Romans 11
1 I ask then, Has God cast off His People? No, indeed. Why, I myself am an Israelite, of the posterity of Abraham and of the tribe of Benjamin.
| پس می‌گویم آیا خدا قوم خود را ردکرد؟ حاشا! زیرا که من نیز اسرائیلی ازاولاد ابراهیم از سبط بنیامین هستم. | ۱ |
2 God has not cast off His People whom He knew beforehand. Or are you ignorant of what Scripture says in speaking of Elijah--how he pleaded with God against Israel, saying,
| خدا قوم خود را که از قبل شناخته بود، رد نفرموده است. آیا نمی دانید که کتاب در الیاس چه می‌گوید، چگونه بر اسرائیل از خدا استغاثه می‌کند | ۲ |
3 "Lord, they have put Thy Prophets to death, and have overthrown Thy altars; and, now that I alone remain, they are thirsting for my blood"?
| که «خداوندا انبیای تو را کشته و مذبحهای تو راکنده‌اند و من به تنهایی مانده‌ام و در قصد جان من نیز می‌باشند»؟ | ۳ |
4 But what did God say to him in reply? "I have reserved for Myself 7,000 men who have never bent the knee to Baal."
| لکن وحی بدو چه می‌گوید؟ اینکه «هفت هزار مرد بجهت خود نگاه داشتم که به نزد بعل زانو نزده‌اند». | ۴ |
5 In the same way also at the present time there has come to be a remnant whom God in His grace has selected.
| پس همچنین در زمان حاضر نیز بقیتی بحسب اختیار فیض مانده است. | ۵ |
6 But if it is in His grace that He has selected them, then His choice is no longer determined by human actions. Otherwise grace would be grace no longer.
| و اگر از راه فیض است دیگر از اعمال نیست وگرنه فیض دیگر فیض نیست. اما اگر از اعمال است دیگر از فیض نیست والا عمل دیگر عمل نیست. | ۶ |
7 How then does the matter stand? It stands thus. That which Israel are in earnest pursuit of, they have not obtained; but God's chosen servants have obtained it, and the rest have become hardened.
| پس مقصود چیست؟ اینکه اسرائیل آنچه راکه می‌طلبد نیافته است، لکن برگزیدگان یافتند وباقی ماندگان سختدل گردیدند؛ | ۷ |
8 And so Scripture says, "God has given them a spirit of drowsiness--eyes to see nothing with and ears to hear nothing with--even until now."
| چنانکه مکتوب است که «خدا بدیشان روح خواب‌آلود دادچشمانی که نبیند و گوشهایی که نشنود تا امروز.» | ۸ |
9 And David says, "Let their very food become a snare and a trap to them, a stumbling-block and a retribution.
| و داود می‌گوید که «مائده ایشان برای ایشان تله و دام و سنگ مصادم و عقوبت باد؛ | ۹ |
10 Let darkness come over their eyes that they may be unable to see, and make Thou their backs continually to stoop."
| چشمان ایشان تار شود تا نبینند و پشت ایشان را دائم خم گردان.» | ۱۰ |
11 I ask, however, "Have they stumbled so as to be finally ruined?" No, indeed; but by their lapse salvation has come to the Gentiles in order to arouse the jealousy of the descendants of Israel;
| پس می‌گویم آیا لغزش خوردند تا بیفتند؟ حاشا! بلکه از لغزش ایشان نجات به امت‌ها رسیدتا در ایشان غیرت پدید آورد. | ۱۱ |
12 and if their lapse is the enriching of the world, and their overthrow the enriching of the Gentiles, will not still greater good follow their restoration?
| پس چون لغزش ایشان دولتمندی جهان گردید و نقصان ایشان دولتمندی امت‌ها، به چند مرتبه زیادترپری ایشان خواهد بود. | ۱۲ |
13 But to you Gentiles I say that, since I am an Apostle specially sent to the Gentiles, I take pride in my ministry,
| زیرا به شما‌ای امت هاسخن می‌گویم پس از این‌روی که رسول امت هامی باشم خدمت خود را تمجید می‌نمایم، | ۱۳ |
14 trying whether I can succeed in rousing my own countrymen to jealousy and thus save some of them.
| تاشاید ابنای جنس خود را به غیرت آورم و بعضی از ایشان را برهانم. | ۱۴ |
15 For if their having been cast aside has carried with it the reconciliation of the world, what will their being accepted again be but Life out of death?
| زیرا اگر رد شدن ایشان مصالحت عالم شد، باز‌یافتن ایشان چه خواهدشد؟ جز حیات از مردگان! | ۱۵ |
16 Now if the firstfruits of the dough are holy, so also is the whole mass; and if the root of a tree is holy, so also are the branches.
| و چون نوبر مقدس است، همچنان خمیره و هرگاه ریشه مقدس است، همچنان شاخه‌ها. | ۱۶ |
17 And if some of the branches have been pruned away, and you, although you were but a wild olive, have been grafted in among them and have become a sharer with others in the rich sap of the root of the olive tree,
| و چون بعضی از شاخه‌ها بریده شدند و تو که زیتون بری بودی در آنها پیوند گشتی و در ریشه وچربی زیتون شریک شدی، | ۱۷ |
18 beware of glorying over the natural branches. Or if you are so glorying, do not forget that it is not you who uphold the root: the root upholds you.
