Matthew 27
1 When morning came all the High Priests and the Elders of the people consulted together against Jesus to put Him to death;
പ്രഭാതേ ജാതേ പ്രധാനയാജകലോകപ്രാചീനാ യീശും ഹന്തും തത്പ്രതികൂലം മന്ത്രയിത്വാ
2 and binding Him they led Him away and handed Him over to Pilate the Governor.
തം ബദ്വ്വാ നീത്വാ പന്തീയപീലാതാഖ്യാധിപേ സമർപയാമാസുഃ|
3 Then when Judas, who had betrayed Him, saw that He was condemned, smitten with remorse he brought back the thirty shekels to the High Priests and Elders
തതോ യീശോഃ പരകരേവ്വർപയിതാ യിഹൂദാസ്തത്പ്രാണാദണ്ഡാജ്ഞാം വിദിത്വാ സന്തപ്തമനാഃ പ്രധാനയാജകലോകപ്രാചീനാനാം സമക്ഷം താസ്ത്രീംശന്മുദ്രാഃ പ്രതിദായാവാദീത്,
4 and said, "I have sinned, in betraying to death one who is innocent." "What does that matter to us?" they replied; it is your business."
ഏതന്നിരാഗോനരപ്രാണപരകരാർപണാത് കലുഷം കൃതവാനഹം| തദാ ത ഉദിതവന്തഃ, തേനാസ്മാകം കിം? ത്വയാ തദ് ബുധ്യതാമ്|
5 Flinging the shekels into the Sanctuary he left the place, and went and hanged himself.
തതോ യിഹൂദാ മന്ദിരമധ്യേ താ മുദ്രാ നിക്ഷിപ്യ പ്രസ്ഥിതവാൻ ഇത്വാ ച സ്വയമാത്മാനമുദ്ബബന്ധ|
6 When the High Priests had gathered up the money they said, "It is illegal to put it into the Treasury, because it is the price of blood."
പശ്ചാത് പ്രധാനയാജകാസ്താ മുദ്രാ ആദായ കഥിതവന്തഃ, ഏതാ മുദ്രാഃ ശോണിതമൂല്യം തസ്മാദ് ഭാണ്ഡാഗാരേ ന നിധാതവ്യാഃ|
7 So after consulting together they spent the money in the purchase of the Potter's Field as a burial place for people not belonging to the city;
അനന്തരം തേ മന്ത്രയിത്വാ വിദേശിനാം ശ്മശാനസ്ഥാനായ താഭിഃ കുലാലസ്യ ക്ഷേത്രമക്രീണൻ|
8 for which reason that piece of ground received the name, which it still bears, of 'the Field of Blood.'
അതോഽദ്യാപി തത്സ്ഥാനം രക്തക്ഷേത്രം വദന്തി|
9 Then were fulfilled the words spoken by the Prophet Jeremiah, "And I took the thirty shekels, the price of the prized one on whom Israelites had set a price,
ഇത്ഥം സതി ഇസ്രായേലീയസന്താനൈ ര്യസ്യ മൂല്യം നിരുപിതം, തസ്യ ത്രിംശന്മുദ്രാമാനം മൂല്യം
10 and gave them for the potter's field, as the Lord directed me."
മാം പ്രതി പരമേശ്വരസ്യാദേശാത് തേഭ്യ ആദീയത, തേന ച കുലാലസ്യ ക്ഷേത്രം ക്രീതമിതി യദ്വചനം യിരിമിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം തത് തദാസിധ്യത്|
11 Meanwhile Jesus was brought before the Governor, and the latter put the question, "Are you the King of the Jews?" "I am their King," He answered.
അനന്തരം യീശൗ തദധിപതേഃ സമ്മുഖ ഉപതിഷ്ഠതി സ തം പപ്രച്ഛ, ത്വം കിം യിഹൂദീയാനാം രാജാ? തദാ യീശുസ്തമവദത്, ത്വം സത്യമുക്തവാൻ|
12 When however the High Priests and the Elders kept bringing their charges against Him, He said not a word in reply.
കിന്തു പ്രധാനയാജകപ്രാചീനൈരഭിയുക്തേന തേന കിമപി ന പ്രത്യവാദി|
13 "Do you not hear," asked Pilate, "what a mass of evidence they are bringing against you?"
തതഃ പീലാതേന സ ഉദിതഃ, ഇമേ ത്വത്പ്രതികൂലതഃ കതി കതി സാക്ഷ്യം ദദതി, തത് ത്വം ന ശൃണോഷി?
