Matthew 16
1 Here the Pharisees and Sadducees came to Him; and, to make trial of Him, they asked Him to show them a sign in the sky.
തദാനീം ഫിരൂശിനഃ സിദൂകിനശ്ചാഗത്യ തം പരീക്ഷിതും നഭമീയം കിഞ്ചന ലക്ഷ്മ ദർശയിതും തസ്മൈ നിവേദയാമാസുഃ|
2 He replied, "In the evening you say, 'It will be fine weather, for the sky is red;'
തതഃ സ ഉക്തവാൻ, സന്ധ്യായാം നഭസോ രക്തത്വാദ് യൂയം വദഥ, ശ്വോ നിർമ്മലം ദിനം ഭവിഷ്യതി;
3 and in the morning, 'It will be rough weather to-day, for the sky is red and murky.' You learn how to distinguish the aspect of the heavens, but the signs of the times you cannot.
പ്രാതഃകാലേ ച നഭസോ രക്തത്വാത് മലിനത്വാഞ്ച വദഥ, ഝഞ്ഭ്ശദ്യ ഭവിഷ്യതി| ഹേ കപടിനോ യദി യൂയമ് അന്തരീക്ഷസ്യ ലക്ഷ്മ ബോദ്ധും ശക്നുഥ, തർഹി കാലസ്യൈതസ്യ ലക്ഷ്മ കഥം ബോദ്ധും ന ശക്നുഥ?
4 A wicked and faithless generation are eager for a sign; but none shall be given to them except the sign of Jonah." and He left them and went away.
ഏതത്കാലസ്യ ദുഷ്ടോ വ്യഭിചാരീ ച വംശോ ലക്ഷ്മ ഗവേഷയതി, കിന്തു യൂനസോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ലക്ഷ്മ വിനാന്യത് കിമപി ലക്ഷ്മ താൻ ന ദർശയിയ്യതേ| തദാനീം സ താൻ വിഹായ പ്രതസ്ഥേ|
5 When the disciples arrived at the other side of the Lake, they found that they had forgotten to bring any bread;
അനന്തരമന്യപാരഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ പൂപമാനേതും വിസ്മൃതവന്തഃ|
6 and when Jesus said to them, "See to it: beware of the yeast of the Pharisees and Sadducees,"
യീശുസ്താനവാദീത്, യൂയം ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാഃ സതർകാശ്ച ഭവത|
7 they reasoned among themselves, saying, "It is because we have not brought any bread."
തേന തേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥയിതുമാരേഭിരേ, വയം പൂപാനാനേതും വിസ്മൃതവന്ത ഏതത്കാരണാദ് ഇതി കഥയതി|
8 Jesus perceived this and said, "Why are you reasoning among yourselves, you men of little faith, because you have no bread?
കിന്തു യീശുസ്തദ്വിജ്ഞായ താനവോചത്, ഹേ സ്തോകവിശ്വാസിനോ യൂയം പൂപാനാനയനമധി കുതഃ പരസ്പരമേതദ് വിവിംക്യ?
9 Do you not yet understand? nor even remember the 5,000 and the five loaves, and how many basketfuls you carried away,
യുഷ്മാഭിഃ കിമദ്യാപി ന ജ്ഞായതേ? പഞ്ചഭിഃ പൂപൈഃ പഞ്ചസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭോജിതേഷു ഭക്ഷ്യോച്ഛിഷ്ടപൂർണാൻ കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീതം;
10 nor the 4,000 and the seven loaves, and how many hampers you carried away?
തഥാ സപ്തഭിഃ പൂപൈശ്ചതുഃസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭേജിതേഷു കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീത, തത് കിം യുഷ്മാഭിർന സ്മര്യ്യതേ?
11 How is it you do not understand that it was not about bread that I spoke to you? But beware of the yeast of the Pharisees and Sadducees."
തസ്മാത് ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, കഥാമിമാമ് അഹം പൂപാനധി നാകഥയം, ഏതദ് യൂയം കുതോ ന ബുധ്യധ്വേ?
12 Then they perceived that He had not warned them against bread-yeast, but against the teaching of the Pharisees and Sadducees.
തദാനീം പൂപകിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി നോക്ത്വാ ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച ഉപദേശം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി കഥിതവാൻ, ഇതി തൈരബോധി|
13 When He arrived in the neighbourhood of Caesarea Philippi, Jesus questioned His disciples. "Who do people say that the Son of Man is?" He asked.
അപരഞ്ച യീശുഃ കൈസരിയാ-ഫിലിപിപ്രദേശമാഗത്യ ശിഷ്യാൻ അപൃച്ഛത്, യോഽഹം മനുജസുതഃ സോഽഹം കഃ? ലോകൈരഹം കിമുച്യേ?
14 "Some say John the Baptist," they replied; "others Elijah; others Jeremiah or one of the Prophets."
തദാനീം തേ കഥിതവന്തഃ, കേചിദ് വദന്തി ത്വം മജ്ജയിതാ യോഹൻ, കേചിദ്വദന്തി, ത്വമ് ഏലിയഃ, കേചിച്ച വദന്തി, ത്വം യിരിമിയോ വാ കശ്ചിദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീതി|
15 "But you, who do you say that I am?" He asked again.
പശ്ചാത് സ താൻ പപ്രച്ഛ, യൂയം മാം കം വദഥ? തതഃ ശിമോൻ പിതര ഉവാച,
16 "You," replied Simon Peter, "are the Christ, the Son of the ever-living God."
