Matthew 22
1 Again Jesus spoke to them in figurative language.
அநந்தரம்’ யீஸு²: புநரபி த்³ரு’ஷ்டாந்தேந தாந் அவாதீ³த்,
2 "The Kingdom of the Heavens," He said, "may be compared to a king who celebrated the marriage of his son,
ஸ்வர்கீ³யராஜ்யம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ஸ்ய ந்ரு’பதே: ஸமம்’, யோ நிஜ புத்ரம்’ விவாஹயந் ஸர்வ்வாந் நிமந்த்ரிதாந் ஆநேதும்’ தா³ஸேயாந் ப்ரஹிதவாந்,
3 and sent his servants to call the invited guests to the wedding, but they were unwilling to come.
கிந்து தே ஸமாக³ந்தும்’ நேஷ்டவந்த: |
4 "Again he sent other servants with a message to those who were invited. "'My breakfast is now ready," he said, 'my bullocks and fat cattle are killed, and every preparation is made: come to the wedding.'
ததோ ராஜா புநரபி தா³ஸாநந்யாந் இத்யுக்த்வா ப்ரேஷயாமாஸ, நிமந்த்ரிதாந் வத³த, பஸ்²யத, மம பே⁴ஜ்யமாஸாதி³தமாஸ்தே, நிஜவ்டஷாதி³புஷ்டஜந்தூந் மாரயித்வா ஸர்வ்வம்’ கா²த்³யத்³ரவ்யமாஸாதி³தவாந், யூயம்’ விவாஹமாக³ச்ச²த|
5 "They however gave no heed, but went, one to his home in the country, another to his business;
தத²பி தே துச்சீ²க்ரு’த்ய கேசித் நிஜக்ஷேத்ரம்’ கேசித்³ வாணிஜ்யம்’ ப்ரதி ஸ்வஸ்வமார்கே³ண சலிதவந்த: |
6 and the rest seized the king's servants, maltreated them, and murdered them.
அந்யே லோகாஸ்தஸ்ய தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா தௌ³ராத்ம்யம்’ வ்யவஹ்ரு’த்ய தாநவதி⁴ஷு: |
7 So the king's anger was stirred, and he sent his troops and destroyed those murderers and burnt their city.
அநந்தரம்’ ஸ ந்ரு’பதிஸ்தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா க்ருத்⁴யந் ஸைந்யாநி ப்ரஹித்ய தாந் கா⁴தகாந் ஹத்வா தேஷாம்’ நக³ரம்’ தா³ஹயாமாஸ|
8 Then he said to his servants, "'The wedding banquet is ready, but those who were invited were unworthy of it.
தத: ஸ நிஜதா³ஸேயாந் ப³பா⁴ஷே, விவாஹீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாதி³தமாஸ்தே, கிந்து நிமந்த்ரிதா ஜநா அயோக்³யா: |
9 Go out therefore to the crossroads, and everybody you meet invite to the wedding.'
தஸ்மாத்³ யூயம்’ ராஜமார்க³ம்’ க³த்வா யாவதோ மநுஜாந் பஸ்²யத, தாவதஏவ விவாஹீயபோ⁴ஜ்யாய நிமந்த்ரயத|
10 "So they went out into the roads and gathered together all they could find, both bad and good, and the banqueting hall was filled with guests.
ததா³ தே தா³ஸேயா ராஜமார்க³ம்’ க³த்வா ப⁴த்³ராந் அப⁴த்³ராந் வா யாவதோ ஜநாந் த³த்³ரு’ஸு²: , தாவதஏவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்யாநயந்; ததோ(அ)ப்⁴யாக³தமநுஜை ர்விவாஹக்³ரு’ஹம் அபூர்ய்யத|
11 "Now the king came in to see the guests; and among them he discovered one who was not wearing a wedding-robe.
ததா³நீம்’ ஸ ராஜா ஸர்வ்வாநப்⁴யாக³தாந் த்³ரஷ்டும் அப்⁴யந்தரமாக³தவாந்; ததா³ தத்ர விவாஹீயவஸநஹீநமேகம்’ ஜநம்’ வீக்ஷ்ய தம்’ ஜகா³த்³,
12 "'My friend,' he said, 'how is it that you came in here without a wedding robe?'
ஹே மித்ர, த்வம்’ விவாஹீயவஸநம்’ விநா கத²மத்ர ப்ரவிஷ்டவாந்? தேந ஸ நிருத்தரோ ப³பூ⁴வ|
13 "The man stood speechless. Then the king said to the servants, "'Bind him hand and foot and fling him into the darkness outside: there will be the weeping aloud and the gnashing of teeth.'
ததா³ ராஜா நிஜாநுசராந் அவத³த், ஏதஸ்ய கரசரணாந் ப³த்³தா⁴ யத்ர ரோத³நம்’ த³ந்தைர்த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச ப⁴வதி, தத்ர வஹிர்பூ⁴ததமிஸ்ரே தம்’ நிக்ஷிபத|
14 "For there are many called, but few chosen."