14 But He made no reply to a single accusation, so that the Governor was greatly astonished.
തഥാപി സ തേഷാമേകസ്യാപി വചസ ഉത്തരം നോദിതവാൻ; തേന സോഽധിപതി ർമഹാചിത്രം വിദാമാസ|
15 "Now it was the Governor's custom at the Festival to release some one prisoner, whomsoever the populace desired;
അന്യച്ച തന്മഹകാലേഽധിപതേരേതാദൃശീ രാതിരാസീത്, പ്രജാ യം കഞ്ചന ബന്ധിനം യാചന്തേ, തമേവ സ മോചയതീതി|
16 and at this time they had a notorious prisoner called Barabbas.
തദാനീം ബരബ്ബാനാമാ കശ്ചിത് ഖ്യാതബന്ധ്യാസീത്|
17 So when they were now assembled Pilate appealed to them. "Whom shall I release to you," he said, "Barabbas, or Jesus the so-called Christ?"
തതഃ പീലാതസ്തത്ര മിലിതാൻ ലോകാൻ അപൃച്ഛത്, ഏഷ ബരബ്ബാ ബന്ധീ ഖ്രീഷ്ടവിഖ്യാതോ യീശുശ്ചൈതയോഃ കം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാകം കിമീപ്സിതം?
18 For he knew that it was from envious hatred that Jesus had been brought before him.
തൈരീർഷ്യയാ സ സമർപിത ഇതി സ ജ്ഞാതവാൻ|
19 While he was sitting on the tribunal a message came to him from his wife. "Have nothing to do with that innocent man," she said, "for during the night I have suffered terribly in a dream through him."
അപരം വിചാരാസനോപവേശനകാലേ പീലാതസ്യ പത്നീ ഭൃത്യം പ്രഹിത്യ തസ്മൈ കഥയാമാസ, തം ധാർമ്മികമനുജം പ്രതി ത്വയാ കിമപി ന കർത്തവ്യം; യസ്മാത് തത്കൃതേഽദ്യാഹം സ്വപ്നേ പ്രഭൂതകഷ്ടമലഭേ|
20 The High Priests, however, and the Elders urged the crowd to ask for Barabbas and to demand the death of Jesus.
അനന്തരം പ്രധാനയാജകപ്രാചീനാ ബരബ്ബാം യാചിത്വാദാതും യീശുഞ്ച ഹന്തും സകലലോകാൻ പ്രാവർത്തയൻ|
21 So when the Governor a second time asked them, "Which of the two shall I release to you?" --they cried, "Barabbas!"
തതോഽധിപതിസ്താൻ പൃഷ്ടവാൻ, ഏതയോഃ കമഹം മോചയിഷ്യാമി? യുഷ്മാകം കേച്ഛാ? തേ പ്രോചു ർബരബ്ബാം|
22 "What then," said Pilate, "shall I do with Jesus, the so-called Christ?" With one voice they shouted, "Let him be crucified!"
തദാ പീലാതഃ പപ്രച്ഛ, തർഹി യം ഖ്രീഷ്ടം വദന്തി, തം യീശും കിം കരിഷ്യാമി? സർവ്വേ കഥയാമാസുഃ, സ ക്രുശേന വിധ്യതാം|
23 "Why, what crime has he committed?" asked Pilate. But they kept on furiously shouting, "Let him be crucified!"
തതോഽധിപതിരവാദീത്, കുതഃ? കിം തേനാപരാദ്ധം? കിന്തു തേ പുനരുചൈ ർജഗദുഃ, സ ക്രുശേന വിധ്യതാം|
24 So when he saw that he could gain nothing, but that on the contrary there was a riot threatening, he called for water and washed his hands in sight of them all, saying, "I am not responsible for this murder: you must answer for it."
തദാ നിജവാക്യമഗ്രാഹ്യമഭൂത്, കലഹശ്ചാപ്യഭൂത്, പീലാത ഇതി വിലോക്യ ലോകാനാം സമക്ഷം തോയമാദായ കരൗ പ്രക്ഷാല്യാവോചത്, ഏതസ്യ ധാർമ്മികമനുഷ്യസ്യ ശോണിതപാതേ നിർദോഷോഽഹം, യുഷ്മാഭിരേവ തദ് ബുധ്യതാം|
25 "His blood," replied all the people, "be on us and on our children!"
