Romans 11
1 I ask then, Has God cast off His People? No, indeed. Why, I myself am an Israelite, of the posterity of Abraham and of the tribe of Benjamin.
ഈശ്വരേണ സ്വീകീയലോകാ അപസാരിതാ അഹം കിമ് ഈദൃശം വാക്യം ബ്രവീമി? തന്ന ഭവതു യതോഽഹമപി ബിന്യാമീനഗോത്രീയ ഇബ്രാഹീമവംശീയ ഇസ്രായേലീയലോകോഽസ്മി|
2 God has not cast off His People whom He knew beforehand. Or are you ignorant of what Scripture says in speaking of Elijah--how he pleaded with God against Israel, saying,
ഈശ്വരേണ പൂർവ്വം യേ പ്രദൃഷ്ടാസ്തേ സ്വകീയലോകാ അപസാരിതാ ഇതി നഹി| അപരമ് ഏലിയോപാഖ്യാനേ ശാസ്ത്രേ യല്ലിഖിതമ് ആസ്തേ തദ് യൂയം കിം ന ജാനീഥ?
3 "Lord, they have put Thy Prophets to death, and have overthrown Thy altars; and, now that I alone remain, they are thirsting for my blood"?
ഹേ പരമേശ്വര ലോകാസ്ത്വദീയാഃ സർവ്വാ യജ്ഞവേദീരഭഞ്ജൻ തഥാ തവ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ സർവ്വാൻ അഘ്നൻ കേവല ഏകോഽഹമ് അവശിഷ്ട ആസേ തേ മമാപി പ്രാണാൻ നാശയിതും ചേഷ്ടനതേ, ഏതാം കഥാമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം വിരുദ്ധമ് ഏലിയ ഈശ്വരായ നിവേദയാമാസ|
4 But what did God say to him in reply? "I have reserved for Myself 7,000 men who have never bent the knee to Baal."
തതസ്തം പ്രതീശ്വരസ്യോത്തരം കിം ജാതം? ബാൽനാമ്നോ ദേവസ്യ സാക്ഷാത് യൈ ർജാനൂനി ന പാതിതാനി താദൃശാഃ സപ്ത സഹസ്രാണി ലോകാ അവശേഷിതാ മയാ|
5 In the same way also at the present time there has come to be a remnant whom God in His grace has selected.
തദ്വദ് ഏതസ്മിൻ വർത്തമാനകാലേഽപി അനുഗ്രഹേണാഭിരുചിതാസ്തേഷാമ് അവശിഷ്ടാഃ കതിപയാ ലോകാഃ സന്തി|
6 But if it is in His grace that He has selected them, then His choice is no longer determined by human actions. Otherwise grace would be grace no longer.
അതഏവ തദ് യദ്യനുഗ്രഹേണ ഭവതി തർഹി ക്രിയയാ ന ഭവതി നോ ചേദ് അനുഗ്രഹോഽനനുഗ്രഹ ഏവ, യദി വാ ക്രിയയാ ഭവതി തർഹ്യനുഗ്രഹേണ ന ഭവതി നോ ചേത് ക്രിയാ ക്രിയൈവ ന ഭവതി|
7 How then does the matter stand? It stands thus. That which Israel are in earnest pursuit of, they have not obtained; but God's chosen servants have obtained it, and the rest have become hardened.
തർഹി കിം? ഇസ്രായേലീയലോകാ യദ് അമൃഗയന്ത തന്ന പ്രാപുഃ| കിന്ത്വഭിരുചിതലോകാസ്തത് പ്രാപുസ്തദന്യേ സർവ്വ അന്ധീഭൂതാഃ|
8 And so Scripture says, "God has given them a spirit of drowsiness--eyes to see nothing with and ears to hear nothing with--even until now."
യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, ഘോരനിദ്രാലുതാഭാവം ദൃഷ്ടിഹീനേ ച ലോചനേ| കർണൗ ശ്രുതിവിഹീനൗ ച പ്രദദൗ തേഭ്യ ഈശ്വരഃ||
9 And David says, "Let their very food become a snare and a trap to them, a stumbling-block and a retribution.
ഏതേസ്മിൻ ദായൂദപി ലിഖിതവാൻ യഥാ, അതോ ഭുക്ത്യാസനം തേഷാമ് ഉന്മാഥവദ് ഭവിഷ്യതി| വാ വംശയന്ത്രവദ് ബാധാ ദണ്ഡവദ് വാ ഭവിഷ്യതി||
10 Let darkness come over their eyes that they may be unable to see, and make Thou their backs continually to stoop."
ഭവിഷ്യന്തി തഥാന്ധാസ്തേ നേത്രൈഃ പശ്യന്തി നോ യഥാ| വേപഥുഃ കടിദേശസ്യ തേഷാം നിത്യം ഭവിഷ്യതി||
11 I ask, however, "Have they stumbled so as to be finally ruined?" No, indeed; but by their lapse salvation has come to the Gentiles in order to arouse the jealousy of the descendants of Israel;
പതനാർഥം തേ സ്ഖലിതവന്ത ഇതി വാചം കിമഹം വദാമി? തന്ന ഭവതു കിന്തു താൻ ഉദ്യോഗിനഃ കർത്തും തേഷാം പതനാദ് ഇതരദേശീയലോകൈഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തം|
12 and if their lapse is the enriching of the world, and their overthrow the enriching of the Gentiles, will not still greater good follow their restoration?
തേഷാം പതനം യദി ജഗതോ ലോകാനാം ലാഭജനകമ് അഭവത് തേഷാം ഹ്രാസോഽപി യദി ഭിന്നദേശിനാം ലാഭജനകോഽഭവത് തർഹി തേഷാം വൃദ്ധിഃ കതി ലാഭജനികാ ഭവിഷ്യതി?
13 But to you Gentiles I say that, since I am an Apostle specially sent to the Gentiles, I take pride in my ministry,
അതോ ഹേ അന്യദേശിനോ യുഷ്മാൻ സമ്ബോധ്യ കഥയാമി നിജാനാം ജ്ഞാതിബന്ധൂനാം മനഃസൂദ്യോഗം ജനയൻ തേഷാം മധ്യേ കിയതാം ലോകാനാം യഥാ പരിത്രാണം സാധയാമി
14 trying whether I can succeed in rousing my own countrymen to jealousy and thus save some of them.
തന്നിമിത്തമ് അന്യദേശിനാം നികടേ പ്രേരിതഃ സൻ അഹം സ്വപദസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാമി|
15 For if their having been cast aside has carried with it the reconciliation of the world, what will their being accepted again be but Life out of death?
തേഷാം നിഗ്രഹേണ യദീശ്വരേണ സഹ ജഗതോ ജനാനാം മേലനം ജാതം തർഹി തേഷാമ് അനുഗൃഹീതത്വം മൃതദേഹേ യഥാ ജീവനലാഭസ്തദ്വത് കിം ന ഭവിഷ്യതി?
16 Now if the firstfruits of the dough are holy, so also is the whole mass; and if the root of a tree is holy, so also are the branches.
അപരം പ്രഥമജാതം ഫലം യദി പവിത്രം ഭവതി തർഹി സർവ്വമേവ ഫലം പവിത്രം ഭവിഷ്യതി; തഥാ മൂലം യദി പവിത്രം ഭവതി തർഹി ശാഖാ അപി തഥൈവ ഭവിഷ്യന്തി|
17 And if some of the branches have been pruned away, and you, although you were but a wild olive, have been grafted in among them and have become a sharer with others in the rich sap of the root of the olive tree,
കിയതീനാം ശാഖാനാം ഛേദനേ കൃതേ ത്വം വന്യജിതവൃക്ഷസ്യ ശാഖാ ഭൂത്വാ യദി തച്ഛാഖാനാം സ്ഥാനേ രോപിതാ സതി ജിതവൃക്ഷീയമൂലസ്യ രസം ഭുംക്ഷേ,
18 beware of glorying over the natural branches. Or if you are so glorying, do not forget that it is not you who uphold the root: the root upholds you.
