< Revelation 6 >
1 And when the Lamb broke one of the seven seals I saw it, and I heard one of the four living creatures say, as if in a voice of thunder, "Come."
അനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ മേഷശാവകേന താസാം സപ്തമുദ്രാണാമ് ഏകാ മുദ്രാ മുക്താ തതസ്തേഷാം ചതുർണാമ് ഏകസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതിവാചകോ മേഘഗർജനതുല്യോ രവോ മയാ ശ്രുതഃ|
2 And I looked and a white horse appeared, and its rider carried a bow; and a victor's wreath was given to him; and he went out conquering and in order to conquer.
തതഃ പരമ് ഏകഃ ശുക്ലാശ്ചോ ദൃഷ്ടഃ, തദാരൂഢോ ജനോ ധനു ർധാരയതി തസ്മൈ ച കിരീടമേകമ് അദായി തതഃ സ പ്രഭവൻ പ്രഭവിഷ്യംശ്ച നിർഗതവാൻ|
3 And when the Lamb broke the second seal, I heard the second living creature say, "Come."
അപരം ദ്വിതീയമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം ദ്വിതീയസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ|
4 And another horse came out--a fiery-red one; and power was given to its rider to take peace from the earth, and to cause men to kill one another; and a great sword was given to him.
തതോ ഽരുണവർണോ ഽപര ഏകോ ഽശ്വോ നിർഗതവാൻ തദാരോഹിണി പൃഥിവീതഃ ശാന്ത്യപഹരണസ്യ ലോകാനാം മധ്യേ പരസ്പരം പ്രതിഘാതോത്പാദനസ്യ ച സാമർഥ്യം സമർപിതമ്, ഏകോ ബൃഹത്ഖങ്ഗോ ഽപി തസ്മാ അദായി|
5 When the Lamb broke the third seal, I heard the third living creature say, "Come." I looked, and a black horse appeared, its rider carrying a balance in his hand.
അപരം തൃതീയമുദ്രായാം തന മോചിതായാം തൃതീയസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ, തതഃ കാലവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ ഹസ്തേ തുലാ തിഷ്ഠതി
6 And I heard what seemed to be a voice speaking in the midst of the four living creatures, and saying, "A quart of wheat for a shilling, and three quarts of barley for a shilling; but do not injure either the oil or the wine."
അനന്തരം പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ മധ്യാദ് വാഗിയം ശ്രുതാ ഗോധൂമാനാമേകഃ സേടകോ മുദ്രാപാദൈകമൂല്യഃ, യവാനാഞ്ച സേടകത്രയം മുദ്രാപാദൈകമൂല്യം തൈലദ്രാക്ഷാരസാശ്ച ത്വയാ മാ ഹിംസിതവ്യാഃ|
7 When the Lamb broke the fourth seal I heard the voice of the fourth living creature say, "Come."
അനന്തരം ചതുർഥമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം ചതുർഥസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ|
8 I looked and a pale-colored horse appeared. Its rider's name was Death, and Hades came close behind him; and authority was given to them over the fourth part of the earth, to kill with the sword or with famine or pestilence or by means of the wild beasts of the earth. (Hadēs )
തതഃ പാണ്ഡുരവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ നാമ മൃത്യുരിതി പരലോകശ്ച തമ് അനുചരതി ഖങ്ഗേന ദുർഭിക്ഷേണ മഹാമാര്യ്യാ വന്യപശുഭിശ്ച ലോകാനാം ബധായ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർഥാംശസ്യാധിപത്യം തസ്മാ അദായി| (Hadēs )
9 When the Lamb broke the fifth seal, I saw at the foot of the altar the souls of those whose lives had been sacrificed because of the word of God and of the testimony which they had given.
അനന്തരം പഞ്ചമമുദ്രായാം തേന മോചിതായാമ് ഈശ്വരവാക്യഹേതോസ്തത്ര സാക്ഷ്യദാനാച്ച ഛേദിതാനാം ലോകാനാം ദേഹിനോ വേദ്യാ അധോ മയാദൃശ്യന്ത|
10 And now in loud voices they cried out, saying, "How long, O Sovereign Lord, the holy One and the true, dost Thou delay judgment and the taking of vengeance upon the inhabitants of the earth for our blood?"