തദാ സർവ്വാഃ പ്രജാഃ പ്രത്യവോചൻ, തസ്യ ശോണിതപാതാപരാധോഽസ്മാകമ് അസ്മത്സന്താനാനാഞ്ചോപരി ഭവതു|
26 Then he released Barabbas to them, but Jesus he ordered to be scourged, and gave Him up to be crucified.
തതഃ സ തേഷാം സമീപേ ബരബ്ബാം മോചയാമാസ യീശുന്തു കഷാഭിരാഹത്യ ക്രുശേന വേധിതും സമർപയാമാസ|
27 Then the Governor's soldiers took Jesus into the Praetorium, and called together the whole battalion to make sport of Him.
അനന്തരമ് അധിപതേഃ സേനാ അധിപതേ ർഗൃഹം യീശുമാനീയ തസ്യ സമീപേ സേനാസമൂഹം സംജഗൃഹുഃ|
28 Stripping off His garments, they put on Him a general's short crimson cloak.
തതസ്തേ തസ്യ വസനം മോചയിത്വാ കൃഷ്ണലോഹിതവർണവസനം പരിധാപയാമാസുഃ
29 They twisted a wreath of thorny twigs and put it on His head, and they put a sceptre of cane in His right hand, and kneeling to Him they shouted in mockery, "Long live the King of the Jews!"
കണ്ടകാനാം മുകുടം നിർമ്മായ തച്ഛിരസി ദദുഃ, തസ്യ ദക്ഷിണകരേ വേത്രമേകം ദത്ത്വാ തസ്യ സമ്മുഖേ ജാനൂനി പാതയിത്വാ, ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ, തുഭ്യം നമ ഇത്യുക്ത്വാ തം തിരശ്ചക്രുഃ,
30 Then they spat upon Him, and taking the cane they repeatedly struck Him on the head with it.
തതസ്തസ്യ ഗാത്രേ നിഷ്ഠീവം ദത്വാ തേന വേത്രേണ ശിര ആജഘ്നുഃ|
31 At last, having finished their sport, they took off the cloak, clothed Him again in His own garments, and led Him away for crucifixion.
ഇത്ഥം തം തിരസ്കൃത്യ തദ് വസനം മോചയിത്വാ പുനർനിജവസനം പരിധാപയാഞ്ചക്രുഃ, തം ക്രുശേന വേധിതും നീതവന്തഃ|
32 Going out they met a Cyrenaean named Simon; whom they compelled to carry His cross,
പശ്ചാത്തേ ബഹിർഭൂയ കുരീണീയം ശിമോന്നാമകമേകം വിലോക്യ ക്രുശം വോഢും തമാദദിരേ|
33 and so they came to a place called Golgotha, which means 'Skull-ground.'
അനന്തരം ഗുൽഗൽതാമ് അർഥാത് ശിരസ്കപാലനാമകസ്ഥാനമു പസ്ഥായ തേ യീശവേ പിത്തമിശ്രിതാമ്ലരസം പാതും ദദുഃ,
34 Here they gave Him a mixture of wine and gall to drink, but having tasted it He refused to drink it.
കിന്തു സ തമാസ്വാദ്യ ന പപൗ|
35 After crucifying Him, they divided His garments among them by lot,
തദാനീം തേ തം ക്രുശേന സംവിധ്യ തസ്യ വസനാനി ഗുടികാപാതേന വിഭജ്യ ജഗൃഹുഃ, തസ്മാത്, വിഭജന്തേഽധരീയം മേ തേ മനുഷ്യാഃ പരസ്പരം| മദുത്തരീയവസ്ത്രാർഥം ഗുടികാം പാതയന്തി ച|| യദേതദ്വചനം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തമാസീത്, തദാ തദ് അസിധ്യത്,
36 and sat down there on guard.
പശ്ചാത് തേ തത്രോപവിശ്യ തദ്രക്ഷണകർവ്വണി നിയുക്താസ്തസ്ഥുഃ|
37 Over His head they placed a written statement of the charge against Him: THIS IS JESUS THE KING OF THE JEWS.
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജാ യീശുരിത്യപവാദലിപിപത്രം തച്ഛിരസ ഊർദ്വ്വേ യോജയാമാസുഃ|
38 At the same time two robbers were crucified with Him, one at His right hand and the other at His left.
തതസ്തസ്യ വാമേ ദക്ഷിണേ ച ദ്വൗ ചൈരൗ തേന സാകം ക്രുശേന വിവിധുഃ|
39 And the passers-by reviled Him. They shook their heads at Him
തദാ പാന്ഥാ നിജശിരോ ലാഡയിത്വാ തം നിന്ദന്തോ ജഗദുഃ,
40 and said, "You who would pull down the Sanctuary and build a new one within three days, save yourself. If you are God's Son, come down from the cross."
