్వాసమార్గేణ గతవాన్ తేనైవ తస్య పాదచిహ్నేన గచ్ఛన్తి తేషాం త్వక్ఛేదినామప్యాదిపురుషో భవేత్ తదర్థమ్ అత్వక్ఛేదినో మానవస్య విశ్వాసాత్ పుణ్యమ్ ఉత్పద్యత ఇతి ప్రమాణస్వరూపం త్వక్ఛేదచిహ్నం స ప్రాప్నోత్|
13 Again, the promise that he should inherit the world did not come to Abraham or his posterity conditioned by Law, but by faith-righteousness.
ఇబ్రాహీమ్ జగతోఽధికారీ భవిష్యతి యైషా ప్రతిజ్ఞా తం తస్య వంశఞ్చ ప్రతి పూర్వ్వమ్ అక్రియత సా వ్యవస్థామూలికా నహి కిన్తు విశ్వాసజన్యపుణ్యమూలికా|
14 For if it is the righteous through Law who are heirs, then faith is useless and the promise counts for nothing.
యతో వ్యవస్థావలమ్బినో యద్యధికారిణో భవన్తి తర్హి విశ్వాసో విఫలో జాయతే సా ప్రతిజ్ఞాపి లుప్తైవ|
15 For the Law inflicts punishment; but where no Law exists, there can be no violation of Law.
అధికన్తు వ్యవస్థా కోపం జనయతి యతో ఽవిద్యమానాయాం వ్యవస్థాయామ్ ఆజ్ఞాలఙ్ఘనం న సమ్భవతి|
16 All depends on faith, and for this reason--that acceptance with God might be an act of pure grace,
అతఏవ సా ప్రతిజ్ఞా యద్ అనుగ్రహస్య ఫలం భవేత్ తదర్థం విశ్వాసమూలికా యతస్తథాత్వే తద్వంశసముదాయం ప్రతి అర్థతో యే వ్యవస్థయా తద్వంశసమ్భవాః కేవలం తాన్ ప్రతి నహి కిన్తు య ఇబ్రాహీమీయవిశ్వాసేన తత్సమ్భవాస్తానపి ప్రతి సా ప్రతిజ్ఞా స్థాస్నుర్భవతి|
17 so that the promise should be made sure to all Abraham's true descendants; not merely to those who are righteous through the Law, but to those who are righteous through a faith like that of Abraham. Thus in the sight of God in whom he believed, who gives life to the dead and makes reference to things that do not exist, as though they did, Abraham is the forefather of all of us. As it is written, "I have appointed you to be the forefather of many nations."
యో నిర్జీవాన్ సజీవాన్ అవిద్యమానాని వస్తూని చ విద్యమానాని కరోతి ఇబ్రాహీమో విశ్వాసభూమేస్తస్యేశ్వరస్య సాక్షాత్ సోఽస్మాకం సర్వ్వేషామ్ ఆదిపురుష ఆస్తే, యథా లిఖితం విద్యతే, అహం త్వాం బహుజాతీనామ్ ఆదిపురుషం కృత్వా నియుక్తవాన్|
18 Under utterly hopeless circumstances he hopefully believed, so that he might become the forefather of many nations, in agreement with the words "Equally numerous shall your posterity be."
త్వదీయస్తాదృశో వంశో జనిష్యతే యదిదం వాక్యం ప్రతిశ్రుతం తదనుసారాద్ ఇబ్రాహీమ్ బహుదేశీయలోకానామ్ ఆదిపురుషో యద్ భవతి తదర్థం సోఽనపేక్షితవ్యమప్యపేక్షమాణో విశ్వాసం కృతవాన్|
19 And, without growing weak in faith, he could contemplate his own vital powers which had now decayed--for he was nearly 100 years old--and Sarah's barrenness.
అపరఞ్చ క్షీణవిశ్వాసో న భూత్వా శతవత్సరవయస్కత్వాత్ స్వశరీరస్య జరాం సారానామ్నః స్వభార్య్యాయా రజోనివృత్తిఞ్చ తృణాయ న మేనే|
20 Nor did he in unbelief stagger at God's promise, but became mighty in faith, giving glory to God,
అపరమ్ అవిశ్వాసాద్ ఈశ్వరస్య ప్రతిజ్ఞావచనే కమపి సంశయం న చకార;
21 and being absolutely certain that whatever promise He is bound by He is able also to make good.
కిన్త్వీశ్వరేణ యత్ ప్రతిశ్రుతం తత్ సాధయితుం శక్యత ఇతి నిశ్చితం విజ్ఞాయ దృఢవిశ్వాసః సన్ ఈశ్వరస్య మహిమానం ప్రకాశయాఞ్చకార|
22 For this reason also his faith was placed to his credit as righteousness.
ఇతి హేతోస్తస్య స విశ్వాసస్తదీయపుణ్యమివ గణయాఞ్చక్రే|
23 Nor was the fact of its being placed to his credit put on record for his sake only;
పుణ్యమివాగణ్యత తత్ కేవలస్య తస్య నిమిత్తం లిఖితం నహి, అస్మాకం నిమిత్తమపి,
24 it was for our sakes too. Faith, before long, will be placed to the credit of us also who are believers in Him who raised Jesus, our Lord, from the dead,
యతోఽస్మాకం పాపనాశార్థం సమర్పితోఽస్మాకం పుణ్యప్రాప్త్యర్థఞ్చోత్థాపితోఽభవత్ యోఽస్మాకం ప్రభు ర్యీశుస్తస్యోత్థాపయితరీశ్వరే
25 who was surrendered to death because of the offences we had committed, and was raised to life because of the acquittal secured for us.
యది వయం విశ్వసామస్తర్హ్యస్మాకమపి సఏవ విశ్వాసః పుణ్యమివ గణయిష్యతే|