இத்த²ம்’ ப³ஹவ ஆஹூதா அல்பே மநோபி⁴மதா: |
15 Then the Pharisees went and consulted together how they might entrap Him in His conversation.
அநந்தரம்’ பி²ரூஸி²ந: ப்ரக³த்ய யதா² ஸம்’லாபேந தம் உந்மாதே² பாதயேயுஸ்ததா² மந்த்ரயித்வா
16 So they sent to Him their disciples together with the Herodians; who said, "Teacher, we know that you are truthful and that you faithfully teach God's truth; and that no fear of man misleads you, for you are not biased by men's wealth or rank.
ஹேரோதீ³யமநுஜை: ஸாகம்’ நிஜஸி²ஷ்யக³ணேந தம்’ ப்ரதி கத²யாமாஸு: , ஹே கு³ரோ, ப⁴வாந் ஸத்ய: ஸத்யமீஸ்²வரீயமார்க³முபதி³ஸ²தி, கமபி மாநுஷம்’ நாநுருத்⁴யதே, கமபி நாபேக்ஷதே ச, தத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
17 Give us your judgement therefore: is it allowable for us to pay a poll-tax to Caesar, or not?"
அத: கைஸரபூ⁴பாய கரோ(அ)ஸ்மாகம்’ தா³தவ்யோ ந வா? அத்ர ப⁴வதா கிம்’ பு³த்⁴யதே? தத்³ அஸ்மாந் வத³து|
18 Perceiving their wickedness, Jesus replied, "Why are you hypocrites trying to ensnare me?
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ க²லதாம்’ விஜ்ஞாய கதி²தவாந், ரே கபடிந: யுயம்’ குதோ மாம்’ பரிக்ஷத்⁴வே?
19 Show me the tribute coin." And they brought Him a shilling.
தத்கரதா³நஸ்ய முத்³ராம்’ மாம்’ த³ர்ஸ²யத| ததா³நீம்’ தைஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ முத்³ராசதுர்த²பா⁴க³ ஆநீதே
20 "Whose likeness and inscription," He asked, "is this?"
ஸ தாந் பப்ரச்ச², அத்ர கஸ்யேயம்’ மூர்த்தி ர்நாம சாஸ்தே? தே ஜக³து³: , கைஸரபூ⁴பஸ்ய|
21 "Caesar's," they replied. "Pay therefore," He rejoined, "what is Caesar's to Caesar; and what is God's to God."
தத: ஸ உக்தவாந, கைஸரஸ்ய யத் தத் கைஸராய த³த்த, ஈஸ்²வரஸ்ய யத் தத்³ ஈஸ்²வராய த³த்த|
22 They heard this, and were astonished; then left Him, and went their way.
இதி வாக்யம்’ நிஸ²ம்ய தே விஸ்மயம்’ விஜ்ஞாய தம்’ விஹாய சலிதவந்த: |
23 On the same day a party of Sadducees came to Him, contending that there is no resurrection. And they put this case to Him.
தஸ்மிந்நஹநி ஸிதூ³கிநோ(அ)ர்தா²த் ஸ்²மஸா²நாத் நோத்தா²ஸ்யந்தீதி வாக்யம்’ யே வத³ந்தி, தே யீஸே²ரந்திகம் ஆக³த்ய பப்ரச்சு²: ,
24 "Teacher," they said, "Moses enjoined, 'If a man die childless, his brother shall marry his widow, and raise up a family for him.'
ஹே கு³ரோ, கஸ்²சிந்மநுஜஸ்²சேத் நி: ஸந்தாந: ஸந் ப்ராணாந் த்யஜதி, தர்ஹி தஸ்ய ப்⁴ராதா தஸ்ய ஜாயாம்’ வ்யுஹ்ய ப்⁴ராது: ஸந்தாநம் உத்பாத³யிஷ்யதீதி மூஸா ஆதி³ஷ்டவாந்|
25 Now we had among us seven brothers. The eldest of them married, but died childless, leaving his wife to his brother.
கிந்த்வஸ்மாகமத்ர கே(அ)பி ஜநா: ஸப்தஸஹோத³ரா ஆஸந், தேஷாம்’ ஜ்யேஷ்ட² ஏகாம்’ கந்யாம்’ வ்யவஹாத், அபரம்’ ப்ராணத்யாக³காலே ஸ்வயம்’ நி: ஸந்தாந: ஸந் தாம்’ ஸ்த்ரியம்’ ஸ்வப்⁴ராதரி ஸமர்பிதவாந்,
26 So also did the second and the third, down to the seventh,
ததோ த்³விதீயாதி³ஸப்தமாந்தாஸ்²ச ததை²வ சக்ரு: |
27 till the woman also died, after surviving them all.
ஸே²ஷே ஸாபீ நாரீ மமார|
28 At the Resurrection, therefore, whose wife of the seven will she be? for they all married her."
ம்ரு’தாநாம் உத்தா²நஸமயே தேஷாம்’ ஸப்தாநாம்’ மத்⁴யே ஸா நாரீ கஸ்ய பா⁴ர்ய்யா ப⁴விஷ்யதி? யஸ்மாத் ஸர்வ்வஏவ தாம்’ வ்யவஹந்|
29 The reply of Jesus was, "You are in error, through ignorance of the Scriptures and of the power of God.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், யூயம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகம் ஈஸ்²வரீயாம்’ ஸ²க்திஞ்ச ந விஜ்ஞாய ப்⁴ராந்திமந்த: |
30 For in the Resurrection, men neither marry nor are women given in marriage, but they are like angels in Heaven.
உத்தா²நப்ராப்தா லோகா ந விவஹந்தி, ந ச வாசா தீ³யந்தே, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸ்வர்க³ஸ்த²தூ³தாநாம்’ ஸத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்தி|
31 But as to the Resurrection of the dead, have you never read what God says to you,
அபரம்’ ம்ரு’தாநாமுத்தா²நமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதீயமீஸ்²வரோக்தி: ,
32 'I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob'? He is not the God of dead, but of living men."
"அஹமிப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ ஈஸ்²வர" இதி கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாபாடி²? கிந்த்வீஸ்²வரோ ஜீவதாம் ஈஸ்²வர: , ஸ ம்ரு’தாநாமீஸ்²வரோ நஹி|
33 All the crowd heard this, and were filled with amazement at His teaching.
இதி ஸ்²ருத்வா ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்யோபதே³ஸா²த்³ விஸ்மயம்’ க³தா: |
34 Now the Pharisees came up when they heard that He had silenced the Sadducees,
அநந்தரம்’ ஸிதூ³கிநாம் நிருத்தரத்வவார்தாம்’ நிஸ²ம்ய பி²ரூஸி²ந ஏகத்ர மிலிதவந்த: ,
35 and one of them, an expounder of the Law, asked Him as a test question,
தேஷாமேகோ வ்யவஸ்தா²பகோ யீஸு²ம்’ பரீக்ஷிதும்’ பபச்ச²,
36 "Teacher, which is the greatest Commandment in the Law?"
ஹே கு³ரோ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரமத்⁴யே காஜ்ஞா ஸ்²ரேஷ்டா²?
37 "'Thou shalt love the Lord thy God,'" He answered, "'with thy whole heart, thy whole soul, thy whole mind.'
ததோ யீஸு²ருவாச, த்வம்’ ஸர்வ்வாந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வசித்தைஸ்²ச ஸாகம்’ ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரீயஸ்வ,
38 This is the greatest and foremost Commandment.
ஏஷா ப்ரத²மமஹாஜ்ஞா| தஸ்யா: ஸத்³ரு’ஸீ² த்³விதீயாஜ்ஞைஷா,
39 And the second is similar to it: 'Thou shalt love thy fellow man as much as thyself.'
தவ ஸமீபவாஸிநி ஸ்வாத்மநீவ ப்ரேம குரு|
40 The whole of the Law and the Prophets is summed up in these two Commandments."
அநயோ ர்த்³வயோராஜ்ஞயோ: க்ரு’த்ஸ்நவ்யவஸ்தா²யா ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’க்³ரந்த²ஸ்ய ச பா⁴ரஸ்திஷ்ட²தி|
41 While the Pharisees were still assembled there, Jesus put a question to them.
அநந்தரம்’ பி²ரூஸி²நாம் ஏகத்ர ஸ்தி²திகாலே யீஸு²ஸ்தாந் பப்ரச்ச²,
42 "What think you about the Christ," He said, "whose son is He?" "David's," they replied.
க்²ரீஷ்டமதி⁴ யுஷ்மாகம்’ கீத்³ரு’க்³போ³தோ⁴ ஜாயதே? ஸ கஸ்ய ஸந்தாந: ? ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தா³யூத³: ஸந்தாந: |
43 "How then," He asked, "does David, taught by the Spirit, call Him Lord, when he says,
ததா³ ஸ உக்தவாந், தர்ஹி தா³யூத்³ கத²ம் ஆத்மாதி⁴ஷ்டா²நேந தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி?
44 "'The Lord said to my Lord, sit at My right hand until I have put thy foes beneath thy feet'?
யதா² மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யமவத³த் பரமேஸ்²வர: | தவாரீந் பாத³பீட²ம்’ தே யாவந்நஹி கரோம்யஹம்’| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷபார்ஸ்²வ உபாவிஸ²| அதோ யதி³ தா³யூத்³ தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி, ர்திஹ ஸ கத²ம்’ தஸ்ய ஸந்தாநோ ப⁴வதி?
45 "If therefore David calls Him Lord, how can He be his son?"
ததா³நீம்’ தேஷாம்’ கோபி தத்³வாக்யஸ்ய கிமப்யுத்தரம்’ தா³தும்’ நாஸ²க்நோத்;
46 No one could say a word in reply, nor from that day did any one venture again to put a question to Him.
தத்³தி³நமாரப்⁴ய தம்’ கிமபி வாக்யம்’ ப்ரஷ்டும்’ கஸ்யாபி ஸாஹஸோ நாப⁴வத்|
