Romans 10
1 Brethren, the longing of my heart, and my prayer to God, on behalf of my countrymen is for their salvation.
Եղբայրնե՛ր, սիրտիս բաղձանքն է, նաեւ Աստուծոյ ուղղած աղերսանքս՝ Իսրայէլի համար, որ անոնք փրկուին:
2 For I bear witness that they possess an enthusiasm for God, but it is an unenlightened enthusiasm.
Որովհետեւ ես անոնց համար կը վկայեմ թէ նախանձախնդրութիւն ունին Աստուծոյ հանդէպ, բայց ո՛չ թէ գիտակցութեամբ:
3 Ignorant of the righteousness which God provides and building their hopes upon a righteousness of their own, they have refused submission to God's righteousness.
Քանի որ՝ անգիտանալով Աստուծոյ արդարութիւնը եւ ջանալով հաստատել իրե՛նց արդարութիւնը՝ անոնք չհպատակեցան Աստուծոյ արդարութեան:
4 For as a means of righteousness Christ is the termination of Law to every believer.
Որովհետեւ Քրիստո՛ս է Օրէնքին վախճանը՝ ամէն հաւատացեալի արդարութեան համար:
5 Moses says that he whose actions conform to the righteousness required by the Law shall live by that righteousness.
Արդարեւ Մովսէս Օրէնքէն եղող արդարութեան մասին կը գրէ. «Այն մարդը որ կը գործադրէ այդ բաները՝ պիտի ապրի անոնցմով»:
6 But the righteousness which is based on faith speaks in a different tone. "Say not in your heart," it declares, "'Who shall ascend to Heaven?'" --that is, to bring Christ down;
Բայց հաւատքէն եղող արդարութիւնը սա՛ կ՚ըսէ. «Մի՛ ըսեր սիրտիդ մէջ. “Ո՞վ պիտի բարձրանայ երկինքը”, (այսինքն՝ Քրիստոսը վար իջեցնելու, )
7 "nor 'Who shall go down into the abyss?'" --that is, to bring Christ up again from the grave. (Abyssos g12)
կամ. “Ո՞վ պիտի իջնէ անդունդը” (այսինքն՝ Քրիստոսը մեռելներէն վեր հանելու)»: (Abyssos g12)
8 But what does it say? "The Message is close to you, in your mouth and in your heart;" that is, the Message which we are publishing about the faith--
Հապա ի՞նչ կ՚ըսէ ան. «Խօսքը մօտ է քեզի, բերանիդ եւ սիրտիդ մէջ է». այսինքն հաւատքին խօսքը՝ որ մենք կը քարոզենք:
9 that if with your mouth you confess Jesus as Lord and in your heart believe that God brought Him back to life, you shall be saved.
Որովհետեւ եթէ բերանովդ Տէր դաւանիս Յիսուսը, ու սիրտիդ մէջ հաւատաս թէ Աստուած մեռելներէն յարուցանեց զայն՝ պիտի փրկուիս.
10 For with the heart men believe and obtain righteousness, and with the mouth they make confession and obtain salvation.
(որովհետեւ սիրտով կը հաւատայ մէկը՝ արդարանալու համար, ու բերանով կը դաւանի՝ փրկուելու համար: )
11 The Scripture says, "No one who believes in Him shall have reason to feel ashamed."
Քանի որ Գիրքը կ՚ըսէ. «Ո՛վ որ անոր հաւատայ՝ ամօթահար պիտի չըլլայ»:
12 Jew and Gentile are on precisely the same footing; for the same Lord is Lord over all, and is infinitely kind to all who call upon Him for deliverance.
Արդարեւ խտրութիւն չկայ Հրեային ու Յոյնին միջեւ, որովհետեւ բոլորին վրայ եղող նոյն Տէրը ճոխութեամբ կը հասնի բոլոր անոնց՝ որ զինք կը կանչեն:
13 For "every one, without exception, who calls on the name of the Lord shall be saved."
Քանի որ “ո՛վ որ Տէրոջ անունը կանչէ՝ պիտի փրկուի”:
14 But how are they to call on One in whom they have not believed? And how are they to believe in One whose voice they have never heard? And how are they to hear without a preacher?
Ուրեմն ի՞նչպէս պիտի կանչեն զայն՝ որուն հաւատացած չեն. կամ ի՞նչպէս պիտի հաւատան անոր՝ որուն մասին լսած չեն. կամ ի՞նչպէս պիտի լսեն՝ առանց քարոզիչի:
15 And how are men to preach unless they have been sent to do so? As it is written, "How beautiful are the feet of those who bring glad tidings of good!"
Կամ ի՞նչպէս պիտի քարոզեն՝ եթէ չղրկուին, ինչպէս գրուած է. «Ի՜նչ գեղեցիկ են ոտքերը անոնց՝ որոնք խաղաղութիւն կ՚աւետեն, բարի բաներ կ՚աւետեն»:
16 But, some will say, they have not all hearkened to the Good News. No, for Isaiah asks, "Lord, who has believed the Message they have heard from us?"
Բայց բոլորը չհնազանդեցան աւետարանին, քանի որ Եսայի կ՚ըսէ. «Տէ՛ր, ո՞վ հաւատաց մեր տուած լուրին»:
17 And this proves that faith comes from a Message heard, and that the Message comes through its having been spoken by Christ.
Ուրեմն հաւատքը կու գայ լսելէն, ու լսելը՝ Աստուծոյ խօսքէն:
18 But, I ask, have they not heard? Yes, indeed: "To the whole world the preachers' voices have sounded forth, and their words to the remotest parts of the earth."
Բայց կ՚ըսեմ. «Միթէ չլսեցի՞ն: Անկասկած. “Անոնց հնչիւնը գնաց ամբո՛ղջ երկիրը, եւ անոնց խօսքը՝ մինչեւ երկրագունդին ծայրերը”»:
19 But again, did Israel fail to understand? Listen to Moses first. He says, "I will fire you with jealousy against a nation which is no nation, and with fury against a nation devoid of understanding."
Բայց կ՚ըսեմ. «Միթէ Իսրայէլ չգիտցա՞ւ»: Նախ Մովսէս կ՚ըսէ. «Ես պիտի գրգռեմ ձեր նախանձը անպիտան ազգով՝՝ մը, պիտի բարկացնեմ ձեզ անխելք ազգով մը»:
20 And Isaiah, with strange boldness, exclaims, "I have been found by those who were not looking for Me, I have revealed Myself to those who were not inquiring of Me."
Բայց Եսայի շատ յանդուգն է, ու կ՚ըսէ. «Ես գտնուեցայ անոնցմէ՝ որոնք չէին փնտռեր զիս, յայտնուեցայ անոնց՝ որոնք չէին հարցներ իմ մասիս»:
21 While as to Israel he says, "All day long I have stretched out My arms to a self-willed and fault-finding people."
Սակայն Իսրայէլի համար կ՚ըսէ. «Ամբողջ օրը երկարեցի իմ ձեռքերս՝ չանսացող եւ հակաճառող ժողովուրդի մը»:
