< Revelation 7 >
1 After this I saw four angels standing at the four corners of the earth, and holding back the four winds of the earth so that no wind should blow over the earth or the sea or upon any tree.
και μετα ταυτα ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης ινα μη πνεη ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μητε επι παν δενδρον
2 And I saw another angel coming from the east and carrying a seal belonging to the ever-living God. He called in a loud voice to the four angels whose work it was to injure the earth and the sea.
και ειδον αλλον αγγελον αναβαντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσαν
3 "Injure neither land nor sea nor trees," he said, "until we have sealed the bondservants of our God upon their foreheads."
λεγων μη αδικησητε την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρις ου σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτων
4 When the sealing was finished, I heard how many were sealed out of the tribes of the descendants of Israel. They were 144,000.
και ηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενων ρμδ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιων ισραηλ
5 Of the tribe of Judah, 12,000 were sealed; Of the tribe of Reuben, 12,000; Of the tribe of Gad, 12,000;
εκ φυλης ιουδα ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβην ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης γαδ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι
6 Of the tribe of Asher, 12,000; Of the tribe of Naphtali, 12,000; Of the tribe of Manasseh, 12,000;
εκ φυλης ασηρ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης νεφθαλειμ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης μανασση ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι
7 Of the tribe of Symeon, 12,000; Of the tribe of Levi, 12,000; Of the tribe of Issachar, 12,000;
εκ φυλης συμεων ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης λευι ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ισασχαρ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι
8 Of the tribe of Zebulun, 12,000; Of the tribe of Joseph, 12,000; Of the tribe of Benjamin, 12,000.
εκ φυλης ζαβουλων ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ιωσηφ ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης βενιαμιν ιβ χιλιαδες εσφραγισμενοι
9 After this I looked, and a vast host appeared which it was impossible for anyone to count, gathered out of every nation and from all tribes and peoples and languages, standing before the throne and before the Lamb, clothed in long white robes, and carrying palm-branches in their hands.
μετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι αυτον ουδεις ηδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτες ενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενοι στολας λευκας και φοινικες εν ταις χερσιν αυτων
10 In loud voices they were exclaiming, "It is to our God who is seated on the throne, and to the Lamb, that we owe our salvation!"
και κραζοντες φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω θεω ημων τω καθημενω επι του θρονου και τω αρνιω
11 All the angels were standing in a circle round the throne and round the Elders and the four living creatures, and they fell on their faces in front of the throne and worshipped God.
και παντες οι αγγελοι εστηκεσαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσον ενωπιον του θρονου επι προσωπον αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
12 "Even so!" they cried: "The blessing and the glory and the wisdom and the thanks and the honor and the power and the might are to be ascribed to our God, until the Ages of the Ages! Even so!" (aiōn )
λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn )
13 Then, addressing me, one of the Elders said, "Who are these people clothed in the long white robes? And where have they come from?"
και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οι περιβεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες εισιν και ποθεν ηλθον
14 "My lord, you know," I replied. "They are those," he said, "who have just passed through the great distress, and have washed their robes and made them white in the blood of the Lamb.
και ειρηκα αυτω κυριε συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν στολας αυτων εν τω αιματι του αρνιου
15 For this reason they stand before the very throne of God, and render Him service, day after day and night after night, in His sanctuary, and He who is sitting upon the throne will shelter them in His tent.
δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι του θρονου σκηνωσει επ αυτους
16 They will never again be hungry or thirsty, and never again will the sun or any scorching heat trouble them.
ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδε μη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα
17 For the Lamb who is in front of the throne will be their Shepherd, and will guide them to watersprings of Life, and God will wipe every tear from their eyes."
οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμανει αυτους και οδηγησει αυτους επι ζωσας πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον απο των οφθαλμων αυτων