Matthew 22
1 Again Jesus spoke to them in figurative language.
| و عیسی توجه نموده، باز به مثلها ایشان را خطاب کرده، گفت: | ۱ |
2 "The Kingdom of the Heavens," He said, "may be compared to a king who celebrated the marriage of his son,
| «ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که برای پسر خویش عروسی کرد. | ۲ |
3 and sent his servants to call the invited guests to the wedding, but they were unwilling to come.
| و غلامان خود را فرستاد تا دعوت‌شدگان را به عروسی بخوانند و نخواستند بیایند. | ۳ |
4 "Again he sent other servants with a message to those who were invited. "'My breakfast is now ready," he said, 'my bullocks and fat cattle are killed, and every preparation is made: come to the wedding.'
| باز غلامان دیگر روانه نموده، فرمود: “دعوت‌شدگان را بگویید که اینک خوان خود را حاضر ساخته‌ام و گاوان و پرواریهای من کشته شده و همه‌چیز آماده است، به عروسی بیایید.” | ۴ |
5 "They however gave no heed, but went, one to his home in the country, another to his business;
| ولی ایشان بی‌اعتنایی نموده، راه خود را گرفتند، یکی به مزرعه خود و دیگری به تجارت خویش رفت. | ۵ |
6 and the rest seized the king's servants, maltreated them, and murdered them.
| و دیگران غلامان او را گرفته، دشنام داده، کشتند. | ۶ |
7 So the king's anger was stirred, and he sent his troops and destroyed those murderers and burnt their city.
| پادشاه چون شنید، غضب نموده، لشکریان خود را فرستاده، آن قاتلان را به قتل رسانید و شهر ایشان را بسوخت. | ۷ |
8 Then he said to his servants, "'The wedding banquet is ready, but those who were invited were unworthy of it.
| آنگاه غلامان خود را فرمود: “عروسی حاضر است؛ لیکن دعوت‌شدگان لیاقت نداشتند. | ۸ |
9 Go out therefore to the crossroads, and everybody you meet invite to the wedding.'
| الان به شوارع عامه بروید و هرکه را بیابید به عروسی بطلبید.” | ۹ |
10 "So they went out into the roads and gathered together all they could find, both bad and good, and the banqueting hall was filled with guests.
| پس آن غلامان به‌سر راهها رفته، نیک و بد هرکه را یافتند جمع کردند، چنانکه خانه عروسی ازمجلسیان مملو گشت. | ۱۰ |
11 "Now the king came in to see the guests; and among them he discovered one who was not wearing a wedding-robe.
| آنگاه پادشاه بجهت دیدن اهل مجلس داخل شده، شخصی را درآنجا دید که جامه عروسی در بر ندارد. | ۱۱ |
12 "'My friend,' he said, 'how is it that you came in here without a wedding robe?'
| بدوگفت: “ای عزیز چطور در اینجا آمدی و حال آنکه جامه عروسی در بر نداری؟” او خاموش شد. | ۱۲ |
13 "The man stood speechless. Then the king said to the servants, "'Bind him hand and foot and fling him into the darkness outside: there will be the weeping aloud and the gnashing of teeth.'
| آنگاه پادشاه خادمان خود را فرمود: “این شخص را دست و پا بسته بردارید و در ظلمت خارجی اندازید، جایی که گریه و فشار دندان باشد.” | ۱۳ |
14 "For there are many called, but few chosen."
| زیرا طلبیدگان بسیارند و برگزیدگان کم.» | ۱۴ |
15 Then the Pharisees went and consulted together how they might entrap Him in His conversation.
| پس فریسیان رفته، شورا نمودند که چطوراو را در گفتگو گرفتار سازند. | ۱۵ |
16 So they sent to Him their disciples together with the Herodians; who said, "Teacher, we know that you are truthful and that you faithfully teach God's truth; and that no fear of man misleads you, for you are not biased by men's wealth or rank.
| و شاگردان خودرا با هیرودیان نزد وی فرستاده، گفتند: «استادامی دانیم که صادق هستی و طریق خدا را به راستی تعلیم می‌نمایی و از کسی باک نداری زیراکه به ظاهر خلق نمی نگری. | ۱۶ |
17 Give us your judgement therefore: is it allowable for us to pay a poll-tax to Caesar, or not?"
| پس به ما بگو رای تو چیست. آیا جزیه دادن به قیصر رواست یا نه؟» | ۱۷ |
18 Perceiving their wickedness, Jesus replied, "Why are you hypocrites trying to ensnare me?
| عیسی شرارت ایشان را درک کرده، گفت: «ای ریاکاران، چرا مرا تجربه می‌کنید؟ | ۱۸ |
19 Show me the tribute coin." And they brought Him a shilling.
| سکه جزیه را به من بنمایید.» ایشان دیناری نزد وی آوردند. | ۱۹ |
20 "Whose likeness and inscription," He asked, "is this?"
| بدیشان گفت: «این صورت و رقم از آن کیست؟» | ۲۰ |
21 "Caesar's," they replied. "Pay therefore," He rejoined, "what is Caesar's to Caesar; and what is God's to God."