ഹേ ഈശ്വരമന്ദിരഭഞ്ജക ദിനത്രയേ തന്നിർമ്മാതഃ സ്വം രക്ഷ, ചേത്ത്വമീശ്വരസുതസ്തർഹി ക്രുശാദവരോഹ|
41 In like manner the High Priests also, together with the Scribes and the Elders, taunted Him.
പ്രധാനയാജകാധ്യാപകപ്രാചീനാശ്ച തഥാ തിരസ്കൃത്യ ജഗദുഃ,
42 "He saved others," they said, "himself he cannot save! He is the King of Israel! Let him now come down from the cross, and we will believe in him.
സോഽന്യജനാനാവത്, കിന്തു സ്വമവിതും ന ശക്നോതി| യദീസ്രായേലോ രാജാ ഭവേത്, തർഹീദാനീമേവ ക്രുശാദവരോഹതു, തേന തം വയം പ്രത്യേഷ്യാമഃ|
43 His trust is in God: let God deliver him now, if He will have him; for he said, 'I am God's Son.'"
സ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകരോത്, യദീശ്വരസ്തസ്മിൻ സന്തുഷ്ടസ്തർഹീദാനീമേവ തമവേത്, യതഃ സ ഉക്തവാൻ അഹമീശ്വരസുതഃ|
44 Insults of the same kind were heaped on Him even by the robbers who were being crucified with Him.
യൗ സ്തേനൗ സാകം തേന ക്രുശേന വിദ്ധൗ തൗ തദ്വദേവ തം നിനിന്ദതുഃ|
45 Now from noon until three o'clock in the afternoon there was darkness over the whole land;
തദാ ദ്വിതീയയാമാത് തൃതീയയാമം യാവത് സർവ്വദേശേ തമിരം ബഭൂവ,
46 but about three o'clock Jesus cried out in a loud voice, "Eli, Eli, lama sabachthani?" that is to say, "My God, My God, why hast Thou forsaken me?"
തൃതീയയാമേ "ഏലീ ഏലീ ലാമാ ശിവക്തനീ", അർഥാത് മദീശ്വര മദീശ്വര കുതോ മാമത്യാക്ഷീഃ? യീശുരുച്ചൈരിതി ജഗാദ|
47 "The man is calling for Elijah," said some of the bystanders.
തദാ തത്ര സ്ഥിതാഃ കേചിത് തത് ശ്രുത്വാ ബഭാഷിരേ, അയമ് ഏലിയമാഹൂയതി|
48 One of them ran forthwith, and filling a sponge with sour wine put it on the end of a cane and offered it Him to drink;
തേഷാം മധ്യാദ് ഏകഃ ശീഘ്രം ഗത്വാ സ്പഞ്ജം ഗൃഹീത്വാ തത്രാമ്ലരസം ദത്ത്വാ നലേന പാതും തസ്മൈ ദദൗ|
49 while the rest said, "Let us see whether Elijah is coming to deliver him."
ഇതരേഽകഥയൻ തിഷ്ഠത, തം രക്ഷിതുമ് ഏലിയ ആയാതി നവേതി പശ്യാമഃ|
50 But Jesus uttered another loud cry and then yielded up His spirit.
യീശുഃ പുനരുചൈരാഹൂയ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
51 Immediately the curtain of the Sanctuary was torn in two from top to bottom: the earth quaked; the rocks split;
തതോ മന്ദിരസ്യ വിച്ഛേദവസനമ് ഊർദ്വ്വാദധോ യാവത് ഛിദ്യമാനം ദ്വിധാഭവത്,
52 the tombs opened; and many of God's people who were asleep in death awoke.
ഭൂമിശ്ചകമ്പേ ഭൂധരോവ്യദീര്യ്യത ച| ശ്മശാനേ മുക്തേ ഭൂരിപുണ്യവതാം സുപ്തദേഹാ ഉദതിഷ്ഠൻ,
53 And coming out of their tombs after Christ's resurrection they entered the holy city and showed themselves to many.
ശ്മശാനാദ് വഹിർഭൂയ തദുത്ഥാനാത് പരം പുണ്യപുരം ഗത്വാ ബഹുജനാൻ ദർശയാമാസുഃ|
54 As for the Captain and the soldiers who were with Him keeping guard over Jesus, when they witnessed the earthquake and the other occurrences they were filled with terror, and exclaimed, "Assuredly he was God's Son."