ത്വമമരേശ്വരസ്യാഭിഷിക്തപുത്രഃ|
17 "Blessed are you, Simon Bar-jonah," said Jesus; "for mere human nature has not revealed this to you, but my Father in Heaven.
തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം ധന്യഃ; യതഃ കോപി അനുജസ്ത്വയ്യേതജ്ജ്ഞാനം നോദപാദയത്, കിന്തു മമ സ്വർഗസ്യഃ പിതോദപാദയത്|
18 And I declare to you that you are Peter, and that upon this Rock I will build my Church, and the might of Hades shall not triumph over it. (Hadēs g86)
അതോഽഹം ത്വാം വദാമി, ത്വം പിതരഃ (പ്രസ്തരഃ) അഹഞ്ച തസ്യ പ്രസ്തരസ്യോപരി സ്വമണ്ഡലീം നിർമ്മാസ്യാമി, തേന നിരയോ ബലാത് താം പരാജേതും ന ശക്ഷ്യതി| (Hadēs g86)
19 I will give you the keys of the Kingdom of the Heavens; and whatever you bind on earth shall remain bound in Heaven, and whatever you loose on earth shall remain loosed in Heaven."
അഹം തുഭ്യം സ്വർഗീയരാജ്യസ്യ കുഞ്ജികാം ദാസ്യാമി, തേന യത് കിഞ്ചന ത്വം പൃഥിവ്യാം ഭംത്സ്യസി തത്സ്വർഗേ ഭംത്സ്യതേ, യച്ച കിഞ്ചന മഹ്യാം മോക്ഷ്യസി തത് സ്വർഗേ മോക്ഷ്യതേ|
20 Then He urged His disciples to tell no one that He was the Christ.
പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാനാദിശത്, അഹമഭിഷിക്തോ യീശുരിതി കഥാം കസ്മൈചിദപി യൂയം മാ കഥയത|
21 From this time Jesus began to explain to His disciples that He must go to Jerusalem, and suffer much cruelty from the Elders and the High Priests and the Scribes, and be put to death, and on the third day be raised to life again.
അന്യഞ്ച യിരൂശാലമ്നഗരം ഗത്വാ പ്രാചീനലോകേഭ്യഃ പ്രധാനയാജകേഭ്യ ഉപാധ്യായേഭ്യശ്ച ബഹുദുഃഖഭോഗസ്തൈ ർഹതത്വം തൃതീയദിനേ പുനരുത്ഥാനഞ്ച മമാവശ്യകമ് ഏതാഃ കഥാ യീശുസ്തത്കാലമാരഭ്യ ശിഷ്യാൻ ജ്ഞാപയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ|
22 Then Peter took Him aside and began taking Him to task. "Master," he said, "God forbid; this will not be your lot."
തദാനീം പിതരസ്തസ്യ കരം ഘൃത്വാ തർജയിത്വാ കഥയിതുമാരബ്ധവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, തത് ത്വത്തോ ദൂരം യാതു, ത്വാം പ്രതി കദാപി ന ഘടിഷ്യതേ|
23 But He turned and said to Peter, "Get behind me, Adversary; you are a hindrance to me, because your thoughts are not God's thoughts, but men's."
കിന്തു സ വദനം പരാവർത്യ പിതരം ജഗാദ, ഹേ വിഘ്നകാരിൻ, മത്സമ്മുഖാദ് ദൂരീഭവ, ത്വം മാം ബാധസേ, ഈശ്വരീയകാര്യ്യാത് മാനുഷീയകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതേ|
24 Then Jesus said to His disciples, "If any one desires to follow me, let him renounce self and take up his cross, and so be my follower.
അനന്തരം യീശുഃ സ്വീയശിഷ്യാൻ ഉക്തവാൻ യഃ കശ്ചിത് മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛതി, സ സ്വം ദാമ്യതു, തഥാ സ്വക്രുശം ഗൃഹ്ലൻ മത്പശ്ചാദായാതു|
25 For whoever desires to save his life shall lose it, and whoever loses his life for my sake shall find it.
യതോ യഃ പ്രാണാൻ രക്ഷിതുമിച്ഛതി, സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യോ മദർഥം നിജപ്രാണാൻ ഹാരയതി, സ താൻ പ്രാപ്സ്യതി|
26 Why, what benefit will it be to a man if he gains the whole world but forfeits his life? Or what shall a man give to buy back his life?
മാനുഷോ യദി സർവ്വം ജഗത് ലഭതേ നിജപ്രണാൻ ഹാരയതി, തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ? മനുജോ നിജപ്രാണാനാം വിനിമയേന വാ കിം ദാതും ശക്നോതി?
27 For the Son of Man is soon to come in the glory of the Father with His angels, and then will He requite every man according to his actions.
മനുജസുതഃ സ്വദൂതൈഃ സാകം പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി; തദാ പ്രതിമനുജം സ്വസ്വകർമ്മാനുസാരാത് ഫലം ദാസ്യതി|
28 I solemnly tell you that some of those who are standing here will certainly not taste death till they have seen the Son of Man coming in His Kingdom."
അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, സരാജ്യം മനുജസുതമ് ആഗതം ന പശ്യന്തോ മൃത്യും ന സ്വാദിഷ്യന്തി, ഏതാദൃശാഃ കതിപയജനാ അത്രാപി ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തി|