| بدو گفتند: «از آن قیصر.» بدیشان گفت: «مال قیصر را به قیصر ادا کنید و مال خدا رابه خدا!» | ۲۱ |
22 They heard this, and were astonished; then left Him, and went their way.
| چون ایشان شنیدند، متعجب شدندو او را واگذارده، برفتند. | ۲۲ |
23 On the same day a party of Sadducees came to Him, contending that there is no resurrection. And they put this case to Him.
| و در همان روز، صدوقیان که منکر قیامت هستند نزد او آمده، سوال نموده، | ۲۳ |
24 "Teacher," they said, "Moses enjoined, 'If a man die childless, his brother shall marry his widow, and raise up a family for him.'
| گفتند: «ای استاد، موسی گفت اگر کسی بی‌اولاد بمیرد، می‌باید برادرش زن او را نکاح کند تا نسلی برای برادر خود پیدا نماید. | ۲۴ |
25 Now we had among us seven brothers. The eldest of them married, but died childless, leaving his wife to his brother.
| باری در میان ما هفت برادر بودند که اول زنی گرفته، بمرد و چون اولادی نداشت زن را به برادر خود ترک کرد. | ۲۵ |
26 So also did the second and the third, down to the seventh,
| وهمچنین دومین و سومین تا هفتمین. | ۲۶ |
27 till the woman also died, after surviving them all.
| و آخر ازهمه آن زن نیز مرد. | ۲۷ |
28 At the Resurrection, therefore, whose wife of the seven will she be? for they all married her."
| پس او در قیامت، زن کدام‌یک از آن هفت خواهد بود زیرا که همه او راداشتند؟» | ۲۸ |
29 The reply of Jesus was, "You are in error, through ignorance of the Scriptures and of the power of God.
| عیسی در جواب ایشان گفت: «گمراه هستید از این‌رو که کتاب و قوت خدا رادر نیافته‌اید، | ۲۹ |
30 For in the Resurrection, men neither marry nor are women given in marriage, but they are like angels in Heaven.
| زیرا که در قیامت، نه نکاح می‌کنند و نه نکاح کرده می‌شوند بلکه مثل ملائکه خدا در آسمان می‌باشند. | ۳۰ |
31 But as to the Resurrection of the dead, have you never read what God says to you,
| اما درباره قیامت مردگان، آیا نخوانده‌اید کلامی را که خدا به شما گفته است، | ۳۱ |
32 'I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob'? He is not the God of dead, but of living men."
| من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب؟ خدا، خدای مردگان نیست بلکه خدای زندگان است.» | ۳۲ |
33 All the crowd heard this, and were filled with amazement at His teaching.
| و آن گروه چون شنیدند، از تعلیم وی متحیر شدند. | ۳۳ |
34 Now the Pharisees came up when they heard that He had silenced the Sadducees,
| اما چون فریسیان شنیدند که صدوقیان را مجاب نموده است، با هم جمع شدند. | ۳۴ |
35 and one of them, an expounder of the Law, asked Him as a test question,
| و یکی از ایشان که فقیه بود، از وی به طریق امتحان سوال کرده، گفت: | ۳۵ |
36 "Teacher, which is the greatest Commandment in the Law?"
| «ای استاد، کدام حکم در شریعت بزرگتر است؟» | ۳۶ |
37 "'Thou shalt love the Lord thy God,'" He answered, "'with thy whole heart, thy whole soul, thy whole mind.'
| عیسی وی را گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به همه دل و تمامی نفس و تمامی فکر خود محبت نما. | ۳۷ |
38 This is the greatest and foremost Commandment.
| این است حکم اول و اعظم. | ۳۸ |
39 And the second is similar to it: 'Thou shalt love thy fellow man as much as thyself.'
| و دوم مثل آن است یعنی همسایه خود را مثل خود محبت نما. | ۳۹ |
40 The whole of the Law and the Prophets is summed up in these two Commandments."
| بدین دو حکم، تمام تورات و صحف انبیامتعلق است.» | ۴۰ |
41 While the Pharisees were still assembled there, Jesus put a question to them.
| و چون فریسیان جمع بودند، عیسی ازایشان پرسیده، | ۴۱ |
42 "What think you about the Christ," He said, "whose son is He?" "David's," they replied.
| گفت: «درباره مسیح چه گمان می‌برید؟ او پسر کیست؟» بدو گفتند: «پسر داود.» | ۴۲ |
43 "How then," He asked, "does David, taught by the Spirit, call Him Lord, when he says,
| ایشان را گفت: «پس چطور داود در روح، او راخداوند می‌خواند؟ چنانکه می‌گوید: | ۴۳ |
44 "'The Lord said to my Lord, sit at My right hand until I have put thy foes beneath thy feet'?
| “خداوندبه خداوند من گفت، به‌دست راست من بنشین تادشمانان تو را پای انداز تو سازم.” | ۴۴ |
45 "If therefore David calls Him Lord, how can He be his son?"
| پس هرگاه داود او را خداوند می‌خواند، چگونه پسرش می‌باشد؟» | ۴۵ |
46 No one could say a word in reply, nor from that day did any one venture again to put a question to Him.
| و هیچ‌کس قدرت جواب وی هرگز نداشت و نه کسی از آن روز دیگرجرات سوال کردن از او نمود. | ۴۶ |