യീശുരക്ഷണായ നിയുക്തഃ ശതസേനാപതിസ്തത്സങ്ഗിനശ്ച താദൃശീം ഭൂകമ്പാദിഘടനാം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതാ അവദൻ, ഏഷ ഈശ്വരപുത്രോ ഭവതി|
55 And there were a number of women there looking on from a distance, who had followed Jesus from Galilee ministering to His necessities;
യാ ബഹുയോഷിതോ യീശും സേവമാനാ ഗാലീലസ്തത്പശ്ചാദാഗതാസ്താസാം മധ്യേ
56 among them being Mary of Magdala, Mary the mother of James and Joses, and the mother of the sons of Zabdi.
മഗ്ദലീനീ മരിയമ് യാകൂബ്യോശ്യോ ർമാതാ യാ മരിയമ് സിബദിയപുത്രയോ ർമാതാ ച യോഷിത ഏതാ ദൂരേ തിഷ്ഠന്ത്യോ ദദൃശുഃ|
57 Towards sunset there came a wealthy inhabitant of Arimathaea, named Joseph, who himself also had become a disciple of Jesus.
സന്ധ്യായാം സത്യമ് അരിമഥിയാനഗരസ്യ യൂഷഫ്നാമാ ധനീ മനുജോ യീശോഃ ശിഷ്യത്വാത്
58 He went to Pilate and begged to have the body of Jesus, and Pilate ordered it to be given to him.
പീലാതസ്യ സമീപം ഗത്വാ യീശോഃ കായം യയാചേ, തേന പീലാതഃ കായം ദാതുമ് ആദിദേശ|
59 So Joseph took the body and wrapped it in a clean sheet of fine linen.
യൂഷഫ് തത്കായം നീത്വാ ശുചിവസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ
60 He then laid it in his own new tomb which he had hewn in the solid rock, and after rolling a great stone against the door of the tomb he went home.
സ്വാർഥം ശൈലേ യത് ശ്മശാനം ചഖാന, തന്മധ്യേ തത്കായം നിധായ തസ്യ ദ്വാരി വൃഹത്പാഷാണം ദദൗ|
61 Mary of Magdala and the other Mary were both present there, sitting opposite to the sepulchre.
കിന്തു മഗ്ദലീനീ മരിയമ് അന്യമരിയമ് ഏതേ സ്ത്രിയൗ തത്ര ശ്മശാനസമ്മുഖ ഉപവിവിശതുഃ|
62 On the next day, the day after the Preparation, the High Priests and the Pharisees came in a body to Pilate.
തദനന്തരം നിസ്താരോത്സവസ്യായോജനദിനാത് പരേഽഹനി പ്രധാനയാജകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച മിലിത്വാ പീലാതമുപാഗത്യാകഥയൻ,
63 "Sir," they said, "we recollect that during his lifetime that impostor pretended that after two days he was to rise to life again.
ഹേ മഹേച്ഛ സ പ്രതാരകോ ജീവന അകഥയത്, ദിനത്രയാത് പരം ശ്മശാനാദുത്ഥാസ്യാമി തദ്വാക്യം സ്മരാമോ വയം;
64 So give orders for the sepulchre to be securely guarded till the third day, for fear his disciples should come by night and steal the body, and then tell the people that he has come back to life; and so the last imposture will be more serious than the first."
തസ്മാത് തൃതീയദിനം യാവത് തത് ശ്മശാനം രക്ഷിതുമാദിശതു, നോചേത് തച്ഛിഷ്യാ യാമിന്യാമാഗത്യ തം ഹൃത്വാ ലോകാൻ വദിഷ്യന്തി, സ ശ്മശാനാദുദതിഷ്ഠത്, തഥാ സതി പ്രഥമഭ്രാന്തേഃ ശേഷീയഭ്രാന്തി ർമഹതീ ഭവിഷ്യതി|
65 "You can have a guard," said Pilate: "go and make all safe, as best you can."
തദാ പീലാത അവാദീത്, യുഷ്മാകം സമീപേ രക്ഷിഗണ ആസ്തേ, യൂയം ഗത്വാ യഥാ സാധ്യം രക്ഷയത|
66 So they went and made the sepulchre secure, sealing the stone besides setting the guard.
തതസ്തേ ഗത്വാ തദ്ദൂരപാഷാണം മുദ്രാങ്കിതം കൃത്വാ രക്ഷിഗണം നിയോജ്യ ശ്മശാനം രക്ഷയാമാസുഃ|