തർഹി താസാം ഭിന്നശാഖാനാം വിരുദ്ധം മാം ഗർവ്വീഃ; യദി ഗർവ്വസി തർഹി ത്വം മൂലം യന്ന ധാരയസി കിന്തു മൂലം ത്വാം ധാരയതീതി സംസ്മര|
19 "Branches have been lopped off," you will say, "for the sake of my being grafted in."
അപരഞ്ച യദി വദസി മാം രോപയിതും താഃ ശാഖാ വിഭന്നാ അഭവൻ;
20 This is true; yet it was their unbelief that cut them off, and you only stand through your faith.
ഭദ്രമ്, അപ്രത്യയകാരണാത് തേ വിഭിന്നാ ജാതാസ്തഥാ വിശ്വാസകാരണാത് ത്വം രോപിതോ ജാതസ്തസ്മാദ് അഹങ്കാരമ് അകൃത്വാ സസാധ്വസോ ഭവ|
21 Do not be puffed up with pride. Tremble rather--for if God did not spare the natural branches, neither will He spare you.
യത ഈശ്വരോ യദി സ്വാഭാവികീഃ ശാഖാ ന രക്ഷതി തർഹി സാവധാനോ ഭവ ചേത് ത്വാമപി ന സ്ഥാപയതി|
22 Notice therefore God's kindness and God's severity. On those who have fallen His severity has descended, but upon you His kindness has come, provided that you do not cease to respond to that kindness. Otherwise you will be cut off also.
ഇത്യത്രേശ്വരസ്യ യാദൃശീ കൃപാ താദൃശം ഭയാനകത്വമപി ത്വയാ ദൃശ്യതാം; യേ പതിതാസ്താൻ പ്രതി തസ്യ ഭയാനകത്വം ദൃശ്യതാം, ത്വഞ്ച യദി തത്കൃപാശ്രിതസ്തിഷ്ഠസി തർഹി ത്വാം പ്രതി കൃപാ ദ്രക്ഷ്യതേ; നോ ചേത് ത്വമപി തദ്വത് ഛിന്നോ ഭവിഷ്യസി|
23 Moreover, if they turn from their unbelief, they too will be grafted in. For God is powerful enough to graft them in again;
അപരഞ്ച തേ യദ്യപ്രത്യയേ ന തിഷ്ഠന്തി തർഹി പുനരപി രോപയിഷ്യന്തേ യസ്മാത് താൻ പുനരപി രോപയിതുമ് ഇശ്വരസ്യ ശക്തിരാസ്തേ|
24 and if you were cut from that which by nature is a wild olive and contrary to nature were grafted into the good olive tree, how much more certainly will these natural branches be grafted on their own olive tree?
വന്യജിതവൃക്ഷസ്യ ശാഖാ സൻ ത്വം യദി തതശ്ഛിന്നോ രീതിവ്യത്യയേനോത്തമജിതവൃക്ഷേ രോപിതോഽഭവസ്തർഹി തസ്യ വൃക്ഷസ്യ സ്വീയാ യാഃ ശാഖാസ്താഃ കിം പുനഃ സ്വവൃക്ഷേ സംലഗിതും ന ശക്നുവന്തി?