| بر شاخه‌ها فخرمکن و اگر فخر کنی تو حامل ریشه نیستی بلکه ریشه حامل تو است. | ۱۸ |
19 "Branches have been lopped off," you will say, "for the sake of my being grafted in."
| پس می‌گویی که «شاخه‌ها بریده شدند تا من پیوند شوم؟» | ۱۹ |
20 This is true; yet it was their unbelief that cut them off, and you only stand through your faith.
| آفرین بجهت بی‌ایمانی بریده شدند و تومحض ایمان پایدار هستی. مغرور مباش بلکه بترس! | ۲۰ |
21 Do not be puffed up with pride. Tremble rather--for if God did not spare the natural branches, neither will He spare you.
| زیرا اگر خدا بر شاخه های طبیعی شفقت نفرمود، بر تو نیز شفقت نخواهد کرد. | ۲۱ |
22 Notice therefore God's kindness and God's severity. On those who have fallen His severity has descended, but upon you His kindness has come, provided that you do not cease to respond to that kindness. Otherwise you will be cut off also.
| پس مهربانی و سختی خدا را ملاحظه نما؛ اماسختی بر آنانی که افتادند، اما مهربانی برتو اگر درمهربانی ثابت باشی والا تو نیز بریده خواهی شد. | ۲۲ |
23 Moreover, if they turn from their unbelief, they too will be grafted in. For God is powerful enough to graft them in again;
| و اگر ایشان نیز در بی‌ایمانی نمانند باز پیوندخواهند شد، زیرا خدا قادر است که ایشان را باردیگر بپیوندد. | ۲۳ |
24 and if you were cut from that which by nature is a wild olive and contrary to nature were grafted into the good olive tree, how much more certainly will these natural branches be grafted on their own olive tree?
| زیرا اگر تو از زیتون طبیعی بری بریده شده، برخلاف طبع به زیتون نیکو پیوندگشتی، به چند مرتبه زیادتر آنانی که طبیعی‌اند درزیتون خویش پیوند خواهند شد. | ۲۴ |
25 For there is a truth, brethren, not revealed hitherto, of which I do not wish to leave you in ignorance, for fear you should attribute superior wisdom to yourselves--the truth, I mean, that partial blindness has fallen upon Israel until the great mass of the Gentiles have come in;
| زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما از این سربی خبر باشید که مبادا خود را دانا انگارید که مادامی که پری امت‌ها درنیاید، سختدلی بربعضی از اسرائیل طاری گشته است. | ۲۵ |
26 and so all Israel will be saved. As is declared in Scripture, "From Mount Zion a Deliverer will come: He will remove all ungodliness from Jacob;
| وهمچنین همگی اسرائیل نجات خواهند یافت، چنانکه مکتوب است که «از صهیون نجات‌دهنده‌ای ظاهر خواهد شد و بی‌دینی را ازیعقوب خواهد برداشت؛ | ۲۶ |
27 and this shall be My Covenant with them; when I have taken away their sins."
| و این است عهد من باایشان در زمانی که گناهانشان را بردارم.» | ۲۷ |
28 In relation to the Good News, the Jews are God's enemies for your sakes; but in relation to God's choice they are dearly loved for the sake of their forefathers.
| نظر به انجیل بجهت شما دشمنان‌اند، لکن نظر به اختیاربه‌خاطر اجداد محبوبند. | ۲۸ |
29 For God does not repent of His free gifts nor of His call;
| زیرا که در نعمتهاودعوت خدا بازگشتن نیست. | ۲۹ |
30 but just as you were formerly disobedient to Him, but now have received mercy at a time when they are disobedient,
| زیرا همچنان‌که شما در سابق مطیع خدا نبودید و الان به‌سبب نافرمانی‌ایشان رحمت یافتید، | ۳۰ |
31 so now they also have been disobedient at a time when you are receiving mercy; so that to them too there may now be mercy.
| همچنین ایشان نیز الان نافرمان شدند تا بجهت رحمتی که بر شما است بر ایشان نیز رحم شود | ۳۱ |
32 For God has locked up all in the prison of unbelief, that upon all alike He may have mercy. (eleēsē g1653)
| زیرا خدا همه رادر نافرمانی بسته است تا بر همه رحم فرماید. (eleēsē g1653) | ۳۲ |
33 Oh, how inexhaustible are God's resources and God's wisdom and God's knowledge! How impossible it is to search into His decrees or trace His footsteps!
| زهی عمق دولتمندی و حکمت و علم خدا! چقدر بعید از غوررسی است احکام او وفوق از کاوش است طریقهای وی! | ۳۳ |
34 "Who has ever known the mind of the Lord, or shared His counsels?"
| زیرا کیست که رای خداوند را دانسته باشد؟ یا که مشیر اوشده؟ | ۳۴ |
35 "Who has first given God anything, so as to receive payment in return?"
| یا که سبقت جسته چیزی بدو داده تا به او باز داده شود؟ | ۳۵ |