ത ഉച്ചൈരിദം ഗദന്തി, ഹേ പവിത്ര സത്യമയ പ്രഭോ അസ്മാകം രക്തപാതേ പൃഥിവീനിവാസിഭി ർവിവദിതും തസ്യ ഫല ദാതുഞ്ച കതി കാലം വിലമ്ബസേ?
11 And there was given to each of them a long white robe, and they were bidden to wait patiently for a short time longer, until the full number of their fellow bondservants should also complete--namely of their brethren who were soon to be killed just as they had been.
തതസ്തേഷാമ് ഏകൈകസ്മൈ ശുഭ്രഃ പരിച്ഛദോ ഽദായി വാഗിയഞ്ചാകഥ്യത യൂയമൽപകാലമ് അർഥതോ യുഷ്മാകം യേ സഹാദാസാ ഭ്രാതരോ യൂയമിവ ഘാനിഷ്യന്തേ തേഷാം സംഖ്യാ യാവത് സമ്പൂർണതാം ന ഗച്ഛതി താവദ് വിരമത|
12 When the Lamb broke the sixth seal I looked, and there was a great earthquake, and the sun became as dark as sackcloth, and the whole disc of the moon became like blood.
അനന്തരം യദാ സ ഷഷ്ഠമുദ്രാമമോചയത് തദാ മയി നിരീക്ഷമാണേ മഹാൻ ഭൂകമ്പോ ഽഭവത് സൂര്യ്യശ്ച ഉഷ്ട്രലോമജവസ്ത്രവത് കൃഷ്ണവർണശ്ചന്ദ്രമാശ്ച രക്തസങ്കാശോ ഽഭവത്
13 The stars in the sky also fell to the earth, as when a fig-tree, upon being shaken by a gale of wind, casts its unripe figs to the ground.
ഗഗനസ്ഥതാരാശ്ച പ്രബലവായുനാ ചാലിതാദ് ഉഡുമ്ബരവൃക്ഷാത് നിപാതിതാന്യപക്കഫലാനീവ ഭൂതലേ ന്യപതൻ|
14 The sky too passed away, as if a scroll were being rolled up, and every mountain and island was removed from its place.
ആകാശമണ്ഡലഞ്ച സങ്കുച്യമാനഗ്രന്ഥഇവാന്തർധാനമ് അഗമത് ഗിരയ ഉപദ്വീപാശ്ച സർവ്വേ സ്ഥാനാന്തരം ചാലിതാഃ
15 The kings of the earth and the great men, the military chiefs, the wealthy and the powerful--all, whether slaves or free men--hid themselves in the caves and in the rocks of the mountains,
പൃഥിവീസ്ഥാ ഭൂപാലാ മഹാല്ലോകാഃ സഹസ്ത്രപതയോ ധനിനഃ പരാക്രമിണശ്ച ലോകാ ദാസാ മുക്താശ്ച സർവ്വേ ഽപി ഗുഹാസു ഗിരിസ്ഥശൈലേഷു ച സ്വാൻ പ്രാച്ഛാദയൻ|
16 while they called to the mountains and the rocks, saying, "Fall on us and hide us from the presence of Him who sits on the throne and from the anger of the Lamb;
തേ ച ഗിരീൻ ശൈലാംശ്ച വദന്തി യൂയമ് അസ്മദുപരി പതിത്വാ സിംഹാസനോപവിഷ്ടജനസ്യ ദൃഷ്ടിതോ മേഷശാവകസ്യ കോപാച്ചാസ്മാൻ ഗോപായത;
17 for the day of His anger--that great day--has come, and who is able to stand?"
യതസ്തസ്യ ക്രോധസ്യ മഹാദിനമ് ഉപസ്ഥിതം കഃ സ്ഥാതും ശക്നോതി?