Romans 3

1 What special privilege, then, has a Jew? Or what benefit is to be derived from circumcision?

۱ پس برتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟

2 The privilege is great from every point of view. First of all, because the Jews were entrusted with God's truth.

۲ بسیار از هر جهت؛ اول آنکه بدیشان کلام خدا امانت داده شده است.

3 For what if some Jews have proved unfaithful? Shall their faithlessness render God's faithfulness worthless?

۳ زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیابی ایمانی‌ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟

4 No, indeed; let us hold God to be true, though every man should prove to be false. As it stands written, "That Thou mayest be shown to be just in the sentence Thou pronouncest, and gain Thy cause when Thou contendest."

۴ حاشا! بلکه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو، چنانکه مکتوب است: «تا اینکه درسخنان خود مصدق شوی و در داوری خودغالب آیی.»

5 But if our unrighteousness sets God's righteousness in a clearer light, what shall we say? (Is God unrighteous--I speak in our everyday language-- when He inflicts punishment?

۵ لکن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت می‌کند، چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی که غضب می‌نماید؟ بطور انسان سخن می‌گویم.

6 No indeed; for in that case how shall He judge all mankind?)

۶ حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم راداوری خواهد کرد؟

7 If, for instance, a falsehood of mine has made God's truthfulness more conspicuous, redounding to His glory, why am I judged all the same as a sinner?

۷ زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا برمن نیز چون گناهکار حکم شود؟

8 And why should we not say--for so they wickedly misrepresent us, and so some charge us with arguing--"Let us do evil that good may come"? The condemnation of those who would so argue is just.

۸ و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا می‌زنند و گمان می‌برندکه ما چنین می‌گوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.

9 What then? Are we Jews more highly estimated than they? Not in the least; for we have already charged all Jews and Gentiles alike with being in thraldom to sin.

۹ پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ وجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود ویونانیان هر دو به گناه گرفتارند.

10 Thus it stands written, "There is not one righteous man.

۱۰ چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.

11 There is not one who is really wise, nor one who is a diligent seeker after God.

۱۱ کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.

12 All have turned aside from the right path; they have every one of them become corrupt. There is no one who does what is right--no, not so much as one."

۱۲ همه گمراه و جمیع باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

13 "Their throats resemble an opened grave; with their tongues they have been talking deceitfully." "The venom of vipers lies hidden behind their lips."

۱۳ گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،

14 "Their mouths are full of cursing and bitterness."

۱۴ ودهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.

15 "Their feet move swiftly to shed blood.

۱۵ پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.

16 Ruin and misery mark their path;

۱۶ هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،

17 and the way to peace they have not known."

۱۷ و طریق سلامتی را ندانسته‌اند.

18 "There is no fear of God before their eyes."

۱۸ خدا ترسی درچشمانشان نیست.»

19 But it cannot be denied that all that the Law says is addressed to those who are living under the Law, in order that every mouth may be stopped, and that the whole world may await sentence from God.

۱۹ الان آگاه هستیم که آنچه شریعت می‌گوید، به اهل شریعت خطاب می‌کند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.

20 For on the ground of obedience to Law no man living will be declared righteous before Him. Law simply brings a sure knowledge of sin.

۲۰ ازآنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضوراو عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.

21 But now a righteousness coming from God has been brought to light apart from any Law, both Law and Prophets bearing witness to it--

۲۱ لکن الحال بدون شریعت، عدالت خداظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می‌دهند؛

22 a righteousness coming from God, which depends on faith in Jesus Christ and extends to all who believe. No distinction is made;

۲۲ یعنی عدالت خدا که بوسیله ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کل آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست،

23 for all alike have sinned, and all consciously come short of the glory of God,

۲۳ زیراهمه گناه کرده‌اند واز جلال خدا قاصر می‌باشند،

24 gaining acquittal from guilt by His free unpurchased grace through the deliverance which is found in Christ Jesus.

۲۴ و به فیض او مجان عادل شمرده می‌شوند به وساطت آن فدیه‌ای که در عیسی مسیح است.

25 He it is whom God put forward as a Mercy-seat, rendered efficacious through faith in His blood, in order to demonstrate His righteousness-- because of the passing over, in God's forbearance, of the sins previously committed--

۲۵ که خدا او را از قبل معین کرد تا کفاره باشد به واسطه ایمان به وسیله خون او تا آنکه عدالت خود را ظاهر سازد، به‌سبب فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمل خدا،

26 with a view to demonstrating, at the present time, His righteousness, that He may be shown to be righteous Himself, and the giver of righteousness to those who believe in Jesus.

۲۶ برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر، تا او عادل شود و عادل شمارد هرکسی را که به عیسی ایمان آورد.

27 Where then is there room for your boasting? It is for ever shut out. On what principle? On the ground of merit? No, but on the ground of faith.

۲۷ پس جای فخر کجا است؟ برداشته شده است! به کدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نی بلکه به شریعت ایمان.

28 For we maintain that it is as the result of faith that a man is held to be righteous, apart from actions done in obedience to Law.

۲۸ زیرا یقین می‌دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.

29 Is God simply the God of the Jews, and not of the Gentiles also? He is certainly the God of the Gentiles also,

۲۹ آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای امت‌ها هم نیست؟ البته خدای امت‌ها نیز است.

30 unless you can deny that it is one and the same God who will pronounce the circumcised to be acquitted on the ground of faith, and the uncircumcised to be acquitted through the same faith.

۳۰ زیرا واحد است خدایی که اهل ختنه را از ایمان، و نامختونان را به ایمان عادل خواهد شمرد.

31 Do we then by means of this faith abolish the Law? No, indeed; we give the Law a firmer footing.

۳۱ پس آیا شریعت را به ایمان باطل می‌سازیم؟ حاشا! بلکه شریعت رااستوار می‌داریم.