25 For there is a truth, brethren, not revealed hitherto, of which I do not wish to leave you in ignorance, for fear you should attribute superior wisdom to yourselves--the truth, I mean, that partial blindness has fallen upon Israel until the great mass of the Gentiles have come in;
ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മാകമ് ആത്മാഭിമാനോ യന്ന ജായതേ തദർഥം മമേദൃശീ വാഞ്ഛാ ഭവതി യൂയം ഏതന്നിഗൂഢതത്ത്വമ് അജാനന്തോ യന്ന തിഷ്ഠഥ; വസ്തുതോ യാവത്കാലം സമ്പൂർണരൂപേണ ഭിന്നദേശിനാം സംഗ്രഹോ ന ഭവിഷ്യതി താവത്കാലമ് അംശത്വേന ഇസ്രായേലീയലോകാനാമ് അന്ധതാ സ്ഥാസ്യതി;
26 and so all Israel will be saved. As is declared in Scripture, "From Mount Zion a Deliverer will come: He will remove all ungodliness from Jacob;
പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ പരിത്രാസ്യന്തേ; ഏതാദൃശം ലിഖിതമപ്യാസ്തേ, ആഗമിഷ്യതി സീയോനാദ് ഏകോ യസ്ത്രാണദായകഃ| അധർമ്മം യാകുബോ വംശാത് സ തു ദൂരീകരിഷ്യതി|
27 and this shall be My Covenant with them; when I have taken away their sins."
തഥാ ദൂരീകരിഷ്യാമി തേഷാം പാപാന്യഹം യദാ| തദാ തൈരേവ സാർദ്ധം മേ നിയമോഽയം ഭവിഷ്യതി|
28 In relation to the Good News, the Jews are God's enemies for your sakes; but in relation to God's choice they are dearly loved for the sake of their forefathers.
സുസംവാദാത് തേ യുഷ്മാകം വിപക്ഷാ അഭവൻ കിന്ത്വഭിരുചിതത്വാത് തേ പിതൃലോകാനാം കൃതേ പ്രിയപാത്രാണി ഭവന്തി|
29 For God does not repent of His free gifts nor of His call;
യത ഈശ്വരസ്യ ദാനാദ് ആഹ്വാനാഞ്ച പശ്ചാത്താപോ ന ഭവതി|
30 but just as you were formerly disobedient to Him, but now have received mercy at a time when they are disobedient,
അതഏവ പൂർവ്വമ് ഈശ്വരേഽവിശ്വാസിനഃ സന്തോഽപി യൂയം യദ്വത് സമ്പ്രതി തേഷാമ് അവിശ്വാസകാരണാദ് ഈശ്വരസ്യ കൃപാപാത്രാണി ജാതാസ്തദ്വദ്
31 so now they also have been disobedient at a time when you are receiving mercy; so that to them too there may now be mercy.
ഇദാനീം തേഽവിശ്വാസിനഃ സന്തി കിന്തു യുഷ്മാഭി ർലബ്ധകൃപാകാരണാത് തൈരപി കൃപാ ലപ്സ്യതേ|
32 For God has locked up all in the prison of unbelief, that upon all alike He may have mercy. (eleēsē g1653)
ഈശ്വരഃ സർവ്വാൻ പ്രതി കൃപാം പ്രകാശയിതും സർവ്വാൻ അവിശ്വാസിത്വേന ഗണയതി| (eleēsē g1653)
33 Oh, how inexhaustible are God's resources and God's wisdom and God's knowledge! How impossible it is to search into His decrees or trace His footsteps!
അഹോ ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനബുദ്ധിരൂപയോ ർധനയോഃ കീദൃക് പ്രാചുര്യ്യം| തസ്യ രാജശാസനസ്യ തത്ത്വം കീദൃഗ് അപ്രാപ്യം| തസ്യ മാർഗാശ്ച കീദൃഗ് അനുപലക്ഷ്യാഃ|
34 "Who has ever known the mind of the Lord, or shared His counsels?"
പരമേശ്വരസ്യ സങ്കൽപം കോ ജ്ഞാതവാൻ? തസ്യ മന്ത്രീ വാ കോഽഭവത്?
35 "Who has first given God anything, so as to receive payment in return?"
കോ വാ തസ്യോപകാരീ ഭൃത്വാ തത്കൃതേ തേന പ്രത്യുപകർത്തവ്യഃ?
